tag:blogger.com,1999:blog-13185551407860627182024-03-18T04:03:02.141+01:00Giallo w kadrze„Teraz jest północ i w moim łóżku spać nie mogę.
Tak zaczyna się moja wojna z bestiami na tej ziemi”Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/04923898585379274110noreply@blogger.comBlogger313125tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-23796719070844089492023-07-20T23:38:00.001+02:002023-07-20T23:38:15.348+02:00Blood Link - Extrasensorial - Więzy krwi<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Po dłuższej przerwie w końcu wracam. Dzisiejszy film to kryminał w reżyserii Alberto De Martino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS611b9I2CeIGxMGnhwG45aZyV8qcX_HjuKK3hc4AorQ7ONvNv2g6JWeu-RkUk2WYpOR478BN3REk81S_ls8eQI0Mv-eELZZzxz4gQkuWBMdPmp4J-_RhdQHcrqCnWmQWln0dn2rn69bONxZaR19BeXleGbRLriaLfSBQcT1iZ_3tRx8NDshoEUUpef28/s900/Blood%20Link%2000a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS611b9I2CeIGxMGnhwG45aZyV8qcX_HjuKK3hc4AorQ7ONvNv2g6JWeu-RkUk2WYpOR478BN3REk81S_ls8eQI0Mv-eELZZzxz4gQkuWBMdPmp4J-_RhdQHcrqCnWmQWln0dn2rn69bONxZaR19BeXleGbRLriaLfSBQcT1iZ_3tRx8NDshoEUUpef28/s320/Blood%20Link%2000a.jpg" width="213" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Jednym z ostatnich dzieł artysty był nakręcony w 1982 roku film „Blood Link” („Extrasensorial”, „Więzy krwi”).<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnkkmpss63FhyKOoEkrm2hde1yu-EhrBafooHlPHgoFF0HccY0mPHdwEqg8pjojnDOe6k8qPDoNRp1ToDmDzrfWNxM_hhfODFb6RZiYyn05f2AmvLBs_YQ_V1Sk0jU6U0hdV33ZzmQb14FKx6LeGY6Lx2VpewLJ14SnCBS8nNkY7_ilGBOZxqb3ghrNJA/s512/Blood%20Link%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnkkmpss63FhyKOoEkrm2hde1yu-EhrBafooHlPHgoFF0HccY0mPHdwEqg8pjojnDOe6k8qPDoNRp1ToDmDzrfWNxM_hhfODFb6RZiYyn05f2AmvLBs_YQ_V1Sk0jU6U0hdV33ZzmQb14FKx6LeGY6Lx2VpewLJ14SnCBS8nNkY7_ilGBOZxqb3ghrNJA/w400-h300/Blood%20Link%2002.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfLpu3XiM5n6z8BAZBaKvG1wvMi1xJyIKRT_SJKVSBY9ufjUO5s9WFL9ysbKGImvCO95oHx6nXk1gM3E0JW0dxBdaSrs3Sw-4uG3pfsVBjkgX71cr8be0hxEBv-84M0MmHwGL-NHHY2NHAsU47QFuvidiV7-SidgFl5VLg8y2Z7aApfjjCdZtJSzT4dRE/s512/Blood%20Link%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfLpu3XiM5n6z8BAZBaKvG1wvMi1xJyIKRT_SJKVSBY9ufjUO5s9WFL9ysbKGImvCO95oHx6nXk1gM3E0JW0dxBdaSrs3Sw-4uG3pfsVBjkgX71cr8be0hxEBv-84M0MmHwGL-NHHY2NHAsU47QFuvidiV7-SidgFl5VLg8y2Z7aApfjjCdZtJSzT4dRE/w400-h300/Blood%20Link%2010.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Reżyser i scenarzysta Alberto De Martino urodził się 12 czerwca 1929 roku w Rzymie. Pierwszy film wyreżyserował w 1961 roku. Był to nakręcony przy współpracy z Antonio Momplet'em „Il gladiatore invincibile” („Niezwyciężony gladiator”). W roku kolejnym również przy współpracy z tym samym reżyserem nakręcił western „Due contro tutti” („Dwóch przeciwko wszystkim”). Dla Momplet'a były to dwa ostatnie filmy nakręcone w karierze. Dla De Martino był to początek bardzo bogatej kariery. W roku 1963 nakręcił już samodzielnie trzy filmy. Jednym z nich był jego pierwszy film grozy. Był to horror zatytułowany po prostu „Horror”. W swojej karierze kręcił filmy należące do wielu różnych gatunków. W sumie wyreżyserował 28 filmów. Karierę zakończył w 1985 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcBZU9PW_YSWRFSXyZnhjCr25QfJUIX_pQ9sZRukldxoWyD5u6L2ROZwK49sFM0frWLgosxFAr1usPQPZI2mJTx51dLjefvs4qSw-6iZlljpC0EofQAQT_VVl8nE77Wv0Osgf-3kQDkJlYRFxX9TasQSM7HViHVj1AqqAAIrKvuPeKqhUGW2x-zmsaPHw/s512/Blood%20Link%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcBZU9PW_YSWRFSXyZnhjCr25QfJUIX_pQ9sZRukldxoWyD5u6L2ROZwK49sFM0frWLgosxFAr1usPQPZI2mJTx51dLjefvs4qSw-6iZlljpC0EofQAQT_VVl8nE77Wv0Osgf-3kQDkJlYRFxX9TasQSM7HViHVj1AqqAAIrKvuPeKqhUGW2x-zmsaPHw/w400-h300/Blood%20Link%2006.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKh97eYX1fToFKk4Uc0b44H5-Aguz986xcnpBFJI7vCgsINn_1NESDWZYFWbsyUtvaOz3phquqYYytqtwVF4qELKMhayoHBr--li4hVCi76ZfHPDSvHI5X8d4GPg9LP1B0Kv6jTeA9YHne8oCbgctrPJf-6H6ALGN09-fR-_M1Ao29bMVC6i7Reg5IpK8/s512/Blood%20Link%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKh97eYX1fToFKk4Uc0b44H5-Aguz986xcnpBFJI7vCgsINn_1NESDWZYFWbsyUtvaOz3phquqYYytqtwVF4qELKMhayoHBr--li4hVCi76ZfHPDSvHI5X8d4GPg9LP1B0Kv6jTeA9YHne8oCbgctrPJf-6H6ALGN09-fR-_M1Ao29bMVC6i7Reg5IpK8/w400-h300/Blood%20Link%2013.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Scenariusz do filmu napisał Theodore Apstein. Urodził się 3 lipca 1918 w Kijowie na Ukrainie. jego kariera obejmuje lata 1954 do 1982. W tym okresie pracował przede wszystkim dla telewizji pisząc scenariusze do seriali i filmów telewizyjnych. Jego kariera zawiera 46 tytułów. Artysta zmarł 26 lipca 1998 roku w Los Angeles. Ostatnim filmem w jego karierze był opisywany „Blood Link”. Fabuła oparta była na historii stworzonej przez Alberto De Martino oraz Massimo De Rita. De Martino w swojej karierze tworzył fabułę do 24 filmów. Prawie wszystkie to dzieła, które sam wyreżyserował. Z kolei Massimo De Rita to scenarzysta z ogromnym doświadczeniem. Urodził się w Rzymie 11 sierpnia 1935 roku. karierę rozpoczynał w połowie lat 50-tych przy produkcji filmów. W 1964 roku napisał fabułę do przygodowego „Roma contro Roma” („War of the Zombies”), reż. Giuseppe Vari. Jego kariera szybko nabrała tempa. Kolejne scenariusze wychodziły spod jego ręki, a artysta zdobywał coraz większe uznanie. Pracował z wieloma wielkimi twórcami włoskiego kina, jak np. Mario Bava, Lamberto Bava czy Sergio Corbucci. Ostatnią jego dziełem był scenariusz do filmu biograficznego „Caruso”, reż. Stefano Reali. Artysta zmarł 13 maja 2013 roku w Rzymie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsTQ_GMa8DS4yFdfA2lYi_5pVhySsjo-uHfC-JhQnMEGcYikr8eA8WMZaY-HoVB91aKaeVe3wtNUjxR8vB4PmC_t9En1ZwMsov6ZuZB-I02OwmJ59Fp-zcW64QmXfpC7uyYcsiUkfYNAwvqqU0oV9qOHbdZfVK6wgO6nfeUbwJVMO7lpoB8kGOjP_2lTM/s512/Blood%20Link%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsTQ_GMa8DS4yFdfA2lYi_5pVhySsjo-uHfC-JhQnMEGcYikr8eA8WMZaY-HoVB91aKaeVe3wtNUjxR8vB4PmC_t9En1ZwMsov6ZuZB-I02OwmJ59Fp-zcW64QmXfpC7uyYcsiUkfYNAwvqqU0oV9qOHbdZfVK6wgO6nfeUbwJVMO7lpoB8kGOjP_2lTM/w400-h300/Blood%20Link%2004.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG7sDbg4rbR-Igz43k2i4HpIOUdSrpacap_FqMmQjvf6OhNYKMOjGv8ZAvQgzE9hJcpqsKVVdnsvlOpY41YmRsDgbN5YGXCqUQo0S-sFNYc2Pb88qNZzIx7fPpzW1T3WeSypeIHkT87C6YhgHvQU8MZmCCUwJx3k0_iShW31n1-pE-dZk_e-ktZyTSy84/s512/Blood%20Link%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG7sDbg4rbR-Igz43k2i4HpIOUdSrpacap_FqMmQjvf6OhNYKMOjGv8ZAvQgzE9hJcpqsKVVdnsvlOpY41YmRsDgbN5YGXCqUQo0S-sFNYc2Pb88qNZzIx7fPpzW1T3WeSypeIHkT87C6YhgHvQU8MZmCCUwJx3k0_iShW31n1-pE-dZk_e-ktZyTSy84/w400-h300/Blood%20Link%2009.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Doktor Craig Mannings to uznany lekarz, którego nachodzą wyjątkowo realistyczne wizje, w których brutalnie morduje niewinne kobiety. Z pomocą swojej ukochanej Julie postanawia zbadać tę oraz kolejne pojawiające się wizje. Zaczyna przypuszczać, że są one związane z jego bratem bliźniakiem, który zginął w pożarze wiele lat temu. W tym celu udaje się do Hamburga, gdzie przypuszcza, że znajduje się źródło wszystkich jego morderczych wizji...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtB2DJq4_QoMgV7irlB4bak-OvW2IkANRUubd4t1nnThG2AmwDsPNqjJPhuhklRFr1k4KgnhX2KBt-h42c8kYykz8A8tNnXPfLod1It9lwbc2P9j8QlNxems11DdXkWcYr1xO3SoldGR3KiztUxnsx7CEky_8SkiD8mENfsbGoqGhJYrFU8gigX75SNLg/s512/Blood%20Link%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtB2DJq4_QoMgV7irlB4bak-OvW2IkANRUubd4t1nnThG2AmwDsPNqjJPhuhklRFr1k4KgnhX2KBt-h42c8kYykz8A8tNnXPfLod1It9lwbc2P9j8QlNxems11DdXkWcYr1xO3SoldGR3KiztUxnsx7CEky_8SkiD8mENfsbGoqGhJYrFU8gigX75SNLg/w400-h300/Blood%20Link%2014.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimNGqz7CZDzMsqW41pEOV2ORT3IYMmEoqPnEQfqPvbwHsbEWmC_EU_lgIyqHF9PkiQTLHrBR_WOEdHevJSw1jT4RdFbtN5vWyETqrtZblhqnE8Y7qu_sQJsPiwC8fEJOVhx4HjzTARlIOd4McZZ5XmcS2-NdD0VsHUwd5wSJVFzX45Lw5Svur-6YxhbIw/s512/Blood%20Link%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimNGqz7CZDzMsqW41pEOV2ORT3IYMmEoqPnEQfqPvbwHsbEWmC_EU_lgIyqHF9PkiQTLHrBR_WOEdHevJSw1jT4RdFbtN5vWyETqrtZblhqnE8Y7qu_sQJsPiwC8fEJOVhx4HjzTARlIOd4McZZ5XmcS2-NdD0VsHUwd5wSJVFzX45Lw5Svur-6YxhbIw/w400-h300/Blood%20Link%2005.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">W postać Juli Warren wcieliła się amerykańska aktorka Penelope Milford. Urodzona w Saint Louis w stanie Missouri 23 marca 1948 roku miała już na koncie dziesięć ról filmowych. Początek jej kariery sięga roku 1970. Wtedy to bowiem zadebiutowała małą rólką w dramacie „Maidstone”, reż. Norman Mailer. Zanim ponownie zagrała w filmie, występowała z powodzeniem na deskach teatralnych. Od roku 1974 znów grała w filmach. Za rolę w dramacie wojennym „Coming Home” („Powrót do domu”), reż. Hal Ashby aktorka nominowana była do Oscara w kategorii Najlepsza aktorka drugoplanowa. Po raz ostatni wystąpiła w 1997 roku. Zagrała wtedy w thrillerze „Night of the Lawyers”, reż. Phillip Koch. Po tym filmie przeszła na emeryturę.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3NEjb1jsRY1yHET4lArYVDEj1C5JDp9_GiZOOEj9_e2rdS8l0dEyNAakyjnlBRtZSzw403L-kGt8PpzmOccDpyy3e4Q-bcGlzDJSFzUvTRu7iemKzbA8CmRYiq1BzZCI8M7FNVfFsZDoQ8DNaQWlgz8zhLqjp7y3f7GHyV9J7X2GWg1Mk2t6bPeNQmDA/s512/Blood%20Link%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3NEjb1jsRY1yHET4lArYVDEj1C5JDp9_GiZOOEj9_e2rdS8l0dEyNAakyjnlBRtZSzw403L-kGt8PpzmOccDpyy3e4Q-bcGlzDJSFzUvTRu7iemKzbA8CmRYiq1BzZCI8M7FNVfFsZDoQ8DNaQWlgz8zhLqjp7y3f7GHyV9J7X2GWg1Mk2t6bPeNQmDA/w400-h300/Blood%20Link%2001.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgowdBxCQmgeM9towMaJu-VuiAICrbb2UHpzel_cEJNLx3glQdZxzKBKACzlmNUtbauNR4zG1JeWPafqogFXc98cy6JuSiN9LOF1OLBoRsbayf6oAOdv09wpvklpnLt1cLIh4aqVVLBxWwi0F2zCiI5Yfnp94DSHF7fAxPjXH_Olc0XB_OViu9J1bVSCuc/s512/Blood%20Link%2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgowdBxCQmgeM9towMaJu-VuiAICrbb2UHpzel_cEJNLx3glQdZxzKBKACzlmNUtbauNR4zG1JeWPafqogFXc98cy6JuSiN9LOF1OLBoRsbayf6oAOdv09wpvklpnLt1cLIh4aqVVLBxWwi0F2zCiI5Yfnp94DSHF7fAxPjXH_Olc0XB_OViu9J1bVSCuc/w400-h300/Blood%20Link%2015.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Główną rolę męską zagrał w filmie Michael Moriarty. Aktor urodzony 5 kwietnia 1941 roku w Detroit w stanie Michigan, karierę rozpoczynał w latach 60-tych od występów w teatrach. Po kilku udanych latach dał się poznać jako bardzo utalentowany artysta. W 1971 roku zadebiutował w filmie. Pierwszym jego dziełem był dramat wojenny „My Old Man's Place”, reż. Edwin Sherin. Od tego momentu jego kariera potoczyła się już błyskawicznie. Kolejne role pojawiały się często i regularnie. Obecnie jego filmografia zbliża się do 90 tytułów. Moriarty jest bardzo cenionym aktorem. Wielokrotnie nominowany i nagradzany różnymi nagrodami filmowymi, w tym Złotym Globem oraz Nagrodą Emmy.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9bGJ9TdWQOvwjGEfDUsIdyND8sFLH5JoBVnQt7qilDB_oc3RNDo9x8NHlKYJfQDQFs-20z5hn9GoSI3lZy4JrhbBktOo8mJXbWD-QK_9rEa5DlPJLQydUajc8pys2vE2CFSfuJCC4PXw_fFoKbyeSE5FVIA_nornMT6qgxVbMdm6V5mFzrA92KnU9e8E/s512/Blood%20Link%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9bGJ9TdWQOvwjGEfDUsIdyND8sFLH5JoBVnQt7qilDB_oc3RNDo9x8NHlKYJfQDQFs-20z5hn9GoSI3lZy4JrhbBktOo8mJXbWD-QK_9rEa5DlPJLQydUajc8pys2vE2CFSfuJCC4PXw_fFoKbyeSE5FVIA_nornMT6qgxVbMdm6V5mFzrA92KnU9e8E/w400-h300/Blood%20Link%2003.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7qQyiKfNx5BDng8hSXgdvjup5a8KJmk2cl43ZaAe_L_wRQS-8CY5djGzcCR1UxDX4uuV0-pgbTRUYQsyYmkN58AcFYVJ1Pu2IzjxC_U27porAuhh4RLBtnW6348glVDE_YuOHCadugh92Bm7abxsxrfkaJTtoYAFj1pkZVmFFr02i3-9IyrxCwwnVhFQ/s512/Blood%20Link%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7qQyiKfNx5BDng8hSXgdvjup5a8KJmk2cl43ZaAe_L_wRQS-8CY5djGzcCR1UxDX4uuV0-pgbTRUYQsyYmkN58AcFYVJ1Pu2IzjxC_U27porAuhh4RLBtnW6348glVDE_YuOHCadugh92Bm7abxsxrfkaJTtoYAFj1pkZVmFFr02i3-9IyrxCwwnVhFQ/w400-h300/Blood%20Link%2011.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu są dziełem Romano Albani. Ten włoski artysta urodził się 25 września 1945 roku w Livorno w Toskanii. Karierę w kinematografii rozpoczynał jako operator kamery w 1973 roku pracując przy filmach „Mordi e fuggi” („Dirty Weekend”, „Niegrzeczny weekend”), reż. Dino Risi oraz „La vita in gioco”, reż. Gianfranco Mingozzi. Zaledwie dwa lata później pracował już jako samodzielny autor zdjęć. Jego pierwszym filmem w tym charakterze był dramat „Blue Jeans” w reżyserii Mario Imperoli, z którym pracował przy pierwszych trzech swoich filmach. W 2008 roku artysta przeszedł na emeryturę. Ostatni film przy którym pracował to wyreżyserowany przez Diego Febbraro „L'anno mille”. Jego kariera obejmuje 60 produkcji. Zdjęcia do filmu kręcone były w Vancouver w Kanadzie oraz w Niemczech w Hamburgu i Berlinie. Premiera „Blood Link” odbyła się 15 października 1982 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieTh9v6IOX234kAGsg2QgWvbmMSmwRk2KCKnJzWEGXFRKB5AZKj2xb0h12VNLls1VApD9Sac3gjEsBfSVxsZrQ5ssE4pieUCCrYKJKxGW9pkNyi2tS1yF9vHDlC4b8eiABFyfrcYSKjoICrokMFolLpRjHLUHG4WFsy8fH0YdYBoRpFBaVvB15UPCl_wI/s512/Blood%20Link%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieTh9v6IOX234kAGsg2QgWvbmMSmwRk2KCKnJzWEGXFRKB5AZKj2xb0h12VNLls1VApD9Sac3gjEsBfSVxsZrQ5ssE4pieUCCrYKJKxGW9pkNyi2tS1yF9vHDlC4b8eiABFyfrcYSKjoICrokMFolLpRjHLUHG4WFsy8fH0YdYBoRpFBaVvB15UPCl_wI/w400-h300/Blood%20Link%2008.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOOn6E1gQb8gKV6NLm9xZond7BjisA9bYexaofS6F7Xa8nCGdfhV3EeMehIgATCc0tYXSriZFTULxxCQLjLphCQap0fl2RT3j9e9F9miwrsPoLSNJhvVU_KCk7qFN26jSFhWx-GFnYRkrAGoKExayJeTcs23AEvFSYunx2FBK0PQ4NR59HwzRzAiMZf2I/s512/Blood%20Link%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOOn6E1gQb8gKV6NLm9xZond7BjisA9bYexaofS6F7Xa8nCGdfhV3EeMehIgATCc0tYXSriZFTULxxCQLjLphCQap0fl2RT3j9e9F9miwrsPoLSNJhvVU_KCk7qFN26jSFhWx-GFnYRkrAGoKExayJeTcs23AEvFSYunx2FBK0PQ4NR59HwzRzAiMZf2I/w400-h300/Blood%20Link%2012.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Ścieżka dźwiękowa do filmu skomponowana została przez wielkiego Ennio Morricone. Muzyka jest w filmie znakomita. Genialny artysta żył w latach 1928 do 2020. Komponować zaczął już w wieku 6 lat, a jego pierwszym nauczycielem był jego ojciec Mario Morricone. W swojej niesamowicie bogatej karierze skomponował muzykę do ponad 500 filmów. Był inspiracją dla wielu innych wielkich artystów. Laureat bardzo wielu nagród komponował zarówno do wielkich produkcji jak i filmów niszowych. Za każdym razem jednak tworzył wspaniałe dzieła. Ennio Morricone zmarł 6 lipca 2020 roku w Rzymie. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ_tiRHc_pbG19hahkkNwla6nHi6pNc9JN_eh-DNV9bcEf551wOZiZNARWaIvqiQeZmewYoEAyzJ20TRTKsaxuqlRBanY_kLMwNWzQJuCNdtfy9xZrDGdhiL1TfSdxw8ajR9GMINzV4u_V78T4Avg_1kqn08e1NNStoGf3EYAyzq_XOPRx3rKZTm2keZo/s512/Blood%20Link%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ_tiRHc_pbG19hahkkNwla6nHi6pNc9JN_eh-DNV9bcEf551wOZiZNARWaIvqiQeZmewYoEAyzJ20TRTKsaxuqlRBanY_kLMwNWzQJuCNdtfy9xZrDGdhiL1TfSdxw8ajR9GMINzV4u_V78T4Avg_1kqn08e1NNStoGf3EYAyzq_XOPRx3rKZTm2keZo/w400-h300/Blood%20Link%2007.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfCA99S1ml6GnYxemqOUMwkBWmF9Fl99g2y9l2qpCYJcb6ba4ndE3LDlmd--OV--mlbLvkTBRs4XvPM1Q7uzdQOfMvHKOLS-QunlEYKQSalIUBIT8HgB4eLaWUzREFYZ-2frbmuK1N2FSxB3-rN26sDd6q1gLed5Cl4T7wFFHPiMj1wqksCSJ3b_Or8CQ/s512/Blood%20Link%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="512" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfCA99S1ml6GnYxemqOUMwkBWmF9Fl99g2y9l2qpCYJcb6ba4ndE3LDlmd--OV--mlbLvkTBRs4XvPM1Q7uzdQOfMvHKOLS-QunlEYKQSalIUBIT8HgB4eLaWUzREFYZ-2frbmuK1N2FSxB3-rN26sDd6q1gLed5Cl4T7wFFHPiMj1wqksCSJ3b_Or8CQ/w400-h300/Blood%20Link%2016.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Alberto De Martino kolejny raz nakręcił udane dzieło. Bardzo ciekawy kryminał z interesującym zakończeniem. Fabuła jest wciągająca i trzyma w napięciu. W filmie nie ma czasu na nudę. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Film pozbawiony jest całkowicie scen gore. Morderstwa dokonywane są poza kadrem. Aktorstwo stoi tutaj na bardzo solidnym poziomie. Zdjęcia są bardzo dobre, a muzyka wręcz znakomita. Całość sprawia, że „Blood Link” jest bardzo ciekawym dziełem, z którym powinni zapoznać się fani włoskiego kryminału.</div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-9865222466955843182023-03-23T20:02:00.001+01:002023-03-23T20:03:21.469+01:00Stuntman<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Nowa twarz na blogu - reżyser Marcello Baldi.</div><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCApMAz0QCUW3X1HbWyuIJfjMU-pt7H0DoQ5FHe8PpuTOy_mlL3-dhFjCpbiYg_wJiVpdlmV2v7oxZK8lFugeLzrg0-872zBHgNPtDQgdxGi7fDGQyrTrZeelayq_kx3gM6QI96quJ5B65t_03lI75SuSYhSewc4ZudL75Pno0arCbMXVLfIaWwkTA/s3234/Stuntman%2000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3234" data-original-width="1518" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCApMAz0QCUW3X1HbWyuIJfjMU-pt7H0DoQ5FHe8PpuTOy_mlL3-dhFjCpbiYg_wJiVpdlmV2v7oxZK8lFugeLzrg0-872zBHgNPtDQgdxGi7fDGQyrTrZeelayq_kx3gM6QI96quJ5B65t_03lI75SuSYhSewc4ZudL75Pno0arCbMXVLfIaWwkTA/s320/Stuntman%2000.jpg" width="150" /></a></div><p style="text-align: justify;">W 1968 roku nakręcił kryminał „Stuntman”.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnOBPKFCKJfI3fz5IkR8BHwNJellm0mNl7zWWBfiSRHpD3mMrUBcvi-uWoaOInQHejasR7RVdxiYRVw_0lHqA1WybUEMxAF-qoF_uZqnI85GzvQ05fWQ9yGInsSnHd8E0hBtPdgrx3EAII7ViEp67yvZOAI2rpKhMsKu7HXVRDrNiRs1Mc2gmbbGlw/s656/Stuntman%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnOBPKFCKJfI3fz5IkR8BHwNJellm0mNl7zWWBfiSRHpD3mMrUBcvi-uWoaOInQHejasR7RVdxiYRVw_0lHqA1WybUEMxAF-qoF_uZqnI85GzvQ05fWQ9yGInsSnHd8E0hBtPdgrx3EAII7ViEp67yvZOAI2rpKhMsKu7HXVRDrNiRs1Mc2gmbbGlw/w400-h258/Stuntman%2009.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjikVnSGnziaoUNDUPuQbXrSX5qTlxz5f8STwjSwUAYDzsIktiHTpJ_HsLWRvGthUINr8adBfNaVeLTG6KMNihlBIWNsvo45fLIrZuUhwBGNJkfHWKR7NeVf_JKjHEb8BQQQG4vt4-ILZMmitgcj1ET1uLvZNAjtutNBkt93B3Sz5d0riVuzLClrE1H/s656/Stuntman%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjikVnSGnziaoUNDUPuQbXrSX5qTlxz5f8STwjSwUAYDzsIktiHTpJ_HsLWRvGthUINr8adBfNaVeLTG6KMNihlBIWNsvo45fLIrZuUhwBGNJkfHWKR7NeVf_JKjHEb8BQQQG4vt4-ILZMmitgcj1ET1uLvZNAjtutNBkt93B3Sz5d0riVuzLClrE1H/w400-h258/Stuntman%2004.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Włoski scenarzysta i reżyser Marcello Baldi urodził się 1 sierpnia 1923 roku w miejscowości Telve w regionie Trydent-Górna Adyga. Karierę rozpoczynał jako asystent reżysera. W roku 1995 zadebiutował jako reżyser i scenarzysta filmem dokumentalnym „Italia K2”. Kręcił filmy aż do 2008 roku. Jego filmografia obejmuje 24 tytuły. Zasłynął z reżyserii filmów o tematyce biblijnej. Od końca lat 60-tych kręcił głównie produkcje dla telewizji. Ostatnim jego filmem był dramat „Narciso, dietro i cannoni, davanti ai muli”, który w 2008 roku wyreżyserował wraz z synem Dario Baldi. Marcello Baldi zmarł 22 lipca 2008 roku w Rzymie. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMCsJ9IuxzNnzZoqX3YKB_6O9hVAtGEKGe0s1BMWxSXNA7K-1JY7J-EpjzvlxDavjK27sSizTqIjRRo8iPWneWepVEzXSc0ApziDbO3QNiYG7TVOrpqV4UY7mvrRz4wtHOZDD5DUs9HJpcdk6_sRHReJLNTI9Zaw2Cjd71LLdHGD4D-rqX0n1tdC9-/s656/Stuntman%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMCsJ9IuxzNnzZoqX3YKB_6O9hVAtGEKGe0s1BMWxSXNA7K-1JY7J-EpjzvlxDavjK27sSizTqIjRRo8iPWneWepVEzXSc0ApziDbO3QNiYG7TVOrpqV4UY7mvrRz4wtHOZDD5DUs9HJpcdk6_sRHReJLNTI9Zaw2Cjd71LLdHGD4D-rqX0n1tdC9-/w400-h258/Stuntman%2002.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgayb7fth4NcindREp7FFD6C8s89NlBLS3Xtplcts4K2SgHneKc1YjE-CrSv9vENeFsvhIlcwwZfkQMQipb-fURrNpEtUOKCShc3HN8PLGDs6oW6VNpFHEFIeTDhglS7b-kLZ8IaMDxDWpA5hCNHMMzSXsLOEWyRxI3b9xqxH3JRAa7hvUvlNppaLQS/s656/Stuntman%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgayb7fth4NcindREp7FFD6C8s89NlBLS3Xtplcts4K2SgHneKc1YjE-CrSv9vENeFsvhIlcwwZfkQMQipb-fURrNpEtUOKCShc3HN8PLGDs6oW6VNpFHEFIeTDhglS7b-kLZ8IaMDxDWpA5hCNHMMzSXsLOEWyRxI3b9xqxH3JRAa7hvUvlNppaLQS/w400-h258/Stuntman%2011.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Autorami scenariusza do filmu są reżyser Marcello Baldi oraz Sandro Continenza. Pomysł na fabułę pochodzi od Lucile Laks. Baldi jako scenarzysta pracował przede wszystkim przy swoich filmach. Jego filmografia w tym zakresie obejmuje 20 tytułów. Ostatni scenariusz napisał do wyreżyserowanego przez siebie mini-serialu „The Hidden Pearl” z 2001 roku. Sandro Continenza to z kolei artysta z bardzo bogatą filmografią, która zawiera prawie 160 filmów i seriali. Urodził się w Rzymie 13 lipca 1920 roku. Jako scenarzysta zadebiutował w 1950 roku. Pracował regularnie do połowy lat 80-tych. Wtedy to jego kariera zwolniła a w filmografii pojawiały się już głównie seriale telewizyjne. Karierę artysty przerwała jego śmierć 21 listopada 1996 roku.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL7KSDyVl4WR1xjhulbg5ddPYTrECha8bzOLHwr6uD3bpioQQrCl3MZmyp-jPztx3KEur1rHQacjF2ucJMzSLGumVLRk2SKnWQnTuk3sinTJuLLQF3BMT9f4rscKAeD3pDa3NU4pw5b_aIU2P8v8l9Y6OGme5ODb-TQErJ1QwB7wd8cPN00bExlJpq/s656/Stuntman%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL7KSDyVl4WR1xjhulbg5ddPYTrECha8bzOLHwr6uD3bpioQQrCl3MZmyp-jPztx3KEur1rHQacjF2ucJMzSLGumVLRk2SKnWQnTuk3sinTJuLLQF3BMT9f4rscKAeD3pDa3NU4pw5b_aIU2P8v8l9Y6OGme5ODb-TQErJ1QwB7wd8cPN00bExlJpq/w400-h258/Stuntman%2016.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRTS9JtLvfgaCAT2w_wBhHpQp4XRvDSQNUWiWJnsW7ZYQruRV_JY0sBecH0pg68T2N5yBmQVGJP-TJ-IDm6Ed09EiiJyoQ6Vv6L5ZSSKbgBNtK99NuqvT7gAiWk3aIQr8ScvAir05Jr22wxSut7LppvC-Bh9fQ2z7KJlsPapGKgT9g0ZQg4jpWLylO/s656/Stuntman%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRTS9JtLvfgaCAT2w_wBhHpQp4XRvDSQNUWiWJnsW7ZYQruRV_JY0sBecH0pg68T2N5yBmQVGJP-TJ-IDm6Ed09EiiJyoQ6Vv6L5ZSSKbgBNtK99NuqvT7gAiWk3aIQr8ScvAir05Jr22wxSut7LppvC-Bh9fQ2z7KJlsPapGKgT9g0ZQg4jpWLylO/w400-h258/Stuntman%2001.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Johnny to kaskader filmowy, który kocha ryzyko, pieniądze i piękne kobiety. Kiedy jego ukochana Evelyn bierze ślub ze starym i schorowanym milionerem, młody amant angażuje się w romans z piękną acz przebiegłą Glorią. Johnny zostaje wplątany w zuchwałą kradzież bardzo cennego posążka. Wkrótce jednak okazuje się, że każda z osób zaangażowanych w kradzież ma swoje własne plany...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7p1WrFLPbNQEF-OI6cOph6nv_TCMXUgViSYY-Dsnsrh9aIcSxSdTSQluVipsgMNrCgr6t7HZpVXwUaOH-anQUkQqr7srkQXVMd2PgrbuLiitUPnacARln1LrCQvdF8Bs5hCCRll3218F46PZnzAYKV6BUmRwv1o5hLIS9YdIR5iVC0Awcnv8Xr9b3/s656/Stuntman%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7p1WrFLPbNQEF-OI6cOph6nv_TCMXUgViSYY-Dsnsrh9aIcSxSdTSQluVipsgMNrCgr6t7HZpVXwUaOH-anQUkQqr7srkQXVMd2PgrbuLiitUPnacARln1LrCQvdF8Bs5hCCRll3218F46PZnzAYKV6BUmRwv1o5hLIS9YdIR5iVC0Awcnv8Xr9b3/w400-h258/Stuntman%2008.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrt9LoJz1GkfGlZcLa0pefC-O0b9WyaWY3Tvtu3437ru2zN5feYk3NIXh88uoWSxoTGScziEsEJ6wN2nWDvnqkJvbld6ewE5M2j3Z9W_eZRsOdxd7DGSe784SqmYSdvnelatPe_0x5-QNzfIMVRr2kQZL0VklhtdaRytKU-w3Z3Qxsa-HajYk4PE49/s656/Stuntman%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrt9LoJz1GkfGlZcLa0pefC-O0b9WyaWY3Tvtu3437ru2zN5feYk3NIXh88uoWSxoTGScziEsEJ6wN2nWDvnqkJvbld6ewE5M2j3Z9W_eZRsOdxd7DGSe784SqmYSdvnelatPe_0x5-QNzfIMVRr2kQZL0VklhtdaRytKU-w3Z3Qxsa-HajYk4PE49/w400-h258/Stuntman%2010.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W obsadzie filmu pojawiły się bardzo ciekawe nazwiska. Główną rolę żeńską zagrała wspaniała Gina Lollobrigida. Aktorka urodzona 4 lipca 1927 roku w Subiaco w regionie Lacjum, wcieliła się w postać Evelyn. Jej ojcem był producent mebli. Lollobrigida w 1945 roku zagrała rolę w komedii „Santarellina” Eduardo Scarpetta wystawianej w Teatro della Concordia w Monte Castello di Vibio w regionie Umbria. Miała wtedy zaledwie osiemnaście lat. W 1947 roku zajęła trzecie miejsce w konkursie Miss Italia. Tytuł najpiękniejszej zdobyła wówczas aktorka Lucia Bosè. W filmie zadebiutowała małą rólką w dramacie „Aquila nera” („Czarny orzeł”) w reżyserii Riccardo Freda z 1946 roku. Natychmiast pojawiły się kolejne role. Kariera pięknej aktorki nabrała niesamowitego tempa by na początku lat 70-tych ostro wyhamować. Aktorka skupiła się wtedy na swojej pasji jaką była fotografia. Pracowała dla branży modowej i kosmetycznej. Udało jej się nawet przeprowadzić wywiad z kubańskim przywódcą Fidelem Castro. Do aktorstwa wróciła po 1984 roku. Występowała jednak o wiele rzadziej i w 1997 roku zrezygnowała z aktorstwa. Jej filmografia zawiera niespełna 70 tytułów. Była jedną z największych europejskich aktorek. Wielokrotnie nominowana i nagradzana za swoje role. Uznana została za międzynarodowy symbol seksu. Piękna aktorka dożyła 95 lat. Zmarła 16 stycznia 2023 roku w Rzymie.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYceJBzRDy-afL5nn4DVZZYByJ8vqh39nhUv3US7tFALgqFUQ7C052wnJBLzkMBKkeUwBNMY2MyvsAcZscDF4qGiR9TCRpCjAt4M5A7CcBEuOIoxFXZ7Z-P10GxLwxizeOcMEnxlRUdPcY_-JxSoltrwVXHN9HyNpsC3xYB2V5IUs0VuKhj3G9KtHB/s656/Stuntman%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYceJBzRDy-afL5nn4DVZZYByJ8vqh39nhUv3US7tFALgqFUQ7C052wnJBLzkMBKkeUwBNMY2MyvsAcZscDF4qGiR9TCRpCjAt4M5A7CcBEuOIoxFXZ7Z-P10GxLwxizeOcMEnxlRUdPcY_-JxSoltrwVXHN9HyNpsC3xYB2V5IUs0VuKhj3G9KtHB/w400-h258/Stuntman%2003.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigyQCULjygYIiffbDln9xSVXNM77bYiJVD5MmcCQOjwW9MvfUkLiKI8QKFJvj7WXh2XZOph7ZDFIzyojWweEUnkDhPEjpuMgWB2YfCLQOCi3C3DpITdUZ7_rGC19y95S3jVK_PFwXe7QAO3YSedY_hcN0R767Cr-hsH6ulVPCTy7bmHe15PpOOJkJI/s656/Stuntman%2018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigyQCULjygYIiffbDln9xSVXNM77bYiJVD5MmcCQOjwW9MvfUkLiKI8QKFJvj7WXh2XZOph7ZDFIzyojWweEUnkDhPEjpuMgWB2YfCLQOCi3C3DpITdUZ7_rGC19y95S3jVK_PFwXe7QAO3YSedY_hcN0R767Cr-hsH6ulVPCTy7bmHe15PpOOJkJI/w400-h258/Stuntman%2018.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Postać kaskadera Johnny'ego wykreował Robert Viharo. Amerykański aktor urodził się 14 sierpnia 1942 roku w Milwaukee w stanie Wisconsin. Karierę rozpoczynał w połowie lat 60-tych od występów w serialach. Opisywany „Stuntman” to film pochodzący z początkowego etapu jego kariery. Ta kariera rozwijała się bardzo dobrze i trwała do 2008 roku. Wtedy to wystąpił po raz ostatni. Był to dramat „Presque Isle”, reż. Rob Nilsson. Jego aktorska kariera obejmuje 59 filmów i seriali. W 2005 roku wyreżyserował swój jedyny film, dramat „Marbles”. Film oparty został na scenariuszu, również autorstwa Viharo.</p><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwkQTzXhHap2a7hpEmUJVrTZYg1sPBpiNiC96ta_gqn5knn2CEzy7M6dKh7ZmS6DiwRSLqzWT-tVsyuc40xT2A-YE0eqvwkCJPiSZX5BSUB0JTFGK3GmmJ47lf2HEnWS_Is48pXsbQaBBAWSMJSgv242rF_z3FbhTv_W7z5ORtJjlvCTIPk0Xm3R4W/s656/Stuntman%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwkQTzXhHap2a7hpEmUJVrTZYg1sPBpiNiC96ta_gqn5knn2CEzy7M6dKh7ZmS6DiwRSLqzWT-tVsyuc40xT2A-YE0eqvwkCJPiSZX5BSUB0JTFGK3GmmJ47lf2HEnWS_Is48pXsbQaBBAWSMJSgv242rF_z3FbhTv_W7z5ORtJjlvCTIPk0Xm3R4W/w400-h258/Stuntman%2012.jpg" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLyjajl4KgrwUpF_d6czl2qo62LUMwI7Y7FYHIcQdzK3DJs4uQfsg5Eta2rgwEp8BfXOXoJpYLAmm0asd0fUZL5eXZGi1B21JYT8-vJA_vRD5ApT8uDE3mtBi9ci9tq6-NhaKOQJxn0AqkhQ47wHdQRy6ATNllq-SpVEBReyX_zCkjwaSB12GW1ETY/s656/Stuntman%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLyjajl4KgrwUpF_d6czl2qo62LUMwI7Y7FYHIcQdzK3DJs4uQfsg5Eta2rgwEp8BfXOXoJpYLAmm0asd0fUZL5eXZGi1B21JYT8-vJA_vRD5ApT8uDE3mtBi9ci9tq6-NhaKOQJxn0AqkhQ47wHdQRy6ATNllq-SpVEBReyX_zCkjwaSB12GW1ETY/w400-h258/Stuntman%2014.jpg" width="400" /></a></div><br />Jako Gloria wystąpiła w filmie Marisa Mell. Austriaczka znana jest z wielokrotnych występów we włoskich filmach grozy. Urodziła się jako Marlies Theres Moitzi 24 lutego 1939 roku w mieście Graz. Karierę aktorską rozpoczynała jeszcze w latach 50-tych w rodzimym kinie. Występowała dosyć często i w 1966 roku postanowiła spróbować swoich sił na Broadwayu. Niestety sztuka „Mata Hari” wyreżyserowana przez Vincente Minnelli, a w której Mell grała główną rolę, okazała się klapą. Aktorka wróciła do Europy i osiadła w Rzymie. Przełomem w jej karierze była końcówka lat 60-tych i występy w filmach „Diabolik” („Danger: Diabolik”), reż. Mario Bava oraz „Una sull'altra” („One on Top of the Other”), reż. Lucio Fulci. W swojej karierze zagrała w 69 produkcjach. Ostatnim jej filmem była komedia „I Love Vienna”, reż. Houchang Allahyari. Jej znakomitą karierę przerwała przedwczesna śmierć 16 maja 1992 roku. Aktorka zmarła na raka.<p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn-NFptclfbZAWIUm05E2V8j7VXrZsbCxkmXlolJLCFYxOt2C37Rs12uAtH03iHFipvjB-i0Z7YRGmnRzCmmeO76o0njT4V9gwW9mcdf3Z3srB4zS-bSQZhhe1x2TbScAteqfNRCm2g2QFioXiwBrywfrWAAR6ZI2pM379uSsKVICTLcyldqIMowUA/s656/Stuntman%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn-NFptclfbZAWIUm05E2V8j7VXrZsbCxkmXlolJLCFYxOt2C37Rs12uAtH03iHFipvjB-i0Z7YRGmnRzCmmeO76o0njT4V9gwW9mcdf3Z3srB4zS-bSQZhhe1x2TbScAteqfNRCm2g2QFioXiwBrywfrWAAR6ZI2pM379uSsKVICTLcyldqIMowUA/w400-h258/Stuntman%2005.jpg" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbvzj7cnGL-Ny7QA6Szw_iBLcs6npa4dhW255bwqIvVg3N7wpX9p7AAoELvkSyK7Fbv8u-DpavJCDBLyXdUomhdLNoAqogcBcbzXS1LT6XKokGGlUKBiv3W_6NaQXWit2pbeyapcXMJSBW3z7T9luGSTQeMZxxP4Z6huFhpjK9S_ygECly4c2w5w8v/s656/Stuntman%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbvzj7cnGL-Ny7QA6Szw_iBLcs6npa4dhW255bwqIvVg3N7wpX9p7AAoELvkSyK7Fbv8u-DpavJCDBLyXdUomhdLNoAqogcBcbzXS1LT6XKokGGlUKBiv3W_6NaQXWit2pbeyapcXMJSBW3z7T9luGSTQeMZxxP4Z6huFhpjK9S_ygECly4c2w5w8v/w400-h258/Stuntman%2007.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu są dziełem Carlo Carlini. Artysta urodził się 20 lutego 1929 roku w Rzymie. Karierę rozpoczynał jako operator kamery w 1947 roku. Jako autor zdjęć po raz pierwszy pracował przy „L'acqua li portò via” w rezyserii Rate Furlan z 1949 roku. Jego kariera trwała do 1988 roku. W tym okresie był autorem zdjęć do 100 filmów. Zdjęcia do filmu kręcono we Francji, m.in. w Paryżu. Muzyka do filmów skomponowana została przez Carlo Rustichelli'ego. Włoski kompozytor żył w latach od 1916 do 2004. Znakomity artysta pracował w swojej bogatej karierze przy około 300 filmach. Wiele wspaniałych kompozycji wyszło spod jego ręki. Jego syn Paolo Rustichelli również jest kompozytorem filmowym. Z kolei jego córka Alida Chelli była aktorką. Od strony audiowizualnej film prezentuje się bardzo dobrze. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj4ZxA61HroFI32FbfLKvrTqvHnwLISMe7oCQd0rzBPac8sxYFpI1Uii6c5ES-eG_cDud-WepAzuBK-cJCGMD2EXE6VV5dF91TrZK8BZZStFygqA2imqcpN1PMYOrJA2CtYCod8ZVf1q2QY1lul16A6968OgkV-AZTcRpkm5HzCFW2_a85ZXpfv-HJ/s656/Stuntman%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj4ZxA61HroFI32FbfLKvrTqvHnwLISMe7oCQd0rzBPac8sxYFpI1Uii6c5ES-eG_cDud-WepAzuBK-cJCGMD2EXE6VV5dF91TrZK8BZZStFygqA2imqcpN1PMYOrJA2CtYCod8ZVf1q2QY1lul16A6968OgkV-AZTcRpkm5HzCFW2_a85ZXpfv-HJ/w400-h258/Stuntman%2013.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitusVvN4drOF06_jyhGyCVQ6lqGdotJS8dg3Q5ArV1Q2c07CnhbcAGvHY4pN_pB_d9S8VWXkVDhirLtYtmA1d61nZI-2A_9_XJ6BuhieDMnvetwdOy7zDf6hUysmeaQyJsVZZQHvAppyEUFBfdrMO8AI9PNIai1IUZnUbFv2x-Qhmp81UuwjpbRVF2/s656/Stuntman%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="656" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitusVvN4drOF06_jyhGyCVQ6lqGdotJS8dg3Q5ArV1Q2c07CnhbcAGvHY4pN_pB_d9S8VWXkVDhirLtYtmA1d61nZI-2A_9_XJ6BuhieDMnvetwdOy7zDf6hUysmeaQyJsVZZQHvAppyEUFBfdrMO8AI9PNIai1IUZnUbFv2x-Qhmp81UuwjpbRVF2/w400-h258/Stuntman%2006.jpg" width="400" /></a></div><br />Marcello Baldi nakręcił ciekawy film, który niestety nie odniósł sukcesu. Ogląda się go bardzo przyjemnie. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Szybka akcja wzbogacona jest o pościgi i strzelaniny. Ciekawym elementem jest fakt wykorzystywania przez głównego bohatera sztuczek kaskaderskich i swoich umiejętności w realnych sytuacjach. Dzięki nim niejednokrotnie udaje mu się wyjść z różnych opresji. W filmie jest również wiele sytuacji zabawnych. Postacie są niejednoznaczne i czasami ciężko odgadnąć ich prawdziwe motywy. Wiele zwrotów akcji oraz ciekawie skonstruowane zakończenie to kolejne doskonałe elementy dzieła. „Stuntman” to bardzo ciekawa komedia kryminalna, która powinna zadowolić fanów włoskiego kina.<p></p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/04923898585379274110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-3504347568237705822023-01-05T21:00:00.001+01:002023-01-05T21:00:11.081+01:00Ballad in Blood<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Dokładnie tydzień temu zmarł jeden z największych włoskich twórców kina grozy - Ruggero Deodato.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG4W16xo3s17vJChwhpHaoYd0MzBbEkFBU-G4Wo6Mbzaj33G4hm0aBydc6oDin2W9XTb-UwgiYGHFhI0sDWk9eMgFlEBC6JL8NfFt0miqKzTtrJxtuSzsxJG50Qsn-JIJkQVEG-JgaseNVO6cS7Z20VrwwIr71sZP-ljpMSYO9UYpUCxI7J7kmzekN/s598/Ballad%20in%20Blood%2000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="420" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG4W16xo3s17vJChwhpHaoYd0MzBbEkFBU-G4Wo6Mbzaj33G4hm0aBydc6oDin2W9XTb-UwgiYGHFhI0sDWk9eMgFlEBC6JL8NfFt0miqKzTtrJxtuSzsxJG50Qsn-JIJkQVEG-JgaseNVO6cS7Z20VrwwIr71sZP-ljpMSYO9UYpUCxI7J7kmzekN/s320/Ballad%20in%20Blood%2000.jpeg" width="225" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dzisiaj przedstawiam ostatni film reżysera, pochodzący z 2016 roku horror „Ballad in Blood”.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO6eeIhtNz59HWdZx-vIOWaZeCYwCsYemm1Ti7aRV4PGHxw11aO7xBuPDZNqT8QY_A7oBC72WPehLReUx7C5o91Vwn-1ckpAvEdXYwMUZTbIPF7s2LmSq7q21BY2tlhy6CxnA-JJtAg52KL0sbXhVR3SoBm_0lOfjc6-XumUo1kOA0vWkLv8pLZ8mw/s1280/Ballad%20in%20Blood%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO6eeIhtNz59HWdZx-vIOWaZeCYwCsYemm1Ti7aRV4PGHxw11aO7xBuPDZNqT8QY_A7oBC72WPehLReUx7C5o91Vwn-1ckpAvEdXYwMUZTbIPF7s2LmSq7q21BY2tlhy6CxnA-JJtAg52KL0sbXhVR3SoBm_0lOfjc6-XumUo1kOA0vWkLv8pLZ8mw/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2012.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhthBsWUIeb7-tVtMn_oLpSRqa7C7m8qKu-rh-KmHX17714LGQvPVkm1nsw_mkwCOt0NLy01qdJVzA7xbO8MuC1wMDgUKCrkV8_v7ZirTcFW3GyMk7aVamrWS5wDQjygXhgrj8WLKBnKHk3MNgKK_pKEblHFeknwme9WiuWePVg8SScfIte4yrBz4Zi/s1280/Ballad%20in%20Blood%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhthBsWUIeb7-tVtMn_oLpSRqa7C7m8qKu-rh-KmHX17714LGQvPVkm1nsw_mkwCOt0NLy01qdJVzA7xbO8MuC1wMDgUKCrkV8_v7ZirTcFW3GyMk7aVamrWS5wDQjygXhgrj8WLKBnKHk3MNgKK_pKEblHFeknwme9WiuWePVg8SScfIte4yrBz4Zi/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2011.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ruggero Deodato urodził się 7 maja 1939 roku w Potenza w regionie Basilicata. Jego przyjacielem z młodości był Renzo Rossellini, który namówił go do pracy jako asystent swojego ojca reżysera Roberto Rossellini. I tak w 1959 roku Deodato zadebiutował jako asystent reżysera w dramacie wojennym „Il generale Della Rovere”(„Generał della Rovere”). Prawie dekadę później był już samodzielnym reżyserem. Jego debiutem był filmem sci-fi „Fenomenal e il tesoro di Tutankamen” („Fenomenal and the Treasure of Tutankamen”), który miał premierę w roku 1968. Wcześniej, bo w 1964 roku, pracując jako asystent reżysera ukończył film „Ursus, il terrore dei kirghisi” („Terror of the Kirghiz”) po rezygnacji pierwszego reżysera Antonio Margheriti. Jego kariera nabierała rozpędu, a każde kolejne dzieło było bardzo udane. Znakomicie potrafił budować napięcie i klimat grozy. W karierze nakręcił 36 dzieł. Mimo, że nie kręcił tylko filmów grozy to jednak te właśnie przyniosły mu największą sławę. Najwięcej zamieszania w świecie filmu zrobił jego horror przygodowy „Cannibal Holocaust” („Nadzy i rozszarpani”) z roku 1980. Film okazał się być jednym z najbardziej kontrowersyjnych w historii kina. Reżyser musiał przed sądem udowadniać, że nikt na planie nie został naprawdę pozbawiony życia. W bardzo wielu krajach jest on zakazany do dziś, mimo upływu ponad 40 lat od premiery. Ruggero Deodato zmarł 29 grudnia 2022 roku w Rzymie. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD3ko_lplA6Hbp41CAq8mVI1NT5eMF7Y3Vy0fPVXyEVJts5Zn2lE28Fmr3k8fG1J8npaob5XOYI9lK9IqbDsEp4xjDZ5O4oCi26-GbdeiEb-VJE4GROzQu06eJUE9IjVs-cELl0M5V_ETvg8pZbU4LsqwSKLCqruC2NJCCF5MLj9ZwqareVi_Deo0P/s1280/Ballad%20in%20Blood%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD3ko_lplA6Hbp41CAq8mVI1NT5eMF7Y3Vy0fPVXyEVJts5Zn2lE28Fmr3k8fG1J8npaob5XOYI9lK9IqbDsEp4xjDZ5O4oCi26-GbdeiEb-VJE4GROzQu06eJUE9IjVs-cELl0M5V_ETvg8pZbU4LsqwSKLCqruC2NJCCF5MLj9ZwqareVi_Deo0P/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2001.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglLdG4_wyncYucNaqSoWXMEt_ospODW2yxjrfAQdH6xnE5BR9AFSxTTCZ64qGmDXxnQp64XubLrC5bSOaWwTYVzRcljJgPfbLHpyvg-Yf7_jg4ac0ABgrSymj1BDfr_LrI3wqmD-DGIzSxK7-ZFj0crhTfwjHV6Cd26z77pcyqWbN9KMgrxmnOs3pp/s1280/Ballad%20in%20Blood%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglLdG4_wyncYucNaqSoWXMEt_ospODW2yxjrfAQdH6xnE5BR9AFSxTTCZ64qGmDXxnQp64XubLrC5bSOaWwTYVzRcljJgPfbLHpyvg-Yf7_jg4ac0ABgrSymj1BDfr_LrI3wqmD-DGIzSxK7-ZFj0crhTfwjHV6Cd26z77pcyqWbN9KMgrxmnOs3pp/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2008.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Scenariusz „Ballad in Blood” jest dziełem Ruggero Deodato, a także dwóch mniej znanych włoskich twórców, Jacopo Mazzuoli oraz Angelo Orlando. Dla Mazzuoli jest to jedyne jak dotychczas dzieło w karierze. Orlando z kolei to aktor, reżyser, scenarzysta i producent. Nakręcił kilka filmów, wszystkie oparte na własnych scenariuszach. Przede wszystkim jest jednak aktorem. Dotychczas wystąpił w 45 produkcjach. Głównym autorem scenariusza jest tutaj oczywiście sam reżyser. Deodato, który od dziecka lubił słuchać historii brutalnych morderstw, pisząc fabułę do „Ballad in Blood” inspirował się morderstwem brytyjskiej studentki Meredith Kercher. Do zabójstwa doszło 1 listopada 2007 w Perugii w regionie Umbria. Za jej zabójstwo na 16 lat skazany został Rudy Guede. Ostatecznie w 2015 roku, po kilku procesach i odwołaniach, uniewinniony został Raffaele Sollecito oraz współlokatorka zamordowanej, amerykańska studentka Amanda Knox.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh13Zsxn4swNyOsjov7cHly5ffsEbE7fUL89KlSmqytdGRdhjbH4hAXjd1J8bREglpfvlruSD5mJ-KBxxq0f0RzoC7spMCQ7MF-uYhdRv7rpq1DYTuxMOK_6wOAEfvGSGlst5JD0UiW62qt_ZejBLk4r98MRr8SR9O8Ia8z-liZxy_j98cnXmws_XQD/s1280/Ballad%20in%20Blood%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh13Zsxn4swNyOsjov7cHly5ffsEbE7fUL89KlSmqytdGRdhjbH4hAXjd1J8bREglpfvlruSD5mJ-KBxxq0f0RzoC7spMCQ7MF-uYhdRv7rpq1DYTuxMOK_6wOAEfvGSGlst5JD0UiW62qt_ZejBLk4r98MRr8SR9O8Ia8z-liZxy_j98cnXmws_XQD/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2006.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl1asdMsUYYNJPpqcSOTK4IwiD4Z0HQ49iAOjwTZrOWAGqK4z1BuX8dWr_Qi2mXqxVR1lN-Iv8A2IXUzSxMibicvf9wIfRc1alF6YxLEPAur-ZjlLM0TPSexEzTHzZPzWk_jk6SSQFS6EdZozfDOEQrKeZaMlu-HwYukNmm7-60hAvAjgyd2Y5mMfl/s1280/Ballad%20in%20Blood%2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl1asdMsUYYNJPpqcSOTK4IwiD4Z0HQ49iAOjwTZrOWAGqK4z1BuX8dWr_Qi2mXqxVR1lN-Iv8A2IXUzSxMibicvf9wIfRc1alF6YxLEPAur-ZjlLM0TPSexEzTHzZPzWk_jk6SSQFS6EdZozfDOEQrKeZaMlu-HwYukNmm7-60hAvAjgyd2Y5mMfl/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2015.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Budząc się rano po szalonej nocy pełnej seksu, narkotyków i alkoholu, trójka przyjaciół odkrywa, że ich koleżanka nie żyje. Żadne z nich nie pamięta co dokładnie wydarzyło się poprzedniej nocy. Rozwiązanie zagadki mogą ułatwić nagrania, które denatka robiła uwieczniając swój pobyt we Włoszech. Jednak jej telefonu nie ma w mieszkaniu. Stopniowo próbują sobie zrekonstruować wydarzenia z ostatniej nocy. Jednocześnie pojawiają się wzajemne oskarżenia i wzrasta napięcie między nimi... </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMT1jCdZTzK37G8PZvCF199wQm2WmyYYxZgVSS3dQ_KJEyms2UZw9oIZ0tMKMy-H_a4uuMIfuLnYOfqE02kCrdXiFYiq6tH0gNISSW9nlpH_RsaD93CFt0TQl2Al5RE7Tl2sPGxlcPhP6ifV0aLzFiv_4D7k0FTJvxS9XGSdFfLTRl504MV2MOwUdU/s1280/Ballad%20in%20Blood%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMT1jCdZTzK37G8PZvCF199wQm2WmyYYxZgVSS3dQ_KJEyms2UZw9oIZ0tMKMy-H_a4uuMIfuLnYOfqE02kCrdXiFYiq6tH0gNISSW9nlpH_RsaD93CFt0TQl2Al5RE7Tl2sPGxlcPhP6ifV0aLzFiv_4D7k0FTJvxS9XGSdFfLTRl504MV2MOwUdU/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2002.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1FWbYEjVhVI8-xsp-ubhgEYSX9iRMEZ-VDRtS3Qf-h2TWFY3234JTdPM0nQ91dIzMkpgbp3cvgK7QbxfVIcqEiCusLgJXjzDn0xpJBzggYHlJ7WSu02MIIgIO3oqKjsDd7073K0nDyEJfFRLivnX8JkUeiqg1gvVUlMG_qd0XfHrrvyiB16ncQSU5/s1280/Ballad%20in%20Blood%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1FWbYEjVhVI8-xsp-ubhgEYSX9iRMEZ-VDRtS3Qf-h2TWFY3234JTdPM0nQ91dIzMkpgbp3cvgK7QbxfVIcqEiCusLgJXjzDn0xpJBzggYHlJ7WSu02MIIgIO3oqKjsDd7073K0nDyEJfFRLivnX8JkUeiqg1gvVUlMG_qd0XfHrrvyiB16ncQSU5/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2005.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">W obsadzie filmu pojawiają się aktorzy, których kariery dopiero się rozwijają. Reżyser nie polegał na doświadczonych, sprawdzonych aktorach ale dał możliwość wykazania się młodemu pokoleniu. Okazało się to być strzałem w dziesiątkę. Rolę studentki z Czech, Lenki zagrała znakomicie Carlotta Morelli. Młoda aktorka zaledwie cztery lata wcześniej zadebiutowała epizodycznymi rolami w serialach. Występ w „Ballad in Blood” był pierwszym jej występem w pełnometrażowym filmie. Jej kariera dopiero nabiera rozpędu a aktorka już jest laureatką kilku filmowych nagród. W rolę jej współlokatorki, Elizabeth wcieliła się Noemi Smorra. Włoska aktorka i piosenkarka urodziła się w Rzymie 16 marca 1983 roku. Naturalnym było, że córka gitarzysty i piosenkarki swoją karierę będzie wiązała z muzyką. Dlatego już od najmłodszych lat uczyła się gry na fortepianie oraz śpiewu. W 2005 zadebiutowała w Teatro Antico di Taormina. W 2007 roku zadebiutowała jako aktorka. Wystąpiła w mini serialu „La figlia di Elisa - Ritorno a Rivombrosa”, reż. Stefano Alleva. Smorra jednak skupia się przede wszystkim na karierze piosenkarki. Jedynym jej pełnometrażowym filmem w karierze jest opisywany „Ballad in Blood”. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4S68LnqCl1CcsoYyAKUZmt4LQ2aEhWLDVMRcWZ5OPfJAegAbTxxlqOEzcE67ETvbuGtl4r8wwNcG9FZ9VrYTozx4t_yBfXeTFOjHi7LUAAuH1uRp-yLbHTWQ0jvReZG2aS8WngR9WpdlCRBpXApphsNV8ubbqUL4E0VS_69Rx9KyEah-Q6QH_lYLX/s1280/Ballad%20in%20Blood%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4S68LnqCl1CcsoYyAKUZmt4LQ2aEhWLDVMRcWZ5OPfJAegAbTxxlqOEzcE67ETvbuGtl4r8wwNcG9FZ9VrYTozx4t_yBfXeTFOjHi7LUAAuH1uRp-yLbHTWQ0jvReZG2aS8WngR9WpdlCRBpXApphsNV8ubbqUL4E0VS_69Rx9KyEah-Q6QH_lYLX/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2013.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghXug6cSQhadmtf5T0_MnMb5yaaBGrkMgAcRbrdjyPC9k4fusNswYx8c5056qmRMUNDGPOKX6ZJFJKVsdS7R5nV5F3no9dDAZsDOQSxjjW41ecapxzVkrBEFaHmB2pZnmrKrTxpW5Q1im4ihXEy7ASk-_EWcJ_WCouAXpZNDFCSTPUSymc4wF6YT6Z/s1280/Ballad%20in%20Blood%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghXug6cSQhadmtf5T0_MnMb5yaaBGrkMgAcRbrdjyPC9k4fusNswYx8c5056qmRMUNDGPOKX6ZJFJKVsdS7R5nV5F3no9dDAZsDOQSxjjW41ecapxzVkrBEFaHmB2pZnmrKrTxpW5Q1im4ihXEy7ASk-_EWcJ_WCouAXpZNDFCSTPUSymc4wF6YT6Z/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2009.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Postać Jacopo zagrał włoski aktor i tancerz Gabriele Rossi. Urodzony w Alatri w regionie Lacjum 13 marca 1988 roku artysta rozpoczynał karierę jako tancerz. Jego aktorski debiut przypadł na rok 2008 kiedy to pojawił się w mini serialu „Amiche mie”. Jego kariera zaczęła powoli nabierać rozpędu. Jego pierwszą główną rolą był występ w „Ballad in Blood”. Dotychczasowa jego filmografia zawiera 19 tytułów z czego większość to występy w serialach. W filmie pojawia się również sam reżyser w roli profesora uniwersytetu o nazwisku Eli Roth, co jest hołdem złożonym amerykańskiemu reżyserowi o tym właśnie nazwisku. Jest to jednak bardzo krótki epizod. Na uwagę zasługuje z kolei występ syna reżysera - Saverio Deodato. Urodzony 8 maja 1972 roku w Rzymie aktor jest owocem związku Ruggero Deodato z aktorką Silvią Dionisio. Zadebiutował już w 1975 roku w filmie swojego ojca „Ondata di piacere” („Waves of Lust”). Zagrał wtedy chłopca na plaży, a główną rolę w filmie kreowała Silvia Dionisio. Kolejne jego role pojawiły się jednak dopiero na początku XXI wieku. W 2001 roku zagrał w dramacie „Submerged”, reż. Jamesa Keach'a. Dotychczas wystąpił w 11 produkcjach. Jest również bardzo dobrym aktorem teatralnym.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgusDflyJ7b_7Vdo-20QmFF2ku8Q43qxGeUcPB5DZ2ZPsMZ_Lby5WY6bXYgS_i94442l2lZ5z1ixNU8YhTLHvO_E26NgxnsFg-38O92-rixg7658r9l9cqRrtMuxcz566A1X9aDCWHcE_S6X6GaJL7p3VIMtjnR3ScNLlco2Z_s6OHkLlRsDCzMYrRW/s1280/Ballad%20in%20Blood%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgusDflyJ7b_7Vdo-20QmFF2ku8Q43qxGeUcPB5DZ2ZPsMZ_Lby5WY6bXYgS_i94442l2lZ5z1ixNU8YhTLHvO_E26NgxnsFg-38O92-rixg7658r9l9cqRrtMuxcz566A1X9aDCWHcE_S6X6GaJL7p3VIMtjnR3ScNLlco2Z_s6OHkLlRsDCzMYrRW/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2014.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfqf2Iil097iavVnMeZ1-UkD0ypkKTGCWxKUW3-DMOTeDv45o1rP2O9YNSPJDdbavn0tPScbx-UntJXDi2U2ELGHSGXyiBvHXaV2vgWc_jztJqIggzr2V_XW6vHfRYtdfJZRQbqQTGYi9dwhfqUP52Va4zlH7WdtyBvNfPiGZbI-nTwIT-R9fEPkuF/s1280/Ballad%20in%20Blood%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfqf2Iil097iavVnMeZ1-UkD0ypkKTGCWxKUW3-DMOTeDv45o1rP2O9YNSPJDdbavn0tPScbx-UntJXDi2U2ELGHSGXyiBvHXaV2vgWc_jztJqIggzr2V_XW6vHfRYtdfJZRQbqQTGYi9dwhfqUP52Va4zlH7WdtyBvNfPiGZbI-nTwIT-R9fEPkuF/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2003.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Mirko Fioravanti odpowiedzialny był za zdjęcia do filmu. To artysta również bardzo mało znany. Pracę w filmie rozpoczynał jako elektryk w 1998 roku. Pracował wtedy na planie komedii „Amiche davvero!!” („Prawdziwe przyjaciółki”), reż. Marcello Cesena oraz „La ballata dei lavavetri” („Ballada o czyścicielach szyb”), reż. Peter Del Monte. Od 2011 roku pracuje już jednak jako samodzielny autor zdjęć. Rozpoczynał od zdjęć do seriali, a opisywany „Ballad in Blood” jest jak na razie jego jedynym filmem pełnometrażowym do którego robił zdjęcia. Film kręcony był m.in. w Pozzo di San Patrizio (Studnia św. Patryka w Orvieto w regionie Umbria). Premiera filmu miała miejsce 5 kwietnia 2016 roku podczas Lucca Film Festival.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaRZSEjkj_IB-cW-nELAX4164v1sqB4qae-eb5P-QWh5uy_aGVBywf0HEIode_9Jz5Vc0d4P_cEiH9XgjmUK80lTa2c6_Pq_GxAQZStpXAevTrUcogqqiA_oPYlPmsDkQ9_K1zzYbUO64Zm1Ywcl84w23YLyQGDmvHWT1chku7zfyNKEv-AVnPfGKy/s1280/Ballad%20in%20Blood%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaRZSEjkj_IB-cW-nELAX4164v1sqB4qae-eb5P-QWh5uy_aGVBywf0HEIode_9Jz5Vc0d4P_cEiH9XgjmUK80lTa2c6_Pq_GxAQZStpXAevTrUcogqqiA_oPYlPmsDkQ9_K1zzYbUO64Zm1Ywcl84w23YLyQGDmvHWT1chku7zfyNKEv-AVnPfGKy/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2004.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXo8ES_2u49cvFQ9VcC5yMS63yltAt53NcJbx2glF9NQ03oeG4fs6MpDMrk5es64BG7QKm1SU5ZnQ9WxrKgzlwhul5N3CZANMm-5gUJfipO8fvf6-54HFI_gGCoSe4WylvF11jNiqEEpFRzB_cnkMjhhjZNepVL1dDdrmCB-sGZVV77b-zWI1-8FsD/s1280/Ballad%20in%20Blood%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXo8ES_2u49cvFQ9VcC5yMS63yltAt53NcJbx2glF9NQ03oeG4fs6MpDMrk5es64BG7QKm1SU5ZnQ9WxrKgzlwhul5N3CZANMm-5gUJfipO8fvf6-54HFI_gGCoSe4WylvF11jNiqEEpFRzB_cnkMjhhjZNepVL1dDdrmCB-sGZVV77b-zWI1-8FsD/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2010.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Muzyka w filmie jest z kolei autorstwa Claudio Simonetti'ego. Genialny muzyk i kompozytor fanom kina grozy jest bardzo dobrze znany, przede wszystkim ze swojej współpracy z Dario Argento. Skomponował muzykę do ponad 60 filmów. Przede wszystkim komponował muzykę do filmów grozy. Współpracował z największymi twórcami kina. Artysta, który gwarantuje znakomitą jakość. Muzyka jest bardzo klimatyczna i tworzy wspaniały nastrój w filmie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDsEjJz8cimvEgqL1tPPhOh0MzhpHb7b72SMV-nXcmhf6hOLr7Km7bZRjribJxhIUx8fFv6oC-sxejaa0e5OQUiSxdxHUpzno_RpiP2BQRhZpGW15gzBUbDRgEGpEpV5WZett81yXZx7KPAq2gGRwC-lqyUQ-SJ-chkaJMReacIIra7TdTbzGX7Hht/s1280/Ballad%20in%20Blood%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDsEjJz8cimvEgqL1tPPhOh0MzhpHb7b72SMV-nXcmhf6hOLr7Km7bZRjribJxhIUx8fFv6oC-sxejaa0e5OQUiSxdxHUpzno_RpiP2BQRhZpGW15gzBUbDRgEGpEpV5WZett81yXZx7KPAq2gGRwC-lqyUQ-SJ-chkaJMReacIIra7TdTbzGX7Hht/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2007.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPpm8AfW1pCcMLaP9TDiMWVkfb8sZ27XQPsM3544l4Xmd_sa8RZMgE958EB9OavY2sJFS07Qleu7BC-_ZIOEDTOQR7zmYF214KdzHZgsjHk-pP1NqpaaumFL57aSgZzAbIrYMrMzb8AoIoTt4LCcYm29Y4B0yPXD5OUL9sYvk-Ugwp85GVdwLJap-y/s1280/Ballad%20in%20Blood%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="1280" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPpm8AfW1pCcMLaP9TDiMWVkfb8sZ27XQPsM3544l4Xmd_sa8RZMgE958EB9OavY2sJFS07Qleu7BC-_ZIOEDTOQR7zmYF214KdzHZgsjHk-pP1NqpaaumFL57aSgZzAbIrYMrMzb8AoIoTt4LCcYm29Y4B0yPXD5OUL9sYvk-Ugwp85GVdwLJap-y/w400-h216/Ballad%20in%20Blood%2016.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ruggero Deodato po 23 latach powrócił do kręcenia filmów grozy. Powrócił w znakomitym stylu. „Ballad in Blood” to dzieło bardzo udane, które ogląda się z ogromną przyjemnością. Film, którego inspiracją była sprawa morderstwa Meredith Kercher, pokazuje życie młodzieży podczas studenckiej wymiany. Opiera się głównie na tej części rozrywkowej, ale nie ma takiego charakteru. Ukazuje bowiem również mroczną część tego życia. Tę, która ogarnia głównych bohaterów filmu i doprowadza do tragedii. Dzieło bardzo ciekawe i jak zawsze u Deodato, krwawe a jednocześnie pouczające. Dzieło obowiązkowe dla każdego fana kina grozy a przede wszystkim dla fanów mistrza Ruggero Deodato.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWWuwIBj5l_w6DMiN-xVp2x99kgOSWT3M7ojyOtdMfRwfN5YwxclIVO8Fk0ljvX089NxudjEHBt4pKPXuJzp8rM3XNw0YFI8dq4aUFCQIQpwmfXCvtxDASdd1JxuUwTFnmqGNdJNXEENrBYJ8ZP1SfjHUVrB0lBZ4c2VN90lKHBOO4MXlMPAeRJSNv/s600/Ruggero%20Deodato%201.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="391" data-original-width="600" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWWuwIBj5l_w6DMiN-xVp2x99kgOSWT3M7ojyOtdMfRwfN5YwxclIVO8Fk0ljvX089NxudjEHBt4pKPXuJzp8rM3XNw0YFI8dq4aUFCQIQpwmfXCvtxDASdd1JxuUwTFnmqGNdJNXEENrBYJ8ZP1SfjHUVrB0lBZ4c2VN90lKHBOO4MXlMPAeRJSNv/w400-h261/Ruggero%20Deodato%201.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb8Urp7mFuJzu_MQ563cn_fD7q_sz4NWKOCYxJ5bZKQZExp6VrLp-o33qFGbC0O5QZI6ricWy0kISkaSSgiB1mL8_PUI42NPlRz2X95GVgldDEjsIc89w87V67Sj2saPS90aBniG6ZXbSEXxzEjX7ey1adJihBFHDanvHZdVYW25FgPiDQjnvB5_XR/s1280/Ruggero%20Deodato%202.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb8Urp7mFuJzu_MQ563cn_fD7q_sz4NWKOCYxJ5bZKQZExp6VrLp-o33qFGbC0O5QZI6ricWy0kISkaSSgiB1mL8_PUI42NPlRz2X95GVgldDEjsIc89w87V67Sj2saPS90aBniG6ZXbSEXxzEjX7ey1adJihBFHDanvHZdVYW25FgPiDQjnvB5_XR/w400-h225/Ruggero%20Deodato%202.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKdIU2xtxM8pX3Yrr5A-nyEplBo_a-Ub9b4dc_0D5DgyE91BgsJygzHuGhII5a3H0t1ONMu0FOIlsZDgoLhgIVtW8XleG1KWtsxQApNDqtrdhVJzG5K6q6u6DJu_rZFLKwNZjR0rCuskJ68yfMmDcdsXMnEm4YanVcH1rzJ8lSJlpd1E-B8v5rqzzA/s1280/Ruggero%20Deodato%203.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKdIU2xtxM8pX3Yrr5A-nyEplBo_a-Ub9b4dc_0D5DgyE91BgsJygzHuGhII5a3H0t1ONMu0FOIlsZDgoLhgIVtW8XleG1KWtsxQApNDqtrdhVJzG5K6q6u6DJu_rZFLKwNZjR0rCuskJ68yfMmDcdsXMnEm4YanVcH1rzJ8lSJlpd1E-B8v5rqzzA/w400-h225/Ruggero%20Deodato%203.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbAyqJvSv2KbP8xkO5ftfRiHtkMzJJnGkDL3ND9vZs1NEGYSRi5k3NkluFh6R-Bc84Kh2ccv_YlGht8aRQba4i6Es_TQDitY2FT12PY25twTRVfLpLpM9JHhwikTKpuUcN1h2HKMD8qjyGULnE-J2YfTD1ynlmX8I91V6dj5kNm36XttHqv3Me2hdX/s1024/Ruggero%20Deodato%204.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbAyqJvSv2KbP8xkO5ftfRiHtkMzJJnGkDL3ND9vZs1NEGYSRi5k3NkluFh6R-Bc84Kh2ccv_YlGht8aRQba4i6Es_TQDitY2FT12PY25twTRVfLpLpM9JHhwikTKpuUcN1h2HKMD8qjyGULnE-J2YfTD1ynlmX8I91V6dj5kNm36XttHqv3Me2hdX/w400-h300/Ruggero%20Deodato%204.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">Ruggero Deodato</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">(07.05.1939r. - 29.12.2022r.)</span></div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-49984861713356199042022-12-15T20:29:00.005+01:002022-12-15T20:39:01.349+01:00No il caso è felicemente risolto - No, the Case Is Happily Resolved<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Dzisiaj przedstawiam film w reżyserii Vittorio Salerno.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHd1guoAb6NV2GSLJn76w4og2_QG4Yy6cD1-ESSNnVWn7pjo7IQ39UEU32L65KamB9AghewaD7hfvd8nrroIbUpBDvL48QURedHjxx9A-L81VgojqHcOW1-x2djqJ8Cmpa5lu3suY4hM1c2VBNu-5wN_pnVuW1dtdsGtELfWol_8Tu_e42IL-zX_zw/s622/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2000a.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="622" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHd1guoAb6NV2GSLJn76w4og2_QG4Yy6cD1-ESSNnVWn7pjo7IQ39UEU32L65KamB9AghewaD7hfvd8nrroIbUpBDvL48QURedHjxx9A-L81VgojqHcOW1-x2djqJ8Cmpa5lu3suY4hM1c2VBNu-5wN_pnVuW1dtdsGtELfWol_8Tu_e42IL-zX_zw/s320/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2000a.png" width="154" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">W roku 1973 reżyser nakręcił kryminał „No il caso è felicemente risolto” („No, the Case Is Happily Resolved”).<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3pck9mTnDdO3UdZ4Yov2xYK8KORuYxu4guuTk94VhsHAYDZcAavmprN6mQGfvP0_4vUSRLGgf0-Vwkfr7zWTFw7HMzoDRpH2QVOVDo5czSWVXlT0KqTOKBhzbCxLnngBif79E4Q_z5wCE7c-MeFifyqDtirXWU_iblkIbTJVrw8--XKsH6pRzRFhV/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2016.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3pck9mTnDdO3UdZ4Yov2xYK8KORuYxu4guuTk94VhsHAYDZcAavmprN6mQGfvP0_4vUSRLGgf0-Vwkfr7zWTFw7HMzoDRpH2QVOVDo5czSWVXlT0KqTOKBhzbCxLnngBif79E4Q_z5wCE7c-MeFifyqDtirXWU_iblkIbTJVrw8--XKsH6pRzRFhV/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2016.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvEGybmNsrBtiqBvV_ooMFO4isIIMPGj4qKBNNq380JEu_nLBCIW400pTuDZILEN8O3Y6KZtHJQqA0gLHFg_3gGIHCuJ_GDla0mLWxZWoo1nOrkmhgOkTmAnOKzVbuY7XWR3dsc5ZL5uLEKfjR-I3HMlkFi5Tyr232RQSVguHJvdER9YwhkQApY8BC/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2002.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvEGybmNsrBtiqBvV_ooMFO4isIIMPGj4qKBNNq380JEu_nLBCIW400pTuDZILEN8O3Y6KZtHJQqA0gLHFg_3gGIHCuJ_GDla0mLWxZWoo1nOrkmhgOkTmAnOKzVbuY7XWR3dsc5ZL5uLEKfjR-I3HMlkFi5Tyr232RQSVguHJvdER9YwhkQApY8BC/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2002.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Vittorio Salerno to mało znany artysta włoski. Urodził się 18 lutego 1937 roku w Mediolanie w regionie Lombardia. Karierę w filmie rozpoczynał jako asystent reżysera. Jako reżyser zadebiutował thrillerem „Libido”, który nakręcił wraz ze wspaniałym scenarzystą Ernesto Gastaldim. Łącznie w swojej karierze nakręcił tylko cztery filmy. Mimo niezbyt bogatej kariery filmowej jest ciekawym twórcą włoskiego kina grozy. Artysta zmarł w Morlupo w regionie Lacjum 5 lipca 2016 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZLW10beyRTK0UVOFxf2PBHWQ-zSEk3oaqaLxSBNQBX50bHwlkpTdt4VE5SqbLQekqClBM71vD5ZFgw85_YGUnPQVvl45yM_k2wMTxQDNs5tCHriHb6_ZeT0oXKowkApISmuLEPcquw8nNWjCb-CONgI1O8NF9OqXgHzlccK0jvoCgw_K2NKlkWy1m/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2007.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZLW10beyRTK0UVOFxf2PBHWQ-zSEk3oaqaLxSBNQBX50bHwlkpTdt4VE5SqbLQekqClBM71vD5ZFgw85_YGUnPQVvl45yM_k2wMTxQDNs5tCHriHb6_ZeT0oXKowkApISmuLEPcquw8nNWjCb-CONgI1O8NF9OqXgHzlccK0jvoCgw_K2NKlkWy1m/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2007.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv12bqxHg4V1LhFyUPmxhb-VO4m43kUnG2MSbtUPUJbdzRnX04Mf0ODBbE8PanqVYHtYBUMCeKajaL7RTtDa74EUl6E8DDIH3Axxoi_IEkFwKdIvFTbCcfJzuuxAUOUuyrXbplXO97Ce1f-rfNCrPHSRnGK1qPJFnck2BPv67PPICUbjswq_ud0CCF/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2015.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv12bqxHg4V1LhFyUPmxhb-VO4m43kUnG2MSbtUPUJbdzRnX04Mf0ODBbE8PanqVYHtYBUMCeKajaL7RTtDa74EUl6E8DDIH3Axxoi_IEkFwKdIvFTbCcfJzuuxAUOUuyrXbplXO97Ce1f-rfNCrPHSRnGK1qPJFnck2BPv67PPICUbjswq_ud0CCF/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2015.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Salerno jest tutaj również współautorem scenariusza. Jako scenarzysty jego dorobek był o wiele większy i zatrzymał się na 12 dziełach. Debiutanckim jego dziełem jako scenarzysty również był film „Libido”, nad którym pracował wspólnie z Gastaldim. Drugim ze scenarzystów był tutaj Augusto Finocchi. Włoski artysta napisał fabuły do 19 filmów. W zdecydowanej większości były to westerny. Fabuła w filmie jest bardzo wciągająca. Premiera filmu odbyła się 15 sierpnia 1973 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3JjwRiaWERv2hxtftPTlDSXDXfKYsRDuigH0GY6L7BPBhB8BSzQnRjfMmk0XmxUH1rpLOsduo42pV4vbk3FRZ9gvu4nOgUMKjpsdx_DHFnwYD_3hrmbjgqwgqwnWALPvYijdzfzOb-__t7PNie8o6tFcNU2VoCnTf4V3q_PlOD4yiaYrY1-s-Wbr-/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2009.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3JjwRiaWERv2hxtftPTlDSXDXfKYsRDuigH0GY6L7BPBhB8BSzQnRjfMmk0XmxUH1rpLOsduo42pV4vbk3FRZ9gvu4nOgUMKjpsdx_DHFnwYD_3hrmbjgqwgqwnWALPvYijdzfzOb-__t7PNie8o6tFcNU2VoCnTf4V3q_PlOD4yiaYrY1-s-Wbr-/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2009.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif5FVWFRQDeifYt13UjmW1y1E-C0RFaTmGMNjWNM7Q1TcDd9qBcL1-L2p9LnIUZy3SFGLAhJZpVl6V8Wu10p7iFY33tZiCTXzCnhA6Rfd5bcr_Pm75G3aMWR6kbdDcbFlmnJBrVD21Yjjn2qeW2ve59U_V1nJ9nxbUrh1exfupJAqvOWv1rfICjcgS/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2017.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif5FVWFRQDeifYt13UjmW1y1E-C0RFaTmGMNjWNM7Q1TcDd9qBcL1-L2p9LnIUZy3SFGLAhJZpVl6V8Wu10p7iFY33tZiCTXzCnhA6Rfd5bcr_Pm75G3aMWR6kbdDcbFlmnJBrVD21Yjjn2qeW2ve59U_V1nJ9nxbUrh1exfupJAqvOWv1rfICjcgS/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2017.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Fabio Santamaria spędza czas łowiąc ryby, gdy staje się przypadkowym świadkiem morderstwa młodej kobiety. Nie czekając na reakcję mordercy, ucieka czym prędzej z miejsca zbrodni. Wystraszony ukrywa się w domu bojąc się udać na policję z informacją o zabójstwie. Tymczasem morderca zgłasza się na policję jako świadek zabójstwa kobiety podając rysopis mordercy pasujący do Fabia. Policja rozpoczyna obławę na napastnika, który z gazet dowiaduje się, ze jest poszukiwany...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSYc9Zd4vrQSDWk_kEA15TOhxQz5WurLGI43vCOSjLOYYD4_njvYH5W3ICEiNqSZliFaxDos2kio0FySNsG41m18DwirtPrvcRfFGHWQ6SjPEpom5YH3T_E0R68_lJ99oNfQWw9Z7JyddDG2zNLV9372oZRBZmcGIdch4161T3VDll_s3lN0HBWy1K/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2001.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSYc9Zd4vrQSDWk_kEA15TOhxQz5WurLGI43vCOSjLOYYD4_njvYH5W3ICEiNqSZliFaxDos2kio0FySNsG41m18DwirtPrvcRfFGHWQ6SjPEpom5YH3T_E0R68_lJ99oNfQWw9Z7JyddDG2zNLV9372oZRBZmcGIdch4161T3VDll_s3lN0HBWy1K/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2001.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4RRrHWjSLjTLU0e4O3gAWXMnom0nfZcjLWnj-DXIzexaa88xb5bZcg6jIhGrstdYE8X0rMlfv-PW23fYLxfMZqhnHQk_3dGwv-xIyeg9SH4VrqRhTb5WxaZPS12EfKrOWBOTWR-T4mc3l_Np6Fqp8lk7I4ZtAbhB6bUNtRrztj4Ql1aKabsqZA_tG/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2013.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4RRrHWjSLjTLU0e4O3gAWXMnom0nfZcjLWnj-DXIzexaa88xb5bZcg6jIhGrstdYE8X0rMlfv-PW23fYLxfMZqhnHQk_3dGwv-xIyeg9SH4VrqRhTb5WxaZPS12EfKrOWBOTWR-T4mc3l_Np6Fqp8lk7I4ZtAbhB6bUNtRrztj4Ql1aKabsqZA_tG/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2013.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">W obsadzie filmu pojawiają się bardzo ciekawe nazwiska. Wielu z aktorów to bardzo doświadczeni artyści. Jako żona głównego bohatera - Cinzia, wystąpiła w filmie bardzo dobra francuska aktorka Martine Brochard. Urodziła się w Neuilly-sur-Seine 2 kwietnia 1944 roku. Karierę aktorską rozpoczynała pod koniec lat 60-tych XX wieku. W roku 1970 przeniosła się do Włoch gdzie jej kariera nabrała tempa. Występowała bardzo regularnie. Wielokrotnie pojawiała się w filmach grozy. Była niezwykle cenioną aktorką. Jej kariera obejmuje 73 tytuły. Ostatnią rolą w jej karierze był występ w serialu „Il peccato e la vergogna” z 2014 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDPOD8xDpzDzopfxSwoV-JTVGFVctkUBWqo_gP3XvFi769Y3cCJwqVHsQydb2ytCoeS5EPa-nFI_S-sJ4EyVBlWqzXJYHwWF_opQxKjQkY4P1moTMknzxDGouC0mipK_xVPy1QEoyVeGy9GE18E09509Oh9Q3JWUlO6Pqvb-KyOtHRBgT7t3Frb6sp/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2006.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDPOD8xDpzDzopfxSwoV-JTVGFVctkUBWqo_gP3XvFi769Y3cCJwqVHsQydb2ytCoeS5EPa-nFI_S-sJ4EyVBlWqzXJYHwWF_opQxKjQkY4P1moTMknzxDGouC0mipK_xVPy1QEoyVeGy9GE18E09509Oh9Q3JWUlO6Pqvb-KyOtHRBgT7t3Frb6sp/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2006.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsNSydJGo9NxNHmL9dPQKhMji3zsfVIa6_ciluM3YvC7XldVC-cj3XNKejy5xf2OLste1WZT2006jDg_-hgOSVfG3VjzQomCrmHBU6T27Ra9EUE_fPz84Bplb79vbJATgcbA1Jng-qVtaaFjmONC93MY1qMxA4w5HviRrblF9PfQxu3b_gX1_UXykP/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2012.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsNSydJGo9NxNHmL9dPQKhMji3zsfVIa6_ciluM3YvC7XldVC-cj3XNKejy5xf2OLste1WZT2006jDg_-hgOSVfG3VjzQomCrmHBU6T27Ra9EUE_fPz84Bplb79vbJATgcbA1Jng-qVtaaFjmONC93MY1qMxA4w5HviRrblF9PfQxu3b_gX1_UXykP/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2012.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Główną rolę w filmie zagrał Enzo Cerusico. Znakomicie odegrał postać Fabio, który ze świadka morderstwa staje się głównym podejrzanym. Bez przerwy targany wewnętrznymi rozterkami popełnia coraz mniej racjonalne czyny. Aktor urodził się 22 października 1937 roku w Rzymie. W filmie zadebiutował jeszcze jako dziecko w 1948 roku, małą rólką w dramacie „Cuore” („Serce”), reż. Duilio Coletti i Vittorio De Sica. Szybko pojawiły się kolejne role, a aktor zyskiwał coraz to większą popularność. Regularnie występując do początku lat 90-tych zagrał w prawie 80 produkcjach. Artysta zmarł na raka 1 lipca 1991 roku w Rzymie. W rolę profesora Ranieri'ego wcielił się znakomity Riccardo Cucciolla. Włoski aktor urodził się 5 września 1924 roku w Bari w regionie Apulia. Ukończył studia prawnicze i rozpoczął pracę w radio. W filmie zadebiutował rolą w „La roccia incantata”, reż. Giulio Morelli z roku 1949. Jego kariera powoli się rozpędzała ale od połowy lat 60-tych nabrała już dużego tempa. Grywał bardzo często, a za swoje role był bardzo ceniony. Wielokrotnie nagradzany aktor. Otrzymał m.in. nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalu w Cannes za rolę w biograficznym „Sacco e Vanzetti” („Sacco i Vanzetti”), reż. Giuliano Montaldo z 1971 roku. W swojej karierze wystąpił w ponad 100 filmach. Wspaniały aktor zmarł 17 września 1999 roku w Rzymie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSWf1WTUv-xxnvJUUPUIa4L0gbBISA_AE_VA7vHzNL5qdN1KZ_MnTwcbEaOhtyhmZfF9a6xOqUHCnAoMJsEKo4DvuBwhHEkmWSG7TVpTPoVHC4leYUKENiScvsxVH9vO6n-8c_WYCLBm6zkPzoSebjg3NvZhUvrXSdQI5mzukcQENMvpQ0dqfkHad2/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2011.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSWf1WTUv-xxnvJUUPUIa4L0gbBISA_AE_VA7vHzNL5qdN1KZ_MnTwcbEaOhtyhmZfF9a6xOqUHCnAoMJsEKo4DvuBwhHEkmWSG7TVpTPoVHC4leYUKENiScvsxVH9vO6n-8c_WYCLBm6zkPzoSebjg3NvZhUvrXSdQI5mzukcQENMvpQ0dqfkHad2/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2011.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoFmXUtHmKPAeRUEBVA1B-yxIq8WRlPx258f1Ve5cLWBS0awChlayxJlus0rD4hEWjRLt1HmAbN7RG83l5nQ8FOGelaBXvPrQBZN77aArpgR-ytmq9pn0RqJHbLJLQXHi_adjqXDlXh51fsRWZ1P-wYhZGje-HmPQqTXn38fRVo4j0jfXUVFoxUCXi/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2005.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoFmXUtHmKPAeRUEBVA1B-yxIq8WRlPx258f1Ve5cLWBS0awChlayxJlus0rD4hEWjRLt1HmAbN7RG83l5nQ8FOGelaBXvPrQBZN77aArpgR-ytmq9pn0RqJHbLJLQXHi_adjqXDlXh51fsRWZ1P-wYhZGje-HmPQqTXn38fRVo4j0jfXUVFoxUCXi/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2005.jpg" width="400" /></a></div><br /> </div><div style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiadał w filmie Marcello Masciocchi. Rozpoczynał on karierę jako operator kamery na początku lat 50-tych. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1960 roku filmem sci-fi „Space Men”, reż. Antonio Margheriti. Do roku 1991 pracował jako autor zdjęć przy prawie 60 filmach. Zdjęcia do „No il caso è felicemente risolto” kręcone były Rzymie oraz nad jeziorem Bracciano. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb9Z61UC6-OEqzy1EJBSVycm4Pbvf46qPM7LjQ_MrhqlIcy9qAPkYycSU8OCEf7cNSrwjHJZUuHB33xCdiGKCCZnuDWtvo0U5E6dRvdzVGqza25p5oN3IIqz_pp4XQzZhyNioJUWSmEu1eEMAF0ARwKClnA_e3cgTq_hom1PLx8qLsIHs4qSOCGRD7/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2010.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb9Z61UC6-OEqzy1EJBSVycm4Pbvf46qPM7LjQ_MrhqlIcy9qAPkYycSU8OCEf7cNSrwjHJZUuHB33xCdiGKCCZnuDWtvo0U5E6dRvdzVGqza25p5oN3IIqz_pp4XQzZhyNioJUWSmEu1eEMAF0ARwKClnA_e3cgTq_hom1PLx8qLsIHs4qSOCGRD7/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2010.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBRtzrqj5Ok0FtNQ1GDAmWd2fc76FF929hbk_x2Be5b-FN3QvDlcfx6yCvKWztI6IO-gD-r5oxuSm1jjlPaIf7Menu1-XRCews42Cj7NT-2lzQ34wBparoZ4vcC8GzLQwaoFR6ZQTsm6OyKOUC8SSP0eDSZgSyXeYmAvOXMbDKKV_iE_FK3GrVLcgr/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2004.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBRtzrqj5Ok0FtNQ1GDAmWd2fc76FF929hbk_x2Be5b-FN3QvDlcfx6yCvKWztI6IO-gD-r5oxuSm1jjlPaIf7Menu1-XRCews42Cj7NT-2lzQ34wBparoZ4vcC8GzLQwaoFR6ZQTsm6OyKOUC8SSP0eDSZgSyXeYmAvOXMbDKKV_iE_FK3GrVLcgr/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2004.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Muzyka w filmie od pierwszych dźwięków wprowadza widza w niesamowity nastrój. Jest ona zdecydowanie ozdobą filmu. Kompozytorem ścieżki dźwiękowej był wielki Riz Ortolani. Jeden z największych włoskich kompozytorów muzyki filmowej urodził się 25 marca 1926 roku w Pesaro w regionie Marche. Karierę rozpoczynał od gry w zespole jazzowym, który sam założył. Karierę kompozytora muzyki filmowej rozpoczął w 1955 roku. W swojej niezwykle bogatej karierze skomponował muzykę do 238 filmów. Otrzymał bardzo dużo nagród filmowych oraz nominacji. Jest laureatem m.in. nagród David di Donatello, Złotych Globów czy Grammy. Dwukrotnie był nominowany do Oscara za filmy „Mondo cane” („Pieski świat”), reż. Paolo Cavara, Gualtiero Jacopetti i Franco Prosperi z 1962 roku oraz „Madron”, reż. Jerry Hopper z 1970 roku. Genialny artysta zmarł w Rzymie 23 stycznia 2014 roku. Przyczyną śmierci było zapalenie oskrzeli.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN76s5b5vSiBz6UF79l3kPqIBPKxVtT10rTLFUCx9dZE-4VBvl3qbo1yO1obHIR244FsZPJ053eXvz30d6OexoXfzyzVhKzNekJLPOKop4AvrDwq2V0-GwO2CqUHxSaCJckZzcpYj6u5Pq_BWqqARQBERM7OPJHWzuipzbPywhzFNTBxezaaMyA8wS/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2008.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN76s5b5vSiBz6UF79l3kPqIBPKxVtT10rTLFUCx9dZE-4VBvl3qbo1yO1obHIR244FsZPJ053eXvz30d6OexoXfzyzVhKzNekJLPOKop4AvrDwq2V0-GwO2CqUHxSaCJckZzcpYj6u5Pq_BWqqARQBERM7OPJHWzuipzbPywhzFNTBxezaaMyA8wS/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2008.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvSxEeinDPmD0qYOSQnD7Rt-vdcBj1IXYC20Qafp2yEcE1n_9vBnkz0QskUhptDcn6C2Gt57SFd2fF5kjamklUvFPidUipT57bQRoHcRarKlgisgFHbG3TW_qHLig5KCvCDrS2-b2HIRJW4JPHUD61TwXhm4iLTF9akIBX7p-IvIS75C1w2sXqhssr/s691/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2003.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="691" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvSxEeinDPmD0qYOSQnD7Rt-vdcBj1IXYC20Qafp2yEcE1n_9vBnkz0QskUhptDcn6C2Gt57SFd2fF5kjamklUvFPidUipT57bQRoHcRarKlgisgFHbG3TW_qHLig5KCvCDrS2-b2HIRJW4JPHUD61TwXhm4iLTF9akIBX7p-IvIS75C1w2sXqhssr/w400-h334/No%20il%20caso%20e%20felicemente%20risolto%2003.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Vittorio Salerno nakręcił bardzo ciekawy i wciągający film. Mimo, że tożsamość mordercy znana jest od pierwszej sceny, to film trzyma w napięciu do samego końca. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Bardzo dobrze wykreowane postacie. Przede wszystkim zwykłego szarego obywatela, męża i ojca oraz szanowanego acz zagubionego profesora. Przedstawione rozterki głównego bohatera oraz jego obawy przed działaniami policji są tutaj mocno uwypuklone. Wszystko to okraszone pięknymi zdjęciami oraz genialną muzyką. Film nie należy do typowych giallo lecz często jest do tego gatunku zaliczany. „No il caso è felicemente risolto” to dzieło, które powinni zobaczyć fani dobrego kryminału.</div></div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-34147005760203055652022-10-27T21:40:00.000+02:002022-10-27T21:40:55.395+02:00A ciascuno il suo - We Still Kill the Old Way - Każdemu swoje<div style="text-align: justify;"> Witam</div><div style="text-align: justify;">Elio Petri i jego kolejne dzieło.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisIGRESW1VTeoZgyypsHGUd_hpKkKib6j6HX0ePIO-7ZYci3sdKr7omIdJUlISZrYDwazTG6msPot2Dgi35IIT6SK0-LXQRQPcTi9zvyhG3O1ba5MNTOcRtEHC6lhL-U4j7C14Iy8Q1eeqJ9GFE_AkdFANDpW5DekSq-vALyOOAkDBJcaUwBmdkdVd/s655/A%20ciascuno%20il%20suo%2000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="655" data-original-width="352" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisIGRESW1VTeoZgyypsHGUd_hpKkKib6j6HX0ePIO-7ZYci3sdKr7omIdJUlISZrYDwazTG6msPot2Dgi35IIT6SK0-LXQRQPcTi9zvyhG3O1ba5MNTOcRtEHC6lhL-U4j7C14Iy8Q1eeqJ9GFE_AkdFANDpW5DekSq-vALyOOAkDBJcaUwBmdkdVd/s320/A%20ciascuno%20il%20suo%2000.jpg" width="172" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Kryminał „A ciascuno il suo” („We Still Kill the Old Way”, „Każdemu swoje”) pochodzi z 1967 roku. <span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrIzHZLq781_mXShRXC7Ke4WF1o6reClEu2kieRfx0ji6S7fhi73ExFHz7N3pwbpSojArKTB6VybFYApyGe-WPz1xbd9kTV7rrkoJf1SFWtZ45EPghS8dYeV3wLMG1Fw5oLrYBnahurAXbWE1iFrxeMaJ_On0jQYKr1cU6h_FO_ceAPiuknVFpmZOi/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrIzHZLq781_mXShRXC7Ke4WF1o6reClEu2kieRfx0ji6S7fhi73ExFHz7N3pwbpSojArKTB6VybFYApyGe-WPz1xbd9kTV7rrkoJf1SFWtZ45EPghS8dYeV3wLMG1Fw5oLrYBnahurAXbWE1iFrxeMaJ_On0jQYKr1cU6h_FO_ceAPiuknVFpmZOi/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2005.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB3MV2p5Yb54_wqSZp2S83KRtBsEw6arKw8gu8IrXlH79SLXcT8gr8xSBBMKaocnMkwlxkdd2_Wem1HCUmVPdJiO-wwnuwgXODOzhkXCMoO0l9N5G7jKweM053kzezZgR6sJnU10ancDKiW4jcERT5XdqvT2bUKAsYsds3clR1RosejE5dfVAYm5Zi/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB3MV2p5Yb54_wqSZp2S83KRtBsEw6arKw8gu8IrXlH79SLXcT8gr8xSBBMKaocnMkwlxkdd2_Wem1HCUmVPdJiO-wwnuwgXODOzhkXCMoO0l9N5G7jKweM053kzezZgR6sJnU10ancDKiW4jcERT5XdqvT2bUKAsYsds3clR1RosejE5dfVAYm5Zi/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2008.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Elio Petri to niezwykle utalentowany włoski scenarzysta i reżyser. Urodził się 29 stycznia 1929 roku w Rzymie jako Eraclio Petri. Karierę rozpoczął w 1949 roku jako krytyk filmowy. Następnie pracował jako asystent reżysera Giuseppe De Santis. Kolejnym etapem jego kariery była praca jako scenarzysta. Karierę reżysera rozpoczął od krótkometrażowych filmów dokumentalnych. W 1961 roku nakręcił swój pierwszy film pełnometrażowy, kryminał „L'assassino” („Zabójca”). Jego kariera reżyserska trwała dwadzieścia lat, w ciągu których nakręcił 19 filmów. Ostatnim filmem reżysera była komedia „Buone notizie” („Dobre wiadomości”) z 1979 roku. Był laureatem wielu nagród filmowych. Karierę artysty przerwała jego śmierć. Zmarł w Rzymie 10 listopada 1982 roku na raka. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoQJJPZug3M2fx7-Z0J4USFjqGortBH3bGG3G5qJJYmISJ-f7OuUwl3_fws7Jyy3vo0AjMEmmmu1Ngm-UzFxTPmInwcdUcz5e5Fbmm4hQ-Z7vK94flW97ma6bzOYd4LTo4duIoyGi-auHpK3VRcEIAxTWVejqH4oU8vM01janOaFZ2-yKbIKuGGJqJ/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoQJJPZug3M2fx7-Z0J4USFjqGortBH3bGG3G5qJJYmISJ-f7OuUwl3_fws7Jyy3vo0AjMEmmmu1Ngm-UzFxTPmInwcdUcz5e5Fbmm4hQ-Z7vK94flW97ma6bzOYd4LTo4duIoyGi-auHpK3VRcEIAxTWVejqH4oU8vM01janOaFZ2-yKbIKuGGJqJ/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2009.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDVn4aYEXvnZgLlom40l17c4VgBpYZHVZFWfwR7e7YXu_W1Sj-JN3pILnxYOuJI00ePgMiEFEKPQHCtxg9AfIy7W5AMI7oiu48_kpaQnSoDlxQ6C2myBjVVZugynLfsqhSHVJaeIl7BkC0kOMuS9c2Ll_8Gd3Z_YB6vadxf305wca2TfCvArSfSPDz/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDVn4aYEXvnZgLlom40l17c4VgBpYZHVZFWfwR7e7YXu_W1Sj-JN3pILnxYOuJI00ePgMiEFEKPQHCtxg9AfIy7W5AMI7oiu48_kpaQnSoDlxQ6C2myBjVVZugynLfsqhSHVJaeIl7BkC0kOMuS9c2Ll_8Gd3Z_YB6vadxf305wca2TfCvArSfSPDz/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2010.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Autorami scenariusza do filmu są reżyser Elio Petri oraz Ugo Pirro. Petri scenariusze pisał przede wszystkim do swoich filmów. Jego filmografia obejmuje 30 scenariuszy filmowych. Ugo Pirro to włoski scenarzysta urodzony 24 kwietnia 1920 roku w Salerno w regionie Kampania. Zadebiutował w 1951 roku jako współscenarzysta wojennym filmem „Achtung! Banditi!” („Attention! Bandits!”), reż. Carlo Lizzani. Karierę zakończył w 2001 roku filmem „Lo strano caso del signor Kappa” , reż. Fabrizio Lori. Był to sześćdziesiąty film w karierze, do którego napisał fabułę. Bardzo często pracował przy filmach Elio Petri. Pirro zmarł 18 stycznia 2008 roku w Rzymie w wieku 87 lat. Scenariusz do „A ciascuno il suo” został oparty na powieści „A ciascuno il suo” autorstwa Leonardo Sciascia z roku 1966. Książka wydana została w Polsce pod tytułem „Każdemu, co mu się należy (od mafii)”. Włoski pisarz, publicysta a także polityk żył w latach 1921 do 1989. Wielokrotnie jego dzieła przenoszone były na ekran. Premiera filmu odbyła się 24 lutego 1967 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx4gYuIWwEPaof_7crzsQyOgqO5c8CiSmPnygGjwzAonp_rZaAsX4lL_w5dam64xZQVAt95uoq6V8gFG4P24i59azbDfvqBFYSfBz8JrUqLSDTk3-NW4GhDfrl7N_OIersO2JgUX79Db57DBTzVX59fwhJ5tftgC_wMdV0k1kgLc-s9CBaEnRIX8Ei/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx4gYuIWwEPaof_7crzsQyOgqO5c8CiSmPnygGjwzAonp_rZaAsX4lL_w5dam64xZQVAt95uoq6V8gFG4P24i59azbDfvqBFYSfBz8JrUqLSDTk3-NW4GhDfrl7N_OIersO2JgUX79Db57DBTzVX59fwhJ5tftgC_wMdV0k1kgLc-s9CBaEnRIX8Ei/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2007.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOxuTNi6UGSS4mHSvh8bIgHWgOFRw9igrWgU344OqGU51O5_7slG8Mp2kz5ZlOUSBYf3PFdTnRfOPAILbB-MzVHvzzcT-NtgdnI9Z0MhJFmEHOp5lx4zXqgJ4Oc3TRWF_Bz8PxjgRnTf2zIzUmUqhoyCeUs7myuQW1w-ecjyWB3wIa87hTytiGZVYs/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOxuTNi6UGSS4mHSvh8bIgHWgOFRw9igrWgU344OqGU51O5_7slG8Mp2kz5ZlOUSBYf3PFdTnRfOPAILbB-MzVHvzzcT-NtgdnI9Z0MhJFmEHOp5lx4zXqgJ4Oc3TRWF_Bz8PxjgRnTf2zIzUmUqhoyCeUs7myuQW1w-ecjyWB3wIa87hTytiGZVYs/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2003.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Na Sycylii podczas polowania w tajemniczych okolicznościach ginie dwóch mężczyzn. Wynik szybko zakończonego śledztwa nie wystarcza jednak przyjacielowi ofiar, profesorowi Paolo Lauran'ie. Rozpoczyna on własne śledztwo, które będzie dla niego wielkim niebezpieczeństwem... </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmXzssGUcU9vEpUqVzy4dglEHFiyaxrSl2YZnUN-B3PbWmwAT1LonsJqvLGeuuCV_XWveDbWJLYkRsJLCkOw-sdG5P-1ttB5HyweXpujf1Gor8x2YkxtJEuHzerT0KuyaAqJsRmiF1aOreiHOBS8rFRpqcz6PwoZFqtdcDDOH5coR62QmAITODNh7E/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmXzssGUcU9vEpUqVzy4dglEHFiyaxrSl2YZnUN-B3PbWmwAT1LonsJqvLGeuuCV_XWveDbWJLYkRsJLCkOw-sdG5P-1ttB5HyweXpujf1Gor8x2YkxtJEuHzerT0KuyaAqJsRmiF1aOreiHOBS8rFRpqcz6PwoZFqtdcDDOH5coR62QmAITODNh7E/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2004.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5cd4sEl_WeSJ9pB9zUSzb8KxHPX-i2AhrEOz68Kb85Peiuvh-DIPkGHqAVpjareIEZzWNsztFmuGSdFOdh0NiVoQKBmHSyXlRZl9UoJVpYOx9pm1IHrvTEXLs8i_yFzbI27v8dD3x3QVZSBo1ZwdlMcXHE-U1YWYf7gQmWfphs54aW4CGlseBVrKt/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5cd4sEl_WeSJ9pB9zUSzb8KxHPX-i2AhrEOz68Kb85Peiuvh-DIPkGHqAVpjareIEZzWNsztFmuGSdFOdh0NiVoQKBmHSyXlRZl9UoJVpYOx9pm1IHrvTEXLs8i_yFzbI27v8dD3x3QVZSBo1ZwdlMcXHE-U1YWYf7gQmWfphs54aW4CGlseBVrKt/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2001.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">W obsadzie pojawiło się wielu bardzo utalentowanych aktorów, co jest bez wątpienia silną stroną filmu. Główną rolę żeńską zagrała znakomita grecka aktorka Irene Papas. Urodziła się 3 września 1929 roku w Chiliomodi w Koryntii jako Eiríni Lelékou. Karierę rozpoczęła od występów w sztukach teatralnych pod koniec lat 40-tych. Szybko jednak przeniosła się do filmu gdzie osiągnęła ogromny sukces. Jej pierwszą rolą był mały występ w 1949 roku w dramacie „Hamenoi angeloi” („Fallen Angels”), reż. Nikos Tsiforos. Kolejne role pojawiły się już w latach 50-tych, a jej kariera nabrała zawrotnego tempa. Regularnie występowała do 2004 roku. Wtedy to po raz ostatni zagrała w dramacie „Ecuba - Il film”, który współreżyserowała z Włoszką Giulianą Berlinguer. Jej filmografia obejmuje 85 produkcji. Z dużym powodzeniem występowała także w teatrze. Była również wspaniałą śpiewaczką. Wydała kilka płyt. Współpracowała między innymi z Vangelisem. Irene Papas zmarła 14 września 2022 roku w rodzinnym Chiliomodi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWSwDJuLaTxgUrWE_cfZjrhZqlsrSMN1XNHtXIn2VtSAy7977lpe69WGf77YC8HjbQMmKe4o55jkMTfW3mnBvD70tvubYL-OshA_7FM4H1-XiFJrTbigdYmSHVdtB_gt91e1D4n2BJLIMMIpFzcyPo72_JENVkCl02SdFl1CTCzMPHmC0vTCDvRha/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWSwDJuLaTxgUrWE_cfZjrhZqlsrSMN1XNHtXIn2VtSAy7977lpe69WGf77YC8HjbQMmKe4o55jkMTfW3mnBvD70tvubYL-OshA_7FM4H1-XiFJrTbigdYmSHVdtB_gt91e1D4n2BJLIMMIpFzcyPo72_JENVkCl02SdFl1CTCzMPHmC0vTCDvRha/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2011.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUiktfI6EG7bGKknWUs4Gh80Op1rMNuyPq3FVvliE4DqVPfeoUt6RVphgxDTqG1AufVAfvbIOsOYzmoUNGDHE2-3gfITRYutwMUe_CNJG0m6pToaJ2ucs1ijfly4KLL89oZry8y5SF9YVXpegHwDc65PI0mz6IPdr8lIgpMgLkQYGzJurQ92UYBHsR/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUiktfI6EG7bGKknWUs4Gh80Op1rMNuyPq3FVvliE4DqVPfeoUt6RVphgxDTqG1AufVAfvbIOsOYzmoUNGDHE2-3gfITRYutwMUe_CNJG0m6pToaJ2ucs1ijfly4KLL89oZry8y5SF9YVXpegHwDc65PI0mz6IPdr8lIgpMgLkQYGzJurQ92UYBHsR/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2015.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">W postać Paolo Laurany wcielił się bardzo utalentowany Gian Maria Volontè. Urodzony w Mediolanie 9 kwietnia 1933 roku aktor wyjechał do Rzymu gdzie w 1957 roku ukończył naukę na Accademia Nazionale di Arte Drammatica Silvio D'Amico. W tym samym roku zadebiutował w dramacie „Fedra”, reż. Sandro Bolchi. W swojej karierze zagrał wiele bardzo dobrych ról, za które został nagrodzony licznymi nagrodami. Również występował na deskach teatralnych. Jego kariera zakończyła się przedwcześnie w 1995 roku, kiedy to zmarł na zawał serca podczas kręcenia zdjęć do filmu „To vlemma tou Odyssea” („Spojrzenie Odyseusza”), reż. Theodoros Angelopoulos. Został zastąpiony przez szwedzkiego aktora Erlanda Josephsona. W sumie zagrał w 67 filmach. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8d52XZjuy_SsMPYkzLLQDNurNmNCX6AG-N1xAgYnpgr2yRtpfM-6KuNICuydc1aoXjFm_5JP7aiDJ1Aj0rO4Z3zPideuFLjEQ70DdnW3nZZyioELyLMZL7FL868rAEfOk_m1_xjRoYs2Md00bShhR-2Pi589xz0jkQpIC7vpJ_z4l_pyCrJCJSkd/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8d52XZjuy_SsMPYkzLLQDNurNmNCX6AG-N1xAgYnpgr2yRtpfM-6KuNICuydc1aoXjFm_5JP7aiDJ1Aj0rO4Z3zPideuFLjEQ70DdnW3nZZyioELyLMZL7FL868rAEfOk_m1_xjRoYs2Md00bShhR-2Pi589xz0jkQpIC7vpJ_z4l_pyCrJCJSkd/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2012.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt_rDclsCE7O4FLBjMAidYLWIGZtSaNEIEsmrPf5iWqzRtK8XJgHos-3HSj1dGxJU0jTK-G1Jt2OoJeeegMlf0pPABEUwPkl6usK4nf7UNw20xhComCw1S45M2kQSX8VmwASOWIh7LXPb_tNeV0nOo64tymzI55B0VGBJmWwJYV6K5OxnHdD9x_a5Z/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt_rDclsCE7O4FLBjMAidYLWIGZtSaNEIEsmrPf5iWqzRtK8XJgHos-3HSj1dGxJU0jTK-G1Jt2OoJeeegMlf0pPABEUwPkl6usK4nf7UNw20xhComCw1S45M2kQSX8VmwASOWIh7LXPb_tNeV0nOo64tymzI55B0VGBJmWwJYV6K5OxnHdD9x_a5Z/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2006.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Również bardzo dużym atutem filmu jest jego strona audiowizualna. Odpowiedzialny za zdjęcia Włoch Luigi Kuveiller to artysta, którego fanom giallo nie trzeba przedstawiać. Jego kariera obejmuje lata 1952 do 2004. Wtedy to pracował jako operator kamery oraz autor zdjęć. Wielokrotnie pracował przy włoskich filmach grozy. Opisywany „A ciascuno il suo” był jednym z pierwszych filmów przy którym pracował jako autor zdjęć. Artysta zmarł 10 stycznia 2013 roku w Rzymie. Był autorem zdjęć do ponad stu filmów. Zdjęcia do filmu kręcone były w Palermo w regionie Sycylia. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSUHRJJ2ENnhNxxB2Tcc3EgaLQ_wxB5HZ4_Oug8yZxijB8qJMzqbtA2MPHz8uoirHhNvh5QwfqdSYJ7mHN05qeAQtkLmuPyV4oSveFmbwonaK2eZjW-u7XQvmhJKNz-35Y9B5ATizZ73k_cRAr69H_OHqyZX-wlyoN_naEf6t6x97uvhW7y93OroBr/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSUHRJJ2ENnhNxxB2Tcc3EgaLQ_wxB5HZ4_Oug8yZxijB8qJMzqbtA2MPHz8uoirHhNvh5QwfqdSYJ7mHN05qeAQtkLmuPyV4oSveFmbwonaK2eZjW-u7XQvmhJKNz-35Y9B5ATizZ73k_cRAr69H_OHqyZX-wlyoN_naEf6t6x97uvhW7y93OroBr/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2002.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkJ259WiatTfy6U8qB0egH7A9_yIlD_pK0Fbg1gkUUEJSGesNIblbKMJ7IvrE1xLdIT5W9diF0K83ZY2ITphuCFPPUbu-zsV3KVp1UjdbWyLR-f-frZjDdzYq11zuU2a3rcH3RJeucOMcrRwJSl5VEwFoPKZptXaFSpzbiAd0lsQ9Z5SNEgkZPR8gQ/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkJ259WiatTfy6U8qB0egH7A9_yIlD_pK0Fbg1gkUUEJSGesNIblbKMJ7IvrE1xLdIT5W9diF0K83ZY2ITphuCFPPUbu-zsV3KVp1UjdbWyLR-f-frZjDdzYq11zuU2a3rcH3RJeucOMcrRwJSl5VEwFoPKZptXaFSpzbiAd0lsQ9Z5SNEgkZPR8gQ/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2014.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Ścieżkę dźwiękową skomponował argentyński artysta Luis Bacalov. Urodził się w 1933 roku, a karierę w filmie rozpoczął w roku 1954. Jego pierwszym filmem był „Questi fantasmi” („These Phantoms”), reż. Eduardo De Filippo. Pracował z wieloma wielkimi reżyserami, m.in. Federico Fellinim i Pier Paolo Pasolinim. Ostatni jego film pochodzi z 2014, a cała filmografia obejmuje niemal 170 tytułów. Kompozytor zmarł mając 84 lata, 15 listopada 2017 roku w Rzymie. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbeTom_CwlKOi7IGK1KRgQ32O42ZEvQ4GR-6QrIheweRZR6V7Ydkxnv9pyEvOnnsEdzfEiy7lMdKRRUOO1WEXMNnpYXQE3OmBq5AOH26GnTVOg-4Y0VEtjb8ZsKleJm6iYfC8_fraoR412o-JHYcJ8IDHM_9I4I_JK9x5VC-40yosdTssXF5h4Ri3I/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbeTom_CwlKOi7IGK1KRgQ32O42ZEvQ4GR-6QrIheweRZR6V7Ydkxnv9pyEvOnnsEdzfEiy7lMdKRRUOO1WEXMNnpYXQE3OmBq5AOH26GnTVOg-4Y0VEtjb8ZsKleJm6iYfC8_fraoR412o-JHYcJ8IDHM_9I4I_JK9x5VC-40yosdTssXF5h4Ri3I/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2013.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKuifomL2ebsDX4PLhCaVvm4pjKFo4F8w3DWXzhHrUrh-m4wrDNhrbci7j35YpFlfORlorXHwcVYXltxFy_lZCL9y1-h4HA3dEywTAobNNDzXf4vJck2ndPSD09GQrPb3_-ysaQMefe2PcSdi7WaFwq1YA4v1n-LCynlo2vqakf7Nn8abyQYOTrvj-/s702/A%20ciascuno%20il%20suo%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="702" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKuifomL2ebsDX4PLhCaVvm4pjKFo4F8w3DWXzhHrUrh-m4wrDNhrbci7j35YpFlfORlorXHwcVYXltxFy_lZCL9y1-h4HA3dEywTAobNNDzXf4vJck2ndPSD09GQrPb3_-ysaQMefe2PcSdi7WaFwq1YA4v1n-LCynlo2vqakf7Nn8abyQYOTrvj-/w400-h313/A%20ciascuno%20il%20suo%2016.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">„A ciascuno il suo” to kolejne bardzo udane dzieło reżysera. Film jest bardzo ciekawą produkcją, która wciąga od samego początku. Film ten jest mieszanką świata mafii i polityki. Fabuła wzbogacona jeszcze o romans tworzy znakomity thriller kryminalny. Świetnie wykreowane postacie są niewątpliwie zasługą idealnie dobranych aktorów. Całość okraszona została genialną ścieżką dźwiękową i pięknymi zdjęciami. Elio Petri stworzył film, który każdy fan włoskiego kryminału powinien zobaczyć.</div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-45073863125975305712022-09-15T20:04:00.005+02:002022-09-15T20:06:56.897+02:00La ragazza del vagone letto - Terror Express<div style="text-align: left;"><div>Witam</div><div>Dzisiaj zaprezentuję kolejne dzieło jakie wyreżyserował Ferdinando Baldi.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxxyeyoCqbnaavTiDW0uqNoCXjdDdp82n0M4tPoeYLNnWyB0mA4cls8boBkyCtADt0izelxod3iZBOEh0wxlo-E_4_1vgwRRicyVeqFJPKx_Y7I5SrJnVfsKGAzUW7CAdTRFh1nuLTPD3ieuyn3YgYzmc8JpQzYZoGVQoJj8zTGfglS5SEQlHURWyX/s1260/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1260" data-original-width="902" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxxyeyoCqbnaavTiDW0uqNoCXjdDdp82n0M4tPoeYLNnWyB0mA4cls8boBkyCtADt0izelxod3iZBOEh0wxlo-E_4_1vgwRRicyVeqFJPKx_Y7I5SrJnVfsKGAzUW7CAdTRFh1nuLTPD3ieuyn3YgYzmc8JpQzYZoGVQoJj8zTGfglS5SEQlHURWyX/s320/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2000.jpg" width="229" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;">Thriller „La ragazza del vagone letto” („Terror Express”) pochodzi z 1980 roku.<span><a name='more'></a></span></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBlIO3e6klr2DF6Waq9ig_gWDou9zUsR4XFcg5kL16fp-0ozM5MNwARwNCsrJdLcPxjrn1lM2yxbFPEbsHMQmGv2ZgK_ib_jr2kRVa8WCB9Rawd5Xx1RqxUqx22Sl-_LU036ISrVKZDFxV6Wkp6AJ3byAashSrcLeJiooF2yIFI8mXvI4UPmy1b_g8/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBlIO3e6klr2DF6Waq9ig_gWDou9zUsR4XFcg5kL16fp-0ozM5MNwARwNCsrJdLcPxjrn1lM2yxbFPEbsHMQmGv2ZgK_ib_jr2kRVa8WCB9Rawd5Xx1RqxUqx22Sl-_LU036ISrVKZDFxV6Wkp6AJ3byAashSrcLeJiooF2yIFI8mXvI4UPmy1b_g8/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2015.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW1bUr03Qk3cHkRL6lFmS23_wZMphoGYocjJuw6Bskhv0nAaVss8gzdnC2Mfqsv-q5RyTWb-dPbqCLgakP-dv4TqRWnXyGVI9jsatcI0BHY-YdhS56uEuMi8hBp8yEDbFN3X4lQ4DnwHAS1FPOuHQ-HMHVnCpQ8iO9iIpMWvT8ROCCrIyx8Nogpg6w/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW1bUr03Qk3cHkRL6lFmS23_wZMphoGYocjJuw6Bskhv0nAaVss8gzdnC2Mfqsv-q5RyTWb-dPbqCLgakP-dv4TqRWnXyGVI9jsatcI0BHY-YdhS56uEuMi8hBp8yEDbFN3X4lQ4DnwHAS1FPOuHQ-HMHVnCpQ8iO9iIpMWvT8ROCCrIyx8Nogpg6w/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2013.jpg" width="400" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;">Włoski reżyser i scenarzysta Ferdinando Baldi urodził się w mieście Cava de’ Tirreni w regionie Kampania 19 maja 1917 roku. Ukończył studia literackie i rozpoczął nauczanie. Porzucił to zajęcie kiedy wyreżyserował swój pierwszy film. W 1953 roku zadebiutował jako reżyser i scenarzysta dramatem „Il prezzo dell'onore”. Od tego momentu regularnie kręcił filmy. Ostatnimi jego filmami były nakręcone w 1988 roku sensacyjne „Un maledetto soldato” („Ten cholerny żołnierz”) oraz „Missione finale” („Ten-zan: Ostatnia misja”). W swojej karierze wyreżyserował łącznie 38 filmów. Jest również autorem 26 scenariuszy. Prawie wszystkie tworzył do własnych filmów. Ceniony artysta zmarł 12 listopada 2007 roku w Rzymie. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO75-A9EVdGP6kvCGzgT5RDFfEhrvqZCUxDAF5jvB6G3UAijuL6TX3BbtGU70UWgWhH08PzdSjWkg2rnuQwR6DvFIuaU6WkdYoClaeDSqfudIfUbgghziuyMewWToLzqxJQXk4Li4ZTvXyRiwNiEQGmNjK4yh02TjVqWA2pPBWXGjSZ7Tixx0riIP8/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO75-A9EVdGP6kvCGzgT5RDFfEhrvqZCUxDAF5jvB6G3UAijuL6TX3BbtGU70UWgWhH08PzdSjWkg2rnuQwR6DvFIuaU6WkdYoClaeDSqfudIfUbgghziuyMewWToLzqxJQXk4Li4ZTvXyRiwNiEQGmNjK4yh02TjVqWA2pPBWXGjSZ7Tixx0riIP8/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2002.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Y42prPk-pnnndKizRxEGbnIYQ9Eug7IBRvwolOZUwAaXU0vVv4ywkf7m43WA3m-0HYUw9PONGiXbZLBhHGAM_cxhmhHx6tN2c9tezgkeTFA2AWMY6RHvkxHONfMpbsmINgL-9fT5r-4AIi5pKAQggZGIisvCUSDN0uERv2oLdG2o6CgfXgu6xOAe/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Y42prPk-pnnndKizRxEGbnIYQ9Eug7IBRvwolOZUwAaXU0vVv4ywkf7m43WA3m-0HYUw9PONGiXbZLBhHGAM_cxhmhHx6tN2c9tezgkeTFA2AWMY6RHvkxHONfMpbsmINgL-9fT5r-4AIi5pKAQggZGIisvCUSDN0uERv2oLdG2o6CgfXgu6xOAe/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2009.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">Scenariusz opisywanego „La ragazza del vagone letto” wyszedł spod ręki George'a Eastman'a. To bardzo utalentowany włoski aktor, producent, scenarzysta i reżyser. Urodził się jako Luigi Montefiori 16 sierpnia 1942 roku w mieście Genua w regionie Liguria. W 1966 roku przeniósł się do stolicy Włoch gdzie rozpoczęła się jego aktorska kariera. W tym samym roku zadebiutował w westernie „Django spara per primo” („Django strzela pierwszy”), reż. Alberto De Martino. Bardzo szybko otrzymał kolejne role. Początek jego kariery to przede wszystkim westerny, ale wkrótce pojawiły się również dzieła innych gatunków. W 1970 roku zadebiutował jako scenarzysta, będąc współautorem fabuły do westernu „Ciakmull - L'uomo della vendetta” („The Unholy Four”), reż. Enzo Barboni. Bardzo regularnie występował w filmach oraz pisał scenariusze. Najczęściej współpracował z włoskim reżyserem Joe D'Amato. Dotychczas zagrał w 60 filmach i tworzył scenariusze do 46 produkcji. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivpbrZpGwYVNWBnGwgc-0l3uwY9L-raIkl6h0b_4euLJkImceJxWWjLJnd6sjLYv9YauS40aPFH-ldqO5Mw1304nknvi2mSZClYvR0xcZ1G3_LguhtoIZkt4BQk5ed02fHtm2zKEK7dM0Pjs53TD595fH5ECgWnzU8c8O4KdUqQIVhw0ohXB7iP16c/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivpbrZpGwYVNWBnGwgc-0l3uwY9L-raIkl6h0b_4euLJkImceJxWWjLJnd6sjLYv9YauS40aPFH-ldqO5Mw1304nknvi2mSZClYvR0xcZ1G3_LguhtoIZkt4BQk5ed02fHtm2zKEK7dM0Pjs53TD595fH5ECgWnzU8c8O4KdUqQIVhw0ohXB7iP16c/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2008.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWzW5A4wdVr-ZWarFcv9F9EgJosCNCxPfMSkV3D7_-X2Vn41sdbcLlZvWpdCt49PG9rxE7Sjek0EiiEWX6FsfjlatbqcOLOsmN9C62OFdqtzrob9x958Gb8tAUvQlrIrs8SEV_RazjQpEyCmVX5ZFqi2OccE4MGm5AgvhpN70LHY6v13y_fWBFDzoI/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWzW5A4wdVr-ZWarFcv9F9EgJosCNCxPfMSkV3D7_-X2Vn41sdbcLlZvWpdCt49PG9rxE7Sjek0EiiEWX6FsfjlatbqcOLOsmN9C62OFdqtzrob9x958Gb8tAUvQlrIrs8SEV_RazjQpEyCmVX5ZFqi2OccE4MGm5AgvhpN70LHY6v13y_fWBFDzoI/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2012.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">Trzech bandytów podróżuje pociągiem kursującym na odcinku międzynarodowym. Odbierają pistolet policjantowi, który eskortuje w pociągu więźnia. Terroryzują pasażerów jednego z wagonów sypialnianych. Dochodzi do gwałtów, aktów przemocy a nawet morderstwa. Bezradni pasażerowie mogą liczyć tylko na siebie. Rozpoczyna się nierówna walka o przetrwanie...</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg9mTbJPgqhnuzpi0_rfz_nwEFRn_gLQiEI13dwiQw0hJ6uQN934CdBPGJTS_3J3HxaLPqc6oQOn_YhPyamfiozDYBavQQqBd158JIvYNSfrsRFsPUc2-XZYchh41TGZOG6AWzv8Bm7quBmdyfErnRMx9B2g7tuWh1u-Wic3uVnmxgUnpkmN_s6MJ2/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg9mTbJPgqhnuzpi0_rfz_nwEFRn_gLQiEI13dwiQw0hJ6uQN934CdBPGJTS_3J3HxaLPqc6oQOn_YhPyamfiozDYBavQQqBd158JIvYNSfrsRFsPUc2-XZYchh41TGZOG6AWzv8Bm7quBmdyfErnRMx9B2g7tuWh1u-Wic3uVnmxgUnpkmN_s6MJ2/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2001.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg36TujLGi937Lleh3fYpmFFNL5o9_aBrpOWmZ2Hw-lZjDqErceazOOpUK2djW1rOpR6xWgMwtgXXIDoLHF1pw9wWAIgc_W-XNIHK1WmzKf97LZpFbobq4isX4MS5u1XYcoh_DkTvz-bRh7a-xbEsTvlMBKG7NLTimOgjojLDJsCIm216ZLrXsRZBxv/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg36TujLGi937Lleh3fYpmFFNL5o9_aBrpOWmZ2Hw-lZjDqErceazOOpUK2djW1rOpR6xWgMwtgXXIDoLHF1pw9wWAIgc_W-XNIHK1WmzKf97LZpFbobq4isX4MS5u1XYcoh_DkTvz-bRh7a-xbEsTvlMBKG7NLTimOgjojLDJsCIm216ZLrXsRZBxv/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2016.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">W głównej roli żeńskiej reżyser obsadził znakomitą Silvię Dionisio. Włoszka urodzona w Rzymie 28 września 1951 roku zadebiutowała w filmie w wieku 14 lat. Wystąpiła wtedy w dramacie „Darling”, reż. John Schlesinger. Kolejne lata to regularne występy. Utalentowana i piękna aktorka dostawała mnóstwo propozycji ról, które chętnie wykorzystywała. Ostatnim filmem w jej karierze był nakręcony w 1982 roku „Quattro sotto l'ombrello”, reż. Enzo Milioni. W 1984 roku pojawiła się jeszcze w reklamie napoju Campari, którą wyreżyserował Federico Fellini. W sumie jej filmografia zawiera 56 produkcji. W latach 1971 do 1979 była w związku małżeńskim z reżyserem Ruggero Deodato, z którym ma syna Saverio Deodato, również aktora. Od 1983 roku jest żoną Roberto Mazzarella. Mają córkę Marię Teresę Mazzarella. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibSTWVSh_QmwGpppugerpeeQooDfYGWIRSv1BCEHnIzKceT93f3pgL9reNPhzylQqpAlbhQKIdLUzg-GLmvPg7v5coiRUYjkR0JSX7lBVdFZ1Rb57mIvsJFRdhuovrGFzi1zShA-7fRqnYdYfPdLgYkgIg78xG5exMz6TNLXLc2s61KGC8XFXKLLL4/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibSTWVSh_QmwGpppugerpeeQooDfYGWIRSv1BCEHnIzKceT93f3pgL9reNPhzylQqpAlbhQKIdLUzg-GLmvPg7v5coiRUYjkR0JSX7lBVdFZ1Rb57mIvsJFRdhuovrGFzi1zShA-7fRqnYdYfPdLgYkgIg78xG5exMz6TNLXLc2s61KGC8XFXKLLL4/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2010.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmlkkAvT1tzOgK11RK08Bcm5WihWpqovWIk7b_1GLd4urgFnvX4RnNU-lY0dB6F5-q4TCTXDK_WELDv96u5pBZtkgEgWc8RyOVU-fYUk3n5eHxncDenpdilWv2vzuWqvPuq2B0r9CR5tDGF6smbug5O0z2AyXOpt9gTZ2V6NMGwuU4h2iZe_lk9XIP/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmlkkAvT1tzOgK11RK08Bcm5WihWpqovWIk7b_1GLd4urgFnvX4RnNU-lY0dB6F5-q4TCTXDK_WELDv96u5pBZtkgEgWc8RyOVU-fYUk3n5eHxncDenpdilWv2vzuWqvPuq2B0r9CR5tDGF6smbug5O0z2AyXOpt9gTZ2V6NMGwuU4h2iZe_lk9XIP/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2005.jpg" width="400" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;">W postać eskortowanego więźnia Petera, wcielił się włoski aktor Gianluigi Chirizzi. Urodzony na Sycylii w 1944 roku artysta zadebiutował w filmie Federico Fellini'ego „Roma” („Rzym”) w roku 1972.W kolejnym roku wystąpił w dwóch znakomitych filmach. W komedii „Malizia” („Obsesja”), reż. Salvatore Samperi oraz dramacie „Le monache di Sant'Arcangelo” („The Nun and the Devil”), reż. Domenico Paolella. Mimo tak obiecującego początku kariery aktor zagrał w zaledwie 11 filmach. Ostatnim jego filmem był horror z 1981 roku „Le notti del terrore” („Burial Ground: The Nights of Terror”), reż. Andrea Bianchi. Mimo, że Chirizzi nie zrobił wielkiej kariery to potwierdził swoimi rolami, że posiada spory talent aktorski.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTjJ_A7MVLQLgluWznPf-mmqeiMVM9LQNfxCDBfaApV_Ao0OXK4QG-rU5py7CGHwittSpgwXAXB77_KWz-kpFpti8gvHU5ElFIKMW-KUikGG7uiG7AUJi9GNNJ6-h-EedOEnY6uL78Xo7x6XuLlGFgnVTqSq36iz5QxbUJEpjboNZEWWlgNrcMn5vx/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTjJ_A7MVLQLgluWznPf-mmqeiMVM9LQNfxCDBfaApV_Ao0OXK4QG-rU5py7CGHwittSpgwXAXB77_KWz-kpFpti8gvHU5ElFIKMW-KUikGG7uiG7AUJi9GNNJ6-h-EedOEnY6uL78Xo7x6XuLlGFgnVTqSq36iz5QxbUJEpjboNZEWWlgNrcMn5vx/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2004.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-fPsZhq4WjldMt4-AjfIamrdN5G6P9i12SVRKez5EFCc11npyCvxKtwr3PyqBgtsqwt58rBG7N2ANWQRUnjmKTm3eWiOZCYvDbJpl2ZUu4AMDBZs5f0r8abibKQBW_b-9tXQTT-Y9O434ChEArEuE-yUFVUugUBGitO1arqSlBAtlCb9DWzVuDwFt/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-fPsZhq4WjldMt4-AjfIamrdN5G6P9i12SVRKez5EFCc11npyCvxKtwr3PyqBgtsqwt58rBG7N2ANWQRUnjmKTm3eWiOZCYvDbJpl2ZUu4AMDBZs5f0r8abibKQBW_b-9tXQTT-Y9O434ChEArEuE-yUFVUugUBGitO1arqSlBAtlCb9DWzVuDwFt/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2003.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu to zasługa Giuseppe Aquari. Urodzony w Rzymie 1 stycznia 1916 roku artysta ukończył Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie. W 1942 roku zadebiutował jako operator kamery w dramacie „La bella addormentata” („Śpiąca królewna”), reż. Luigi Chiarini. W roku 1950 zadebiutował już jako autor zdjęć. Pracował wtedy przy filmie „Terra senza tempo”, reż. Silvestro Prestifilippo. Jego kariera została przerwana śmiercią 30 grudnia 1982 roku. Filmografia obejmuje ponad 50 dzieł. „La ragazza del vagone letto” był jednym z ostatnich jego filmów.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigKC9oP6tfDhl9E3nA-2YnbZ2lNowcSa1dv2RXqychcwrZt3WIyPf9e74hBciawoRTpabmxWe4CmF8v-it0rtq8v6AwkCflKqJ4s2D0-pmvsxlrdEJH5auYRhxzjG0_ULWPL0lTKHjyKdAOZYbZHvjfVZV0pkpZdo8ej7h6fMH8piY5Wk6DwmeUCVU/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigKC9oP6tfDhl9E3nA-2YnbZ2lNowcSa1dv2RXqychcwrZt3WIyPf9e74hBciawoRTpabmxWe4CmF8v-it0rtq8v6AwkCflKqJ4s2D0-pmvsxlrdEJH5auYRhxzjG0_ULWPL0lTKHjyKdAOZYbZHvjfVZV0pkpZdo8ej7h6fMH8piY5Wk6DwmeUCVU/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2006.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz2O1E-Vc-ZRGwYN-HRP-OFn-mHYHiFU5oV35HXTuoP6Hp1z2VobTVwBeDr3QB0adVCTP8QGB4ZoqRIIMjvqymySufgNmfcqM1bcnp_2MfddFTxaKcZiBv7ZMnp_JvAPajBSs1jD1MUJgtK4qSHSqfJtoi1lkbzNZMin08do_4jXpltax2KStA9YmG/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz2O1E-Vc-ZRGwYN-HRP-OFn-mHYHiFU5oV35HXTuoP6Hp1z2VobTVwBeDr3QB0adVCTP8QGB4ZoqRIIMjvqymySufgNmfcqM1bcnp_2MfddFTxaKcZiBv7ZMnp_JvAPajBSs1jD1MUJgtK4qSHSqfJtoi1lkbzNZMin08do_4jXpltax2KStA9YmG/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2007.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ścieżka dźwiękowa do filmu skomponowana została przez Marcello Giombini'ego. Włoski muzyk i kompozytor urodził się 24 lipca 1928 roku w Rzymie. Swoją działalność rozpoczynał jako kościelny organista. Następnie został dyrektorem chóru w Accademia Filarmonica Romana oraz Orchestra Sinfonica di Roma. W 1961 roku zdecydował się komponować na potrzeby filmu. Od roku 1961 skomponował do końca swojej kariery muzykę do ponad 90-ciu produkcji. Pracował przy wielu wspaniałych filmach współpracując ze znakomitymi reżyserami. Miał bardzo duży wkład w rozwój muzyki liturgicznej. Giombini wprowadził do muzyki elektronikę, co przypadło do gustu przede wszystkim młodemu pokoleniu. Spotkało się to z krytyką osób przywiązanych do tradycyjnych dźwięków. Nowatorskie podejście kompozytora przysporzyło mu zatem zarówno wielu fanów jak i krytyków. Wykorzystując do komponowania komputer Commodore C64 stał się jednym z pionierów muzyki elektronicznej we Włoszech. Marcello Giombini zmarł 12 grudnia 2003 roku w wieku 75 lat.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk-PYOEbMQ6JurxrNktyf9-bbICXkxeEfa26f7-a8EdR-FsaTA_y-xxgBz5ycvMt3AiYz0K7zoew2LjrObdR-IKLsrdfHVetUcrx-EST1bp-dq5A8XogvZ_d64Vpd24iV0IeyeuDxGalHqBsLkHRUbCKd18NEO0-3ce7eHVM9foGrslDDE5_v-kgV6/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk-PYOEbMQ6JurxrNktyf9-bbICXkxeEfa26f7-a8EdR-FsaTA_y-xxgBz5ycvMt3AiYz0K7zoew2LjrObdR-IKLsrdfHVetUcrx-EST1bp-dq5A8XogvZ_d64Vpd24iV0IeyeuDxGalHqBsLkHRUbCKd18NEO0-3ce7eHVM9foGrslDDE5_v-kgV6/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2011.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK5JoEYdJ4L_bE4iubyvp_1xX3KD0scGZ8Q7DwxM8EpuwhKiTR6G2bgQrvbwcOzdgn6QAmu6ml4GVZeiiH776Wp_hMKcSELxZ_Kd1q5SgbAuuKUuisyDYIxe7VqFKuPDY6HwY-U33ARqs0EWU0BK0Ml02j9KxGHGgmZhXoohKWU0izZ8tx0urnZLSz/s720/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK5JoEYdJ4L_bE4iubyvp_1xX3KD0scGZ8Q7DwxM8EpuwhKiTR6G2bgQrvbwcOzdgn6QAmu6ml4GVZeiiH776Wp_hMKcSELxZ_Kd1q5SgbAuuKUuisyDYIxe7VqFKuPDY6HwY-U33ARqs0EWU0BK0Ml02j9KxGHGgmZhXoohKWU0izZ8tx0urnZLSz/w400-h240/La%20ragazza%20del%20vagone%20letto%2014.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">„La ragazza del vagone letto” to przedstawiciel rape & revenge. Kolejny udany film z tego nurtu. Całość akcji rozgrywa się w pociągu, którym podróżują późniejsze ofiary. Trzej przestępcy jadący tym samym pociągiem widzą okazję do bezkarnych aktów przemocy wobec współpasażerów. Rozpoczyna się istny terror. Obraz wciąga od pierwszej minuty. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Film nie należy do krwawych. Reżyser zamieścił z kolei dosyć sporo erotyki. Pojawia się wiele ciekawych postaci. Wszystko to okraszone jest znakomitą muzyką. Dla fanów gatunku jest to pozycja obowiązkowa.</div></div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-77255000066821686382022-07-21T19:40:00.003+02:002022-07-21T19:40:25.742+02:00Occhiali neri - Dark Glasses<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Czas na najnowsze dzieło Mistrza Dario Argento.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4xRDXCsChg1VMokjVDc8jxV19hPLMCDQuv7-SMF8LKaQGpIHHhzVV5oYbyhpRCO5L3q8lFf53KmrBNom5xFrveiuP2mABjgcQLUXloTXndyecfe4s-UZm3NDxXoQKxreL9hIBn10Kdal8Pe7RvuY80mH8xykbIhoi1THsZ8gt0LhJoUXMDz6qSt6x/s1543/Occhiali%20neri%2000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1543" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4xRDXCsChg1VMokjVDc8jxV19hPLMCDQuv7-SMF8LKaQGpIHHhzVV5oYbyhpRCO5L3q8lFf53KmrBNom5xFrveiuP2mABjgcQLUXloTXndyecfe4s-UZm3NDxXoQKxreL9hIBn10Kdal8Pe7RvuY80mH8xykbIhoi1THsZ8gt0LhJoUXMDz6qSt6x/s320/Occhiali%20neri%2000.jpg" width="224" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Na początku 2022 roku swoją premierę miał thriller „Occhiali neri” („Dark Glasses”).<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2XdtCfsZaD2kJCq1iLaAWS_X6slUHURICaNJhNLFZs3P2BkOyE6VCmaIkMi1TGGjCx0d9dPE9A9c7flu-4WtbhI6gtK0TDtzQ_RXwpKJJ5_KLJGsqEIsWIMmRrmEx7FgmHNV5fGCVXVuHfbaAOKOrEd4SGz2aO9_OQM3GVxcjD-wpeNLz0EEiZVHE/s1920/Occhiali%20neri%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2XdtCfsZaD2kJCq1iLaAWS_X6slUHURICaNJhNLFZs3P2BkOyE6VCmaIkMi1TGGjCx0d9dPE9A9c7flu-4WtbhI6gtK0TDtzQ_RXwpKJJ5_KLJGsqEIsWIMmRrmEx7FgmHNV5fGCVXVuHfbaAOKOrEd4SGz2aO9_OQM3GVxcjD-wpeNLz0EEiZVHE/w400-h166/Occhiali%20neri%2014.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9WVje8hZI6SKIBYKwpL4xMxiUIigP8FG0o6Z1DLEvtBdVUcckRcv4LLXOkqt44OZWE4OGhaJR7j7yLdaRte9Ck9Lu5wxA9VnvZkGYaWlNr1082y6Bq3lAo2xqYsPPCtOgRmkmZXk3RD-uNL8eQrBLUk7rnvHBV7biE96QSX9vrSY3cYu6Nlhtd0ud/s1920/Occhiali%20neri%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9WVje8hZI6SKIBYKwpL4xMxiUIigP8FG0o6Z1DLEvtBdVUcckRcv4LLXOkqt44OZWE4OGhaJR7j7yLdaRte9Ck9Lu5wxA9VnvZkGYaWlNr1082y6Bq3lAo2xqYsPPCtOgRmkmZXk3RD-uNL8eQrBLUk7rnvHBV7biE96QSX9vrSY3cYu6Nlhtd0ud/w400-h166/Occhiali%20neri%2008.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Dokładnie dziesięć lat po ostatnim swoim dziele jakim był horror „Dracula 3D”, wielki Dario Argento nakręcił swój kolejny film. Tym razem reżyser powrócił do gatunku giallo. Jego najnowsze dzieło to thriller „Occhiali neri”, którym artysta potwierdza, że jest genialnym twórcą giallo. Ostatnie jego filmy nie zyskały uznania zarówno widzów jak i krytyków. Tym dziełem reżyser wrócił na właściwe tory. Jego kariera jako reżysera może nie zawiera bardzo wielu dzieł, ale są to w dużej mierze dzieła niemal wybitne. Argento jak żaden inny reżyser przyczynił się do rozpowszechnienia giallo na całym świecie. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGusI2M6tzLEbi0WWCxxm24dDFm5zrdKlpSXKluHCygsGOmW62XRYw4nFGzfgC7n53t49Hug3mhQp6eehSNIHdTbB5-4m75MxN5AfVK57vjOvL8_mi-Nmz2Z7VBTK9mCEbPmBKu-sCxRMHVnHIA3Oxj6RQc1NPvOvTq8a7i66804lQLn5BbuUb061N/s1920/Occhiali%20neri%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGusI2M6tzLEbi0WWCxxm24dDFm5zrdKlpSXKluHCygsGOmW62XRYw4nFGzfgC7n53t49Hug3mhQp6eehSNIHdTbB5-4m75MxN5AfVK57vjOvL8_mi-Nmz2Z7VBTK9mCEbPmBKu-sCxRMHVnHIA3Oxj6RQc1NPvOvTq8a7i66804lQLn5BbuUb061N/w400-h166/Occhiali%20neri%2013.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVrKu_wMx6unXZt2-Ub4v_CAyv_URU7Sjqf4h5FM9TBswAv_fOgEwxzPwLxhcr8cUf7zPYE6RJuJlHQIVE0gqjLgjkpqwQfu0K74dydEJ0YT32Xynjyhdx40_xGSO6I9aTy0rODL8MKuSh2IXvM1jTAU1ikNteGifNCNGi37khnNvR8C0gwwpmSK3K/s1920/Occhiali%20neri%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVrKu_wMx6unXZt2-Ub4v_CAyv_URU7Sjqf4h5FM9TBswAv_fOgEwxzPwLxhcr8cUf7zPYE6RJuJlHQIVE0gqjLgjkpqwQfu0K74dydEJ0YT32Xynjyhdx40_xGSO6I9aTy0rODL8MKuSh2IXvM1jTAU1ikNteGifNCNGi37khnNvR8C0gwwpmSK3K/w400-h166/Occhiali%20neri%2009.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Scenariusz do filmu napisał Argento już w 2002 roku. Współautorem scenariusza był Franco Ferrini. Artysta urodził się 5 stycznia 1944 roku w La Spezia w regionie Liguria. W filmie zadebiutował jako aktor rolą w komedii z 1972 roku „Le notti peccaminose di Pietro l'Aretino”, reż. Manlio Scarpelli. Od 1976 roku pracował jako scenarzysta. Debiutował jako jeden ze scenarzystów kryminału „Poliziotti violenti” („Crimebusters”), reż. Michele Massimo Tarantini. Pisał bardzo regularnie, a jego filmografia obejmuje ponad 60 tytułów. Często tworzył fabuły do filmów grozy. Wielokrotnie współpracował z Dario Argento. Spod ich rąk wyszło wiele znakomitych scenariuszy. Pierwsza projekcja filmu odbyła się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie - Berlinale 2022, 11 lutego 2022 roku. Do kin film wszedł 24 lutego.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNKNctbc1UESy86KlmtXuJPbnJVMBqhz-ZDgVQqmWVSUhJc67l96EuFGsMAAijIZICdD1dyLNfTtmRuqq8nisZLvqRzSwdCrU-hwGmylHKbg66GSlU78ZQDVBjwPIFW9xi3hLa-b5B6p_EFeUsPUobtI5z75961DsHD3W0KmelhmBYdwPKGhtlo4p7/s1920/Occhiali%20neri%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNKNctbc1UESy86KlmtXuJPbnJVMBqhz-ZDgVQqmWVSUhJc67l96EuFGsMAAijIZICdD1dyLNfTtmRuqq8nisZLvqRzSwdCrU-hwGmylHKbg66GSlU78ZQDVBjwPIFW9xi3hLa-b5B6p_EFeUsPUobtI5z75961DsHD3W0KmelhmBYdwPKGhtlo4p7/w400-h166/Occhiali%20neri%2001.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirJzgc0BJZqevCpgaY4DxCINU2po14g3ZqQnVX87EnHERriWwBt7VA4qBrsYCBaj5UTX_9uNiLVMVAuRNvOI1vVbuQzNUj9Rngy2mIFHOSSb_3eG2edxtP1bkzJ89bGuKdw9bTi0kIMC4NFkyYz2o_yIBEdmvQAUl2X7Xj-0aktRQOMZyNPCJTuKxI/s1920/Occhiali%20neri%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirJzgc0BJZqevCpgaY4DxCINU2po14g3ZqQnVX87EnHERriWwBt7VA4qBrsYCBaj5UTX_9uNiLVMVAuRNvOI1vVbuQzNUj9Rngy2mIFHOSSb_3eG2edxtP1bkzJ89bGuKdw9bTi0kIMC4NFkyYz2o_yIBEdmvQAUl2X7Xj-0aktRQOMZyNPCJTuKxI/w400-h166/Occhiali%20neri%2006.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Młoda prostytutka Diana zostaje zaatakowana wracając w nocy do domu. Podczas ucieczki przed napastnikiem dochodzi do wypadku samochodowego, w wyniku czego kobieta traci wzrok. Szybko okazuje się, że napastnikiem był grasujący w mieście seryjny morderca prostytutek. Diana od napadu żyje w ciągłym zagrożeniu, a jej oczami na świat zostaje ocalony z wypadku chiński chłopiec. Wspólnie będą musieli stawić czoła mordercy...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNNCC0ZWJh9ikVBRhVgEUXs9rEf6bsUsT6_zs-jHalAfaAMxNux7ZVeMafLJJLvCz1OrURFIeJGzcAgH67j6D0njDuDiDzI4K-Y3zpKJ7gDJrHufV0bhfd1_lHM48grIMz2KsgmqfWV2c8jW-hT-qYqC2O7PH_eHfspxihD4E-bSCTcQMRcTjZ9ic6/s1920/Occhiali%20neri%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNNCC0ZWJh9ikVBRhVgEUXs9rEf6bsUsT6_zs-jHalAfaAMxNux7ZVeMafLJJLvCz1OrURFIeJGzcAgH67j6D0njDuDiDzI4K-Y3zpKJ7gDJrHufV0bhfd1_lHM48grIMz2KsgmqfWV2c8jW-hT-qYqC2O7PH_eHfspxihD4E-bSCTcQMRcTjZ9ic6/w400-h166/Occhiali%20neri%2005.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9zWcN2ILo_btBKdaHeEkkQfMHAIsG886L0uGeg1JEJqyvJC4T1sSa6_TolD1TFnkJ03GMbr8ORKv8PLm4EELKwQNfn-R2FnOGDCAZ6uGOgxbu9d5CXsjbnNGe9osfy3O7Uc_DwU6RngPJMtnGh775vS2EqhoOqtjq7IWrLYu06-TXN26xN-3ZmffP/s1920/Occhiali%20neri%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9zWcN2ILo_btBKdaHeEkkQfMHAIsG886L0uGeg1JEJqyvJC4T1sSa6_TolD1TFnkJ03GMbr8ORKv8PLm4EELKwQNfn-R2FnOGDCAZ6uGOgxbu9d5CXsjbnNGe9osfy3O7Uc_DwU6RngPJMtnGh775vS2EqhoOqtjq7IWrLYu06-TXN26xN-3ZmffP/w400-h166/Occhiali%20neri%2010.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">W głównej roli wystąpiła w filmie Ilenia Pastorelli. Włoska aktorka urodziła się 24 grudnia 1985 roku w Rzymie. W filmie zadebiutowała dopiero w 2015 roku rolą w filmie „Lo chiamavano Jeeg Robot” („Jeeg robot”), reż. Gabriele Mainetti. Dotychczas zagrała w 12 filmach. W opisywanym „Occhiali neri” wcieliła się w postać Diany. Znakomicie wykreowała niewidomą kobietę będącą celem seryjnego mordercy. Jedynymi jej sprzymierzeńcami był chiński chłopczyk oraz Rita, instruktorka mobilności przestrzennej i orientacji. W postać Rity wcieliła się córka reżysera, Asia Argento. Urodzona 20 września 1975 roku w Rzymie aktorka ma na swoim koncie wiele bardzo udanych ról. Wielokrotnie występowała w filmach swojego ojca. Jej kariera aktorska obejmuje ponad 70 tytułów. Jest również znakomitą scenarzystką i reżyserką. Jest laureatką wielu nagród filmowych. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJcia-6FdJy3qoHquRWaJ5bcBJJKthATxG0KBNjL7av8AX-bD8qc9KPhcVCdnkkCK0E71ZCGjjykF9M2u_nqTTjI7HunZIqS_KLdV39V0kPxW5QAkbxaGLoyvldCRMGPa2ABaBhBOv7U4cOlXehxpewkAAztQvIaYpFPJ0zyW50-yolcYJAFO2F918/s1920/Occhiali%20neri%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJcia-6FdJy3qoHquRWaJ5bcBJJKthATxG0KBNjL7av8AX-bD8qc9KPhcVCdnkkCK0E71ZCGjjykF9M2u_nqTTjI7HunZIqS_KLdV39V0kPxW5QAkbxaGLoyvldCRMGPa2ABaBhBOv7U4cOlXehxpewkAAztQvIaYpFPJ0zyW50-yolcYJAFO2F918/w400-h166/Occhiali%20neri%2004.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM-E3XkNCoR7gWeyYu7q2GwiUjOKyw7Vu6lDLxrjGeGcVExQZoNRM9ncEAArKYG3fuw5Qxci_6cFGikgmwUcIeBk6nykwbIGge74K4rooEL6BnJ7tkdvKa9oGoD6uKLUTjJ0eO4JO3dOspm-6QsDzlVCxWS3wXTfI9FIcNBQIj-897jGqOy6uuwxE4/s1920/Occhiali%20neri%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM-E3XkNCoR7gWeyYu7q2GwiUjOKyw7Vu6lDLxrjGeGcVExQZoNRM9ncEAArKYG3fuw5Qxci_6cFGikgmwUcIeBk6nykwbIGge74K4rooEL6BnJ7tkdvKa9oGoD6uKLUTjJ0eO4JO3dOspm-6QsDzlVCxWS3wXTfI9FIcNBQIj-897jGqOy6uuwxE4/w400-h166/Occhiali%20neri%2007.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Śledztwo w sprawie zabójstw prostytutek prowadził inspektor Aleardi, którego zagrał Mario Pirrello. Karierę rozpoczynał w 2003 roku. Aktor ma na swoim koncie 13 produkcji, z czego większość to role serialowe. W postać Matteo wcielił się Andrea Gherpelli. Aktor urodził się 15 kwietnia 1975 roku w Reggio nell’Emilia w regionie Emilia-Romania. Karierę rozpoczynał w 2006 roku od występów w serialach. Dotychczasowa jego filmografia obejmuje 23 dzieła. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhqkl-W7qBiul1pO5HIb5hPFXCFzfRV11ePmm56WcKx1J_6wxlVOC2GKb7Pwh5myAc5SYORfFTmOJI4ne4rEKRttuD905M35MFo6PA4IrN_UBkrPuEeetvMkWuEmZ5fG4rIRUmbUvpvf9CUGvHHiK5RsEpXg1I6QVV6bvyYCN3h__0wPi63w26fD66/s1920/Occhiali%20neri%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhqkl-W7qBiul1pO5HIb5hPFXCFzfRV11ePmm56WcKx1J_6wxlVOC2GKb7Pwh5myAc5SYORfFTmOJI4ne4rEKRttuD905M35MFo6PA4IrN_UBkrPuEeetvMkWuEmZ5fG4rIRUmbUvpvf9CUGvHHiK5RsEpXg1I6QVV6bvyYCN3h__0wPi63w26fD66/w400-h166/Occhiali%20neri%2016.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0PRF4FnGcXkQpCx-ATB0mU2nm9K9O1Kr5f1oTnEjCkMnOY1V7MnfIc79loAKc01_EffpiHVZVZV9MixWZOYUH7HrjB-6vUK7jCz4AlMuvmU0rnnyiurBgzwTx6yLMwc3ctytU3WTFuTJpmZh3eJou-QSB-y7_tweftx5kBzbk1yW_oO3u9l5_Zz04/s1920/Occhiali%20neri%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0PRF4FnGcXkQpCx-ATB0mU2nm9K9O1Kr5f1oTnEjCkMnOY1V7MnfIc79loAKc01_EffpiHVZVZV9MixWZOYUH7HrjB-6vUK7jCz4AlMuvmU0rnnyiurBgzwTx6yLMwc3ctytU3WTFuTJpmZh3eJou-QSB-y7_tweftx5kBzbk1yW_oO3u9l5_Zz04/w400-h166/Occhiali%20neri%2003.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Strona audiowizualna jak zwykle w dziełach Argento stoi na bardzo wysokim poziomie. Za zdjęcia odpowiedzialny był Matteo Cocco. Włoch urodził się 29 grudnia 1985 roku. Jako autor zdjęć rozpoczynał pracę od krótkometrażowych filmów w 2006 roku. Pierwszym pełnometrażowym jego filmem był dramat „Zima”, reż Katarina Stankovic z 2011 roku. Jego filmografia jako autora zdjęć zbliża się do czterdziestu produkcji. Zdjęcia do „Occhiali neri” kręcone były w Rzymie. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdLZbWBccjT24SJA0aO5DKWerg7nNjnNFKXhsKTJYXJhEPEZ0eyMyzGK1xqc4EiB8NSj55saXGkV0e8SFtXvqGgyGcw4vMDOotedeseIaE_1UqLgvJZZUnCF-9INvvyvZ7OcyeslOU7lM-eAwCZi5z-CfQXHsLC6LW2lkUvmttHrBe0dO60cMHiCpG/s1920/Occhiali%20neri%2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdLZbWBccjT24SJA0aO5DKWerg7nNjnNFKXhsKTJYXJhEPEZ0eyMyzGK1xqc4EiB8NSj55saXGkV0e8SFtXvqGgyGcw4vMDOotedeseIaE_1UqLgvJZZUnCF-9INvvyvZ7OcyeslOU7lM-eAwCZi5z-CfQXHsLC6LW2lkUvmttHrBe0dO60cMHiCpG/w400-h166/Occhiali%20neri%2015.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh65mq0OStJj0hU0IlS-7gbMQ7gQlI1FoulrPOdnS0qlfUeefyxpL8b-FJf3QOhqxMywDA1ZAQUPbaRuRwgcJTmmVHssPRlzrfFC9kNs2cWXgTwen2IK84-bQcJbFKeDqs2Q9XHE4Q6UlaANCWA4lNx4VU-IOZXF7bQjh3Sk4swc-QM2gVincn_ieCd/s1920/Occhiali%20neri%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh65mq0OStJj0hU0IlS-7gbMQ7gQlI1FoulrPOdnS0qlfUeefyxpL8b-FJf3QOhqxMywDA1ZAQUPbaRuRwgcJTmmVHssPRlzrfFC9kNs2cWXgTwen2IK84-bQcJbFKeDqs2Q9XHE4Q6UlaANCWA4lNx4VU-IOZXF7bQjh3Sk4swc-QM2gVincn_ieCd/w400-h166/Occhiali%20neri%2011.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">Ścieżka dźwiękowa do filmu skomponowana została przez Arnaud Rebotini. Urodzony w 1970 roku francuski muzyk i kompozytor wykonał świetną pracę. Muzyka w filmie jest bardzo klimatyczna i wprowadza niesamowity nastrój w poszczególnych scenach. Karierę rozpoczynał jako wokalista deathmetalowego zespołu Post Mortum założonego w 1990 roku. W 1994 roku zespół zmienił nazwę na Swamp. Wkrótce po wydaniu dema „120” grupa zawiesiła działalność. Teksty ich piosenek były autorstwa Rebotini'ego. W 1997 roku założył zespół Black Strobe, który z kolei wykonywał muzykę z gatunku electroclash. Grupa istnieje i nagrywa nadal. Na koncie mają kilka wydanych albumów. Na potrzeby filmu Rebotini komponował już kilkukrotnie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqnwzhZqm45bemA4rXGXyJFRg0YSjagVsRCDL6n_h45eXVGeB9fbZqKDiPLr5_BGZdD3bvCyxwwZBXEPW3vfKQ9_eSAgvc4LrOzMtiK7TdVLIsZsCYa_6eQ50relyHl3MYzyIF6QYBBj4h9FwUQvXb4Oiv7Sw_zcG0Kt-iZ6T7--bTEFwdRer8S5y4/s1920/Occhiali%20neri%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqnwzhZqm45bemA4rXGXyJFRg0YSjagVsRCDL6n_h45eXVGeB9fbZqKDiPLr5_BGZdD3bvCyxwwZBXEPW3vfKQ9_eSAgvc4LrOzMtiK7TdVLIsZsCYa_6eQ50relyHl3MYzyIF6QYBBj4h9FwUQvXb4Oiv7Sw_zcG0Kt-iZ6T7--bTEFwdRer8S5y4/w400-h166/Occhiali%20neri%2012.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYQDHXEzzoiK4o-24Y64azMX8YMQ1NEXkwZVYrI5lTKPk6L_xDx9WP3pZs7qCslIhdprE99IaJvbJeTBgks29pN39Dq1RdH2bSIGYsG65M5yvZVrTbinQMh7eoSUpZj_Y_M57Gpe84SZiC6T_O8wfLyCOUCQYJ3uBoRK2pZEvtj7Iiwaxn_v144Gwf/s1920/Occhiali%20neri%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1920" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYQDHXEzzoiK4o-24Y64azMX8YMQ1NEXkwZVYrI5lTKPk6L_xDx9WP3pZs7qCslIhdprE99IaJvbJeTBgks29pN39Dq1RdH2bSIGYsG65M5yvZVrTbinQMh7eoSUpZj_Y_M57Gpe84SZiC6T_O8wfLyCOUCQYJ3uBoRK2pZEvtj7Iiwaxn_v144Gwf/w400-h166/Occhiali%20neri%2002.jpg" width="400" /></a></div> </div><div style="text-align: justify;">„Occhiali neri” stanowi udany powrót Argento do filmów giallo. Film jest bardzo wciągający. Od pierwszej minuty na ekranie ciągle coś się dzieje. Nie ma czasu na nudę. Nastrój znakomicie buduje muzyka. Morderstwa wypadają również świetnie, a szczególnie pierwsze wprowadzające w klimat filmu. Krwawe efekty są dziełem genialnego Sergio Stivaletti'ego. Morderstw jednak jest bardzo niewiele. Podobnie jak nagości. Jest za to przyjaźń chłopca i niewidomej prostytutki. Razem muszą stawić czoła seryjnemu mordercy. Obsada filmu również wypadła bardzo dobrze, mimo że wielu aktorów miało małe doświadczenie. Całość akcji rozgrywa się wokół niewidomej głównej bohaterki, dlatego w dużej mierze dzięki rewelacyjnej roli Pastorelli film ogląda się tak dobrze. Bardzo ciekawe dzieło, które musi stanowić obowiązkową pozycję dla każdego fana giallo. W końcu to Mistrz Dario Argento. </div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-81513355997038370472022-06-16T21:49:00.000+02:002022-06-16T21:49:08.049+02:00Gli assassini sono nostri ospiti - The Killers Are Our Guests<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Dzisiaj na blogu debiutuje mało znany reżyser Vincenzo Rigo.</div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqtc-RgIFxekgs84z0UDDDwsUL1_fQ3dgv8vcTbiU_iaPtJngReDeOdE2UjGaLXZpN_JSGvUi7WB7aetzIWOYTWubKYY02hM0H5_TvLgqloWcD7XseGrKnAy3u2bC7fBhuKAdSHA88FfV1g4ibks-28Q0cIhMFdWemD0Yoe1e2i9VTCH6vYikv1fVW/s1547/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1547" data-original-width="1078" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqtc-RgIFxekgs84z0UDDDwsUL1_fQ3dgv8vcTbiU_iaPtJngReDeOdE2UjGaLXZpN_JSGvUi7WB7aetzIWOYTWubKYY02hM0H5_TvLgqloWcD7XseGrKnAy3u2bC7fBhuKAdSHA88FfV1g4ibks-28Q0cIhMFdWemD0Yoe1e2i9VTCH6vYikv1fVW/s320/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2000.jpg" width="223" /></a></div><p style="text-align: justify;">W 1974 roku nakręcił on dramat kryminalny „Gli assassini sono nostri ospiti” („The Killers Are Our Guests”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSD9lV43Xky7dnpdDySvu6fFrISFZ6irZ4iSwvvDa0Byrf1p0MVt1OtZsVqYbXccOIbEQH0-idbNTfgdUzIWPusMRXnjD3oRc_qhnvXNVSVc2DEQnx4lsv9OXlAoyBfPKRqtW7-5UejBwki34CaGSUa-JCruy-TTC8lDaXjrO3zl0dA3wh0lcOtKKi/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSD9lV43Xky7dnpdDySvu6fFrISFZ6irZ4iSwvvDa0Byrf1p0MVt1OtZsVqYbXccOIbEQH0-idbNTfgdUzIWPusMRXnjD3oRc_qhnvXNVSVc2DEQnx4lsv9OXlAoyBfPKRqtW7-5UejBwki34CaGSUa-JCruy-TTC8lDaXjrO3zl0dA3wh0lcOtKKi/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2004.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi3CmlyLPAW8WjD5QQSd-oUbCLBkO1BJvgOj73Y4QemGwaLehrXyaR72H5APDWFUsuqddp6BATa8p2KIjo2Df9ieXCutSRARdYDFaUNFDthj_EPmcwriHqazOlYOMcotVO1G_vYexO8kDsdYXZZw7IhXf2sS0YgDBoBAkXG5E9lxqXriF78z9Nl7nN/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi3CmlyLPAW8WjD5QQSd-oUbCLBkO1BJvgOj73Y4QemGwaLehrXyaR72H5APDWFUsuqddp6BATa8p2KIjo2Df9ieXCutSRARdYDFaUNFDthj_EPmcwriHqazOlYOMcotVO1G_vYexO8kDsdYXZZw7IhXf2sS0YgDBoBAkXG5E9lxqXriF78z9Nl7nN/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2006.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Vincenzo Rigo urodził się w 1943 roku w miejscowości Brentonico w regionie Trydent-Górna Adyga. Na początku lat 70-tych pracował jako operator kamery. W 1974 roku zadebiutował jako reżyser opisywanym kryminałem „Gli assassini sono nostri ospiti”. Był tutaj również montażystą i autorem zdjęć. W 1976 roku nakręcił dwie komedie oparte na własnych scenariuszach. Były to ostatnie jego dzieła ponieważ porzucił karierę filmową. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-2bP9MTaDZeNiymbCj2Q6_vrNL04ScwPZ_LA-ta_qBzJDY-OpWTFzI8LIP1cYRqdO7B4KZvcIwMwsRSd2z8mZl8PtWRoKflJyuaogU8PeQrs7dkpO_yHh48Dx2ye_kNI_8kLJkoISsVY5e6_EbbUi4BC3Kyn7NhxGufzEalywIv1wUOaY5SSE2fUE/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-2bP9MTaDZeNiymbCj2Q6_vrNL04ScwPZ_LA-ta_qBzJDY-OpWTFzI8LIP1cYRqdO7B4KZvcIwMwsRSd2z8mZl8PtWRoKflJyuaogU8PeQrs7dkpO_yHh48Dx2ye_kNI_8kLJkoISsVY5e6_EbbUi4BC3Kyn7NhxGufzEalywIv1wUOaY5SSE2fUE/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2005.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5HsbvT8WGzO1z9NTzdBreQBgqYBS-j4fToYu7_VPhQyTLxsOrqpKaEU1ANtcvMGZyArK642UN6hxWvDLl4X6HAcYAWYZYEn3YFRcL-WZaPPZ-z-pX6GeoAdHya2Bu3SJ1Dy3THRi9r_Dr1Hxu0wmAvxHDxuaIkjxxB8bxUD48rTcdFVNwMLO1_X5U/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5HsbvT8WGzO1z9NTzdBreQBgqYBS-j4fToYu7_VPhQyTLxsOrqpKaEU1ANtcvMGZyArK642UN6hxWvDLl4X6HAcYAWYZYEn3YFRcL-WZaPPZ-z-pX6GeoAdHya2Bu3SJ1Dy3THRi9r_Dr1Hxu0wmAvxHDxuaIkjxxB8bxUD48rTcdFVNwMLO1_X5U/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2007.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Scenariusz do „Gli assassini sono nostri ospiti” jest dziełem Renato Romano i Bruno Fontana, dla którego był to filmowy debiut. Fontana w swojej karierze pisał scenariusze do zaledwie pięciu dzieł. Ma na swoim koncie również wyreżyserowany w 1982 roku film „La belva dalla calda pelle” („Emanuelle: Queen of the Desert”). Renato Romano to włoski aktor, scenarzysta i producent. Urodził się 20 lutego 1940 roku w miasteczku Ischia w regionie Kampania. Zadebiutował w 1963 roku jako aktor w komedii „Loro ed io”, reż. Mario Landi. Regularnie występował do roku 1978 kiedy to zakończył karierę. Wystąpił w sumie w 51 produkcjach. Romano napisał scenariusze do trzech filmów. Ostatnim z nich był opisywany „Gli assassini sono nostri ospiti”. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW5u2E3ezmRjdXeh3VqIgbZQ_6TrdrEjqCBwu5L9kbbI0-XXyuMAfTjCrkq7XU0LED4nfl6CsezaeIwIUil4n44QF5XC6FoiAKsRXddETuiiSjZRmoS4T3lfXMiEir8b8m_c1aaUNPa8L-LWPULmuZTBpBCHni6nGqCPmFq7ZwoCkRbwbZPvRupkYm/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW5u2E3ezmRjdXeh3VqIgbZQ_6TrdrEjqCBwu5L9kbbI0-XXyuMAfTjCrkq7XU0LED4nfl6CsezaeIwIUil4n44QF5XC6FoiAKsRXddETuiiSjZRmoS4T3lfXMiEir8b8m_c1aaUNPa8L-LWPULmuZTBpBCHni6nGqCPmFq7ZwoCkRbwbZPvRupkYm/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2003.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOuoQxMpUUlf7DBOw5pvG7Q0U1gLH9PC9oERNygTC_CzNCTMMH2KJG0CPOsegD7mv_hTd0kE5aoQpaPrfW6rX7c5EVdsS8dSL4n2ynvpyEWy9QBPZx8OlxG3VZoyLQfZJ60RQ3QXgro9Z3_sMf0LzP8kGsfcZLTNW0cUysNHtiIFSawdR4h9ByXqLO/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOuoQxMpUUlf7DBOw5pvG7Q0U1gLH9PC9oERNygTC_CzNCTMMH2KJG0CPOsegD7mv_hTd0kE5aoQpaPrfW6rX7c5EVdsS8dSL4n2ynvpyEWy9QBPZx8OlxG3VZoyLQfZJ60RQ3QXgro9Z3_sMf0LzP8kGsfcZLTNW0cUysNHtiIFSawdR4h9ByXqLO/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2002.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Troje przestępców napada na sklep jubilerski w Mediolanie. Nie wszystko idzie jednak zgodnie z planem i przestępcy ze zrabowanym łupem włamują się do willi szanowanego chirurga. Doktor Malerva zostaje siłą zmuszony do zaopiekowania się rannym złodziejem. Przestępcy czekając na przybycie swojego szefa znęcają się zarówno nad doktorem jak i jego żoną. W międzyczasie atmosfera gęstnieje a pomiędzy poszczególnymi osobami niebezpiecznie rośnie napięcie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEbHN6mcYWcl3yQOKD9KvtoUV1Ghp5ZU18QmG9adAZYirT8hFodsv02z_PD6ShZbSCruxgNBUnICvl6f5XgvYIDJ59jChipf25mrBf80Xfx9EpDXUugRXJUtp-U4rsOM0YdlynxxpBNRJduWnojvEMTkHZyMBx2wuQZ3U7DAaQmewEGC518DCKMDMS/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEbHN6mcYWcl3yQOKD9KvtoUV1Ghp5ZU18QmG9adAZYirT8hFodsv02z_PD6ShZbSCruxgNBUnICvl6f5XgvYIDJ59jChipf25mrBf80Xfx9EpDXUugRXJUtp-U4rsOM0YdlynxxpBNRJduWnojvEMTkHZyMBx2wuQZ3U7DAaQmewEGC518DCKMDMS/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2001.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbHdycd-XoQEbnjUpsBd0rDoT-FaFS7P8mKL3FI3IywPUiZQ_YUa-VkDJi_r0xsik6ET5Z86rd7qbfYbPp23tmuH4AiLHDWWsP8bs0FzhfOFLCXs1x-DYcBZ78GCwrhtR5qqjw5NHBN_umrC_1ayP2UPNHI6FMQeAjOtG4gMuQCQgUefOiwjEQA8aT/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbHdycd-XoQEbnjUpsBd0rDoT-FaFS7P8mKL3FI3IywPUiZQ_YUa-VkDJi_r0xsik6ET5Z86rd7qbfYbPp23tmuH4AiLHDWWsP8bs0FzhfOFLCXs1x-DYcBZ78GCwrhtR5qqjw5NHBN_umrC_1ayP2UPNHI6FMQeAjOtG4gMuQCQgUefOiwjEQA8aT/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2012.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Główną rolę żeńską zagrała w filmie brytyjska aktorka Margaret Lee. Urodziła się 4 sierpnia 1943 roku w Wolverhampton jako Margaret Gwendolyn Box. W 1960 roku ukończyła Italia Conti Theatre School w Londynie. Wkrótce potem wyjechała do Włoch, gdzie zaczęła karierę aktorską. Zadebiutowała w 1962 roku w przygodowym „Maciste contro i mostri” („Fire Monsters Against the Son of Hercules”), reż. Guido Malatesta. Błyskawicznie jej kariera nabrała tempa. Występowała bardzo regularnie. Przede wszystkim w filmach włoskich. W połowie lat 70-tych opuściła Włochy i wróciła do rodzimej Anglii. Ponownie do Włoch przyjechała w 1981 roku. Jednak kontynuacja kariery nie była już tak udana i w 1983 roku zakończyła karierę aktorską. Jej filmografia zawiera 74 tytuły. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9_vBN3gAwkovEOmln_hXYYILNkNsDcNONdpvhYmJUSCTEUAyR92IxCPZ06yvWRHi5fp2TfUv9kN6qWrcR8KEMS0Ide7IhbNs0xVm8BfPswxe0XFqeuIJme6B3PLXF4PXi8q5qnIlig_O5T5WZhtdjfHGp9zLUhKp_vGfh8LascUh9MV4F5ALT2NyY/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9_vBN3gAwkovEOmln_hXYYILNkNsDcNONdpvhYmJUSCTEUAyR92IxCPZ06yvWRHi5fp2TfUv9kN6qWrcR8KEMS0Ide7IhbNs0xVm8BfPswxe0XFqeuIJme6B3PLXF4PXi8q5qnIlig_O5T5WZhtdjfHGp9zLUhKp_vGfh8LascUh9MV4F5ALT2NyY/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2008.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixEPawA5wmocDpE9BrBqiW_6oviqRpha9p2xUeWQxyJQHhJz9oOWsPo5Wfz25gZZfmdoVWt4b1OdIQPWopbMeUlkUrLcTvPxnv99Poua9rHQkcDxcJYRZE1UafxKI-UNu0pZSaAjy3iFpKtT9az02sESeqG4mNL7gUOVQ1Ypw2lQpGS-zh09osdqjt/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixEPawA5wmocDpE9BrBqiW_6oviqRpha9p2xUeWQxyJQHhJz9oOWsPo5Wfz25gZZfmdoVWt4b1OdIQPWopbMeUlkUrLcTvPxnv99Poua9rHQkcDxcJYRZE1UafxKI-UNu0pZSaAjy3iFpKtT9az02sESeqG4mNL7gUOVQ1Ypw2lQpGS-zh09osdqjt/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2011.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W rolę gospodarza willi, doktora Malervy, wcielił się znakomity Anthony Steffen. Znakomity aktor urodził się w Rzymie 21 lipca 1930 roku. W 1953 roku zadebiutował rolą w komedii „Ci troviamo in galleria” („Spotkamy się przy muzeum”), reż. Mauro Bolognini. Przez kolejne czterdzieści lat występował regularnie zbierając świetne recenzje. Bardzo utalentowany i wszechstronny aktor wystąpił w niespełna 70 filmach. Na początku lat 90-tych przeszedł na filmową emeryturę. Zmarł 4 czerwca 2004 w Rio de Janeiro w Brazylii. Śledztwo w sprawie napadu na jubilera prowadził komisarz Di Stefano, w którego rolę wcielił się Luigi Pistilli. To kolejny aktor, którego fanom giallo przedstawiać nie trzeba. Wielokrotnie występował we włoskich filmach grozy. Urodzony 19 lipca 1929 roku w Grosseto w regionie Toskania, studiował aktorstwo w Piccolo Teatro w Mediolanie. Był niezwykle cenionym aktorem zarówno teatralnym jak i filmowym. W filmie zadebiutował w komedii „L'avaro”, reż. Vittorio Cottafavi z 1957 roku. Karierę, w której zagrał w 66 dziełach zakończył w 1995 roku. Ostatnim jego filmem był „Il prezzo del denaro”, reż. Maurizio Lucidi. 21 kwietnia 1996 roku aktor popełnił samobójstwo wieszając się w swoim domu w Mediolanie. Wcześniej w 1989 roku jego 24-letni syn Daniele również popełnił samobójstwo. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrDK7FzoMNLBskj7xurZesHw1pi8g2-kdPnyxUOiLZcmWs4KjjjxnVMyMHHaRhjmxGrS5E9cAUN-KPFelYdk89xMhoTAaZD-Sc-35sQsUJHIizsd52TNBVxYfQNtJ-LmTJtvXogpPR3UibHXiJ708GOKU9ZxTIAhPnD3NfxIXWb788AU9E46EtHl4T/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrDK7FzoMNLBskj7xurZesHw1pi8g2-kdPnyxUOiLZcmWs4KjjjxnVMyMHHaRhjmxGrS5E9cAUN-KPFelYdk89xMhoTAaZD-Sc-35sQsUJHIizsd52TNBVxYfQNtJ-LmTJtvXogpPR3UibHXiJ708GOKU9ZxTIAhPnD3NfxIXWb788AU9E46EtHl4T/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2010.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFsDQjgh9QosyYk5Tn_9LBN2uzPxTf7Ygh7jnrrDXxzqlE1UXSYJqlsw5Oh75CsRFWPyIcW11yaUxAwCTH1qKMW7QlPAeACFXuZ6rOoUtuuCOu5wu2d1RhMsEdXVqcKkDQep8N8-1F9Ep7BS5fiMp9r_5ah3kYl4UyCxYhHhPlNQoY5qLX-pTXs09A/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFsDQjgh9QosyYk5Tn_9LBN2uzPxTf7Ygh7jnrrDXxzqlE1UXSYJqlsw5Oh75CsRFWPyIcW11yaUxAwCTH1qKMW7QlPAeACFXuZ6rOoUtuuCOu5wu2d1RhMsEdXVqcKkDQep8N8-1F9Ep7BS5fiMp9r_5ah3kYl4UyCxYhHhPlNQoY5qLX-pTXs09A/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2014.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiadał tutaj sam reżyser. Był to jedyny film, w którym autorem zdjęć był Vincenzo Rigo. Niestety nigdy więcej nie wykazywał się swoim talentem w tym zakresie. Zdjęcia do filmu powstały w Mediolanie w regionie Lombardia. Ścieżka dźwiękowa to efekt pracy również mało znanego kompozytora Roberto Rizzo. Na potrzeby filmu komponował muzykę do zaledwie dwóch filmów. Drugim i ostatnim jego dziełem była komedia pochodząca z 1976 roku wyreżyserowana również przez Vincenzo Rigo pod tytułem „Passi furtivi in una notte boia”. Mimo, że obaj nie mieli zbyt dużego doświadczenia, to jednak wykonali kawał dobrej roboty. Muzyka i zdjęcia są w filmie bardzo dobre. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6hMwdAYbx8A16rhyVPiJ6gkZDYWPJrkIA1g-oWE8cjoBUm-ot0yKZVhc_AmzpWk3T9kFEox-YO3wlKo3CJCsBytL_ozY0EixYNui-BXKuiqLqwL_J4OsNLq-nx1mn0NXMDodzjbHcRTyN8k9S8dSEvb3XfWBmJB4o040tRD26iEwEL_0dtq5xng_v/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6hMwdAYbx8A16rhyVPiJ6gkZDYWPJrkIA1g-oWE8cjoBUm-ot0yKZVhc_AmzpWk3T9kFEox-YO3wlKo3CJCsBytL_ozY0EixYNui-BXKuiqLqwL_J4OsNLq-nx1mn0NXMDodzjbHcRTyN8k9S8dSEvb3XfWBmJB4o040tRD26iEwEL_0dtq5xng_v/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2009.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizSiSBtj542aZFBh2OnZzjp76sieBgWeTWd9it-JxPhf_gm9ad8dOyJ-tH3KKut-LPJVJMId0yYSzVKc6i3r11s827frY9vxSDx1ittz0-HtSOL0l3aYKhTHoJRNgqSe-mIsyK30g-BUK6yDX0kIO43cqd0RunazJp4ZsZUj3IZevV1dRDHojvdjyT/s640/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="640" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizSiSBtj542aZFBh2OnZzjp76sieBgWeTWd9it-JxPhf_gm9ad8dOyJ-tH3KKut-LPJVJMId0yYSzVKc6i3r11s827frY9vxSDx1ittz0-HtSOL0l3aYKhTHoJRNgqSe-mIsyK30g-BUK6yDX0kIO43cqd0RunazJp4ZsZUj3IZevV1dRDHojvdjyT/w400-h220/Gli%20assassini%20sono%20nostri%20ospiti%2013.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Vincenzo Rigo nakręcił ciekawe dzieło, które często zaliczane jest do giallo. Nie jest to na pewno typowe dzieło gatunku, jednak zawiera jego elementy. Ogląda się go bardzo przyjemnie. Ciągle coś się dzieje, a końcówka również nie jest rozczarowująca. Film pozbawiony jest scen krwawych. Fabuła bazuje na relacjach pomiędzy członkami napadu na jubilera a mieszkańcami willi, w której znaleźli tymczasowe schronienie. Film wciąga z każdą minutą i z zaciekawieniem ogląda się go do samego końca. Pozycja obowiązkowa dla fanów giallo, którzy powinni się z nim zaznajomić.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-1717973018563799652022-03-24T19:55:00.007+01:002022-03-24T20:00:08.383+01:00Il cinico, l'infame, il violento - The Cynic, the Rat and the Fist<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Dzisiaj na blogu kolejne dzieło Mistrza Umberto Lenzi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJMuxg9y7YyL0nipHW9wVNIv3gIC0hZDNWCa3m2plHAOI1NcohZZ8UWBEGFgH9QxXtN4cEDF2PdHbAddyK_4vzIx4FPx8kelax-PVHJrHIGb8n96El1scqod1ZpMccTGPHgFkK4EKAhldXMB_2tWONTbBXMnI29Jxlo5Q1dSjQJ8nLIfidWy0yjGMu/s1500/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJMuxg9y7YyL0nipHW9wVNIv3gIC0hZDNWCa3m2plHAOI1NcohZZ8UWBEGFgH9QxXtN4cEDF2PdHbAddyK_4vzIx4FPx8kelax-PVHJrHIGb8n96El1scqod1ZpMccTGPHgFkK4EKAhldXMB_2tWONTbBXMnI29Jxlo5Q1dSjQJ8nLIfidWy0yjGMu/s320/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2000.jpg" width="213" /></a></div><p style="text-align: justify;">W 1977 roku nakręcił on kryminał „Il cinico, l'infame, il violento” („The Cynic, the Rat and the Fist”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4B8hvHc5oSgg9_yHgFXml-WaoFFm0gpW9uVHH4W3JQ808YO9A-xS2TcAvsZd6zqKm0crhbKmLSt0y6_Fr9sjU3a7N0fgOJjVMu_USeV0t1Rk0cjWSJAbt5-nabx1LcY7AoA6lbarpG4XL62Gd-gucfCf98Co2OHW7EhYhs-2ZE4ejo-ZYmxoc6MtM/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2017.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4B8hvHc5oSgg9_yHgFXml-WaoFFm0gpW9uVHH4W3JQ808YO9A-xS2TcAvsZd6zqKm0crhbKmLSt0y6_Fr9sjU3a7N0fgOJjVMu_USeV0t1Rk0cjWSJAbt5-nabx1LcY7AoA6lbarpG4XL62Gd-gucfCf98Co2OHW7EhYhs-2ZE4ejo-ZYmxoc6MtM/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2017.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTQ5zTNGeQnGVQun1NI66x41yT_uWv4RTHkzDLoG91ISHmxMIoU9lHXarnE1DtL9FJoNZM4YZQh4WiCUOpgl6P-QUILg3LeJlU9-HxJvD5hMbZLuopxoi_Ps1cmsimYrBj7Lwhh1rKMnk9e-d73EuZzP7DkB4QLmOf9YaGq4lDzE1-tO5g3FRAPvz8/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTQ5zTNGeQnGVQun1NI66x41yT_uWv4RTHkzDLoG91ISHmxMIoU9lHXarnE1DtL9FJoNZM4YZQh4WiCUOpgl6P-QUILg3LeJlU9-HxJvD5hMbZLuopxoi_Ps1cmsimYrBj7Lwhh1rKMnk9e-d73EuZzP7DkB4QLmOf9YaGq4lDzE1-tO5g3FRAPvz8/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2011.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Umberto Lenzi to włoski scenarzysta i reżyser, którego fanom kina giallo przedstawiać nie trzeba. Jeden z wielkich mistrzów włoskiego kina grozy. Jego kariera reżyserska obejmowała lata 1958 do 1992. W tym okresie nakręcił 65 filmów należących do różnych gatunków. Najbardziej zasłynął z kryminałów i thrillerów. Wiele z jego filmów to niskobudżetowe arcydzieła. 19 października 2017 roku artysta zmarł w Rzymie. Przyczyna jego śmierci nie została ujawniona.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUHfYQXJZHFPovwUjdQPHCeJEnEKIV158CI1cjjmtLZ3Ot8wvhEtdbUhKHEcF5GXRhJTjEk1S_YTgHwlr-Ai-LXg4gnRvqyj5ZVQNru6ikPZqeVyaeWSBylCFx60mhQewlRVX3JheI-RKj7FA2ZxOIQCaZpC825hgwCHnXCozElkzzo_M1b_F84_3x/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUHfYQXJZHFPovwUjdQPHCeJEnEKIV158CI1cjjmtLZ3Ot8wvhEtdbUhKHEcF5GXRhJTjEk1S_YTgHwlr-Ai-LXg4gnRvqyj5ZVQNru6ikPZqeVyaeWSBylCFx60mhQewlRVX3JheI-RKj7FA2ZxOIQCaZpC825hgwCHnXCozElkzzo_M1b_F84_3x/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2002.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAY0PM51ckJUrYBFJqIjSubYxAwNJZ4Lxyuiwi-5qMLuewx45546SgKqFZxrj4mXZTwCUFi_H2wMDlu1Zymo_jUBOu8PxjpEf1wX-ei5z6i465ysmSnuXH9LaPkYZP8fIzVAydVMr7QWdMlkyK1dnWmfRmj4a5X6a-hhciaKjh3YHrTQqcU-_iSI2l/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAY0PM51ckJUrYBFJqIjSubYxAwNJZ4Lxyuiwi-5qMLuewx45546SgKqFZxrj4mXZTwCUFi_H2wMDlu1Zymo_jUBOu8PxjpEf1wX-ei5z6i465ysmSnuXH9LaPkYZP8fIzVAydVMr7QWdMlkyK1dnWmfRmj4a5X6a-hhciaKjh3YHrTQqcU-_iSI2l/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2010.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Scenariusz do „Il cinico, l'infame, il violento” jest dziełem kilku twórców. Jednym z nich jest oczywiście sam reżyser, który bardzo często pracował przy fabułach swoich filmów. Pisał scenariusze do prawie 50 filmów. Poza nim za scenariusz odpowiadali Sauro Scavolini, Ernesto Gastaldi i Dardano Sacchetti. Są to bardzo znane nazwiska wśród scenarzystów włoskich. W swoich filmografiach mieli wiele udanych dzieł giallo. Premiera filmu odbyła się 3 lutego 1977 roku.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmj-H5NQFMC8i3vtQeDnKB56tlkSEx-fP6PT6zya63sj6xGNRoU9rmePRhPhOpU-0_hwklAi4GfLGcMhdZokJWQxaW77Qz8Rv1aGogYIhtAg0g13sCEAl7RCAbkdqxXyH8it0Ch0o-iJZdOQ95zUr7ESDMk0Rpdsjq9OEVgdUj985NaR27Dx4WqE7G/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmj-H5NQFMC8i3vtQeDnKB56tlkSEx-fP6PT6zya63sj6xGNRoU9rmePRhPhOpU-0_hwklAi4GfLGcMhdZokJWQxaW77Qz8Rv1aGogYIhtAg0g13sCEAl7RCAbkdqxXyH8it0Ch0o-iJZdOQ95zUr7ESDMk0Rpdsjq9OEVgdUj985NaR27Dx4WqE7G/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2006.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7lgIP-Sjhgg_f_oJK8TLOzwf8NowJetFSSCKVWGk8IP8Fe7ZKwaacKdNd7M-GIC5_Eyh2B9xbR4nlzGRmifMuI3tlQUlnLJW8FzluLsuOAO4sk1hgMtoBk4Q8rVkTytV2odLnwRDODQ-VQWOmJFtx2oLZc6VdBQEc1EdgvaUVCfXVVh9mnvSd879q/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7lgIP-Sjhgg_f_oJK8TLOzwf8NowJetFSSCKVWGk8IP8Fe7ZKwaacKdNd7M-GIC5_Eyh2B9xbR4nlzGRmifMuI3tlQUlnLJW8FzluLsuOAO4sk1hgMtoBk4Q8rVkTytV2odLnwRDODQ-VQWOmJFtx2oLZc6VdBQEc1EdgvaUVCfXVVh9mnvSd879q/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2007.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Z więzienia ucieka Luigi Maietto. Od razu wydaje wyrok na inspektora policji Leonardo Tanzi, który przyczynił się do skazania przestępcy. Tanzi zostaje ciężko ranny, ale do opinii publicznej zostaje podana informacja o jego śmierci. Przełożeni polecają mu ukryć się w Szwajcarii. Tanzi jednak postanawia wrócić do Rzymu, gdzie Maietto prowadzi interesy z brutalnym szefem mafii Frankiem Di Maggio.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmTJ0bS-C4BuGzkdaUyLK17LULKPzxUoCNOqjWTVR3maY8yzrvxKkJgv23Qhzg-jHLdg1HhNsdjUwJ6CJooX4_eaJx7qdWSfZkJunfb5q77V8Sz4OsFTxFzBjMbVhhOzklP_vuiilqF4YnB_RNbZLsdFphaE3EtA_Ydcpy7On7feydgUpSO_aAQ7Va/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmTJ0bS-C4BuGzkdaUyLK17LULKPzxUoCNOqjWTVR3maY8yzrvxKkJgv23Qhzg-jHLdg1HhNsdjUwJ6CJooX4_eaJx7qdWSfZkJunfb5q77V8Sz4OsFTxFzBjMbVhhOzklP_vuiilqF4YnB_RNbZLsdFphaE3EtA_Ydcpy7On7feydgUpSO_aAQ7Va/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2008.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXYNLIDFsFFm9_CADtX5n7JcI5puWR2hGhOdr9jMwfrJSxrRUfhlH59Fs0udeQgNXgUF81DKvlwFQDTy5G3AtMFI3xrL2rMK9R7-OEwpPO4hlVBoWHq7gRVAA75-AkyilsjSqPwfBALS-vDC_yWBnGkt_pHhkWak9eQsJpCZoIPQFiFbSfzA0rCGmb/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXYNLIDFsFFm9_CADtX5n7JcI5puWR2hGhOdr9jMwfrJSxrRUfhlH59Fs0udeQgNXgUF81DKvlwFQDTy5G3AtMFI3xrL2rMK9R7-OEwpPO4hlVBoWHq7gRVAA75-AkyilsjSqPwfBALS-vDC_yWBnGkt_pHhkWak9eQsJpCZoIPQFiFbSfzA0rCGmb/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2013.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W filmie wystąpiło bardzo wielu utalentowanych i doświadczonych aktorów. Główną rolę męską, inspektora Tanzi, zagrał włoski aktor Maurizio Merli. Urodził się w Rzymie 8 lutego 1940 roku. Zadebiutował na początku lat 60-tych. Po kilku małych rólkach w 1974 zagrał pierwszą swoją główną rolę w dramacie „Catene”, reż. Silvio Amadio. Występował regularnie do roku 1989. W tym czasie wystąpił w prawie 40 produkcjach. Bardzo charakterystyczny aktor, który zasłynął przede wszystkim z brawurowo zagranych ról w filmach poliziotteschi. Karierę aktora przerwała nagła śmierć 10 marca 1989 roku w Rzymie. Przyczyną śmierci był zawał serca. Rolę Nadii zagrała w filmie Gabriella Lepori. Mało znana aktorka, której kariera obejmuje lata 1965 do 1977. W tym okresie wystąpiła w 21 filmach, przede wszystkim w kryminałach i thrillerach. Fani filmów giallo na pewno ją kojarzą z licznych i udanych ról.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRotac7iVCUaX8QI9pm0ALRJILVo-IZtE-Ne1OD9J131rUAARDEO1AWor0atscd6r96-Vm9VZApgtkwC_qNbwQrECe4fXk3U7DVLlFAVpwZbkKYCSJaFpoIxAyPePvKYkQkSamQxzopo3BzwFHOpSXcG6bu9eLnXr0WGbsgqcThuFZmTjP92LmHPAt/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRotac7iVCUaX8QI9pm0ALRJILVo-IZtE-Ne1OD9J131rUAARDEO1AWor0atscd6r96-Vm9VZApgtkwC_qNbwQrECe4fXk3U7DVLlFAVpwZbkKYCSJaFpoIxAyPePvKYkQkSamQxzopo3BzwFHOpSXcG6bu9eLnXr0WGbsgqcThuFZmTjP92LmHPAt/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2001.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFLmEEpbGUgFI1PZ3WxvqSp89YBhdpEPDStK2K_93R2bYS0i1mwAu04cWCjjpltGUTTV32lD7UerSMCMtM4GVY5WxlZ3OggHI-qVGLtuuGu6sW8rRHg2ZZWDv1Aj3kVieDifM4FYMAAQVLrcGpXvPy6fd9EtqEkjIkMWsk_xpP2CbOOI8fNSWWUcCq/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFLmEEpbGUgFI1PZ3WxvqSp89YBhdpEPDStK2K_93R2bYS0i1mwAu04cWCjjpltGUTTV32lD7UerSMCMtM4GVY5WxlZ3OggHI-qVGLtuuGu6sW8rRHg2ZZWDv1Aj3kVieDifM4FYMAAQVLrcGpXvPy6fd9EtqEkjIkMWsk_xpP2CbOOI8fNSWWUcCq/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2005.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Jako Frank Di Maggio wystąpił w filmie John Saxon. Znakomity amerykański aktor, który wielokrotnie występował w filmach włoskich. Urodził się 5 sierpnia 1936 roku w Brooklynie w Nowym Jorku jako Carmine Orrico. Z pochodzenia był Włochem. Mając 16 lat przeniósł się do Hollywood. W filmie zadebiutował w 1954 roku. Zagrał wtedy małe rólki w filmach „It Should Happen to You” („To może się zdarzyć każdemu”) oraz „A Star Is Born” („Narodziny gwiazdy”). Oba wyreżyserował George Cukor. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko, a aktor zdobywał coraz większą sławę. Jego filmografia obejmuje prawie 200 tytułów. Ostatnim jego filmem była komedia „The Extra”, reż. Mike Donahue. Bardzo charakterystyczny aktor, którego najbardziej znane role to Roper w „Enter the Dragon” („Wejście smoka”), reż. Robert Clouse oraz porucznik Thompson z „A Nightmare on Elm Street” („Koszmar z ulicy Wiązów”), reż. Wes Craven. John Saxon zmarł 25 lipca 2020 roku w Murfreesboro w Tennessee na zapalenie płuc.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF9TnBXexYyYV-NkAZ5GFmNbRF98iFFbICaLpwqI1sD7cnMugTjSea7eoHaUmDbgSUtvAAirExOSB09WAIeRKRyqH3JEsNoxrMFPIGJuwi5BB59lWCn1zwEVEg3HEt0CQIZeEneEJ2WG9fwuYjjzZB17LgF0PJPI4RjKFqQo_ZYWZJb5jzoUreRCKr/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF9TnBXexYyYV-NkAZ5GFmNbRF98iFFbICaLpwqI1sD7cnMugTjSea7eoHaUmDbgSUtvAAirExOSB09WAIeRKRyqH3JEsNoxrMFPIGJuwi5BB59lWCn1zwEVEg3HEt0CQIZeEneEJ2WG9fwuYjjzZB17LgF0PJPI4RjKFqQo_ZYWZJb5jzoUreRCKr/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2003.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdAXxofhsJtOv4D8Sptu6GNjeJ7VTsVZ-6Xtll84XA1aMnUubhcBGKVI76e3l8vaFOVtj2a-_Moxvx_t_oCChPNT4UJ6mVrLAXfIdGt_uUyzZhres02NfF9WGOx6in3XgXGi81-Y8l6U3pefvkkH9C_jCnjZG_yYjkeoWIWoMtu6fADPwqtEYlEvYk/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdAXxofhsJtOv4D8Sptu6GNjeJ7VTsVZ-6Xtll84XA1aMnUubhcBGKVI76e3l8vaFOVtj2a-_Moxvx_t_oCChPNT4UJ6mVrLAXfIdGt_uUyzZhres02NfF9WGOx6in3XgXGi81-Y8l6U3pefvkkH9C_jCnjZG_yYjkeoWIWoMtu6fADPwqtEYlEvYk/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2016.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Postać Luigi Maietto zwanego Chinaman zagrał znakomity Tomas Milian. Urodził się jako Tomás Quintin Rodriguez-Varona Milian Salinas De La Fé y Alvarez De La Campa w wiosce Marianao niedaleko Hawany na Kubie 3 marca 1933 roku. Milian wyjechał w 1955 roku do Stanów Zjednoczonych. Tam rozpoczął realizację swojego marzenia o zostaniu aktorem. Pierwsze kroki stawiał na Akademii Teatralnej Uniwersytetu Miami. Po roku przeniósł się do Nowego Jorku gdzie uczęszczał do Actors Studio. Kolejnym etapem był występ na Broadwayu. W 1958 roku zadebiutował jako aktor niewielką rolą w serialu „Decoy” („Pułapka”). Jean Cocteau dostrzegł Miliana w nowojorskim teatrze i postanowił sprowadzić go do Spoleto w regionie Umbria, gdzie podczas Festival dei Due Mondi miał zagrać w sztuce „Il Poeta e la musa” („Poeta i muza”). Milian pozostał we Włoszech na ponad 25 lat. W 1959 roku zadebiutował we włoskim kinie kryminałem „La notte brava” („Noc brawury”), reż. Mauro Bolognini. Od tego momentu występował w paru filmach rocznie. Do Stanów powrócił pod koniec lat 80-tych i tam kontynuował karierę. Ostatnią jego rolą był występ w komedii „Fugly!”, reż. Alfredo Rodriguez de Villa z 2014 roku. W swojej karierze wystąpił w 120 produkcjach. 22 marca 2017 roku Tomas Milian zmarł na udar w swoim domu w Miami.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG8a0ZRmL6Y83LYRC9Jf7t4TL-Kzoz3O_bRTZDbRHYNUTPCnyYsJOA_UO2vk_adYnyJr2lFrhn_USoJjgPwhHbl-rJlqkMQdttk_jXwfMOGwwNn2Y1fXBXbOklgq38-n5eGFG6UaOWrU-ypWFC169UWxo5Owf0OWeDoV6MNq0tJyOQ7SkBTPfE3WuT/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG8a0ZRmL6Y83LYRC9Jf7t4TL-Kzoz3O_bRTZDbRHYNUTPCnyYsJOA_UO2vk_adYnyJr2lFrhn_USoJjgPwhHbl-rJlqkMQdttk_jXwfMOGwwNn2Y1fXBXbOklgq38-n5eGFG6UaOWrU-ypWFC169UWxo5Owf0OWeDoV6MNq0tJyOQ7SkBTPfE3WuT/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2018.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT7CwbZFf-5HmQpppV3ZFQhffpiPMM1Bm9gkZ-P9kS6VsIYrVkd-m0r6FVokYHkfNv7b_HCNYeLUBwsSnT4e1le_XKREt8HFjTSwCq9Awv7LKDiclyK2rqrOsj7Qu1iIaoVOV2y9pNZvws9uOvzMf3AotCJmvUhRZAsorTN4QdVa0pCMcBPLJeXLfJ/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT7CwbZFf-5HmQpppV3ZFQhffpiPMM1Bm9gkZ-P9kS6VsIYrVkd-m0r6FVokYHkfNv7b_HCNYeLUBwsSnT4e1le_XKREt8HFjTSwCq9Awv7LKDiclyK2rqrOsj7Qu1iIaoVOV2y9pNZvws9uOvzMf3AotCJmvUhRZAsorTN4QdVa0pCMcBPLJeXLfJ/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2014.jpg" width="400" /></a></div><p></p><div style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu to efekt pracy Federico Zanni'ego. Włoch urodził się 12 marca 1924 roku. Zadebiutował jako asystent kamerzysty w dramacie „Laura nuda”, reż. Nicolò Ferrari w 1961 roku. W roku kolejnym zadebiutował jako autor zdjęć do filmu dokumentalnego „Noi e l'automobile”, reż. Luciano Emmer. Od roku 1965 pracował już regularnie jako autor zdjęć. Wielokrotnie pracował przy filmach grozy. W 1986 roku przeszedł na emeryturę mając niespełna 60 filmów na koncie. Zdjęcia do „Il cinico, l'infame, il violento” kręcone były w Rzymie oraz Mediolanie.<br /><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYnr-0W1XqtaqJ1NiICBhg3d0ZmTIerpirx8hh-5Cb-GzXvSFnUQoyo9F_H_LGAK5bpcwh6PQ1sD9u2lJN8VfzM7iVkdIl691zRHsHLNi8jpOkr_ofm6Elt9sPFMjPlq2CvNgFjqxzR08iHU72RhrrQ4kJYvdkibLqL-oQxrG7T3M487zds6Rasidy/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYnr-0W1XqtaqJ1NiICBhg3d0ZmTIerpirx8hh-5Cb-GzXvSFnUQoyo9F_H_LGAK5bpcwh6PQ1sD9u2lJN8VfzM7iVkdIl691zRHsHLNi8jpOkr_ofm6Elt9sPFMjPlq2CvNgFjqxzR08iHU72RhrrQ4kJYvdkibLqL-oQxrG7T3M487zds6Rasidy/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2004.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_TYNkD-SU7LQZB9tdrExUnWhi4sdFOvJiJF2AmIIZBlHeBLDbcgyo3QgEIw8mSbAhoiHbyleBZUVOIG3GsRkuuohtRNVDdH61WGPfIfD1oR5rc9UflHX45IA41rwJz4zPcQrKNnAPQDj0bEUR1PIBlCLV7cZ08Sz5W26l_QNNYvDBdenbLHS0wbWL/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_TYNkD-SU7LQZB9tdrExUnWhi4sdFOvJiJF2AmIIZBlHeBLDbcgyo3QgEIw8mSbAhoiHbyleBZUVOIG3GsRkuuohtRNVDdH61WGPfIfD1oR5rc9UflHX45IA41rwJz4zPcQrKNnAPQDj0bEUR1PIBlCLV7cZ08Sz5W26l_QNNYvDBdenbLHS0wbWL/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2015.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;">Ścieżka dźwiękowa skomponowana została przez Franco Micalizzi'ego. Włoski kompozytor urodził się 21 grudnia 1939 roku w Rzymie. Na potrzeby kinematografii zaczął tworzyć w 1967 roku. Zadebiutował wtedy muzyką do filmów „Il ragazzo che sapeva amare”, reż. Enzo Dell'Aquila i „Addio mamma”, reż. Mario Amendola. Kariera filmowa kompozytora szybko nabrała tempa. Jego filmografia obejmuje prawie 60 produkcji. Bardzo często, bo aż 11-tokrotnie komponował muzykę do filmów, które reżyserował Umberto Lenzi. Najbardziej znany jest z muzyki do filmów poliziotteschi.<br /><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdSkcd7PbokhXb9pKh30CltGQQjKHAOzMufhEVMPXzcLYSwBp3htxbdPnt6jVUi4OoMIO9_DGXx1WVnphypyC_KeF0u5cWGOU7A2ZwiKQ5DU8ivUYhdihpYdFjE-MnGmI3oFsbhZvRw1UHciCUCNDSr01eRkocMUNTcT-hIHt2eHXdkf5JhHiLuds/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdSkcd7PbokhXb9pKh30CltGQQjKHAOzMufhEVMPXzcLYSwBp3htxbdPnt6jVUi4OoMIO9_DGXx1WVnphypyC_KeF0u5cWGOU7A2ZwiKQ5DU8ivUYhdihpYdFjE-MnGmI3oFsbhZvRw1UHciCUCNDSr01eRkocMUNTcT-hIHt2eHXdkf5JhHiLuds/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2009.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE8KGokeKFLfyIisB5RY1EV6xG32KnzGSxOh6IBaR7d2QZXZbtUkmYSeuKJ8EOeO1E1fm45N_vE2-peoh3k4t5lmMDphlu9xGVRbHqi8R4KMoeg3oPS3I0ipIz5YRqyCPvVaVoADNYlN9AxNaMpJKv2KvTzK-QS8poGk_8NujBrOsmduxD5jpueUEm/s1280/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="1280" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE8KGokeKFLfyIisB5RY1EV6xG32KnzGSxOh6IBaR7d2QZXZbtUkmYSeuKJ8EOeO1E1fm45N_vE2-peoh3k4t5lmMDphlu9xGVRbHqi8R4KMoeg3oPS3I0ipIz5YRqyCPvVaVoADNYlN9AxNaMpJKv2KvTzK-QS8poGk_8NujBrOsmduxD5jpueUEm/w400-h171/Il%20cinico%20l'infame%20il%20violento%2012.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;">„Il cinico, l'infame, il violento” to bardzo solidny kryminał, który ogląda się z dużą przyjemnością. Fabuła jest ciekawa a na ekranie ciągle coś się dzieje. Akcja nawet na chwilę się nie zatrzymuje, dlatego nie ma miejsca na nudę. Dobrzy i doświadczeni aktorze świetnie odegrali swoje role. Strona audiowizualna również stoi na bardzo wysokim poziomie. Jest tutaj wszystko co powinno być w kryminalnym filmie akcji. Fani włoskiego kina policyjnego oraz talentu Mistrza Umberto Lenzi na pewno będą zadowoleni.</div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-87697847745783877372022-02-10T20:47:00.002+01:002022-02-10T20:47:52.139+01:00La gatta in calore - The Cat in Heat<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Pierwsze dzieło na blogu wyreżyserowane przez Nello Rossati.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2RYW1p9SQEUnI0RJgJ3HvODasjolKXdUCH99HV9LYTr8yih4u_vLMZuwzuJhAljp6YPSGuY-ZZajDAPJJ2kK02E2RLkMcxdWSNiuKC8QK0osIzF0HSi3eJ_UO3sDtoR0FAy6ECzzQVfyA00o_2s4Pwe4tMZ-jDZ7w6IWbl21iq0tLJBjM2EhYaY4a=s677" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="677" data-original-width="350" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2RYW1p9SQEUnI0RJgJ3HvODasjolKXdUCH99HV9LYTr8yih4u_vLMZuwzuJhAljp6YPSGuY-ZZajDAPJJ2kK02E2RLkMcxdWSNiuKC8QK0osIzF0HSi3eJ_UO3sDtoR0FAy6ECzzQVfyA00o_2s4Pwe4tMZ-jDZ7w6IWbl21iq0tLJBjM2EhYaY4a=s320" width="165" /></a></div><p style="text-align: justify;">Thriller „La gatta in calore” („The Cat in Heat”) pochodzi z 1972 roku. <span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhJoVjNHS27380eRl1NdJyVi1H5IC06_n71gpYCthhBx75no12rIsI2Y9x4PLPl0Y0xzQF_VAM4Cjw7vb_USSdDIaLINogJzMIE25dKLo7DfLnoSHpgl5uC9sAVDWz22ZkVBMu6wQrNIgZeb0TtbPjy4mpCm5sDDXpg4U7FokOpjdoAQOm93i8lZnbh=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhJoVjNHS27380eRl1NdJyVi1H5IC06_n71gpYCthhBx75no12rIsI2Y9x4PLPl0Y0xzQF_VAM4Cjw7vb_USSdDIaLINogJzMIE25dKLo7DfLnoSHpgl5uC9sAVDWz22ZkVBMu6wQrNIgZeb0TtbPjy4mpCm5sDDXpg4U7FokOpjdoAQOm93i8lZnbh=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhKfpax9RNYF-mSw6Y8qdMtqt5OIpM3KbO6qhMYTLV-o9Vune2IClwEgwsSx1KS3QQ9lKUPXN_vA2-xACTJEo2MAbxpIgfJTzbw0_wQ-JIynTEwddOUUB6_waF97oWFMoTR9_4BFqYiulHHmQxcJnaqA9TId_nTR9B4t6Z7tYVlf7G3AuSLSs5to5gi=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhKfpax9RNYF-mSw6Y8qdMtqt5OIpM3KbO6qhMYTLV-o9Vune2IClwEgwsSx1KS3QQ9lKUPXN_vA2-xACTJEo2MAbxpIgfJTzbw0_wQ-JIynTEwddOUUB6_waF97oWFMoTR9_4BFqYiulHHmQxcJnaqA9TId_nTR9B4t6Z7tYVlf7G3AuSLSs5to5gi=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Nello Rossati to włoski reżyser i scenarzysta urodzony 15 lipca 1942 roku w mieście Adria w regionie Wenecja Euganejska. Po ukończeniu nauki w Accademia nazionale d'arte drammatica w Rzymie, rozpoczął pracę jako asystent reżysera. Okazjonalnie występował również jako aktor małych ról. W 1971 roku zadebiutował zarówno jako scenarzysta i reżyser dramatem „Bella di giorno moglie di notte” („Wife by Night”). Jego kariera trwała do 1994 roku kiedy to przeszedł na emeryturę. W tym okresie nakręcił 15 filmów. Asystentem reżysera podczas kręcenia opisywanego „La gatta in calore” był późniejszy mistrz giallo Lamberto Bava.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjVfWjozwgcYGG4RwdrC9TfHkjTq6X2LsVg0N_UFw9L5jwtdQPVCx9HK3Gz-cTqA6mBnl7gwQqneLx3hMert08Pm4HXy-Sm2z48YNX5FpPwSM6cFSl8ITALIa_oAAjzR-wUD9Nf_hbHtPEbQ2chtIrYYbIrKvosyyUdSObCFbkcOjFAGHE0K7Bd0rNh=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjVfWjozwgcYGG4RwdrC9TfHkjTq6X2LsVg0N_UFw9L5jwtdQPVCx9HK3Gz-cTqA6mBnl7gwQqneLx3hMert08Pm4HXy-Sm2z48YNX5FpPwSM6cFSl8ITALIa_oAAjzR-wUD9Nf_hbHtPEbQ2chtIrYYbIrKvosyyUdSObCFbkcOjFAGHE0K7Bd0rNh=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjsPChjWP4AI6mb3POKd8l-2DTqQtkctVsPHBbfxYcoxhw08Ww5zymTGlxNXn05RF336V-fqUFRrikoZmEyc8laZyp5Fb1bH9R4W64qm24F4GBskanoPxCTAONRoQWfdUjpCWMgwNTepcbFuP0HFhADLG7RvmaQR-Sg62yb2U1aplkPhWmuqjxv3O0e=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjsPChjWP4AI6mb3POKd8l-2DTqQtkctVsPHBbfxYcoxhw08Ww5zymTGlxNXn05RF336V-fqUFRrikoZmEyc8laZyp5Fb1bH9R4W64qm24F4GBskanoPxCTAONRoQWfdUjpCWMgwNTepcbFuP0HFhADLG7RvmaQR-Sg62yb2U1aplkPhWmuqjxv3O0e=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Jako scenarzysta, Rossati pracował przy 12 filmach. Wszystkie były to dzieła, które sam wyreżyserował. Scenariusz do opisywanego „La gatta in calore” również jest jego dziełem. Był to dopiero drugi film w karierze artysty. Wykazał się już wtedy sporym talentem. Fabuła jest wciągająca mimo, że zagadka kryminalna nie jest zbyt skomplikowana, a tożsamość zabójcy znana jest od samego początku. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEifzIVvXgLLkVLQWAvmiIgSp79Ss4Zq6YsQozqHRMBdvrvRgF--_qnDnwusWnCb5tKoSO3GOVs7rsllmundASgDrYwmb88WePeYHrOZXjTuewzxd1J9O5KaSRaIcDhGlDSU_gpxamvMu0MMv_u9j0xdim77OT5P_qs8Kvp9SJYx4PmIhCwcxC7m0qFS=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEifzIVvXgLLkVLQWAvmiIgSp79Ss4Zq6YsQozqHRMBdvrvRgF--_qnDnwusWnCb5tKoSO3GOVs7rsllmundASgDrYwmb88WePeYHrOZXjTuewzxd1J9O5KaSRaIcDhGlDSU_gpxamvMu0MMv_u9j0xdim77OT5P_qs8Kvp9SJYx4PmIhCwcxC7m0qFS=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkk57rnF6KluaugfI35Ny4YpyaDuU5s3AObkEI_7Dv9wOjnEyFP3bOa08x5CO9lO3Qqd-t0ev9e1Ice45w6DAT91K6970iJWy_by20m1AoGkKjr9VABeR6HWhN9C3F7LAniAFXYH1BiqfDTLDRN5ceTnKzNBTVGDpkRY767p-Ltz_rXESrNCpim4Bn=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkk57rnF6KluaugfI35Ny4YpyaDuU5s3AObkEI_7Dv9wOjnEyFP3bOa08x5CO9lO3Qqd-t0ev9e1Ice45w6DAT91K6970iJWy_by20m1AoGkKjr9VABeR6HWhN9C3F7LAniAFXYH1BiqfDTLDRN5ceTnKzNBTVGDpkRY767p-Ltz_rXESrNCpim4Bn=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Antonio jest pracoholikiem, który bardzo często wyjeżdża na służbowe delegacje. Po powrocie z kolejnego wyjazdu, na trawniku przed domem znajduje zwłoki młodego mężczyzny. Ukrywa ciało ofiary i próbuje rozwikłać zagadkę zabójstwa...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjL7Ou8IBaZreVQbGagf1SzLV6G3iCLkh4nRH8kudMMDwzhPB8iBgjSyre2Ogye16QWpGPjPJavzoqPWEe-J2QAJjm04W2WDa4fwxSgoKSZCdTSNby-1u9kVhsjey93-eEnkLgdxxWemN2ta4jmfM4wL-k9SjppfCLQccjJN4D9CpkD5As8c2hlxKRi=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjL7Ou8IBaZreVQbGagf1SzLV6G3iCLkh4nRH8kudMMDwzhPB8iBgjSyre2Ogye16QWpGPjPJavzoqPWEe-J2QAJjm04W2WDa4fwxSgoKSZCdTSNby-1u9kVhsjey93-eEnkLgdxxWemN2ta4jmfM4wL-k9SjppfCLQccjJN4D9CpkD5As8c2hlxKRi=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhaUdL5n42iymrE8YYs3gF-DQGrOThqTb2DDPrkF8bv78vXnCBg_Y7tD_FcLpydg6CRPCXgjuWIcjxLcKLxsORS8eqybozIZ065aN5d62QuRQVPsMkZUYiSokY13hXcLDy-7YhBTA0T4kzWsPHxtB-MfpIbKPZ7XWLjebE998pTNapBLhjo0rMAiZva=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhaUdL5n42iymrE8YYs3gF-DQGrOThqTb2DDPrkF8bv78vXnCBg_Y7tD_FcLpydg6CRPCXgjuWIcjxLcKLxsORS8eqybozIZ065aN5d62QuRQVPsMkZUYiSokY13hXcLDy-7YhBTA0T4kzWsPHxtB-MfpIbKPZ7XWLjebE998pTNapBLhjo0rMAiZva=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W obsadzie filmu pojawia się kilka ciekawych nazwisk. Główną rolę zagrała tutaj niemiecka aktorka pochodzenia rosyjskiego Eva Czemerys. Jako Anna spisała się bardzo dobrze. Aktorka urodziła się w 1940 roku w Monachium w Niemczech. Gdy miała zaledwie rok jej rodzina przeniosła się do Rzymu. W 1971 roku aktorka zadebiutowała główną rolą w dramacie „Bella di giorno moglie di notte” („Wife by Night”), który stanowił także debiut reżyserski Nello Rossati. Do roku 1975 występowała bardzo regularnie, głównie we włoskich komediach i filmach giallo. Później zagrała jeszcze w dwóch filmach i odeszła na emeryturę. Ostatnia jej rola pochodzi z 1985 roku z dramatu „Le feu sous la peau” („Fire Under the Skin”), reż. Gérard Kikoïne. W sumie jej filmografia zawiera 19 dzieł. Eva Czemerys zmarła na raka w 1996 roku w Rzymie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg71kk37PUa-HBl9fUxB-0CbrkHUKh-pG2rCJ5xaIzkAaTkY7cSDGGG6eWBZFwUAfDHpEyF5vVhP99EthpgL1iHUXYWbFfgaqpVaqFh0z7h4PZkKaioPONuXgdntrheN7BeioyrFmACBIwSfZDrY1cvjNAOtdRbfS0n2F44C83lHxFTa5EDD252CDaz=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg71kk37PUa-HBl9fUxB-0CbrkHUKh-pG2rCJ5xaIzkAaTkY7cSDGGG6eWBZFwUAfDHpEyF5vVhP99EthpgL1iHUXYWbFfgaqpVaqFh0z7h4PZkKaioPONuXgdntrheN7BeioyrFmACBIwSfZDrY1cvjNAOtdRbfS0n2F44C83lHxFTa5EDD252CDaz=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg_aAGmOnqx_l-J2TTVq3uMRJZztX9B9-1paxxVF67pbw1UCmhNPOCE8pgwrShvZjry9VxpN_i7OkHrIXca6-L6S_xZ3V1mvjRILDukx7a9ZvLFy_3YcJUPYO3yfcv3yKhXRcJuI_uy_yNIn3P-UkOE6aBVXPghByZEzhGwOH0jWMpmMb3CzPpyMfNR=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg_aAGmOnqx_l-J2TTVq3uMRJZztX9B9-1paxxVF67pbw1UCmhNPOCE8pgwrShvZjry9VxpN_i7OkHrIXca6-L6S_xZ3V1mvjRILDukx7a9ZvLFy_3YcJUPYO3yfcv3yKhXRcJuI_uy_yNIn3P-UkOE6aBVXPghByZEzhGwOH0jWMpmMb3CzPpyMfNR=w400-h223" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Jako filmowy mąż Anny wystąpił w filmie włoski aktor Silvano Tranquilli. Urodził się 23 sierpnia 1925 roku w Rzymie. Ukończył Accademia d'arte drammatica „Pietro Scharoff”, która była pierwszą prywatną szkołą aktorską założoną w Rzymie w 1946 roku. Debiutował w teatrze, a po raz pierwszy w filmie zagrał w 1955 roku. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko, a jego kariera aktorska nabrała tempa. Występował zarówno w kinie jak i telewizji. Był również aktorem dubbingowym. W swojej bogatej karierze zagrał w 107 produkcjach. 10 maja 1997 roku artysta zmarł w Rzymie na zawał serca.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg7AW2wUulU6E1IevPYUnBS65iEcXieWQ5EQ3MDBWJSTZBoCtyDYW5HiX0scP6DxXqeVhBzc68HhyfFGnI2IJToKhZK_g7s1dd3ajkYrJ7cwJeRmVg9ZIzU1XS_IWeaTRgR4C1WCiIJMIVeS5WQda5zU3z91i-xVNSUy0s2PG37GF56jtlPsRZOyKBv=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg7AW2wUulU6E1IevPYUnBS65iEcXieWQ5EQ3MDBWJSTZBoCtyDYW5HiX0scP6DxXqeVhBzc68HhyfFGnI2IJToKhZK_g7s1dd3ajkYrJ7cwJeRmVg9ZIzU1XS_IWeaTRgR4C1WCiIJMIVeS5WQda5zU3z91i-xVNSUy0s2PG37GF56jtlPsRZOyKBv=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhhytYXmUZCR6PCpkM05z3d9CD8MfLM6lrzyZJfFypbtre77PDjv9xUbL4JZ-L5lhEiuSD2KgGXWZLaB3bCEB6kNFb7fjOzhbvk1vm2w_jlS30D42yDtacvH8AqdGtwE72yLjqopP1YFtySOZm8LalBhgGP2_rlOJJCcb59jf5mHgB0PXX9hHZT8uTi=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhhytYXmUZCR6PCpkM05z3d9CD8MfLM6lrzyZJfFypbtre77PDjv9xUbL4JZ-L5lhEiuSD2KgGXWZLaB3bCEB6kNFb7fjOzhbvk1vm2w_jlS30D42yDtacvH8AqdGtwE72yLjqopP1YFtySOZm8LalBhgGP2_rlOJJCcb59jf5mHgB0PXX9hHZT8uTi=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu robił znakomity i wszechstronny Joe D'Amato. Artysta urodził się 15 grudnia 1936 roku w Rzymie jako Aristide Massaccesi. Był bardzo utalentowany. Pracował jako reżyser, scenarzysta, autor zdjęć, aktor, producent, montażysta. Jako autor zdjęć pracował przy 175 filmach. Jako reżyser nakręcił prawie 200 dzieł należących do wielu różnych gatunków. Od początku lat 60-tych D'Amato pracował jako kamerzysta. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1969 roku filmami „L'isola delle svedesi” („No Man's Island”), reż. Silvio Amadio oraz „Pelle di bandito”, reż. Piero Livi. Opisywany thriller powstał w początkowej fazie kariery artysty. Jego bardzo bogata kariera została przerwana śmiercią artysty 23 stycznia 1999 roku. Zdjęcia do filmu kręcone były w Rzymie. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgdb9ZOCfm5W-iNENuPi55mzYv_8lueb35fVlq3Fp4CbKsIIy4rvaZ0gswpl--aTyQcVl9HxbBgdqpoZa8gBpTHaBtrGga9JYfAlcgDFyjsmvYkgLRD_7a7090Z9hMWl-hj3sTgG0TMRuxy2z1D6HP63xLhO-HS_lhELXfLb9Tyu-_jH1C6F4jD4KSI=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgdb9ZOCfm5W-iNENuPi55mzYv_8lueb35fVlq3Fp4CbKsIIy4rvaZ0gswpl--aTyQcVl9HxbBgdqpoZa8gBpTHaBtrGga9JYfAlcgDFyjsmvYkgLRD_7a7090Z9hMWl-hj3sTgG0TMRuxy2z1D6HP63xLhO-HS_lhELXfLb9Tyu-_jH1C6F4jD4KSI=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg9Cwdq-iZ8zeahtdc64bwTYv7rCysDoke6X-7eaZpRG739ypB_1T9muSC-XxQcNavJyIynIkieHgF9BVM8gZLH79GEeVnBu_gcnDvcaetb8bbXNwLjBA5N7q1tc4oBu5B4IzvPL9fuoYNeG0tDImgPmK6Ph507zaxwVNjye4HZj8UkvMjJZMBygGY0=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg9Cwdq-iZ8zeahtdc64bwTYv7rCysDoke6X-7eaZpRG739ypB_1T9muSC-XxQcNavJyIynIkieHgF9BVM8gZLH79GEeVnBu_gcnDvcaetb8bbXNwLjBA5N7q1tc4oBu5B4IzvPL9fuoYNeG0tDImgPmK6Ph507zaxwVNjye4HZj8UkvMjJZMBygGY0=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Ścieżka dźwiękowa skomponowana została przez Gianfranco Plenizio. Włoski kompozytor, dyrygent i pianista urodził się 10 stycznia 1941 roku w Sedegliano w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Jako kompozytor muzyki filmowej rozpoczął karierę w 1968 roku. Skomponował muzykę do prawie 30 produkcji. Współpracował z wieloma świetnymi reżyserami. Przede wszystkim w karierze skupiał się na dyrygowaniu orkiestrami z całego świata. Bardzo utalentowany i ceniony artysta zmarł w Rzymie 7 lutego 2017 roku. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEif0_lLrdCcF0_ndesbNNqiwwaV5zSuRyAqjgSeF_3Ta8esJE3bul61Ahyp_0SVw_TKTs4qXFYPsZwrTk4AmFJZ69C8kY83VA23SFlDyG_WKjLVhfAT1GQsb7fbMCwlYSrZBNb0KmPkfFjd0MrVTmlXNif5-Bfseb13jvDhBWNT-IiXd_8XEOfvyu6Q=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEif0_lLrdCcF0_ndesbNNqiwwaV5zSuRyAqjgSeF_3Ta8esJE3bul61Ahyp_0SVw_TKTs4qXFYPsZwrTk4AmFJZ69C8kY83VA23SFlDyG_WKjLVhfAT1GQsb7fbMCwlYSrZBNb0KmPkfFjd0MrVTmlXNif5-Bfseb13jvDhBWNT-IiXd_8XEOfvyu6Q=w400-h223" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgj-pl_oD4CRdStnONADLpvE82uP10jY0A5mIfCDyZ5hau_D4uRhKsaMRnCGckA3XLNl14XeSjdZotXK5oR2_SIixWiT8BTngnhruZ6dqoLJbyrUZ5hR47Ujyrtsr0mmfVRcqTqevaxm_VmHnOcKlokLgy6dr4dT_3Xrj7adRPSPa_jwW4ihtVc4GBt=s720" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgj-pl_oD4CRdStnONADLpvE82uP10jY0A5mIfCDyZ5hau_D4uRhKsaMRnCGckA3XLNl14XeSjdZotXK5oR2_SIixWiT8BTngnhruZ6dqoLJbyrUZ5hR47Ujyrtsr0mmfVRcqTqevaxm_VmHnOcKlokLgy6dr4dT_3Xrj7adRPSPa_jwW4ihtVc4GBt=w400-h223" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Nello Rossati nakręcił ciekawe lecz nietypowe dzieło grozy, które często jest zaliczane do filmów giallo. Jest to raczej thriller psychologiczny, w którym od samego początku znana jest tożsamość zabójcy. Cała akcja rozgrywa się już po morderstwie. W akcji filmu wplecione zostały liczne sceny retrospekcji wyjaśniające bieg zdarzeń, który doprowadził do tragedii. Akcja rozwija się powoli, ale jest wciągająca. Nie ma tutaj scen brutalnych. Film raczej zapomniany. Powinni sięgnąć po niego zagorzali fani giallo.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-45067397057676317842022-01-20T20:19:00.000+01:002022-01-20T20:19:20.404+01:00Una ragazza piuttosto complicata - A Rather Complicated Girl - Dziewczyna raczej skomplikowana<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">W pierwszym wpisie w 2022 roku debiutuje na blogu Damiano Damiani.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi9rWUSWkQDhycDsuqZeiP0NofXfH0uQwfqu9L-cD19vdbtmXI8V0n0WU_SxHUgta6WIP3yKiHGl2-rfq10EvaGMESXmpOOmB54VLfjYCsxu6w2HHzwPg55hpPfskXCn7yZrULn989Csj-r6UKgt7f8qkyk8oUs5AozNTfvGxKYka1cXVmdXjoebeQ05g=s1600" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="780" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi9rWUSWkQDhycDsuqZeiP0NofXfH0uQwfqu9L-cD19vdbtmXI8V0n0WU_SxHUgta6WIP3yKiHGl2-rfq10EvaGMESXmpOOmB54VLfjYCsxu6w2HHzwPg55hpPfskXCn7yZrULn989Csj-r6UKgt7f8qkyk8oUs5AozNTfvGxKYka1cXVmdXjoebeQ05g=s320" width="156" /></a></div><p style="text-align: justify;">W 1969 roku nakręcił on thriller „Una ragazza piuttosto complicata” („A Rather Complicated Girl”, „Dziewczyna raczej skomplikowana”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg6qdbbeSXTY1zSMKf8jayOpwhRMBiTR1qihnfofwFC0pp8KX9X3Vso4UCLSfntr5GtWpVP8hw3LA8Tzi2mvlH5RrlaL56QZXyrZPLaM1sTOpE2l8-zNgCa5suDbE-4gv71XPPaF3Ock9qfAcJHlenKF-waOcKZZPZn3q9vfmMT3Vf1Npmq7kx0zwJ_=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg6qdbbeSXTY1zSMKf8jayOpwhRMBiTR1qihnfofwFC0pp8KX9X3Vso4UCLSfntr5GtWpVP8hw3LA8Tzi2mvlH5RrlaL56QZXyrZPLaM1sTOpE2l8-zNgCa5suDbE-4gv71XPPaF3Ock9qfAcJHlenKF-waOcKZZPZn3q9vfmMT3Vf1Npmq7kx0zwJ_=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjw1V5ZK1SV8VPUiZfyLHOKPk-1FlD2ZdLoFBuKTbmpee5hDlTVqwqiMWlPBxEYEr5jzWuDxmgw44Hv4V7_NhmrzhAZWR0tipwpF8JacsdmGn-nH1orw80LcmobPln8dMNrz67ceDKkV-aFrydRq5ra_l7sj9QLoOIUGURqskzszVdT4CpIIjVBi96U=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjw1V5ZK1SV8VPUiZfyLHOKPk-1FlD2ZdLoFBuKTbmpee5hDlTVqwqiMWlPBxEYEr5jzWuDxmgw44Hv4V7_NhmrzhAZWR0tipwpF8JacsdmGn-nH1orw80LcmobPln8dMNrz67ceDKkV-aFrydRq5ra_l7sj9QLoOIUGURqskzszVdT4CpIIjVBi96U=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Włoski aktor, scenarzysta i reżyser Damiano Damiani urodził się 23 lipca 1922 roku w Pasiano di Pordenone w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Ukończył Accademia di Belle Arti di Brera w Mediolanie. Od 1945 roku był rysownikiem komiksów. W 1947 roku zadebiutował jako scenarzysta filmu „Uomini senza domani”, reż. Gianni Vernuccio. W tym samym roku wyreżyserował również swój pierwszy film. Był to krótkometrażowy dokument „La banda d'Affori”. Po kilku latach pisania scenariuszy w 1960 roku nakręcił swój pierwszy pełnometrażowy film fabularny. Był to kryminał „Il rossetto” („Szminka do ust”). Do roku 2002 kręcił filmy bardzo regularnie. W swojej karierze wyreżyserował 39 dzieł. Ostatnim filmem jaki Damiani wyreżyserował była komedia „Assassini dei giorni di festa” („Killers on Holiday”). Artysta zmarł w Rzymie 7 marca 2013 roku. Przyczyną śmierci 90-ciolatka była niewydolność oddechowa. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjd-_htMadFpIV1dMusaKvPQe1KL4l57NYXXERTE-LA2NlHM6ikQgEd_w5RQGsr-DPI7Ve88BL8uO6nXrZcSAtrL_8lvm2gHQoKCLHdVndYjMAcCnIOtRPBFPInkLjuICFU1se_F3lX98fS-y89Kf_zdgycAA-ImMLnj8OnZkwNrCtTh4ZVH0zbqrBi=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjd-_htMadFpIV1dMusaKvPQe1KL4l57NYXXERTE-LA2NlHM6ikQgEd_w5RQGsr-DPI7Ve88BL8uO6nXrZcSAtrL_8lvm2gHQoKCLHdVndYjMAcCnIOtRPBFPInkLjuICFU1se_F3lX98fS-y89Kf_zdgycAA-ImMLnj8OnZkwNrCtTh4ZVH0zbqrBi=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiHs5ULHGDY4X-mZ_d16NecgO20BVKsCZ5GaDiqz4EivvTg151LtSWyfTkSNSoJ6w4WA86HitKVSay220XMjU-PAV1LErMzqAmNvVc6-voiByDNo8BiYagIe_N0xPQKuhIXVsGyxShmrCb5joZTCaQLSsRO-qfvb5F-KrxanlsOmEUzK2UqUmPz1qVr=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiHs5ULHGDY4X-mZ_d16NecgO20BVKsCZ5GaDiqz4EivvTg151LtSWyfTkSNSoJ6w4WA86HitKVSay220XMjU-PAV1LErMzqAmNvVc6-voiByDNo8BiYagIe_N0xPQKuhIXVsGyxShmrCb5joZTCaQLSsRO-qfvb5F-KrxanlsOmEUzK2UqUmPz1qVr=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Jako scenarzysta Damiani pisał przede wszystkim fabuły do swoich filmów. W sumie miał na koncie 42 filmy. Jednym z filmów do którego pisał scenariusz był opisywany „Una ragazza piuttosto complicata”. Współscenarzystami byli tutaj Franco Verucci i Alberto Silvestri. Znakomici artyści, którzy dopiero rozwijali swoje kariery. Kariera każdego z nich zatrzymała się na około 30 dziełach. Fabuła filmu oparta została na opowiadaniu autorstwa Alberto Moravia zatytułowanym „La marcia indietro” z roku 1959. Moravia urodził się w Rzymie 28 listopada 1907 roku jako Alberto Pincherle. Bardzo wiele z jego dzieł zostało zekranizowanych. Uznawany jest za jednego z najważniejszych włoskich pisarzy XX wieku. Pisarz zmarł 26 września 1990 roku w Rzymie. Premiera „Una ragazza piuttosto complicata” odbyła się 1 lutego 1969 roku.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhTgEIjuX8u48ZJ_XHiOvh1uC_C90lbKjrm6lxTZqViAjZkWei3u3ft36CQsxiT6lUJ7-DRtoPi3SchhDoYtJbnU7PYHp_dqKJNC-IImcexftugrC7Roy_jKqzhv9ZokpXJossONzpc89O87MmIa3WXFWy9eYUfFpiYtIfDjvEE83DdNb4upEfYdf3a=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhTgEIjuX8u48ZJ_XHiOvh1uC_C90lbKjrm6lxTZqViAjZkWei3u3ft36CQsxiT6lUJ7-DRtoPi3SchhDoYtJbnU7PYHp_dqKJNC-IImcexftugrC7Roy_jKqzhv9ZokpXJossONzpc89O87MmIa3WXFWy9eYUfFpiYtIfDjvEE83DdNb4upEfYdf3a=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiUiNEpvRtiLBQ-ecKOJYDBT6x6nVtbakFJ7F3rU4eEeUVwQFu8AOOmUSJm32YErGkJHuTURWkhrSv73lCbSg-VXhSEQWkorFG_Gh9-l8QBwKRjFkRgCHGAlMW0Gg-lNZJAgndUFWamITEO15QIFoB7iKAt1VebzlFgUgRhcdrrdis_UPM7MjsnTHnt=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiUiNEpvRtiLBQ-ecKOJYDBT6x6nVtbakFJ7F3rU4eEeUVwQFu8AOOmUSJm32YErGkJHuTURWkhrSv73lCbSg-VXhSEQWkorFG_Gh9-l8QBwKRjFkRgCHGAlMW0Gg-lNZJAgndUFWamITEO15QIFoB7iKAt1VebzlFgUgRhcdrrdis_UPM7MjsnTHnt=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Młody mężczyzna Alberto przypadkowo przechwytuje rozmowę telefoniczną między dwoma kobietami. Postanawia osobiście poznać jedną z nich, Claudię i wkrótce dochodzi do spotkania. Alberto jest oczarowany bardzo zagadkową Claudią. Wdaje się z nią w romans mimo, iż kobieta jest zaręczona z Pietro. Claudia zwierza mu się również z lesbijskich relacji jakie łączą ją z jej macochą Gretą. Wkrótce dochodzi do spotkania Alberto z Gretą, a także do konfrontacji z Pietro...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj7fhlXcyedOqcGZVCNxsPWYoS6PUAPaNCkYGMpPUovX7MqmvljP411kQPUlQZux9X28F13YNi0mU_QQTUa0lbzcBlMzC8mFC0NZdbrSy4YoJ9Ga03L6XA3GYCv0NzL1GIxX83_GFmRBhDyqT_tdY4MSr0DtSaHVfisnf941GCzxc0EgHvvPUSjXLmW=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj7fhlXcyedOqcGZVCNxsPWYoS6PUAPaNCkYGMpPUovX7MqmvljP411kQPUlQZux9X28F13YNi0mU_QQTUa0lbzcBlMzC8mFC0NZdbrSy4YoJ9Ga03L6XA3GYCv0NzL1GIxX83_GFmRBhDyqT_tdY4MSr0DtSaHVfisnf941GCzxc0EgHvvPUSjXLmW=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgVIQvMuVhKLy_X3v74gmP88pPDfRNpxzBTM2of6yav0rypVOMcDo7yelztU1LxyLbOd960BnEu_kkB-jEe1U71FSniSof0wSpjy9jhAwztGl5v7-Lc1zZV55j96-PN3c7EWUoEYeF3h5x5K48Ti_9DHYm3XQLHPGajPZ0DTZ-aFAlY_E_zVm67TKcT=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgVIQvMuVhKLy_X3v74gmP88pPDfRNpxzBTM2of6yav0rypVOMcDo7yelztU1LxyLbOd960BnEu_kkB-jEe1U71FSniSof0wSpjy9jhAwztGl5v7-Lc1zZV55j96-PN3c7EWUoEYeF3h5x5K48Ti_9DHYm3XQLHPGajPZ0DTZ-aFAlY_E_zVm67TKcT=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Obsada jaką udało się skompletować reżyserowi złożona była z wielu bardzo doświadczonych aktorów. Rola Claudii przypadła belgijskiej aktorce i piosenkarce Catherine Spaak. Urodziła się 3 kwietnia 1945 roku w Boulogne-Billancourt we Francji. Posiada również obywatelstwo francuskie i włoskie. Jej ojcem był Charles Spaak, który był belgijskim reżyserem filmowym. Z kolei jej matką była aktorka Claudie Clèves. Jej starsza o rok siostra, Agnès Spaak również jest aktorką. Młoda Catherine poszła w ślady rodziców i już w 1960 roku zadebiutowała małą rólką w dramacie kryminalnym „Le trou” („Dziura”), reż. Jacques Becker. W tym samym roku wyjechała do Włoch, gdzie zagrała główną rolę w dramacie „Dolci inganni” („Sweet Deceptions”), reż. Alberto Lattuada. Jej kariera błyskawicznie nabrała tempa. Regularnie występowała, a jej role były wysoko oceniane. Przede wszystkim występowała w filmach komediowych. W 1962 roku zadebiutowała jako piosenkarka utworem „Perdono”, a w roku następnym wydała debiutancki album zatytułowany „Catherine Spaak”. Była wielką gwiazdą kina lat 60 i 70-tych. Stała się ikoną do naśladowania dla młodych kobiet, które przede wszystkim kopiowały jej fryzurę. Kariera aktorki zwolniła pod koniec lat 70-tych, wtedy tez zaczęła pracować dla telewizji jako dziennikarka i prezenterka. Napisała również kilka książek, w tym swoją autobiografię. Ostatnim jej filmem jest „La vacanza” („Sweet Deceptions”), reż. Enrico Iannaccone. W 2020 roku Spaak miała wylew krwi do mózgu. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiVAPeOqeIWjuuKGJeLPKGJc0XNvTxHtEULQAUiBa6VIZoXjfjsHLE42HXPWDN5R5nqI1_Bgd-zNeGN1oCKU_Rl5AoUeMgHPX7SoqUXTFCUDOGkt4PSgJ_aD2Royo0ZmRXMlw-g88P_lIjdY-u3tIwaOXt-fFMTaqMq6i8aCQhEqyPh6KM1o5AMXDLV=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiVAPeOqeIWjuuKGJeLPKGJc0XNvTxHtEULQAUiBa6VIZoXjfjsHLE42HXPWDN5R5nqI1_Bgd-zNeGN1oCKU_Rl5AoUeMgHPX7SoqUXTFCUDOGkt4PSgJ_aD2Royo0ZmRXMlw-g88P_lIjdY-u3tIwaOXt-fFMTaqMq6i8aCQhEqyPh6KM1o5AMXDLV=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi4avPduFIHA3IwCaupJleNuJMvqjAh7BmXNQX5j8udz5c0btzS19cZsyTs5RGgBYjuvPPHngXzQKgPjjp8vAvAlUdhOh8wxKVNKAD8i-9HVxk5u26r0gLA4Fqp1egNX3NyT7YwuMZ5ewL8M6d9uYXmTO0pcWbLULkCfmXLWZF1piujdOJWZkFKA9VH=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi4avPduFIHA3IwCaupJleNuJMvqjAh7BmXNQX5j8udz5c0btzS19cZsyTs5RGgBYjuvPPHngXzQKgPjjp8vAvAlUdhOh8wxKVNKAD8i-9HVxk5u26r0gLA4Fqp1egNX3NyT7YwuMZ5ewL8M6d9uYXmTO0pcWbLULkCfmXLWZF1piujdOJWZkFKA9VH=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Jako Greta wystąpiła w filmie Florinda Bolkan. Genialna aktorka urodziła się jako Florinda Soares Bulcão, 15 lutego 1941 roku w mieście Uruburetama w Brazylii. Karierę filmową robiła jednak przede wszystkim we Włoszech. Zagrała wiele wspaniałych i niezapomnianych ról. Zanim jednak została aktorką była instruktorką latania w brazylijskich narodowych liniach lotniczych VARIG. W 1968 roku przeniosła się do Włoch. Jej debiutanckim filmem był „Candy”, reż. Christian Marquand. Drugim filmem w jej karierze był opisywany „Una ragazza piuttosto complicata”. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko, a kariera aktorki nabrała rozpędu. Za swoje role była wielokrotnie nagradzana. Jest trzykrotną laureatką nagrody David di Donatello. W swojej karierze często występowała we włoskich filmach grozy. Dotychczas zagrała w niespełna 60 produkcjach. Przez 20 lat była życiową partnerką Hrabiny Mariny Cicogna, producentki filmowej i fotografki. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjUUvu6bSHGwZrz-KcD75PtEiYCKXLGHjqXufhEmkYlj22BYrV5fGAzyd8DoPl1y3r7HXjglEY9DgiR3bPoXaajb3UlpwjnDF7kpi-VP17UYlD_a0tP4_NUV3RR56Nt5i2zj9zUxBPqFu31A5WV0nSEoBIjg604geQQ20TwQm-1mFXcQMeIqdPy0uil=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjUUvu6bSHGwZrz-KcD75PtEiYCKXLGHjqXufhEmkYlj22BYrV5fGAzyd8DoPl1y3r7HXjglEY9DgiR3bPoXaajb3UlpwjnDF7kpi-VP17UYlD_a0tP4_NUV3RR56Nt5i2zj9zUxBPqFu31A5WV0nSEoBIjg604geQQ20TwQm-1mFXcQMeIqdPy0uil=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2AwHKVtp858KmNfLy5-TJmwa9h4h6fmS4SZcuKAAdfdAVnHLXZXj1aWCh8zQkHaRpVqe9b6mjjGehVDvdfLspyMhrfu2C0q-OnSgTNYiiw7ccQS0BDY8tg8zHdCgtxXVNbFk2mOKoF0ztHP4JNU3ENyfXT1iSOZzPe6LF-OyEB9A3ksq0udZ68Q11=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2AwHKVtp858KmNfLy5-TJmwa9h4h6fmS4SZcuKAAdfdAVnHLXZXj1aWCh8zQkHaRpVqe9b6mjjGehVDvdfLspyMhrfu2C0q-OnSgTNYiiw7ccQS0BDY8tg8zHdCgtxXVNbFk2mOKoF0ztHP4JNU3ENyfXT1iSOZzPe6LF-OyEB9A3ksq0udZ68Q11=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Główną rolę męską zagrał Jean Sorel. Urodził się 25 września 1934 roku w Marsylii jako Jean de Combault-Roquebrune. Francuski aktor wcielając się w postać Alberto miał już na koncie zagranych ponad 30 ról. W filmie zadebiutował w 1959 roku drugoplanową rolą w dramacie kryminalnym „J'irai cracher sur vos tombes” („I Spit on Your Grave”), reż. Michel Gast. Jego dotychczasowa kariera obejmuje 93 filmy. Występował przede wszystkim w produkcjach francuskich i włoskich. Bardzo charakterystyczny aktor niejednokrotnie zagrał w dziełach grozy. Również znakomity aktor sceniczny. Obsada w filmie stoi na bardzo wysokim poziomie. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh1SC8Q7lQqU_MJZzZnv3_0hZyPcUDnx6PR-lUBorOuUL-hcNusF7E78g0hm0sDVLsQCmCyun0GS9yrNG41z7kfgjU4K-CoQe6F6ISIZyT3lGAqLHk4LbI8aHCuvWlEXpLf2tlBYWSbWXRyWojaTNJlEWimqjD8lWKOHS8VXAV-4pTplWw6ExIJrFsC=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh1SC8Q7lQqU_MJZzZnv3_0hZyPcUDnx6PR-lUBorOuUL-hcNusF7E78g0hm0sDVLsQCmCyun0GS9yrNG41z7kfgjU4K-CoQe6F6ISIZyT3lGAqLHk4LbI8aHCuvWlEXpLf2tlBYWSbWXRyWojaTNJlEWimqjD8lWKOHS8VXAV-4pTplWw6ExIJrFsC=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgtlHJksEyGIVKpfpRDC4QKfYdDKw_i9nL_GrGWKg7DwB0LpZdCm86WjQWwZl37wNzCXtLuZnZcTroIvezEx6J7cCdT4ufd27oHxVUL3GBybuC5Tu7YYiMR-KZ9Iu3k-FZKFTQrTqhiPol4V8vembLvFwrbTA9zr-3mCxSS7wzV4EsAhmTU-zkXAPhy=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgtlHJksEyGIVKpfpRDC4QKfYdDKw_i9nL_GrGWKg7DwB0LpZdCm86WjQWwZl37wNzCXtLuZnZcTroIvezEx6J7cCdT4ufd27oHxVUL3GBybuC5Tu7YYiMR-KZ9Iu3k-FZKFTQrTqhiPol4V8vembLvFwrbTA9zr-3mCxSS7wzV4EsAhmTU-zkXAPhy=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiedzialny był Włoch Roberto Gerardi. Artysta urodził się 18 października 1919 roku w Rzymie. Karierę rozpoczynał jako asystent kamerzysty w kryminale „Riso amaro” („Gorzki ryż”), reż. Giuseppe De Santis. W kolejnym roku był już operatorem kamery, a od 1957 roku pracował jako autor zdjęć. W tej roli zadebiutował komedią kryminalną „Parola di ladro” („Honor złodzieja”), reż. Nanni Loy i Gianni Puccini. Ostatnim jego filmem była komedia „Le comiche” („The Comies”), reż. Neri Parenti z 1990 roku. W sumie w karierze jako zdjęciowiec pracował przy 79 filmach. Artysta zmarł 10 czerwca 1995 roku w Parmie w regionie Emilia-Romagna. Zdjęcia do filmu kręcone były w Rzymie. Ścieżkę dźwiękową skomponował Włoch Fabio Fabor. Świetna muzyka z dziecięcym chórem idealnie zakreśla granicę pomiędzy zabawą a grozą. Znakomicie buduje nastrój w filmie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgyUbJGaSAEW600aFWv93B-2LMZ4Qwpre0TARu6Ltk5H6hBNXAYmxP1xBU8_xfruPPyaNTfmT2zqoT8LwBI9rRh4BexJAOPOe05Wy3eX0u3j5frG6IbNjVL1qwR62povzJZgvGAPPrhKij87riWS2ce0lLpii_gPHStXBUUIAmhVf5_6GL1iwo611BG=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgyUbJGaSAEW600aFWv93B-2LMZ4Qwpre0TARu6Ltk5H6hBNXAYmxP1xBU8_xfruPPyaNTfmT2zqoT8LwBI9rRh4BexJAOPOe05Wy3eX0u3j5frG6IbNjVL1qwR62povzJZgvGAPPrhKij87riWS2ce0lLpii_gPHStXBUUIAmhVf5_6GL1iwo611BG=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhVdrrCTkPsQOSrOIBVTwZg7sythvEYOr9HzFsEtR4xtktRrF0NihsBqrK70j72H__N5UOUaw04eDtrYgW6BgUZn-hPypli9MTnTslhoRxl6gs-O8xei2y3qgRuZlmI7-iqkmOzdRMgw_-HXwHk7bU_yn5BqLiYmCbL9LrOQO0GuELGbJBsQVfAwwOG=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhVdrrCTkPsQOSrOIBVTwZg7sythvEYOr9HzFsEtR4xtktRrF0NihsBqrK70j72H__N5UOUaw04eDtrYgW6BgUZn-hPypli9MTnTslhoRxl6gs-O8xei2y3qgRuZlmI7-iqkmOzdRMgw_-HXwHk7bU_yn5BqLiYmCbL9LrOQO0GuELGbJBsQVfAwwOG=w400-h225" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Damiano Damiani nakręcił ciekawy film z bardzo dobrą obsadą oraz efektami audiowizualnymi. W filmie nie ma szybkiej akcji. Wszystko rozgrywa się bardzo powoli. Nie ma również scen brutalnych. Dużo jest natomiast dialogów. W zasadzie cała akcja opiera się na dialogach. Zaskakujące jest również zakończenie, które nie wszystko rozwiązuje i pozostawia dalsze pytania. „Una ragazza piuttosto complicata” to bardzo dobrze zagrany thriller psychologiczny. Trochę erotyki, kilka zabawnych scen, a wszystko to wzbogacone znakomitą muzyką i pięknymi zdjęciami. Film przeznaczony głównie dla fanów włoskiego kina lat 60-tych.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/04923898585379274110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-65477350976554434372021-12-23T20:58:00.003+01:002021-12-23T21:00:48.558+01:00Squillo - Call Girl<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">W ostatnim wpisie w 2021 roku przedstawiam film, który wyreżyserował Carlo Vanzina.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh6gb7cPD44E0RYy1PP_-h8AKgExE9XDrWh0oeUqLrWk0FJDCesIHoYviE4IFSwsk30O-ADhXQg8wJjjfesIF0U6aXBezRUyvQssPiEwh9P3jWZlAsh-h1MtB5JKTF-ILJgaJQhHJzmBCO-h8hieMgx43HLbsmJcCXuBbC1g5GkjKK2_JR6Kkp1ZCoi=s575" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="575" data-original-width="416" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh6gb7cPD44E0RYy1PP_-h8AKgExE9XDrWh0oeUqLrWk0FJDCesIHoYviE4IFSwsk30O-ADhXQg8wJjjfesIF0U6aXBezRUyvQssPiEwh9P3jWZlAsh-h1MtB5JKTF-ILJgaJQhHJzmBCO-h8hieMgx43HLbsmJcCXuBbC1g5GkjKK2_JR6Kkp1ZCoi=s320" width="232" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Thriller „Squillo” („Call Girl”) pochodzi z 1996 roku.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span><a name='more'></a></span><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg7CvAK4D0yJY6aBQxjsq_lfBNcVZgZCS0-Msu4HgIBGqM-CKBLzEIcYkiFBtHEbuTLskY5l0mglCvYnJgCO2UpuE5BZ85pePqEb_7Qh7srMFp-PaRR3pvVcuAMpNkpHQiDxuUOkYsWft2FWfYEkb64AqYxrVP_1tA6YYQVa1xPSnbZnqE35gBxM7gx=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg7CvAK4D0yJY6aBQxjsq_lfBNcVZgZCS0-Msu4HgIBGqM-CKBLzEIcYkiFBtHEbuTLskY5l0mglCvYnJgCO2UpuE5BZ85pePqEb_7Qh7srMFp-PaRR3pvVcuAMpNkpHQiDxuUOkYsWft2FWfYEkb64AqYxrVP_1tA6YYQVa1xPSnbZnqE35gBxM7gx=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhQ1CVQ5Cw1xHbyok5lrvxHV_Lrj3Tmqhx8pyx3oPmipE43l_92Xp98iZ-EsCs9kNqxVyFqZFc1MKaGccYbY9p3BxPR2TOlSJEBljEey0OzMzhDZzWHyFBybBJEJ6QTKJnY3GknQla1IAZ2dFhx4cYTTBcjs-JpPWdvTYaAZtm4cboo8gJS-hPnmMI4=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhQ1CVQ5Cw1xHbyok5lrvxHV_Lrj3Tmqhx8pyx3oPmipE43l_92Xp98iZ-EsCs9kNqxVyFqZFc1MKaGccYbY9p3BxPR2TOlSJEBljEey0OzMzhDZzWHyFBybBJEJ6QTKJnY3GknQla1IAZ2dFhx4cYTTBcjs-JpPWdvTYaAZtm4cboo8gJS-hPnmMI4=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Włoski reżyser, scenarzysta i producent filmowy Carlo Vanzina urodził się w Rzymie 13 marca 1951 roku. Jako syn znakomitego reżysera i scenarzysty Steno (prawdziwe nazwisko Stefano Vanzina) niemal skazany był na pracę w biznesie filmowym. Zadebiutował w 1976 roku komedią „Luna di miele in tre” („Honeymoon in Three”). Jego kariera bardzo szybko nabrała tempa. Najlepiej czuł się w reżyserii włoskich komedii. Okazał się być jednym z największych twórców tego gatunku lat 80-tych i 90-tych. Genialny reżyser nie bał się również innych gatunków filmowych tworząc m.in. thrillery czy kryminały. Również tutaj udowodnił, że jest znakomitym reżyserem, potwierdzając to udanymi dziełami. Ostatnim filmem wyreżyserowanym przez artystę była komedia „Caccia al tesoro” z 2017 roku. Carlo Vanzina zmarł 8 lipca 2018 roku w Rzymie. Przyczyną śmierci był nawrót czerniaka. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjTr2stFxz-EGAtreyySIXYnoaBdI0I4yRfNqOhzbl_VR3qARcSM3WagkFIWXI7Jm-z8XrCRN5vgfMcKO7V8MZw6m8qERPIp6RtNqAMdccrCu85qvhqcqbBeN-COQ0t0ceKR4uV-Lu71hYqyfMV1ze7Ec8pr90Y5Zgka9jJXOGNw4I-JNtyo9u0rIJM=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjTr2stFxz-EGAtreyySIXYnoaBdI0I4yRfNqOhzbl_VR3qARcSM3WagkFIWXI7Jm-z8XrCRN5vgfMcKO7V8MZw6m8qERPIp6RtNqAMdccrCu85qvhqcqbBeN-COQ0t0ceKR4uV-Lu71hYqyfMV1ze7Ec8pr90Y5Zgka9jJXOGNw4I-JNtyo9u0rIJM=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhbGIxh1XSJ9UJlHpZrqdbYH7ZiITelUsJpnYH3RwLDZgM0HJwWl3yoM-sdYWR9UWei7QxxU7Y5y6EyohBQGHXrR8KPK0BrRiRdMVQowTLmDotE6Q7rRbXuCkmlZ-KMZVZPZwwJJ1phAkoEGTgulN_poU6tngn1YaqiFz5qozwEsetKGAr4rlrL4jsU=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhbGIxh1XSJ9UJlHpZrqdbYH7ZiITelUsJpnYH3RwLDZgM0HJwWl3yoM-sdYWR9UWei7QxxU7Y5y6EyohBQGHXrR8KPK0BrRiRdMVQowTLmDotE6Q7rRbXuCkmlZ-KMZVZPZwwJJ1phAkoEGTgulN_poU6tngn1YaqiFz5qozwEsetKGAr4rlrL4jsU=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Carlo Vanzina był również świetnym scenarzystą. Na tym polu idealnie współpracował ze swoim dwa lata starszym bratem Enrico. Wspólnie stworzyli idealny duet i nakręcili wiele znakomitych filmów. Filmografia Enrico Vanziny dotychczas obejmuje 109 tytułów do których pisał on scenariusze. Artysta nadal aktywnie tworzy. W przypadku opisywanego „Squillo” trzecim współscenarzystą był jeszcze Franco Ferrini. To kolejny bardzo utalentowany twórca, który dotychczas tworzył scenariusze do ponad 60 dzieł. To artysta, który wielokrotnie pracował przy włoskich filmach grozy. Najczęściej współpracował z Mistrzem Dario Argento. Premiera „Squillo” miała miejsce 25 października 1996 roku. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhuo2ZdvRtVW_9LcXBJ6wesY3ngJRO7j8Dz3isq1NWHc4kSxay4EO2thn4rbrlsIZXaMZxPa-akJfXl_sZ8ZCRIyANEAubGhYVtBzt_e9aR98MEV6y98I2WQnMUlr7jeU4pB9HYFucYI3eBvK8ucH-DepGWE_3I312SrPK8_zBNQxnaZDE24ApV8gsA=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhuo2ZdvRtVW_9LcXBJ6wesY3ngJRO7j8Dz3isq1NWHc4kSxay4EO2thn4rbrlsIZXaMZxPa-akJfXl_sZ8ZCRIyANEAubGhYVtBzt_e9aR98MEV6y98I2WQnMUlr7jeU4pB9HYFucYI3eBvK8ucH-DepGWE_3I312SrPK8_zBNQxnaZDE24ApV8gsA=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEihGj2ljhpqBPHLw4vbMKmpS7g2b_kwk5i9KiLwp8kwmE6xoxy8bxhTkNM1vCtCbNImbxt-BPd0f5zffTmq5LMCi--SyVVqAvAyOrxUjpZjdwLKEZ2Qqca7lUncdO8PRMVFeROb2s1IDYPa26mIO1Iea04sGPgJAvzG2RFgit3GSgnC_7G8XJwClMnQ=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEihGj2ljhpqBPHLw4vbMKmpS7g2b_kwk5i9KiLwp8kwmE6xoxy8bxhTkNM1vCtCbNImbxt-BPd0f5zffTmq5LMCi--SyVVqAvAyOrxUjpZjdwLKEZ2Qqca7lUncdO8PRMVFeROb2s1IDYPa26mIO1Iea04sGPgJAvzG2RFgit3GSgnC_7G8XJwClMnQ=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Po upadku muru berlińskiego młoda Polka Ewa opuszcza Europę Wschodnią i przyjeżdża do Mediolanu by rozpocząć lepsze życie. Kilka lat później odwiedza ją jej młodsza siostra Maria. Ewa chwali się swoim udanym życiem tłumaczki i wychodzi wieczorem na pilne spotkanie. Kiedy rano nie wraca do domu Maria zgłasza jej zaginięcie na policję. Sprawa zostaje zbagatelizowana i dziewczyna zaczyna szukać siostry na własną rękę. Inspektor Messina angażuje się w śledztwo dopiero gdy ginie przyjaciółka Ewy...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiAa3nF48nd5S-2nxwsXUCyWTYjUvqTyacFbZm6kPScwKHCZkx7eVe4HnhP9L7Haap01SvREYgGKvIM6pAE_5iFX5jbdA69ZeiqHAag1cynh80dERySGn7Ru-1RPAeJ3_PmENvjKQqkmDsWAmYE5y9-3xe7SrLsrLYDG1SvFCRmx5EuaWa7cXB9rLLj=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiAa3nF48nd5S-2nxwsXUCyWTYjUvqTyacFbZm6kPScwKHCZkx7eVe4HnhP9L7Haap01SvREYgGKvIM6pAE_5iFX5jbdA69ZeiqHAag1cynh80dERySGn7Ru-1RPAeJ3_PmENvjKQqkmDsWAmYE5y9-3xe7SrLsrLYDG1SvFCRmx5EuaWa7cXB9rLLj=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhmqs3RFb4rBqAXUgnvcwCYl_ooK4G-2oZxYA3N6tF9hWPQbtD2XJbbUrO_P12TkqCDl8Y6-QfPuYpR8JxN8SMf5pgU3OvZ76ckox99T2-ccY9o0Kyvn-7cepJ9LWsjM8UF6CHS2Umxmblxpqzq_fh4oYmUsMjPBPFY1g97kaSEgohMZqYHtaWA8bx-=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhmqs3RFb4rBqAXUgnvcwCYl_ooK4G-2oZxYA3N6tF9hWPQbtD2XJbbUrO_P12TkqCDl8Y6-QfPuYpR8JxN8SMf5pgU3OvZ76ckox99T2-ccY9o0Kyvn-7cepJ9LWsjM8UF6CHS2Umxmblxpqzq_fh4oYmUsMjPBPFY1g97kaSEgohMZqYHtaWA8bx-=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">W obsadzie przeważają aktorzy bez doświadczenia. Zdecydowana większość z nich nie miała na koncie jeszcze żadnego filmu. Wielu także na tym filmie zakończyło przygodę z aktorstwem. Mimo to swoje role zagrali poprawnie. Jako Maria wystąpiła w filmie Jennifer Driver. Hiszpańska aktorka urodziła się 21 listopada 1973 roku w Valladolid. Opisywany thriller był pierwszym filmem w jej karierze. Największą sławę przyniósł jej występ w teledysku hardrockowej grupy Guns N'Roses do utworu „Since I Don't Have You” stanowiącego cover zespołu The Skyliners. Aktorka wdała się również w romans z wokalistą grupy Axlem Rose. Szkoda, że swoją filmografię zakończyła na zaledwie kilku rolach.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjynYyQVQ0D_iKTJNfaTxWx7JOQIrmIieYg-MnQRwTUqGS1V3GX7uG4MhUzOrIAFV-q2G4DobmPUmD4YptQik0DM-yPfY283LxxSlVOMEhtceBRBfmTpBqy4yx5SG9SyQpMhq9tTj1UJUWrZmcwfDMFRt-YS8gyT32ihnH0lip3azhsVeGdxSUS9MmS=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjynYyQVQ0D_iKTJNfaTxWx7JOQIrmIieYg-MnQRwTUqGS1V3GX7uG4MhUzOrIAFV-q2G4DobmPUmD4YptQik0DM-yPfY283LxxSlVOMEhtceBRBfmTpBqy4yx5SG9SyQpMhq9tTj1UJUWrZmcwfDMFRt-YS8gyT32ihnH0lip3azhsVeGdxSUS9MmS=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhRnwNTpaGuHZSy-QEV9Xp3dSaQUjejmXNd8yJzztvEoyIPGljeJdf9fiXKX5EwfMn622M7NiMniumSvJ-RmH6idMOGVskgtFTXZuC7rZWlVxIFfFg84d16Hok-GrXeBrywLPAS7mS1kCpsXsEG_bNLw-KxWJvzT81ineppeV6-L_z_KcW1snCpzvLA=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhRnwNTpaGuHZSy-QEV9Xp3dSaQUjejmXNd8yJzztvEoyIPGljeJdf9fiXKX5EwfMn622M7NiMniumSvJ-RmH6idMOGVskgtFTXZuC7rZWlVxIFfFg84d16Hok-GrXeBrywLPAS7mS1kCpsXsEG_bNLw-KxWJvzT81ineppeV6-L_z_KcW1snCpzvLA=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Jako prowadzący śledztwo inspektor Tony Messina, wystąpił izraelski aktor Raz Degan. Izraelski model i aktor urodził się 25 sierpnia 1968 roku w Sede Nechemja. Po odbyciu trzyletniej służby wojskowej w izraelskim wojsku rozpoczął pracę jako model. W filmie zadebiutował w 1994 roku małą rólką w „Pret-a-porter”, reż. Robert Altman. Wystąpił również w wielu reklamach telewizyjnych. Kolejnym jego filmem był nakręcony w 1996 roku „Squillo”, gdzie zagrał główną rolę męską. Kariera Degana zamyka się dotychczas na 15 tytułach. Degan próbuje również swoich sił jako reżyser i scenarzysta. Ma na koncie parę dzieł dokumentalnych. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjWZbPfV0nixKAY0rdRk37mb74aINPwE-H2nDWNEw_-CyJISSAEtwkzxMajAZ5QAOKhhJpYCsG6IMMiGz14MQvQiM3tqIEwkzWb7juQA2DPBiPrwspMeBpyk-vxAb8kawWZ4FvWQjQJx6u5VJ5XgO-yjHl8hRCDOb-_diZsNRQvMfU7n_60S1N98EWz=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjWZbPfV0nixKAY0rdRk37mb74aINPwE-H2nDWNEw_-CyJISSAEtwkzxMajAZ5QAOKhhJpYCsG6IMMiGz14MQvQiM3tqIEwkzWb7juQA2DPBiPrwspMeBpyk-vxAb8kawWZ4FvWQjQJx6u5VJ5XgO-yjHl8hRCDOb-_diZsNRQvMfU7n_60S1N98EWz=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjCt1jOlxntKpEXULnVE1u93AJ57buThhFrunBvCNwLN1BKbLgFYi2Llc_C1pJif4ogxTxt6z_R1UmwtmN34Ca129MHwnx9t-7Hby54WdZa1Azw5rJ6EjcI_ZYOYYfY4Fe7HPeBHpSLj12qUuUVZ_QT0DM_ur4iKg1bPfb3uA0PgKPiPEecRh2Q5lAf=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjCt1jOlxntKpEXULnVE1u93AJ57buThhFrunBvCNwLN1BKbLgFYi2Llc_C1pJif4ogxTxt6z_R1UmwtmN34Ca129MHwnx9t-7Hby54WdZa1Azw5rJ6EjcI_ZYOYYfY4Fe7HPeBHpSLj12qUuUVZ_QT0DM_ur4iKg1bPfb3uA0PgKPiPEecRh2Q5lAf=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu to efekt pracy Luigi Kuveiller'a. Urodzony 3 października 1927 roku w Rzymie artysta należał do czołowych zdjęciowców włoskich. Początek jego kariery sięga roku 1952 kiedy to pracował jako asystent kamerzysty, by w kolejnych latach być już kamerzystą. Pod koniec lat 50-tych zadebiutował jako autor zdjęć. Do roku 2004 kiedy to zakończył karierę jego filmografia przekroczyła sto dzieł. Wiele z nich to wspaniałe filmy grozy. Zdjęcia do „Squillo” kręcone były w Mediolanie. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg0hHKre5p4EIUbYgm5DYqRXyt1eU1SihE3YZWwOlgk5bEOILWUaYhyVM1CDRpB_CO4Uitv-2tZ8O4QPd7JEH-rr9u6d2Z0V-6cMT5G_4jEaKJCQ8z0G2knySf0guHtQUVbJkBhCdcWlvxkdIzvEa9E3JesyVrJ-LQHmpTpS_R3YPFJOG6i8nOX0eh5=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg0hHKre5p4EIUbYgm5DYqRXyt1eU1SihE3YZWwOlgk5bEOILWUaYhyVM1CDRpB_CO4Uitv-2tZ8O4QPd7JEH-rr9u6d2Z0V-6cMT5G_4jEaKJCQ8z0G2knySf0guHtQUVbJkBhCdcWlvxkdIzvEa9E3JesyVrJ-LQHmpTpS_R3YPFJOG6i8nOX0eh5=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiNSMW9_Jbc8POtg0g3P0TCHDCU1KnA_OxkSXmLsitSKpT2X4TGQfm2QN0txA8R5Xh5qFj_37NOmk3kKhsYDSu13PDHTDSxuPTxualPUY8qNzVuKZooueqmwgUy7oc0gawNSh0YBmXSEgxwH9wYennyGiInO3dcoRIEg8VMkzSvkCt3faDfRO361L64=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiNSMW9_Jbc8POtg0g3P0TCHDCU1KnA_OxkSXmLsitSKpT2X4TGQfm2QN0txA8R5Xh5qFj_37NOmk3kKhsYDSu13PDHTDSxuPTxualPUY8qNzVuKZooueqmwgUy7oc0gawNSh0YBmXSEgxwH9wYennyGiInO3dcoRIEg8VMkzSvkCt3faDfRO361L64=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ścieżkę dźwiękową skomponował włoski piosenkarz i kompozytor Pino Donaggio. Artysta urodził się jako Giuseppe Donaggio, 24 listopada 1941 roku na wyspie Burano leżącej około 7 km od Wenecji. Od najmłodszych lat uczył się gry na instrumentach. Uczył się w Wenecji a następnie w Mediolanie. Wielokrotnie występował na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. Pierwszym filmem fabularnym do jakiego skomponował muzykę był znakomity horror „Don't Look Now” („Nie oglądaj się teraz”), reż Nicolas Roeg z 1973 roku. Jego kariera jako kompozytora muzyki filmowej bardzo szybko nabrała tempa. W kolejnych latach komponował bardzo regularnie. Dotychczas w swojej karierze stworzył ścieżkę dźwiękową do 215 dzieł. Współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami. Należy do czołowych kompozytorów muzyki filmowej na świecie. Wielokrotnie nominowany i nagradzany za swoje dzieła. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiSNni775paYq1nHH4evGcFt-v9GfzWj7y_yrHq5wkT1Fylpfx648XHZ0w7uuV8U9mLqXN1kGcR9vRxiFu1BuJeqCrudnH64xWv0oqcA1I5PcXTJYFas5IvO7__AqNJD3qYbc-VRH3MbhourjCpKUI7iIkfHSKeAUCVHU9_SB30AN5hKSlfgoBrounJ=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiSNni775paYq1nHH4evGcFt-v9GfzWj7y_yrHq5wkT1Fylpfx648XHZ0w7uuV8U9mLqXN1kGcR9vRxiFu1BuJeqCrudnH64xWv0oqcA1I5PcXTJYFas5IvO7__AqNJD3qYbc-VRH3MbhourjCpKUI7iIkfHSKeAUCVHU9_SB30AN5hKSlfgoBrounJ=w400-h217" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEie3UUG0A5MpUzk0lUEzubEhIXK8D8VI93wY6oIChSA3PESKMr9oRYnu-OgptoRlvMlk_-dsQmOQpj51g52F1L64CL-inCPcs2_5PgBNgnMxoQdU86_HV5LhOxccpPsqdyzqf65-HCbzD85l6NOLUpmIEa6UG_cAsbH3ERSBhz2fV7Hpm2PsPjEVleO=s695" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="695" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEie3UUG0A5MpUzk0lUEzubEhIXK8D8VI93wY6oIChSA3PESKMr9oRYnu-OgptoRlvMlk_-dsQmOQpj51g52F1L64CL-inCPcs2_5PgBNgnMxoQdU86_HV5LhOxccpPsqdyzqf65-HCbzD85l6NOLUpmIEa6UG_cAsbH3ERSBhz2fV7Hpm2PsPjEVleO=w400-h217" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Carlo Vanzina to niezwykle utalentowany reżyser. Mimo, że głównie kręcił komedie to udowodnił, że potrafi również nakręcić porządne filmy grozy. „Squillo” to bardzo ciekawy film z elementami giallo. Mimo, że gatunek ten swoją świetność miał w latach 60-tych i 70-tych, to w późniejszych latach także powstawały ciekawe dzieła. Nie ma tutaj co prawda tego klimatu jaki miały dzieła nakręcone 20 lat wcześniej. Jednak na ekranie ciągle coś się dzieje. Główne bohaterki w filmie są Polkami. Młodsza z sióstr, Maria prowadzi swoje śledztwo, które z każdą minutą przybliża ją do rozwiązania zagadki zaginięcia jej siostry. Film pozbawiony jest scen brutalnych oraz nagości. Opiera się w całości na akcji i fabule. To thriller wpisujący się w kino lat 90-tych. Fani włoskiego thrillera powinni się z tym filmem zapoznać.</div></div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-51379435520734852802021-12-16T20:11:00.003+01:002021-12-16T20:11:51.263+01:00Riti, magie nere e segrete orge nel trecento… - The Reincarnation of Isabel<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Po ponad miesięcznej przerwie wracam z kolejnym wpisem, a jego bohaterem Renato Polselli.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjnpOvazacQqjMKktJwA-O-PqXt_g_jzRk9RDBuCx8VAnW2wcl3E4L1AO-VR5ssddtMN0712RWoJx0LtXThCthIU94urMO80Dnjy29tp8sIGN702F4HT1EqAUb7kDVkueRPS3GOXlDcHFFMHDxbyvU-jhrDU1dDngvYqSOAvzjkmfAaIpj1cqIkdKlR=s1600" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="774" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjnpOvazacQqjMKktJwA-O-PqXt_g_jzRk9RDBuCx8VAnW2wcl3E4L1AO-VR5ssddtMN0712RWoJx0LtXThCthIU94urMO80Dnjy29tp8sIGN702F4HT1EqAUb7kDVkueRPS3GOXlDcHFFMHDxbyvU-jhrDU1dDngvYqSOAvzjkmfAaIpj1cqIkdKlR=s320" width="155" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">W 1973 roku wyreżyserował horror „Riti, magie nere e segrete orge nel trecento…” („The Reincarnation of Isabel”).</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span><a name='more'></a></span><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgzk6wxQDiIB2LksaQRh7-y7_WjS72Y1AaoNAlHPRgLWg7cB2dpGV0UclhtUNtz7sVIsN_eCj2ZNoO1-LiNmHSbEDQ-pIVqHNmtYVvQcW07FSsU1zZDeZN1qLntPjfQRTSr8lCAzqnWMlm5kkY4xncuv172dn16qFZx1pObbSRQ_skdSCpX1uAPco0m=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgzk6wxQDiIB2LksaQRh7-y7_WjS72Y1AaoNAlHPRgLWg7cB2dpGV0UclhtUNtz7sVIsN_eCj2ZNoO1-LiNmHSbEDQ-pIVqHNmtYVvQcW07FSsU1zZDeZN1qLntPjfQRTSr8lCAzqnWMlm5kkY4xncuv172dn16qFZx1pObbSRQ_skdSCpX1uAPco0m=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjDs61Q9hteK_Qq-CrVHO6eikCmI9YWWExbTGMjK7w5jyQXTzc7KiIRDXXkYHlIcUbfmgBzSNdeWpi1jsOeDH5N_1hUiIe98NPImnURBwvkX04lISaOv4hznIVaESOFAh5WAWFwZnoxO4Ew12jSzw1dwiIKJAy65AvzL15tui_hVTETYQd3mpevCNAj=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjDs61Q9hteK_Qq-CrVHO6eikCmI9YWWExbTGMjK7w5jyQXTzc7KiIRDXXkYHlIcUbfmgBzSNdeWpi1jsOeDH5N_1hUiIe98NPImnURBwvkX04lISaOv4hznIVaESOFAh5WAWFwZnoxO4Ew12jSzw1dwiIKJAy65AvzL15tui_hVTETYQd3mpevCNAj=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Renato Polselli to bardzo utalentowany artysta. Urodził się 26 lutego 1922 roku w Arce w regionie Lacjum. Początek jego kariery to rok 1952, w którym nakręcił dwa pierwsze swoje filmy. Były to dramaty „Ultimo perdono” i „Delitto al luna park”. Po nakręceniu kilku dramatów reżyser zaczął kręcić filmy grozy. Tutaj też odniósł największy sukces. Jego dzieła okazały się być znakomite i przyniosły mu dużą sławę. W swojej karierze wyreżyserował 24 filmy. Ostatnim jego dziełem była komedia erotyczna „Frida: professione menager” z 2000 roku. Artysta zmarł 1 października 2006 roku w Rzymie.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhM8jM0BWUWCsxfhYOtXfADAUU6wgj8SBHX8MeCJg98IEv-QbZ2EPtft0CzPLZWqouuxXZEyIFS1aTBR-mTvf3KNGIVxT1SKTK_Khs18lKuhFM8CuXzOLKjl9Zo7LgtRrL2ROu8DFj7mrzXZxHPr9N3faQtdpONAGuxJg16q1c0nigcU8z3W1ic7H3c=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhM8jM0BWUWCsxfhYOtXfADAUU6wgj8SBHX8MeCJg98IEv-QbZ2EPtft0CzPLZWqouuxXZEyIFS1aTBR-mTvf3KNGIVxT1SKTK_Khs18lKuhFM8CuXzOLKjl9Zo7LgtRrL2ROu8DFj7mrzXZxHPr9N3faQtdpONAGuxJg16q1c0nigcU8z3W1ic7H3c=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg1anKhkQzg-qxI5lOfo9Kb7kUhaIx2_VpsDEjpshqEArBQFatiZvEHJ6lnVTK3xjlLbeN7Lj2lnue_K8NiEJg9HIzjBuIllLDyiZfq7p090vViGuIW3o5XAqyd1Y8Xk78kfD6omEoplZHmRMtXYpREwdWtnjFf4ftgkx6_gJo8msm_H29aWE9ZYIYP=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg1anKhkQzg-qxI5lOfo9Kb7kUhaIx2_VpsDEjpshqEArBQFatiZvEHJ6lnVTK3xjlLbeN7Lj2lnue_K8NiEJg9HIzjBuIllLDyiZfq7p090vViGuIW3o5XAqyd1Y8Xk78kfD6omEoplZHmRMtXYpREwdWtnjFf4ftgkx6_gJo8msm_H29aWE9ZYIYP=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Polselli był również znakomitym scenarzystą. Pisał scenariusze do 28 filmów, z czego 18 to dzieła, które sam wyreżyserował. Jako scenarzysta zadebiutował również w 1952 roku pisząc fabuły do obu swoich pierwszych dzieł. Również scenariusz do „Riti, magie nere e segrete orge nel trecento…” jest jego autorstwa. Fabuła jest bardzo ciekawa i wciągająca. Film miał premierę 17 stycznia 1973 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhCg5tlwn_v5WF5BN8pWF7z2NvP5E_HPLItLq8ZZatuw_9GHCh6jBtc1v2_oZseiFafolt1koLmC6grW2qfxJXaa4DLKscymjT7JlM3zvPPHZVf4AAF-k-M2owumq5R6ZTSs2FsZ0HjBoj8FfMBpRMe-4IlLgGjop0WLAq4cOfpzA4SfMeYyoJ-algv=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhCg5tlwn_v5WF5BN8pWF7z2NvP5E_HPLItLq8ZZatuw_9GHCh6jBtc1v2_oZseiFafolt1koLmC6grW2qfxJXaa4DLKscymjT7JlM3zvPPHZVf4AAF-k-M2owumq5R6ZTSs2FsZ0HjBoj8FfMBpRMe-4IlLgGjop0WLAq4cOfpzA4SfMeYyoJ-algv=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh_Q20CKXITgrrj1m_s6Z5tSBCuAkGC2K-P-La1VcEm6W2Fi3GgvHnTLfMeKoYR419cD19u_EMX9V5qUcCVRUiVbO2HOnWeMrt5s3xJ7TXPvFm1H6zL_v0TPbS1KHRgGQShTrDdn0wN7B6kge5VzRUeDdgjZixs6Rdjh9Zka01X6SVxoHIc8tgK9cYo=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh_Q20CKXITgrrj1m_s6Z5tSBCuAkGC2K-P-La1VcEm6W2Fi3GgvHnTLfMeKoYR419cD19u_EMX9V5qUcCVRUiVbO2HOnWeMrt5s3xJ7TXPvFm1H6zL_v0TPbS1KHRgGQShTrDdn0wN7B6kge5VzRUeDdgjZixs6Rdjh9Zka01X6SVxoHIc8tgK9cYo=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Piękna Isabella zostaje oskarżona o czary i spalona na stosie. 500 lat później do starego ale odrestaurowanego zamku wprowadza się Jack Nelson z rodziną. Gdy młoda i piękna Laureen świętuje na zamku swoje zaręczyny z Richardem, w piwnicy grupa okultystów przygotowuje się do odprawienia dawnego magicznego rytuału mającego na celu wskrzeszenie Isabelli... </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEju3j6Q6qnFClCPecLb64-j4U7LylutYvTchkzfni-4Ck_D6Qa9JoMl7EAk5R-WoeBUr6fsVh7hYs9eI36gtqMNRP43tAr45cg9fqKDZU2p7jIyMuig236tz0v5BxEAkmwQxTjyybJ1hCUpVd00Rfgqt1E4_9Ql7Sc5qo2AUXDyp9CZR70zQHl5YBre=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEju3j6Q6qnFClCPecLb64-j4U7LylutYvTchkzfni-4Ck_D6Qa9JoMl7EAk5R-WoeBUr6fsVh7hYs9eI36gtqMNRP43tAr45cg9fqKDZU2p7jIyMuig236tz0v5BxEAkmwQxTjyybJ1hCUpVd00Rfgqt1E4_9Ql7Sc5qo2AUXDyp9CZR70zQHl5YBre=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhbVLZFiXFZVzmV00_4ajri5K1sqC5DFdRlTwrbgrSYAhofg97QB-6ZKEZ6B9O4zIJj0sCVZJ1OjxyDrLp2vm0lEkqoFYnw8lyab15kjArf1KS8wlEDsgArbivfx6WFWxyVuPDwJos4UiWBWG3fOp5PaeDNli6VrQroZOkyusYZ5DmZVD3PlsSUnhSd=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhbVLZFiXFZVzmV00_4ajri5K1sqC5DFdRlTwrbgrSYAhofg97QB-6ZKEZ6B9O4zIJj0sCVZJ1OjxyDrLp2vm0lEkqoFYnw8lyab15kjArf1KS8wlEDsgArbivfx6WFWxyVuPDwJos4UiWBWG3fOp5PaeDNli6VrQroZOkyusYZ5DmZVD3PlsSUnhSd=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">W obsadzie dominują aktorzy z niewielkim doświadczeniem. Główną rolę żeńską zagrała Rita Calderoni. Znakomicie wcieliła się w podwójną rolę czarownicy Isabelli oraz młodziutkiej Laureen. Dla urodzonej 22 lutego 1951 roku w Rossiglione w regionie Liguria aktorki był to już trzeci film wyreżyserowany przez Polselli'ego, w którym zagrała. Jej debiutancka rola pochodzi z filmu „Un tranquillo posto di campagna” („Spokojne miejsce na wsi”) wyreżyserowanego przez Elio Petri w 1968 roku. W swojej krótkiej karierze zagrała w ponad 20 filmach. Ostatnią jej rolą był występ w komedii „Mia moglie è una strega”, reż. Franco Castellano i Giuseppe Moccia z 1980 roku. Bardzo dobra aktorka występowała głównie w filmach niskobudżetowych, które nie odniosły należytego sukcesu. </div><div style="text-align: justify;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkrZx21W3Zg-XL34yhN9ODk3Oitr9OxqJE_FrQIccozmqfxHo_2CiuG3uZGPkDH3WyqXLUGrs_0T_ETqKGF7gXfb3g2Z7mNNNaafXDQ6R5C6lLLHxMkI-bYqfauf6tMngFE7Omyjek0mo872j7BrO82hbNwuKGgOlSSwz4NsaYs-MYOPYkHVetukpA=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkrZx21W3Zg-XL34yhN9ODk3Oitr9OxqJE_FrQIccozmqfxHo_2CiuG3uZGPkDH3WyqXLUGrs_0T_ETqKGF7gXfb3g2Z7mNNNaafXDQ6R5C6lLLHxMkI-bYqfauf6tMngFE7Omyjek0mo872j7BrO82hbNwuKGgOlSSwz4NsaYs-MYOPYkHVetukpA=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh7Q8hqjGuo7inIkebTSwmqiejfCvuekgGe7HZiRk5hvOdvj6k441HcUWBiKdzIW9U6I2EHTJZgxW51RWSWs5cvoe0yoflBjwQiTxVvXK6GIRzKA5Pm12fNBPWUUeH6-Rj1DgCe6LdB-nY3RNPx_HBdeR-D-ThTYqXYsQq84HRP9iz1kBavaZH9nkmq=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh7Q8hqjGuo7inIkebTSwmqiejfCvuekgGe7HZiRk5hvOdvj6k441HcUWBiKdzIW9U6I2EHTJZgxW51RWSWs5cvoe0yoflBjwQiTxVvXK6GIRzKA5Pm12fNBPWUUeH6-Rj1DgCe6LdB-nY3RNPx_HBdeR-D-ThTYqXYsQq84HRP9iz1kBavaZH9nkmq=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Jako Jack Nelson wystąpił w filmie Mickey Hargitay. Aktor urodził się 6 stycznia 1926 roku w stolicy Węgier, Budapeszcie. Był utalentowanym sportowcem. Uprawiał piłkę nożną oraz łyżwiarstwo szybkie. Po II wojnie światowej Węgry znalazły się pod kontrolą ZSRR. Zza żelaznej kurtyny Hargitay uciekł do USA w 1947 roku. W Stanach zaczął karierę w zupełnie innym sporcie, a mianowicie w kulturystyce, gdzie odniósł bardzo duży sukces. W 1957 roku rozpoczął karierę aktorską. Nie była to długa kariera. W zasadzie to ostatni jego film pochodzi z 1973 roku. Był to właśnie opisywany „Riti, magie nere e segrete orge nel trecento…”. Później pojawił się jeszcze w XXI wieku w jednym krótkometrażowym dziele oraz w jednym z odcinków serialu „Law & Order: Special Victims Unit” („Prawo i porządek: sekcja specjalna”). Główną rolę w tym serialu grała Mariska Hargitay, córka aktora z jego małżeństwa z Jayne Mansfield. W sumie aktor był trzykrotnie żonaty. Miał czwórkę dzieci. Mickey Hargitay zmarł 14 września 2006 roku w Los Angeles, przeżywszy 80 lat. Przyczyną śmierci aktora był szpiczak mnogi (nowotwór układu krwionośnego).</div><div style="text-align: justify;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhNzEmARkEx0SkuVuGHKv2SNX6rWNjOjAT_nLpDv7KjN7m5op4-oD-jvNk0GHOcyCYz1TBGErMSNEMjHg0EG_sTjQDAGEhuV_U0WLt-w_FGABMzm3sY5gbtLD1QSDxNy9TX48kKad0l6PkVkQCoV0pncbSugOlVZFo3nr585CwB4lzR7dAYcG6NKqEi=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhNzEmARkEx0SkuVuGHKv2SNX6rWNjOjAT_nLpDv7KjN7m5op4-oD-jvNk0GHOcyCYz1TBGErMSNEMjHg0EG_sTjQDAGEhuV_U0WLt-w_FGABMzm3sY5gbtLD1QSDxNy9TX48kKad0l6PkVkQCoV0pncbSugOlVZFo3nr585CwB4lzR7dAYcG6NKqEi=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhd_c25IRIz6hVYA91wVUnUGkmzVHSy2g0RrVCaf-_i80rbZy-qF24YNCycXhe8tXXgW-VMo8RehCCormDN-_n1RamLopaKD7p8WjEliq8SgbAPC3DsV2mKP3Hj4l-mCcBtFCeB9yqF-1y1WftisWmToZlaUh9CxkKLT0l_TUVQwrq4HEdcP14o7t8l=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhd_c25IRIz6hVYA91wVUnUGkmzVHSy2g0RrVCaf-_i80rbZy-qF24YNCycXhe8tXXgW-VMo8RehCCormDN-_n1RamLopaKD7p8WjEliq8SgbAPC3DsV2mKP3Hj4l-mCcBtFCeB9yqF-1y1WftisWmToZlaUh9CxkKLT0l_TUVQwrq4HEdcP14o7t8l=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Za zdjęcia do filmu odpowiadał Ugo Brunelli. Karierę rozpoczynał jako kamerzysta pracując przy pierwszych dwóch filmach Polselli'ego. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1953 roku dramatem „Il prezzo dell'onore”, reż. Ferdinando Baldi. W swojej bogatej karierze aż dziesięciokrotnie pracował jako zdjęciowiec przy filmach, które wyreżyserował Renato Polselli. Na filmową emeryturę przeszedł w 1977 roku. Jego ostatnim filmem w karierze był horror „La bestia in calore”, reż. Luigi Batzella. W sumie w swojej karierze jako autor zdjęć pracował przy 36 filmach. Zdjęcia kręcone były m.in. na zamku w miasteczku Balsorano w regionie Abruzja. Castello Piccolomini jest wspaniałą atrakcją turystyczną i wielokrotnie już służył filmowcom jako znakomite miejsce do kręcenia dzieł. Ścieżka dźwiękowa do filmu jest dziełem Gianfranco Reverberi oraz Romolo Forlai. Ten drugi rzadko komponował na potrzeby filmu, a opisywane dzieło było jego filmowym debiutem. Z kolei Reverberi to kompozytor i muzyk, który pracował przy prawie 20 dziełach. Urodził się w Genui 12 grudnia 1934 roku. Karierę rozpoczynał jako muzyk, ale szybko zaczął także komponować. Był jednym z pierwszych promotorów rock and rolla we Włoszech. W 1967 roku po raz pierwszy skomponował ścieżkę dźwiękową do filmu. Ostatnim filmem w jego karierze był musical „Gay Salomé”, reż. Michele Massimo Tarantini z 1980 roku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhfT3V_iZki4oDiL4b_yu6W7e46wAwncp-nYxhf-rViFuYP-_Oc5ArWQnZIkRUWBRO40LwQmzT6VwM0-8evQJ2MhdYd6HkXeZ3ohPKozDxfPLMKI1VzsP0M2FpzRlxkSn-cLipIZjsYY-Rb0OSZCwgI5SG9RqboSLZcodzG1hGK_Utw_DXlnuu3rdgW=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhfT3V_iZki4oDiL4b_yu6W7e46wAwncp-nYxhf-rViFuYP-_Oc5ArWQnZIkRUWBRO40LwQmzT6VwM0-8evQJ2MhdYd6HkXeZ3ohPKozDxfPLMKI1VzsP0M2FpzRlxkSn-cLipIZjsYY-Rb0OSZCwgI5SG9RqboSLZcodzG1hGK_Utw_DXlnuu3rdgW=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhLq5rMcrT3Ukja-iNtKvk4NwLCn40JX0ijB9G4b4f241h6CXR8UZL60t-Ed0qtUT87UJo0uo2ZKmGCUliVR9CVGH3O-TDWlN9_uAHecsvqMCIJdadP6ndBxA7V1t0U3rD0OcHosxrPKh6XKfBApMZwJKRLaxDWTfrlQ9snwluSyz_-wEkC9gcCW-2y=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhLq5rMcrT3Ukja-iNtKvk4NwLCn40JX0ijB9G4b4f241h6CXR8UZL60t-Ed0qtUT87UJo0uo2ZKmGCUliVR9CVGH3O-TDWlN9_uAHecsvqMCIJdadP6ndBxA7V1t0U3rD0OcHosxrPKh6XKfBApMZwJKRLaxDWTfrlQ9snwluSyz_-wEkC9gcCW-2y=w400-h225" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">„Riti, magie nere e segrete orge nel trecento…” nie należy może do największych dzieł świetnego Renato Polselli'ego, jednak jest wciągającym horrorem, który zasługuje na dużą uwagę. W filmie ciągle coś się dzieje, chociaż akcja jest trochę chaotyczna. To dzieło psychodeliczne. Cała akcja rozgrywa się wokół Isabelli i próby jej wskrzeszenia. W filmie mamy wampiryzm oraz okultyzm. Scen gore nie jest zbyt wiele i nie należą do zbyt mocnych. Jest za to wiele scen rozbieranych. Fabuła jest dosyć prosta, ale ciekawa. Film ogląda się bardzo przyjemnie. Fani dzieł Polselli'ego powinni się z nim zapoznać.</div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-48702742250178778132021-10-21T20:10:00.003+02:002021-10-21T20:25:54.463+02:00Mad in Italy<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Paolo Fazzini i jego pierwszy film na blogu.</div></div><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiQAFnuJWW-oBhRu3AZiDn5dNZ9Pof9mY-Z18jQrXeT7JwdoryvtxftMp9PUxqfZoLd8SN7LdZzEquBbP98-DiYfvvO2Ggfko7fduJSEC91k3ZCLyo6CoNxMUlQ7902d8qEk2wrGY3yDdFF63WnIZkuwY7viVgSc7cbViReJanuoy_UrfRE-Bq-Uco5=s1500" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1057" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiQAFnuJWW-oBhRu3AZiDn5dNZ9Pof9mY-Z18jQrXeT7JwdoryvtxftMp9PUxqfZoLd8SN7LdZzEquBbP98-DiYfvvO2Ggfko7fduJSEC91k3ZCLyo6CoNxMUlQ7902d8qEk2wrGY3yDdFF63WnIZkuwY7viVgSc7cbViReJanuoy_UrfRE-Bq-Uco5=s320" width="225" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Pierwszym nakręconym przez niego filmem fabularnym jest thriller „Mad in Italy” z 2011 roku.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjEUftiis80nlRBhG7M9fvA8j0BJ1YF91e5UdZDsHm3olKJ78g5HqEq8FaceS6Ya0MDOCF2JwrO12-qxMR9j70A3npkTKC51iy00FN087lcKJuxlcbOdK2ixw00o59dkqFvtS8juxkJiqmimwnTNhpTEimpmmqqrVDVRxcncmZBhw9cl1BlAjM5Mjhw=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjEUftiis80nlRBhG7M9fvA8j0BJ1YF91e5UdZDsHm3olKJ78g5HqEq8FaceS6Ya0MDOCF2JwrO12-qxMR9j70A3npkTKC51iy00FN087lcKJuxlcbOdK2ixw00o59dkqFvtS8juxkJiqmimwnTNhpTEimpmmqqrVDVRxcncmZBhw9cl1BlAjM5Mjhw=w400-h206" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhXibGEPYJafMYBUrTqT1HFKmeKLo92B9w4USVI9_Unm18czPBXwn39BNOHFYcrdxjtcNxEjVoYh4XUiSi9VazjBc6u41ztH2kaPWcDYww4hHg8ucIGFH7pFwoSWQ0bnT5JEhv-hSPuZlZezBjixga7e7lFrMZSN_u4ErG0TMQVOswR98_GKC4Im4g8=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhXibGEPYJafMYBUrTqT1HFKmeKLo92B9w4USVI9_Unm18czPBXwn39BNOHFYcrdxjtcNxEjVoYh4XUiSi9VazjBc6u41ztH2kaPWcDYww4hHg8ucIGFH7pFwoSWQ0bnT5JEhv-hSPuZlZezBjixga7e7lFrMZSN_u4ErG0TMQVOswR98_GKC4Im4g8=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Paolo Fazzini to reżyser, który dopiero rozpoczyna swoją karierę. Zadebiutował w 2007 roku dokumentalnym „Hanging Shadows”. Tematem filmu było włoskie kino grozy. Fazzini był tutaj zarówno reżyserem jak i scenarzystą i producentem. W 2011 roku swoją premierę miał horror „P.O.E. Poetry of Eerie”, w którym Fazzini był jednym z kilkunastu reżyserów kręcących poszczególne segmenty filmu oparte na twórczości Edgara Allana Poe. W tym samym roku reżyser nakręcił swój pierwszy i dotychczas jedyny pełnometrażowy film - „Mad in Italy”. Następnie reżyser zrobił sobie kilkuletnią przerwę, po której nakręcił dwa kolejne filmy dokumentalne. Dotychczasowa filmografia reżysera zamyka się na pięciu tytułach. Jedynym fabularnym samodzielnym dziełem jest opisywany thriller.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiyRqIyI9V9O3CZHaMthPfHdUcN505yyEqo8BVWviYgJvuHTwV-bVOvqn2yYk5e2bNg2iP26fwhJeO6_xi6T1eBjYPWKH7thu0ruWgs7oziHhridFunzH-AI4l4QMkxOGgu2nvXanwGKzUP0N1_FtiykYYuyv52pjx40izCC-CQeJcx5s7a_qy4IIJ2=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiyRqIyI9V9O3CZHaMthPfHdUcN505yyEqo8BVWviYgJvuHTwV-bVOvqn2yYk5e2bNg2iP26fwhJeO6_xi6T1eBjYPWKH7thu0ruWgs7oziHhridFunzH-AI4l4QMkxOGgu2nvXanwGKzUP0N1_FtiykYYuyv52pjx40izCC-CQeJcx5s7a_qy4IIJ2=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgW9zlgHOrlCFMuXm7T5kfrvtmUcevKw9_OgBcqV8RTBmiibj7nFHjxt3upTj3S6Mb6JB5MeZ-UEJ5Rmj1_HQ4Ssfv4NsAN23Isn0pSk_sS17XR_Mt-IiJJHqhj-anPpgmH_zI8doszQHPDmbkQ3eoTYlpg3I5M5SqpfZEy90WIzMbJZ_pIEhN-0FH1=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgW9zlgHOrlCFMuXm7T5kfrvtmUcevKw9_OgBcqV8RTBmiibj7nFHjxt3upTj3S6Mb6JB5MeZ-UEJ5Rmj1_HQ4Ssfv4NsAN23Isn0pSk_sS17XR_Mt-IiJJHqhj-anPpgmH_zI8doszQHPDmbkQ3eoTYlpg3I5M5SqpfZEy90WIzMbJZ_pIEhN-0FH1=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Fazzini nie tylko wyreżyserował film ale był również jego scenarzystą i producentem wykonawczym. Jako scenarzysta pracował przy siedmiu dziełach. Tylko dwa to filmy fabularne, a pozostałe to dokumenty. Drugim filmem fabularnnym do którego tworzył fabułę był kryminał „Donne, vittime e carnefici”, reż. Luca Alcini z 2013 roku. Kariera utalentowanego artysty dopiero się rozwija. To twórca z ogromnym talentem. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjHwQ_pjvxxRcIPJMde4w940zEgMJA_KOQIXN48NEh41YB-47AabL1Sa2aWCwGAAD_Ar6IBPC9zWRRupsTrkhDdpQAuKcCAlNUxQmWiAAJsjYeBLmwFibTol9VB7KPdM4x93sm-LBVAHN3b83QHuQUABaKKCdPpT9PRTF7cnLgfS-fPRYG080Y4NBTl=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjHwQ_pjvxxRcIPJMde4w940zEgMJA_KOQIXN48NEh41YB-47AabL1Sa2aWCwGAAD_Ar6IBPC9zWRRupsTrkhDdpQAuKcCAlNUxQmWiAAJsjYeBLmwFibTol9VB7KPdM4x93sm-LBVAHN3b83QHuQUABaKKCdPpT9PRTF7cnLgfS-fPRYG080Y4NBTl=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiFyj1HO8wi6dDR4YTjnq8FI6_XSeQtmw_ckg7COFOLuvH2sJ1Q0uaKCOPUygCOlg-1Fskk5TLsewjva2f23sv1hkfB7t_usJXOyuPR5msqTi_amDZdjQnlwRQlrFmJUa2Eu6URTIzS3juhwGUNepiTWucm2AGhVbXG_3UfQ3ulmG1R90BPvkzlgoms=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiFyj1HO8wi6dDR4YTjnq8FI6_XSeQtmw_ckg7COFOLuvH2sJ1Q0uaKCOPUygCOlg-1Fskk5TLsewjva2f23sv1hkfB7t_usJXOyuPR5msqTi_amDZdjQnlwRQlrFmJUa2Eu6URTIzS3juhwGUNepiTWucm2AGhVbXG_3UfQ3ulmG1R90BPvkzlgoms=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Młody mężczyzna Davide właśnie zostaje zwolniony z pracy. Po kolejnych nieudanych próbach pozyskania pracy decyduje się na desperacki krok. Postanawia uprowadzić córkę lokalnego biznesmena...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg6nyzKhEK9HSYak6e8b3HBcWqpwVpXJ-tFH4eyKCF7teS4dsmIqhXV5y8Mr1syApo4cZq8wZN4qeMZv3akpdJw32lmD6HMtmcV6ni6TPz5UJ3fWOaqKhmwJIiDar5ql9i3HNa2kcmpKYbYSO6A5C4_YDW_0op59a6h6UsVK0YxZm71l318LUYU1qTN=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg6nyzKhEK9HSYak6e8b3HBcWqpwVpXJ-tFH4eyKCF7teS4dsmIqhXV5y8Mr1syApo4cZq8wZN4qeMZv3akpdJw32lmD6HMtmcV6ni6TPz5UJ3fWOaqKhmwJIiDar5ql9i3HNa2kcmpKYbYSO6A5C4_YDW_0op59a6h6UsVK0YxZm71l318LUYU1qTN=w400-h206" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhA-xrRY_Biylao3psrOYcXibgdC5ACxHXkjz1mequjQgVVNYZnOwI0xcyhmPCL4ox2zBH-Xf5a_08NwJcj9RA7-VgdaLoCIFA4ERiqSHRah3OSQRigQ-v_WPtem6bfyKk6gvBsKsb7ZYxuSox_4R-2ajzk5iaeWDgHf0Ep3qrsPkwIUsrGrEbjNDJV=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhA-xrRY_Biylao3psrOYcXibgdC5ACxHXkjz1mequjQgVVNYZnOwI0xcyhmPCL4ox2zBH-Xf5a_08NwJcj9RA7-VgdaLoCIFA4ERiqSHRah3OSQRigQ-v_WPtem6bfyKk6gvBsKsb7ZYxuSox_4R-2ajzk5iaeWDgHf0Ep3qrsPkwIUsrGrEbjNDJV=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W obsadzie filmu pojawili się mało znani aktorzy. Większość z nich, podobnie jak sam reżyser, dopiero rozpoczynało swoje kariery. Główną rolę żeńską zagrała włoska aktorka Eleonora Bolla, dla której był to dopiero piąty film w karierze. Urodzona 22 grudnia 1986 roku w Valdobbiadene w regionie Wenecja Euganejska aktorka swoją karierę rozpoczęła w 2009 roku. Jej kariera rozwija się, a dotychczas wystąpiła w ponad 20 dziełach. Jej ostatni film pochodzi z 2019 roku i jest to komedia „Famosi in 7 giorni” („Famous in 7 Days”), reż. Gianluca Vannucci. Znakomita aktorka ma przed sobą dużą karierę.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiYugcT3cA4NnUv1kH4tf1uf2mkUMaOLLeqMQ7nubnvLD4uttRW9bwKd-rF4tCyvTX7P2MQimGIQtDAbCwo4MQNtkk60yxshXpy5LUbyz-FFZgXltYJdtZrXeIoFdGWOxgvZReAuywhhGQcZwHitnXrs9orslvfkl_1m5CXY4hdogbvyVC-TtWPfd8B=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiYugcT3cA4NnUv1kH4tf1uf2mkUMaOLLeqMQ7nubnvLD4uttRW9bwKd-rF4tCyvTX7P2MQimGIQtDAbCwo4MQNtkk60yxshXpy5LUbyz-FFZgXltYJdtZrXeIoFdGWOxgvZReAuywhhGQcZwHitnXrs9orslvfkl_1m5CXY4hdogbvyVC-TtWPfd8B=w400-h206" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhadwL_tW1sTSUgzYvy1xBmI8TLe3squA_1_KQwvGXv2SYbi1Qg6pwVdeFop9H2gskTj5FYJv3u4kqyL38CebAYze6bwhuEVCvyalFbCi0PP9BZECxBeF5lmZx4KZLhxLkIQeh7pU-XhPt5EbWRs5vHIxYi7ZrvPlcJoVF_isP22NgJ2Ryd4farsEBW=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhadwL_tW1sTSUgzYvy1xBmI8TLe3squA_1_KQwvGXv2SYbi1Qg6pwVdeFop9H2gskTj5FYJv3u4kqyL38CebAYze6bwhuEVCvyalFbCi0PP9BZECxBeF5lmZx4KZLhxLkIQeh7pU-XhPt5EbWRs5vHIxYi7ZrvPlcJoVF_isP22NgJ2Ryd4farsEBW=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W rolę Davide wcielił się Gianluca Testa. Włoch urodził się 2 marca 1982 roku w Rzymie. Karierę rozpoczynał od występów w teatrze. W filmie zadebiutował w 2002 roku. Rozpoczynał od filmów krótkometrażowych, a następnie występował w serialach. W 2008 roku zadebiutował w filmie pełnometrażowym jakim był horror „Sumerika”, reż. Giuseppe Andreozzi. Później występował już bardzo regularnie, przeplatając występy w filmach pełnometrażowych z krótkometrażowymi. Jego dotychczasowa filmografia zamyka się na 60 dziełach. Testa jest nie tylko aktorem. Pracuje również jako reżyser, scenarzysta, producent, kompozytor i autor zdjęć. Bardzo utalentowany i wszechstronny artysta. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi37sDqgOUUgxVfQS_1LJZS52RISmB3ouwle-S9DfowcjR32zhxM9B7E0JmojoUO1_2H4TDFxR2sy2_6I4Ug-3te8gsvZft28g-QORMpzVCXvoWYR0D9gGAb9HIwq4IsZWK2av3zxYzfoY3Zf48EAXR8cKBZUxGOr3aWxTYMN4nXbpvZJRvpk5W8loh=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi37sDqgOUUgxVfQS_1LJZS52RISmB3ouwle-S9DfowcjR32zhxM9B7E0JmojoUO1_2H4TDFxR2sy2_6I4Ug-3te8gsvZft28g-QORMpzVCXvoWYR0D9gGAb9HIwq4IsZWK2av3zxYzfoY3Zf48EAXR8cKBZUxGOr3aWxTYMN4nXbpvZJRvpk5W8loh=w400-h206" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkOjOqCXHgzsOo0mQ9OFnwenY0mzNZiSo2jXskxM7ZZkLzMqIjRy_ko5MWOJzJX9D_0BcgQbjy4qPFv1bF2-2WsDJ4RTx_hBWuuboYld4JhiCJxBrAQrx3lt6Czq3TZa_wc_YUNpDPhzS6EHL-sNytQOaQ5kj6XPSYlZs0oJCO2QZ7y5GceFkXT6GK=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkOjOqCXHgzsOo0mQ9OFnwenY0mzNZiSo2jXskxM7ZZkLzMqIjRy_ko5MWOJzJX9D_0BcgQbjy4qPFv1bF2-2WsDJ4RTx_hBWuuboYld4JhiCJxBrAQrx3lt6Czq3TZa_wc_YUNpDPhzS6EHL-sNytQOaQ5kj6XPSYlZs0oJCO2QZ7y5GceFkXT6GK=w400-h206" width="400" /></a></div><br />Strona audiowizualna filmu również prezentuje się bardzo dobrze. Za zdjęcia odpowiedzialny był Mirco Sgarzi. Młody artysta urodził się 29 maja 1982 roku w mieście Ferrara w regionie Emilia-Romania. Karierę rozpoczynał w 2006 od filmów krótkometrażowych. Pierwszym pełnometrażowym filmem przy którym pracował jako autor zdjęć był horror z 2009 roku „House of Flesh Mannequins”, rez. Domiziano Cristopharo. Dotychczas pracował przy niespełna 40 filmach. Większość z tego to filmy krótkometrażowe i dokumentalne. Głównie pracuje przy dziełach grozy. Muzyka do „Mad in Italy” skomponowana została przez Włocha Mario Salvucci'ego. Karierę filmową rozpoczynał od filmów dokumentalnych na początku XXI wieku. W 2009 roku skomponował muzykę do horroru „Silent Night, Zombie Night”, reż. Sean Cain. Jego dotychczasowa filmografia obejmuje niespełna 20 filmów. Aż 7 filmów to dzieła, które wyreżyserował amerykański twórca Sean Cain. Ścieżka dźwiękowa znakomicie buduje atmosferę grozy.<p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjNMU_NBSsz4phJ0y6bSOJGiXx682EFEo12auykzZIoGb38lWoqE6wElo7OA6P1JiSgJVBPcVc0ZGnR-w59BWV14_71Km4Im3j9xbRcmhvesYNjt3DbLiLJYv8sD0PmR36HTpR8jjNCBOhN7yfSFnTBkC5v50YelS2ASqsXZwGX7YLAj7dJxWCsmQCU=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjNMU_NBSsz4phJ0y6bSOJGiXx682EFEo12auykzZIoGb38lWoqE6wElo7OA6P1JiSgJVBPcVc0ZGnR-w59BWV14_71Km4Im3j9xbRcmhvesYNjt3DbLiLJYv8sD0PmR36HTpR8jjNCBOhN7yfSFnTBkC5v50YelS2ASqsXZwGX7YLAj7dJxWCsmQCU=w400-h206" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg7IVKaspF-txnEfHge6pj60HlzDxhFmCTdZWy5K4HuzxgRSf3jOm-qEy0vq1UNJ3jaq5bZ6yagdt91ZXFDERw-dLRXIjaa7ndgfx4rkUUB75JGkebWABw8BQvzWbUDsD5M7jamHYj153U7buospkNqE9gUfCJ0ZPNlavjBTnwlJ-2yQcsH4JQvTbfh=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg7IVKaspF-txnEfHge6pj60HlzDxhFmCTdZWy5K4HuzxgRSf3jOm-qEy0vq1UNJ3jaq5bZ6yagdt91ZXFDERw-dLRXIjaa7ndgfx4rkUUB75JGkebWABw8BQvzWbUDsD5M7jamHYj153U7buospkNqE9gUfCJ0ZPNlavjBTnwlJ-2yQcsH4JQvTbfh=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Paolo Fazzini to reżyser, którego kariera dopiero się rozwija. Już jednak objawia swój ogromny talent. Jest kontynuatorem włoskiego kina grozy, które w ostatnich latach pozostaje w cieniu. Może wkrótce włoski horror przeżyje swój renesans i powróci na należne mu miejsce w kinematografii. „Mad in Italy” to bardzo ciekawe i wciągające dzieło. Film ogląda się bardzo przyjemnie, a graficznie nie należy do zbyt krwawych. Akcja ukazana jest na tle pogarszającej się sytuacji w kraju. Rosnące wciąż koszty życia przy niskich, stałych wypłatach. Protesty niezadowolonych obywateli i starcia z policją są coraz częstsze. Główny bohater tracąc pracę znajduje się w bardzo trudnej sytuacji. Decyduje się na desperacki krok. Widz z każdą minutą obserwuje walkę głównej bohaterki o życie. Jej próby wyrwania się z rąk szaleńca. Jest to udane dzieło zwiastujące dalszą karierę reżysera. Powinni się z nim zapoznać fani włoskiego kina grozy.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-59970623844366747992021-09-30T20:57:00.000+02:002021-09-30T20:57:01.843+02:00L'ossessa - Enter the Devil<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Mario Gariazzo i jego kolejne dzieło grozy.</div></div><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-UzBU8H09uo8/YVYG714a8dI/AAAAAAAAAi0/mHh1_7ItNu8ilR-vumzR7AEm2pBrH3o_gCLcBGAsYHQ/s1024/L%2527ossessa%2B00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="523" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-UzBU8H09uo8/YVYG714a8dI/AAAAAAAAAi0/mHh1_7ItNu8ilR-vumzR7AEm2pBrH3o_gCLcBGAsYHQ/s320/L%2527ossessa%2B00.jpg" width="163" /></a></div><br /> Z 1974 roku pochodzi horror „L'ossessa” („Enter the Devil”).<span><a name='more'></a></span><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-9iihuBBkKSI/YVYG9_UWWeI/AAAAAAAAAjg/QfW6Xs-74wcdNS0Ss06lz5q6tot9rt__wCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-9iihuBBkKSI/YVYG9_UWWeI/AAAAAAAAAjg/QfW6Xs-74wcdNS0Ss06lz5q6tot9rt__wCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B11.jpg" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dZEREmQZb_Y/YVYG-Jvl6hI/AAAAAAAAAjk/60gFHUXlRTMdbHTSi9xXqjrm8QVofjBmQCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-dZEREmQZb_Y/YVYG-Jvl6hI/AAAAAAAAAjk/60gFHUXlRTMdbHTSi9xXqjrm8QVofjBmQCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B12.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Urodzony w 1930 roku Mario Gariazzo był bardzo utalentowanym artystą. Debiutował w 1962 roku jako reżyser i zarazem scenarzysta thrillera „Lasciapassare per il morto” („Passport for a Corpse”). Nakręcił filmy należące do wielu różnych gatunków filmowych. Stworzył kilka bardzo ciekawych dzieł grozy. Karierę zakończył na początku lat 90-tych mając 20 wyreżyserowanych filmów.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-d5MhUNA1O08/YVYG-aJgdLI/AAAAAAAAAjo/-fVxR0I458Ip1rmylI8pcrkoarcYWM9zwCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-d5MhUNA1O08/YVYG-aJgdLI/AAAAAAAAAjo/-fVxR0I458Ip1rmylI8pcrkoarcYWM9zwCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B13.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-gAlF7vtiGpw/YVYG9YZG95I/AAAAAAAAAj0/e-3rk_Oo5C8aWG_14q2pnUx3ufbmkFuVACPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-gAlF7vtiGpw/YVYG9YZG95I/AAAAAAAAAj0/e-3rk_Oo5C8aWG_14q2pnUx3ufbmkFuVACPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B07.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Gariazzo był również bardzo dobrym scenarzystą, co udowodnił wielokrotnie. Na koncie miał 26 filmów do których pisał scenariusze. Zdecydowaną większość stanowiły filmy, które sam wyreżyserował. Jednym z nich jest opisywany horror „L'ossessa”. Wraz z reżyserem za scenariusz odpowiadał tutaj również Ambrogio Molteni. Zadebiutował w 1960 roku a do końca swojej kariery, czyli do roku 1987, pracował przy 31 filmach. W trakcie swojej kariery był również asystentem reżysera, reżyserem i aktorem. Fabuła filmu jest ciekawa i wciągająca, chociaż samo zakończenie jest trochę rozczarowujące. Premiera filmu odbyła się 6 listopada 1974 roku.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-lXhrV1Kh-Qk/YVYG939L4dI/AAAAAAAAAj8/IW40oftoX8oYessIgIf9HNB9kPHHmfawwCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-lXhrV1Kh-Qk/YVYG939L4dI/AAAAAAAAAj8/IW40oftoX8oYessIgIf9HNB9kPHHmfawwCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B10.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-BXGzjPNcguA/YVYG-aL3pZI/AAAAAAAAAkI/tfEbFeiH14ojJZLMqszgb-s3TRAzCRQCwCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-BXGzjPNcguA/YVYG-aL3pZI/AAAAAAAAAkI/tfEbFeiH14ojJZLMqszgb-s3TRAzCRQCwCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B14.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Młoda studentka Danila zostaje poproszona o pomoc w konserwacji naturalnej wielkości krucyfiksu znajdującego się w starym kościele. Krucyfiks zostaje przewieziony do uczelnianej pracowni gdzie ma on zostać zbadany i odrestaurowany. W nocy Danila udaje się do pracowni aby odnowić stary obraz. Podczas pacy doznaje wizji ożywienia postaci ukrzyżowanej na krucyfiksie...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Oml-dbQn35U/YVYG7ySOhYI/AAAAAAAAAjw/RD_FzRchk_Q0Xye0N-2cEmUQu-n1nkSZwCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-Oml-dbQn35U/YVYG7ySOhYI/AAAAAAAAAjw/RD_FzRchk_Q0Xye0N-2cEmUQu-n1nkSZwCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B01.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-u6ewTXGwgTM/YVYG8sGwSaI/AAAAAAAAAkI/KjQQaVHZQoo7jC6gydUC5NY6DhsB2fZRQCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-u6ewTXGwgTM/YVYG8sGwSaI/AAAAAAAAAkI/KjQQaVHZQoo7jC6gydUC5NY6DhsB2fZRQCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B04.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W obsadzie udało się reżyserowi zgromadzić wiele wspaniałych aktorów. Ogromny talent i doświadczenie widać od samego początku. Główną rolę żeńską zagrała młodziutka Stella Carnacina. Niespełna dwudziestoletnia aktorka wcieliła się w rolę Danili. Aktorka urodziła się w Rzymie 24 lutego 1955 roku. Zadebiutowała w 1971 roku rolą w „Il sole nella pelle” („Summer Affair”), reż. Giorgio Stegani. Karierę zakończyła w 1982 roku mając 16 dzieł na koncie. Jako Luisa wystąpiła w filmie Lucretia Love. Urodziła się jako Lucretia Hickerson, 25 marca 1941 roku w Borger w stanie Teksas w Stanach Zjednoczonych. Jej kariera aktorska obejmowała lata 1965 do 1980. W tym okresie zagrała w prawie 40 dziełach. Występowała przede wszystkim w filmach włoskich. Po zakończeniu kariery aktorskiej przeniosła się na Seszele. Tam założyła organizację non-profit Apana (Atelye pour Aprann Nouvo Artizana), której zadaniem było promowanie i nauczanie sztuki, ceramiki, rzeźby, muzyki i innych form twórczej ekspresji we wszystkich grupach wiekowych oraz tworzenie i sprzedaż gotowych projektów, a także wspomaganie rozwoju umiejętności. Ostatnie lata życia przykuta była do wózka, co było wynikiem operacji stawu biodrowego. Aktorka zmarła 9 stycznia 2019 roku na Seszelach.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5w_eH5dn7P4/YVYG9NL2vSI/AAAAAAAAAj8/bk5r4dFV4Yo1y8lFGN_LqfgC5Qk5KbrBACPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-5w_eH5dn7P4/YVYG9NL2vSI/AAAAAAAAAj8/bk5r4dFV4Yo1y8lFGN_LqfgC5Qk5KbrBACPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B06.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-hfvK9tMpH4Y/YVYG75_ywUI/AAAAAAAAAj0/Hewf2Sw966kFbEg1Kqz6v3oyKVwDfUfEACPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-hfvK9tMpH4Y/YVYG75_ywUI/AAAAAAAAAj0/Hewf2Sw966kFbEg1Kqz6v3oyKVwDfUfEACPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B02.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Jako Mario w filmie wystąpił rumuński aktor Chris Avram. Urodził się 28 sierpnia 1931 roku w Bukareszcie. Ukończył studia na I.L. Caragiale Institute of Theatre and Film Arts w Bukareszcie. Obecnie jest to Universitatea Naţională de Artă Teatrală și Cinematografică „I.L. Caragiale”. Jego początki sięgają roku 1934 kiedy to utworzono pierwszy wydział teatralny w Rumunii. Po ukończeniu studiów Avram rozpoczął pracę w teatrze. W filmie zadebiutował w 1960 roku rolą w „Darclée” („Na scenach świata”), reż. Mihai Iacob. Był to biograficzny film opowiadający o życiu rumuńskiej śpiewaczki operowej Hariclei Darclée. W swojej karierze artysta zagrał w niespełna 50 produkcjach. Ostatni jego film to „Lo studente”, reż. Ninì Grassia z 1983 roku. W 1966 roku opuścił ojczyznę i wyjechał do Paryża. Następnie przeniósł się do Rzymu gdzie osiadł na stałe. 10 stycznia 1989 roku artysta zmarł w stolicy Włoch. Jako Szatan, który opętał Danilę, wystąpił Ivan Rassimov. Włoski aktor urodził się 7 maja 1938 roku w Trieście w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Zadebiutował w 1964 roku rolą w kryminale „Super rapina a Milano”, reż. Adriano Celentano i Piero Vivarelli. Bardzo charakterystyczny aktor szybko rozwinął swoją karierę. W sumie wystąpił w ponad 40 produkcjach. Bardzo często obsadzany był w rolach czarnych charakterów. W 1989 roku przeszedł na aktorską emeryturę i osiadł w swojej rzymskiej willi wraz z żoną i córką. Poświęcił się pracy dyrektora wydawnictwa zajmującego się komiksami i powieściami. Aktor zmarł 14 marca 2003 roku w Rzymie. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Ci32S-JYaAk/YVYG8-Za0-I/AAAAAAAAAj8/7-aUwLcU90EtcmWH6mK7CdJYariIOiCmwCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-Ci32S-JYaAk/YVYG8-Za0-I/AAAAAAAAAj8/7-aUwLcU90EtcmWH6mK7CdJYariIOiCmwCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B05.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-_xJw-s9Qn9U/YVYG9U2IC-I/AAAAAAAAAj4/L3zujUSdeO8GsfHZx2MEvlBoQX0__ZqPwCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-_xJw-s9Qn9U/YVYG9U2IC-I/AAAAAAAAAj4/L3zujUSdeO8GsfHZx2MEvlBoQX0__ZqPwCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B08.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu są dziełem Włocha Carlo Carlini. Jego kariera w filmie rozpoczęła się w 1947 roku od pracy jako kamerzysta. Już dwa lata później zadebiutował jako autor zdjęć. Jego filmografia obejmuje prawie 100 filmów. Niejednokrotnie pracował przy zdjęciach do dzieł grozy. Karierę zakończył w 1988 roku. Film kręcony był w Rzymie oraz Viterbo w regionie Lacjum. Ścieżkę dźwiękową skomponował włoski kompozytor Marcello Giombini. Urodził się w 1928 roku w Rzymie. Od 1961 roku komponował muzykę filmową. W swojej bardzo bogatej karierze często tworzył muzykę do włoskich filmów grozy. Trzykrotnie pracował z Mario Gariazzo. Jego filmografia obejmuje ponad 90 filmów. Znakomity kompozytor zmarł 12 grudnia 2003 roku w Asyżu w regionie Umbria.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-FjWhiDeOvyc/YVYG9h_fSQI/AAAAAAAAAj4/iqKzSCUgsGgrivW6gmr5R3D8QoPL96eoACPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-FjWhiDeOvyc/YVYG9h_fSQI/AAAAAAAAAj4/iqKzSCUgsGgrivW6gmr5R3D8QoPL96eoACPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B09.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-_mcf-pGmtaM/YVYG8bUpIqI/AAAAAAAAAkI/udaRfoGmx8caLOUcdwj0lxKHph6hg7sXQCPcBGAYYCw/s1280/L%2527ossessa%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-_mcf-pGmtaM/YVYG8bUpIqI/AAAAAAAAAkI/udaRfoGmx8caLOUcdwj0lxKHph6hg7sXQCPcBGAYYCw/w400-h225/L%2527ossessa%2B03.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Kolejne bardzo ciekawe dzieło jakie nakręcił Mario Gariazzo. Film jest niestety zapomniany. Należy mu się jednak uwaga ponieważ jest dziełem bardzo ciekawym. Przede wszystkim jego pierwsza połowa. W dalszej części film traci trochę na jakości. Scenariusz zostaje spłycony a akcja staje się przewidywalna. Fabuła powoli się rozwija a z każdą minutą coraz bardziej wciąga widza. Jednak zamiast trzymać w napięciu do końca, zaczyna szybko dążyć do prostego zakończenia. Na uwagę zasługuje na pewno bardzo dobra obsada, a także strona audiowizualna. „L'ossessa” nie jest arcydziełem ale fani włoskiego horroru, szczególnie o tematyce opętania, powinni się z nim zapoznać.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-82372372380082975402021-09-09T19:44:00.004+02:002021-09-09T19:44:47.892+02:00Sensività - Kyra - La signora del lago - The House by the Edge of the Lake<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Enzo G. Castellari i jego kolejne dzieło.</div><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-W-4l3ZLpBHI/YTpFsQVBjPI/AAAAAAAAAho/WVPb7TkEsJ0eUgrSStIq0cUvOu1BWGMtwCLcBGAsYHQ/s1536/Sensitivita%2B00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="1110" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-W-4l3ZLpBHI/YTpFsQVBjPI/AAAAAAAAAho/WVPb7TkEsJ0eUgrSStIq0cUvOu1BWGMtwCLcBGAsYHQ/s320/Sensitivita%2B00.jpg" width="231" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Thriller „Sensività” („Kyra - La signora del lago”, „The House by the Edge of the Lake”) pochodzi z 1979 roku.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-rxCNnSFT1qk/YTpFs_BD_dI/AAAAAAAAAic/lgU45cul9M0gkc7czTpjpVHXK6riz4hoACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-rxCNnSFT1qk/YTpFs_BD_dI/AAAAAAAAAic/lgU45cul9M0gkc7czTpjpVHXK6riz4hoACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B05.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-1CEI1J6yb9M/YTpFt9qQnYI/AAAAAAAAAik/qnbpKYfVHNQYDY4QWqEdL8KtLU0hi-_PACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-1CEI1J6yb9M/YTpFt9qQnYI/AAAAAAAAAik/qnbpKYfVHNQYDY4QWqEdL8KtLU0hi-_PACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B11.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Reżyser, scenarzysta i aktor Enzo G. Castellari urodził się 29 lipca 1938 roku w Rzymie. Jego filmowy debiut przypadł na rok 1959 i rolę w przygodowym „Un canto nel deserto” wyreżyserowanym przez jego ojca Marino Girolami. Od roku 1960 pracował jako asystent reżysera przy filmach swojego ojca. W połowie lat 60-tych rozpoczął karierę reżyserską. Zaczynał od westernów, ale już w 1971 roku nakręcił swój pierwszy thriller - „Gli occhi freddi della paura”. Jego dotychczasowa kariera reżyserska zawiera 40 filmów. Premiera filmu „Sensività” odbyła się 28 września 1979 roku. Film nie odniósł sukcesu, a w latach 80-tych wprowadzono nową edycję dzieła. Nakręcono nowe sceny i zmontowano je ponownie z oryginalnymi scenami. Ich reżyserią zajął się Alfonso Brescia. Niestety zmieniono mocno zamysł Castellari'ego, a film stracił na jakości. Film ten ukazał się pod tytułem „Kyra - La signora del lago” i jest dostępny w przeciwieństwie o wersji oryginalnej.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-NS9Ecah4X20/YTpFt98Ng0I/AAAAAAAAAio/S4hFmfWEPSstgDof6NCHPaGFV_aG6dD8gCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-NS9Ecah4X20/YTpFt98Ng0I/AAAAAAAAAio/S4hFmfWEPSstgDof6NCHPaGFV_aG6dD8gCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B10.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/--VOHBRfBvyo/YTpFuyp35vI/AAAAAAAAAiw/tgYyanLpV1Aysj9qtPhI6Be7eM0SibfHACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/--VOHBRfBvyo/YTpFuyp35vI/AAAAAAAAAiw/tgYyanLpV1Aysj9qtPhI6Be7eM0SibfHACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B14.jpg" width="320" /></a></div><p style="text-align: justify;">Castellari napisał scenariusze do 24 swoich filmów. Jednak opisywany „Sensività” oparł na scenariuszu, którego autorem był José María Nunes. Urodził się 2 lutego 1930 roku w Faro w Portugalii. Wyjechał do Hiszpanii i to tam spędził swoja karierę. Stworzył fabułę do 20 filmów. Wyreżyserował 14 filmów, a kilkukrotnie wystąpił jako aktor. Znakomity artysta, który miał ogromny wpływ na hiszpańskie kino. Ostatnim jego dziełem był dramat „Res publica” z 2010 roku, który zarówno wyreżyserował jak i był autorem scenariusza. Artysta zmarł w wieku 80 lat 23 marca 2010 roku w Barcelonie. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-aGPLnSYeOUc/YTpFtUvcXFI/AAAAAAAAAik/3XiJ8UMsqdErWcbrVzVgzuJVXsxUuwIDgCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-aGPLnSYeOUc/YTpFtUvcXFI/AAAAAAAAAik/3XiJ8UMsqdErWcbrVzVgzuJVXsxUuwIDgCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B07.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-XvBDHi9OLzs/YTpFsrpK7_I/AAAAAAAAAic/89558kvMcFYEaB-RAzSAlpJFvC8aQLC1wCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-XvBDHi9OLzs/YTpFsrpK7_I/AAAAAAAAAic/89558kvMcFYEaB-RAzSAlpJFvC8aQLC1wCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B03.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Młoda kobieta Lillian, wraca po latach do swojej rodzinnej wioski. Planuje zbadać historię tutejszej wiedźmy Kiry. W trakcie pobytu w wiosce uprawia seks z przypadkowo poznanymi mężczyznami, którzy wkrótce potem giną w dziwnych okolicznościach. Świadkiem jej kolejnych seksualnych spotkań jest lokalna dziwaczka Lilith, która podobnie jak inni mieszkańcy oskarża Llilian o dokonanie morderstw...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-mhxhVIzep5I/YTpFsHOTMbI/AAAAAAAAAic/bTnfRCEYajIKQcNvudkzX9aQCneuQ-EsQCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-mhxhVIzep5I/YTpFsHOTMbI/AAAAAAAAAic/bTnfRCEYajIKQcNvudkzX9aQCneuQ-EsQCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B01.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TGl0yiJmPjA/YTpFtF6w0HI/AAAAAAAAAig/ew_OyL7Kv1kYFRKmG8zXL1J_B4G0gUhKACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-TGl0yiJmPjA/YTpFtF6w0HI/AAAAAAAAAig/ew_OyL7Kv1kYFRKmG8zXL1J_B4G0gUhKACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B06.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Reżyserowi udało się na planie zebrać bardzo dobrych i doświadczonych aktorów. Jako Lilian wystąpiła znakomita włoska aktorka Leonora Fani. Urodziła się 18 lutego 1954 roku w Crocetta del Montello w regionie Wenecja Euganejska jako Eleonora Cristofani. Zadebiutowała w 1973 roku rolą w filmie „Metti... che ti rompo il muso” („Suppose... I Break Your Neck”), reż. Giuseppe Vari. Występowała regularnie do roku 1986, kiedy to zakończyła karierę. W tym czasie zagrała w 28 produkcjach. Wielokrotnie wystąpiła we włoskich filmach grozy. W postać Lilith znakomicie wcieliła się hiszpańska aktorka Patricia Adriani. Urodziła się 2 czerwca 1958 roku w Madrycie jako María Asunción García Moreno. Karierę aktorską rozpoczynała w 1977 roku, w którym premierę miały aż cztery filmy z jej udziałem. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko, a aktorka potwierdziła nimi swój ogromny talent. Z początkiem lat 90-tych Adriani zaczęła grywać w telewizji, głównie w serialach. Ostatnia jej rola pochodzi z 2002 roku. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-wTOzjJ8MMqs/YTpFtaohe-I/AAAAAAAAAig/wTs8WuuHKEsnPp8rGgVTVfhrXf64CmZzACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-wTOzjJ8MMqs/YTpFtaohe-I/AAAAAAAAAig/wTs8WuuHKEsnPp8rGgVTVfhrXf64CmZzACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B08.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-lNfdrKRi0l4/YTpFtsfWTpI/AAAAAAAAAis/r47z4sjoCDQ9vPBQ7EzY_YWBTRjgudmLwCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-lNfdrKRi0l4/YTpFtsfWTpI/AAAAAAAAAis/r47z4sjoCDQ9vPBQ7EzY_YWBTRjgudmLwCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B09.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Rolę starego malarza zagrał w filmie bardzo doświadczony Vincent Gardenia. Włoski aktor urodził się jako Vincenzo Scognamiglio, 7 stycznia 1920 roku w Neapolu w regionie Kampania. W 1922 roku jego rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. Na scenie zadebiutował już w wieku 5 lat. W filmie zadebiutował w 1945 roku w „The House on 92nd Street” („Dom przy 92 Ulicy”), reż. Henry Hathaway. Był to początek znakomitej kariery, w której zagrał w 112 produkcjach. Bardzo ceniony aktor, dwukrotnie był nominowany do Oscara. Gardenia był również świetnym aktorem teatralnym. Zmarł 9 grudnia 1992 w Filadelfii. Przyczyną śmierci był zawał serca. Inspektora prowadzącego śledztwo śmierci kochanków Lilian zagrał sam reżyser. Castellari wystąpił w 35 filmach. Około połowa z tych filmów to jego własne dzieła.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-_HiTSKBXAQ4/YTpFs6A0XMI/AAAAAAAAAio/raiUSdhZXrg-ShIKN-rvf8sQYfC10bkwACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-_HiTSKBXAQ4/YTpFs6A0XMI/AAAAAAAAAio/raiUSdhZXrg-ShIKN-rvf8sQYfC10bkwACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B04.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-RfMrcNPOsLU/YTpFupwiaxI/AAAAAAAAAis/Y9eMNZrJoHcToGgH2s_3EN4ua6oU8fqNgCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-RfMrcNPOsLU/YTpFupwiaxI/AAAAAAAAAis/Y9eMNZrJoHcToGgH2s_3EN4ua6oU8fqNgCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B13.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiadał hiszpański operator Alejandro Ulloa. Jego filmowa kariera obejmowała lata 1946 do 1992. Rozpoczynał jako asystent kamerzysty, by po 10 latach pracować już jako autor zdjęć. W tej roli pracował przy niespełna 120 dziełach. Karierę zakończył w 1992 roku. Artysta zmarł w Madrycie 14 maja 2002 roku. Ścieżka dźwiękowa została skomponowana przez braci Guido i Maurizio De Angelis. Obaj artyści niejednokrotnie komponowali muzykę do filmów grozy. Często pracowali wspólnie. W „Sensività” muzyka jest bardzo klimatyczna i stanowi ważny element akcji. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-2YM_iSTfFF8/YTpFsVmzyYI/AAAAAAAAAic/jrfdcJtfmgElqUFIYHYp7qpGzAyM9Z23ACPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-2YM_iSTfFF8/YTpFsVmzyYI/AAAAAAAAAic/jrfdcJtfmgElqUFIYHYp7qpGzAyM9Z23ACPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B02.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Mg9UhSMFdJ4/YTpFuGMbKAI/AAAAAAAAAis/4BTSKIgUtzo8gWUN4jRTKDf_2kB2Yu01gCPcBGAYYCw/s366/Sensitivita%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="366" height="246" src="https://1.bp.blogspot.com/-Mg9UhSMFdJ4/YTpFuGMbKAI/AAAAAAAAAis/4BTSKIgUtzo8gWUN4jRTKDf_2kB2Yu01gCPcBGAYYCw/s320/Sensitivita%2B12.jpg" width="320" /></a></div><p></p><div style="text-align: justify;">Enzo G. Castellari nakręcił bardzo ciekawe dzieło. Kolejny film grozy, w którym najważniejszą rolę odgrywała atmosfera. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Postacie w filmie są bardzo wyraziste i znakomicie zagrane. Zdjęcia i znakomita muzyka dopełniają całości. Szkoda tylko, że film podczas ponownego montażu został tak bardzo zmieniony względem oryginału. Niestety stracił wiele na jakości. Powinni się z nim zapoznać przede wszystkim fani giallo.</div><span><!--more--></span><span><!--more--></span>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-86338388226719181472021-08-19T19:46:00.003+02:002021-08-19T19:46:25.398+02:00Il diavolo nel cervello - Devil in the Brain<div style="text-align: left;">Witam<br />Sergio Sollima po raz pierwszy na blogu.</div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-I4rlEutJqvI/YR6WggwKMBI/AAAAAAAAAgI/ZgQ27NKTjHAes_6T9T4oKbpWZPvq1gujwCLcBGAsYHQ/s650/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B00a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="650" data-original-width="437" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-I4rlEutJqvI/YR6WggwKMBI/AAAAAAAAAgI/ZgQ27NKTjHAes_6T9T4oKbpWZPvq1gujwCLcBGAsYHQ/s320/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B00a.jpg" width="215" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W 1972 roku nakręcił thriller „Il diavolo nel cervello” („Devil in the Brain”). <span></span></p><a name='more'></a><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-s1ACTYytQu0/YR6Wh_fix9I/AAAAAAAAAgg/SwgenRnFP8YlwbeNtucMMd5-x23xomZHgCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-s1ACTYytQu0/YR6Wh_fix9I/AAAAAAAAAgg/SwgenRnFP8YlwbeNtucMMd5-x23xomZHgCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B06.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-fnzw4KWgFs8/YR6WhfNFCtI/AAAAAAAAAgU/Yk-X3qWK2O47hL6SlqGsy1Bib31-0TrjwCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-fnzw4KWgFs8/YR6WhfNFCtI/AAAAAAAAAgU/Yk-X3qWK2O47hL6SlqGsy1Bib31-0TrjwCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B03.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Włoski reżyser i scenarzysta Sergio Sollima urodził się 17 kwietnia 1921 roku w Rzymie. Ukończył Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie i rozpoczął pracę jako krytyk filmowy. Na początku lat 50-tych zadebiutował jako scenarzysta. Jako reżyser zadebiutował w 1962 roku segmentem „Le donne” w komedii „L'amore difficile” („Trudna miłość”). Nakręcił parę filmów szpiegowskich i przeniósł się do westernów. Nakręcił trzy, które przyniosły mu sporą sławę. Następnie zaczął kręcić kryminały i thrillery. W tym okresie powstał opisywany thriller „Il diavolo nel cervello”. Od połowy lat 70-tych pracował przede wszystkim dla telewizji. Ostatnim jego dziełem był mini serial „Il figlio di Sandokan” („The Son of Sandokan”) z 1998 roku. W sumie w karierze wyreżyserował 20 dzieł. Artysta zmarł 1 lipca 2015 roku w Rzymie.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-XkNk2dvmkdM/YR6WholyHpI/AAAAAAAAAhI/5BF-G9n6wAAlJvC8FcZRcBX-UKGQV03qACPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-XkNk2dvmkdM/YR6WholyHpI/AAAAAAAAAhI/5BF-G9n6wAAlJvC8FcZRcBX-UKGQV03qACPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B05.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-xnDjc-zsE9M/YR6WiuagzgI/AAAAAAAAAhQ/IYoLb2-YL0YfVHrCv59wNuD9QtWkODPogCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-xnDjc-zsE9M/YR6WiuagzgI/AAAAAAAAAhQ/IYoLb2-YL0YfVHrCv59wNuD9QtWkODPogCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B10.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Jako scenarzysta Sollima pracował przy 35 produkcjach, w tym szesnastu swoich filmach. Jednym z nich jest „Il diavolo nel cervello”. Premiera filmu odbyła się 13 kwietnia 1972 roku. Za scenariusz odpowiadają tutaj poza reżyserem Suso Cecchi D'Amico i mało znany Luigi Emmanuele, który pracował przy zaledwie 16 filmach. Suso Cecchi D'Amico to z kolei bardzo doświadczona i ceniona scenarzystka. Urodziła się w Rzymie 21 lipca 1914 roku jako Giovanna Cecchi D'Amico. Tworzyła scenariusze do 130 dzieł. Jej kariera rozpoczęła się w 1946 roku. Współpracowała z wieloma znakomitymi artystami. Wielokrotnie była nagradzana za swoje dzieła. Artystka zmarła 31 lipca 2010 roku w Rzymie. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-7Bh-qM2WECQ/YR6WhrTLxII/AAAAAAAAAhQ/4gJC1HEu6t4YZwoiXDddmvwLvhLX3XiHACPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-7Bh-qM2WECQ/YR6WhrTLxII/AAAAAAAAAhQ/4gJC1HEu6t4YZwoiXDddmvwLvhLX3XiHACPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B04.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ETDFo-aEqLM/YR6WiSez7tI/AAAAAAAAAhM/Yrt4f8BEwRcBA_NN8z1X7BkQVZ_9fVLOACPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-ETDFo-aEqLM/YR6WiSez7tI/AAAAAAAAAhM/Yrt4f8BEwRcBA_NN8z1X7BkQVZ_9fVLOACPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B09.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Młody mężczyzna Oscar Minno wraca do Włoch po kilkuletnim pobycie w Wenezueli. Nawiązuje kontakt ze swoją dawną miłością Sandrą. Kobieta cierpi jednak na ciężki przypadek amnezji wywołanej tragiczną śmiercią jej męża, o którą podejrzewa swojego syna. Oscar wraz z zaprzyjaźnionym lekarzem próbują pomóc dziewczynie. Z każdą jednak chwilą narastają w nich wątpliwości związane ze śmiercią jej męża...</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-7HhALyQLWsU/YR6Wjdn5aRI/AAAAAAAAAhY/gQNpw4ayUGIRoFgOHh3T2R_TXqyB7ddnQCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-7HhALyQLWsU/YR6Wjdn5aRI/AAAAAAAAAhY/gQNpw4ayUGIRoFgOHh3T2R_TXqyB7ddnQCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B13.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-UUJMQtpdrfU/YR6Wix4ZG-I/AAAAAAAAAhY/QzqCnUkqBnkbl4mrYscQBkM5M1TSpKzEACPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-UUJMQtpdrfU/YR6Wix4ZG-I/AAAAAAAAAhY/QzqCnUkqBnkbl4mrYscQBkM5M1TSpKzEACPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B12.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W obsadzie filmu, która jest jego silną stroną, pojawiają się ciekawe nazwiska. Główną rolę żeńską zagrała Stefania Sandrelli. Aktorka urodzona 5 czerwca 1946 roku w Viareggio w regionie Toskania, znakomicie wcieliła się w postać Sandry Garces. W 1960 roku wygrała konkurs Miss Cinema Viareggio. Otworzyło jej to drogę do kariery filmowej, którą znakomicie wykorzystała. Już w roku kolejnym wystąpiła w trzech filmach. Bardzo szybko jej kariera nabrała tempa. Występowała w filmach wielu znanych reżyserów. Bardzo ceniona aktorka wielokrotnie była nominowana i nagradzana za swoje role. Jej filmografia zbliża się do 140 dzieł.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TEVNMlrTcWE/YR6WigQTrmI/AAAAAAAAAhU/stc5Qni24Ts0mGOfcCWP5ZjhppewRUOKQCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-TEVNMlrTcWE/YR6WigQTrmI/AAAAAAAAAhU/stc5Qni24Ts0mGOfcCWP5ZjhppewRUOKQCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B11.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-M4Gh2_-iStY/YR6Wjmr6awI/AAAAAAAAAhc/Zjj29wuu4rsuymVrkGnGh2Ptsww8PMhdgCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-M4Gh2_-iStY/YR6Wjmr6awI/AAAAAAAAAhc/Zjj29wuu4rsuymVrkGnGh2Ptsww8PMhdgCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B14.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Jako Oscar Minno wystąpił w filmie Keir Dullea. Urodził się 30 maja 1936 roku w Cleveland w stanie Ohio. Początek jego kariery aktorskiej to rok 1960. Po kilku małych rólkach, głównie w serialach, Dullea zagrał tytułową rolę w dramacie „David and Lisa” („Dawid i Lisa”), reż. Frank Perry z 1962 roku. Film odniósł ogromny sukces, a Dullea zyskał sporą sławę. Pojawiło się wiele ciekawych propozycji, z których aktor korzystał. W 1968 roku zagrał jedną z głównych ról w genialnym ponadczasowym dziele Stanleya Kubricka „2001: A Space Odyssey” („2001: Odyseja kosmiczna”). Na początku lat 70-tych wyjechał do Europy gdzie spędził kilka lat. W tym czasie wystąpił m.in. w „Il diavolo nel cervello”. Później wyjechał do Kanady gdzie zagrał w kultowym już horrorze „Black Christmas” („Czarne święta”), reż. Bob Clark z 1974 roku. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych nadal występował bardzo regularnie. W 1984 roku zagrał w kolejnym wielkim dziele, jakim był film Petera Hyamsa „2010: The Year We Make Contact” („2010: Odyseja kosmiczna”). Jego kariera sięga prawie 90 produkcji. Jednak Keir Dullea to przede wszystkim aktor teatralny i to właśnie na deskach teatru występuje najczęściej. </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-QN5X1kUIM5o/YR6WiEAPbYI/AAAAAAAAAhc/fOOt28ust68UMbz07jL9uzKdTZHyAEAUgCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-QN5X1kUIM5o/YR6WiEAPbYI/AAAAAAAAAhc/fOOt28ust68UMbz07jL9uzKdTZHyAEAUgCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B08.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-rGz2nLz8np8/YR6WgmhVusI/AAAAAAAAAhY/JBZZsLDbNhE6BkEvwtVUCZPNlxgpCLEYwCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-rGz2nLz8np8/YR6WgmhVusI/AAAAAAAAAhY/JBZZsLDbNhE6BkEvwtVUCZPNlxgpCLEYwCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B02.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Pod względem audiowizualnym film również prezentuje się znakomicie. Autorem zdjęć był Aldo Scavarda. Artysta urodzony 22 sierpnia 1923 roku w Turynie karierę rozpoczynał jako kamerzysta w połowie lat 40-tych. 10 lat później debiutował jako autor zdjęć. Rozpoczynał od filmów dokumentalnych. W 1960 roku był autorem zdjęć do dramatu „L'avventura” („Przygoda”), reż. Michelangelo Antonioni. W swojej karierze pracował jako autor zdjęć przy 24 filmach. Karierę w filmie zakończył w 1976 roku kiedy to wyreżyserował dramat „La linea del fiume”. Zdjęcia do „Il diavolo nel cervello” kręcone były w Lombardii w miastach Mediolan, Mantua, Como oraz w Sarego w regionie Wenecja Euganejska. Ścieżka dźwiękowa to dzieło samego Ennio Morricone. Kompozytor, który w swojej karierze pracował przy ponad 500 produkcjach, wykonał znakomitą pracę. To nazwisko jest gwarancją znakomitej muzyki, co potwierdził również w tym filmie. </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-RRNDCNs75Sk/YR6WiOtFzII/AAAAAAAAAhQ/xf16ah8gu-Yr7Y0gj5WaXClwq_MmJpKOACPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-RRNDCNs75Sk/YR6WiOtFzII/AAAAAAAAAhQ/xf16ah8gu-Yr7Y0gj5WaXClwq_MmJpKOACPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B07.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-s5dxbhkfpNU/YR6WgoMMEzI/AAAAAAAAAhY/SsK0gg-YyFkVuUH0_JXgpGIMWTmmk0uSQCPcBGAYYCw/s704/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-s5dxbhkfpNU/YR6WgoMMEzI/AAAAAAAAAhY/SsK0gg-YyFkVuUH0_JXgpGIMWTmmk0uSQCPcBGAYYCw/w400-h245/Il%2Bdiavolo%2Bnel%2Bcervello%2B01.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Sergio Sollima nakręcił giallo inne niż te do jakich przyzwyczajeni są widzowie. Jego dzieło jest zupełnie pozbawione scen krwawych oraz nagości. Nie pojawia się morderca w czarnych rękawiczkach. Cała akcja opiera się na bardzo dobrze skonstruowanej zagadce kryminalnej. Morderstwa, które wydarzyło się, a do którego bohaterowie wracają we wspomnieniach. Fabuła jest bardzo wciągająca. Atmosfera ciągłego napięcia potęgowana jest przez znakomitą muzykę. „Il diavolo nel cervello” to znakomity thriller z zaskakującym zakończeniem, który powinni zobaczyć fani giallo.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-82915974438350490862021-07-29T22:24:00.005+02:002021-07-29T22:24:25.300+02:00Il fantasma di Sodoma - Sodoma's Ghost - Duchy Sodomy<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Kolejne dzieło mistrza gore Lucio Fulci.</div><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-q7qxoKn8gbM/YQMLh7m5yWI/AAAAAAAAAew/oPMzpSmPRNEdTOe4Io8vOSswFVChJixzQCLcBGAsYHQ/s655/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="655" data-original-width="463" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-q7qxoKn8gbM/YQMLh7m5yWI/AAAAAAAAAew/oPMzpSmPRNEdTOe4Io8vOSswFVChJixzQCLcBGAsYHQ/s320/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B00.jpg" width="226" /></a></div><p style="text-align: justify;">Horror „Il fantasma di Sodoma” („Sodoma's Ghost”, „Duchy Sodomy”) pochodzi z 1988 roku.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-fqYDfXxT3BI/YQMLh_-_jfI/AAAAAAAAAfo/QTAai1eBh94Tr0VVjhn0DKiDs2timEvrwCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-fqYDfXxT3BI/YQMLh_-_jfI/AAAAAAAAAfo/QTAai1eBh94Tr0VVjhn0DKiDs2timEvrwCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B02.jpg" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Mrx7YwE14fc/YQMLi8QbrzI/AAAAAAAAAfo/b_jMK8QS75E00dV48ZEf970K5Pok3nm0gCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-Mrx7YwE14fc/YQMLi8QbrzI/AAAAAAAAAfo/b_jMK8QS75E00dV48ZEf970K5Pok3nm0gCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B05.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Lucio Fulci to reżyser, który zasłynął wspaniałymi horrorami obfitującymi w świetne sceny gore. Genialny reżyser nakręcił w swojej karierze 61 filmów. Specjalizował się w horrorach, w których jest niedoścignionym mistrzem. Jego dzieła należą do najważniejszych w gatunku. Kariera reżyserska Fulci'ego obejmuje lata 1948 do 1994. Rozpoczynał od krótkich filmów dokumentalnych. Jego pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym była komedia „I ladri” („Złodzieje”) z 1959 roku. Od połowy lat 60-tych reżyser zaczął kręcić thrillery. Z czasem zajął się mocniejszymi filmami grozy, w których ważną rolę odgrywały efekty gore. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-gAKeEUIxAmw/YQMLj8TW_II/AAAAAAAAAf0/iIkfxah-sikWjkkm0NIZP6SBj1SE-hesQCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-gAKeEUIxAmw/YQMLj8TW_II/AAAAAAAAAf0/iIkfxah-sikWjkkm0NIZP6SBj1SE-hesQCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B11.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-NjO1r-vigsk/YQMLjUfJH4I/AAAAAAAAAfo/3rppv7cUc5AY-abXmT11dEYa8OnC46prQCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-NjO1r-vigsk/YQMLjUfJH4I/AAAAAAAAAfo/3rppv7cUc5AY-abXmT11dEYa8OnC46prQCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B08.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Scenariusze do swoich filmów również często były jego dziełem. W swojej karierze pracował przy 66 scenariuszach. Również ten do opisywanego „Il fantasma di Sodoma” jest dziełem Fulci'ego. Ostatnim scenariuszem nad jakim pracował był do horroru „M.D.C. - Maschera di cera” („Maska z wosku”) w reżyserii Sergio Stivaletti. Scenariusz współtworzył wraz z innym włoskim mistrzem grozy Dario Argento. Film miał swoją premierę w 1997 roku. Nie dożył jej niestety Fulci, który zmarł na cukrzycę 13 marca 1996 roku w Rzymie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-eLab6R5-6g4/YQMLkZsHmzI/AAAAAAAAAf0/uUaSxTIaxg43MDI2njoomELC3lMrLOb9wCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-eLab6R5-6g4/YQMLkZsHmzI/AAAAAAAAAf0/uUaSxTIaxg43MDI2njoomELC3lMrLOb9wCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B14.jpg" width="400" /></a></div><div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-JTKZMvucjTw/YQMLkBBCgLI/AAAAAAAAAfs/dkHK6d_4LnkaXSuUkOmEDQHrM-eyJG-OwCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-JTKZMvucjTw/YQMLkBBCgLI/AAAAAAAAAfs/dkHK6d_4LnkaXSuUkOmEDQHrM-eyJG-OwCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B12.jpg" width="400" /></a></div></div><p style="text-align: justify;">W czasie podróży grupa nastolatków postanawia spędzić noc w opuszczonej willi. Wraz z nadejściem ciemności uświadamiają sobie, że wybrali bardzo złe miejsce na nocleg. Dawni lokatorzy nie zamierzają wypuścić intruzów... </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ePBm7s6rLjQ/YQMLit_1qDI/AAAAAAAAAfs/j_eTKDijpgsyrXlu8kTDmGVLVcEJkPtxACPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-ePBm7s6rLjQ/YQMLit_1qDI/AAAAAAAAAfs/j_eTKDijpgsyrXlu8kTDmGVLVcEJkPtxACPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B03.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-kozFoiHaPdU/YQMLjyP3EPI/AAAAAAAAAf0/qbN8VYBPUoMpZM57PrQ3hmVtAKVue4QXQCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-kozFoiHaPdU/YQMLjyP3EPI/AAAAAAAAAf0/qbN8VYBPUoMpZM57PrQ3hmVtAKVue4QXQCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B10.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W obsadzie pojawiają się głównie mało znani aktorzy. Jako Maria zagrała włoska aktorka Jessica Moore. Urodziła się 8 sierpnia 1967 roku w Urbino w regionie Marche jako Luciana Ottaviani. Jej kariera aktorska trwała zaledwie trzy lata. Od 1986 roku do 1989 roku zagrała w 10 filmach, najczęściej dziełach grozy. W filmie pojawiła się również Zora Kerova. Czeska aktorka urodziła się w Pradze 11 sierpnia 1950 roku. Karierę rozpoczynała jako tancerka i piosenkarka, by następnie przez modeling przejść do aktorstwa. W filmie zadebiutowała w drugiej połowie lat 70-tych. Występowała bardzo regularnie do połowy lat 90-tych. W XXI wieku zagrała jeszcze tylko trzy razy. Jej ostatnie dzieło pochodzi z 2012 roku. Filmografia aktorki obejmuje 35 dzieł. Przede wszystkim grała w filmach włoskich. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-qwoa3j2mYiA/YQMLi9r4veI/AAAAAAAAAfw/7YzeGRy7-00pa7iHfuXC811lDe8YBUKsQCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-qwoa3j2mYiA/YQMLi9r4veI/AAAAAAAAAfw/7YzeGRy7-00pa7iHfuXC811lDe8YBUKsQCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B04.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-NoDiqECRcBs/YQMLjl4GQnI/AAAAAAAAAfo/PdtaL0vtvbUuyDDwbro91HduQW-lb6leQCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-NoDiqECRcBs/YQMLjl4GQnI/AAAAAAAAAfo/PdtaL0vtvbUuyDDwbro91HduQW-lb6leQCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B09.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W rolę Paula wcielił się Claudio Aliotti. Aktor bardzo mało doświadczony dla którego rola w opisywanym filmie była siódmą i zarazem przedostatnią w karierze. Ostatnim jego filmem był dramat „Il decisionista”, reż. Mauro Cappelloni z 1997 roku. Najbardziej doświadczonym aktorem z całej obsady filmu był Al Cliver. Aktor wcielił się w pijanego nazistę. Urodził się w Aleksadnrii w Egipcie 16 lipca 1961 roku jako Pierluigi Conti. Znakomity włoski aktor, którego kariera rozpoczęła się w 1969 roku od małych rólek. Pierwszą poważną rolą aktora był występ w dramacie „Il saprofita”, reż. Sergio Nasca z 1974 roku. Karierę zakończył w roku 1990 mając 41 filmów na koncie. Najczęściej bo aż 9 razy zagrał w filmach, które wyreżyserował Lucio Fulci. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-7nT4qsyvie8/YQMLjNbBzjI/AAAAAAAAAfs/9kI56zB0tFUeANLJU9hFpBouCbzKxeZUgCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-7nT4qsyvie8/YQMLjNbBzjI/AAAAAAAAAfs/9kI56zB0tFUeANLJU9hFpBouCbzKxeZUgCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B07.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-HLh0z_mUN4k/YQMLh81lYdI/AAAAAAAAAfs/-9fOpl0dSc8JvMbxJcGu695a7dS-ZjFwwCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-HLh0z_mUN4k/YQMLh81lYdI/AAAAAAAAAfs/-9fOpl0dSc8JvMbxJcGu695a7dS-ZjFwwCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B01.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p>Pod względem audiowizualnym film prezentuje się bardzo dobrze. Autorem zdjęć był Silvano Tessicini. Artysta zaczynał karierę jako asystent kamerzysty w 1971 roku. Wkrótce pracował jako operator kamery a od 1988 pracował już jako autor zdjęć. W swojej karierze, która zakończył w 2001 roku pracował jako autor zdjęć do 16 filmów. Trzykrotnie pracował wraz z Lucio Fulcim. Ścieżkę dźwiękową skomponował Carlo Maria Cordio. Włoski muzyk i kompozytor urodził się 24 lutego 1952 roku w Rzymie. Bardzo utalentowany artysta w 1981 roku zadebiutował jako kompozytor muzyki filmowej. do końca lat 90-tych skomponował muzykę do ponad 40 produkcji. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-gMOkij3kw_E/YQMLjCZrJ9I/AAAAAAAAAfs/6Z8ynO-WZZMiD1vAyOx4OQJPh2L9m5sjQCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-gMOkij3kw_E/YQMLjCZrJ9I/AAAAAAAAAfs/6Z8ynO-WZZMiD1vAyOx4OQJPh2L9m5sjQCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B06.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-PBCl-0rLXrk/YQMLkP-6jCI/AAAAAAAAAfw/TdplAlXCcUMrTJ-J6FUgtfBgrle1hH5ZwCPcBGAYYCw/s608/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="608" height="295" src="https://1.bp.blogspot.com/-PBCl-0rLXrk/YQMLkP-6jCI/AAAAAAAAAfw/TdplAlXCcUMrTJ-J6FUgtfBgrle1hH5ZwCPcBGAYYCw/w400-h295/Il%2Bfantasma%2Bdi%2BSodoma%2B13.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">„Il fantasma di Sodoma” to zdecydowanie jest jedno ze słabszych dzieł Fulciego. Sam reżyser przyznał, że nie jest dobre. Mimo to film jest ciekawy i potrafi widza wciągnąć. Pierwsza scena wprowadza znakomity klimat, który niestety później gdzieś zanika. A szkoda. Jak na film Fulciego niewiele jest tutaj przemocy. Reżyser postawił raczej na wewnętrzne problemy bohaterów a nie na akcję. Całość ubarwił szczyptą erotyzmu. Film powinni zobaczyć przede wszystkim fani Fulci'ego.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-68213342625883986152021-07-08T21:17:00.003+02:002021-07-08T21:17:16.135+02:00La lunga spiaggia fredda - The Lonely Violent Beach<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Drugi film na blogu wyreżyserowany przez genialnego włoskiego scenarzystę Ernesto Gastaldi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-848cbPD_eDg/YOdNV8JuBtI/AAAAAAAAAdE/pFuUz5Xh0REzXuwTc2QwSJMOdVp0Vs4uQCLcBGAsYHQ/s655/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="655" data-original-width="467" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-848cbPD_eDg/YOdNV8JuBtI/AAAAAAAAAdE/pFuUz5Xh0REzXuwTc2QwSJMOdVp0Vs4uQCLcBGAsYHQ/s320/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B00.jpg" /></a></div><p style="text-align: justify;">W roku 1971 swoją premierę miał thriller „La lunga spiaggia fredda” („The Lonely Violent Beach”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-OC4xWymptm4/YOdNZSkHS8I/AAAAAAAAAdw/73SvCK5nc8cuXgMsMQr2Zj9G7aYCGdMMgCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-OC4xWymptm4/YOdNZSkHS8I/AAAAAAAAAdw/73SvCK5nc8cuXgMsMQr2Zj9G7aYCGdMMgCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B11.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Az7DKlh4488/YOdNZ8efdbI/AAAAAAAAAd4/718fGQDn-I42ELh234DCpsUgWb0QxtseQCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-Az7DKlh4488/YOdNZ8efdbI/AAAAAAAAAd4/718fGQDn-I42ELh234DCpsUgWb0QxtseQCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B13.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Ernesto Gastaldi to jeden z najważniejszych twórców włoskiej kinematografii. Urodził się 10 września 1934 roku w Graglia w regionie Piemont. Zadebiutował w 1960 roku. Napisał wtedy swój pierwszy scenariusz do horroru „L'amante del vampiro” („The Vampire's Lover”), reż. Renato Polselli. W tamtym czasie horror jako gatunek filmowy we Włoszech praktycznie nie istniał. Zaledwie trzy lata wcześniej Riccardo Freda nakręcił „I vampiri” („Wampiry”), który jest pierwszym włoskim horrorem. Gastaldi swój pierwszy film wyreżyserował w 1965 roku. Był to thriller „Libido”. W swojej karierze wyreżyserował tylko 5 filmów. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dntveg67D4U/YOdNXRNh5hI/AAAAAAAAAeU/ukErR4GP6hgj3yIpAqzzPtbct3wDvTQlgCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-dntveg67D4U/YOdNXRNh5hI/AAAAAAAAAeU/ukErR4GP6hgj3yIpAqzzPtbct3wDvTQlgCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B04.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-HUGjRCTSd1Q/YOdNZnNnLyI/AAAAAAAAAeM/9J59DySkkIUc9krxuRFwCJD2z-7J-56qgCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-HUGjRCTSd1Q/YOdNZnNnLyI/AAAAAAAAAeM/9J59DySkkIUc9krxuRFwCJD2z-7J-56qgCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B12.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Gastaldi przede wszystkim był genialnym scenarzystą. Napisał scenariusze do 124 filmów. W swojej bardzo bogatej karierze współpracował z największymi twórcami włoskiego kina. Wielokrotnie pisał fabuły do filmów giallo. Bardzo ceniony artysta swoją karierę zakończył w 1998 roku. Ostatnim filmem do jakiego napisał scenariusz był kryminał „Crimine contro crimine”, reż. Aldo Florio. Premiera „La lunga spiaggia fredda” odbyła się 6 maja 1971 roku. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-AxZBn4ITSE0/YOdNZILXQyI/AAAAAAAAAeI/jkCN98Y0CNwIEKwWnhmpaogKA1oSL0c-wCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-AxZBn4ITSE0/YOdNZILXQyI/AAAAAAAAAeI/jkCN98Y0CNwIEKwWnhmpaogKA1oSL0c-wCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B09.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Xix-AiGIPzg/YOdNY3txEaI/AAAAAAAAAeE/n0vo0WzbTEY8WXrT_yxLsTX3VQ5i6nNkQCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-Xix-AiGIPzg/YOdNY3txEaI/AAAAAAAAAeE/n0vo0WzbTEY8WXrT_yxLsTX3VQ5i6nNkQCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B08.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Harry i Jane to małżeństwo, które wyjeżdża na weekend do domku nad morzem. Spędzając samotnie czas na odludziu planują naprawić swój związek. Następnego dnia zostają w domku napadnięci przez grupę motocyklistów. Harry zostaje pobity, a Jane zgwałcona. To zdarzenie ma zgubny wpływ na wszystkich jego uczestników.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-NFeG6sMAhjc/YOdNWNXQABI/AAAAAAAAAeQ/bR3ji_hY1LQ-mtJjSoFzdObDMiNCN0WWwCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-NFeG6sMAhjc/YOdNWNXQABI/AAAAAAAAAeQ/bR3ji_hY1LQ-mtJjSoFzdObDMiNCN0WWwCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B02.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-GF15GaipD0A/YOdNYVhhfXI/AAAAAAAAAeA/rLkNNbyrS8Af6H9YhgVWr49egzAj3t0EwCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-GF15GaipD0A/YOdNYVhhfXI/AAAAAAAAAeA/rLkNNbyrS8Af6H9YhgVWr49egzAj3t0EwCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B06.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Główną rolę żeńską reżyser powierzył swojej żonie Marze Maryl. Aktorka urodziła się 7 kwietnia 1939 roku w Agrigento na Sycylii jako Chianetta Mara. Zadebiutowała w 1957 roku. W 1960 roku poślubiła Ernesto Gastaldi'ego. Od tego czasu występowała już tylko w jego filmach. Z drugiej strony reżyser we wszystkich swoich dziełach obsadzał swoją żonę w roli głównej. Wcielając się w rolę Jane kolejny raz udowodniła swój ogromny talent. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-juz4Xhvhj3Q/YOdNZXtq0NI/AAAAAAAAAeQ/JS7l8Cfk-PEwp_Yyq5nlthhvBv3R7YdYwCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-juz4Xhvhj3Q/YOdNZXtq0NI/AAAAAAAAAeQ/JS7l8Cfk-PEwp_Yyq5nlthhvBv3R7YdYwCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B10.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5KqMtpgZHEE/YOdNWJU9rWI/AAAAAAAAAeI/dqjeUwb9r38psEtHGilsXf72FiJgkFY1gCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-5KqMtpgZHEE/YOdNWJU9rWI/AAAAAAAAAeI/dqjeUwb9r38psEtHGilsXf72FiJgkFY1gCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B01.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Jako Fred wystąpił znakomity Robert Hoffmann. Austriak urodził się w Salzburgu 30 sierpnia 1939 roku. Jego kariera obejmuje lata 1964 do 2004. W ciągu tych 40 lat wystąpił w 66 produkcjach. Zadebiutował w 1964 roku historyczno-przygodowym „Angélique, marquise des anges” („Markiza Angelika”), reż. Bernard Borderie. W roku kolejnym wystąpił w drugiej części serii przygód markizy Angeliki de Sancé de Monteloup zatytułowanym „Merveilleuse Angélique” („Piękna Angelika”). Znakomity aktor niejednokrotnie wystąpił w filmach giallo.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-bzRw3pxr_p4/YOdNX4WifUI/AAAAAAAAAeA/xmwmuNKi5kUCmOHOpPzhyPf4r_rtN2QKQCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-bzRw3pxr_p4/YOdNX4WifUI/AAAAAAAAAeA/xmwmuNKi5kUCmOHOpPzhyPf4r_rtN2QKQCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B05.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Sw1kx92pq6U/YOdNaHVv4mI/AAAAAAAAAeQ/LBYwM_l3FbEbQwdwIZhzzxuyo_6wL47rwCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-Sw1kx92pq6U/YOdNaHVv4mI/AAAAAAAAAeQ/LBYwM_l3FbEbQwdwIZhzzxuyo_6wL47rwCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B14.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiadał mało znany Benito Frattari. Jego kariera autora zdjęć rozpoczęła się w 1962 roku od filmów dokumentalnych. Karierę zakończył w 1981 roku horrorem „Notturno con grida”, który wyreżyserował Ernesto Gastaldi. W sumie pracował przy 28 filmach. Ścieżka dźwiękowa skomponowana została przez genialnego Włocha Stelvio Cipriani. To jeden z najważniejszych kompozytorów włoskiej muzyki filmowej. Jego filmografia obejmuje ponad 240 tytułów. Genialny kompozytor zmarł w Rzymie 1 października 2018 roku.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-omxvN5fnBm4/YOdNW8xMjaI/AAAAAAAAAeM/5qW6cqxmPhgpwg44uvWc6iWy3r0qt8G8gCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-omxvN5fnBm4/YOdNW8xMjaI/AAAAAAAAAeM/5qW6cqxmPhgpwg44uvWc6iWy3r0qt8G8gCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B03.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KKfES3-9H6g/YOdNYl4EZ2I/AAAAAAAAAeE/683m8kY2UoENxOEzvx94kq8J18mgyn1XgCPcBGAYYCw/s720/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="720" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-KKfES3-9H6g/YOdNYl4EZ2I/AAAAAAAAAeE/683m8kY2UoENxOEzvx94kq8J18mgyn1XgCPcBGAYYCw/w400-h186/La%2Blunga%2Bspiaggia%2Bfredda%2B07.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Ernesto Gastaldi nakręcił tylko kilka filmów, ale są to filmy bardzo dobre. Również opisywany „La lunga spiaggia fredda” jest bardzo ciekawym filmem. Nie jest to typowe dzieło z gatunku rape & revenge. Film nie jest również dziełem brutalnym. Reżyser nie skupiał się tu na ukazaniu przemocy ale na przedstawieniu postaci oraz relacji zachodzących pomiędzy nimi. Bohaterów, którzy mają o wiele bardziej skomplikowane osobowości. Z czasem film z thrillera przeistacza się w dramat psychologiczny. Z każdą minutą seansu film wciąga coraz bardziej. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Fani kina giallo powinni ten film zobaczyć, przede wszystkim ze względu na samego reżysera.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-6010595025059754502021-06-10T22:48:00.006+02:002021-06-10T22:48:33.644+02:00Lo spettro - The Ghost<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Mistrz włoskiego horroru - Riccardo Freda.</div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TY6rDuXVoEE/YMJ4y8i00KI/AAAAAAAAAbg/djujxKX3M08YLAnMZw-5fEo5dVdBWIyhwCLcBGAsYHQ/s2048/Lo%2Bspettro%2B00a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1473" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-TY6rDuXVoEE/YMJ4y8i00KI/AAAAAAAAAbg/djujxKX3M08YLAnMZw-5fEo5dVdBWIyhwCLcBGAsYHQ/s320/Lo%2Bspettro%2B00a.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">W 1963 roku reżyser nakręcił horror „Lo spettro” („The Ghost”).<span><a name='more'></a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-iycFHT-noS0/YMJ4y8i-1QI/AAAAAAAAAbc/PNfm4yBbz7k8vqrunsQ3WIzfzFkofmZ4QCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-iycFHT-noS0/YMJ4y8i-1QI/AAAAAAAAAbc/PNfm4yBbz7k8vqrunsQ3WIzfzFkofmZ4QCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B02.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-yOEWYyjaq1A/YMJ4y-6sLBI/AAAAAAAAAbY/iKcZhaPUDtASv0Zw2_Z1Mw8O_OhKcA-_gCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-yOEWYyjaq1A/YMJ4y-6sLBI/AAAAAAAAAbY/iKcZhaPUDtASv0Zw2_Z1Mw8O_OhKcA-_gCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B01.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Riccardo Freda to jeden z najważniejszych twórców włoskiego horroru. Urodzony 24 lutego 1909 roku w Aleksandrii w Egipcie artysta swój pierwszy film wyreżyserował w 1942 roku. Była to komedia przygodowa „Don Cesare di Bazan”. Reżyser kręcił filmy należące do różnorodnych gatunków. Chyba najbardziej znany jest z filmów grozy. Jego horrory należą do najważniejszych włoskich dzieł tego gatunku. W swojej karierze nakręcił ponad 40 filmów. Ostatnim jego dziełem był horror „Murder Obsession” z 1981 roku. Reżyser zmarł w Rzymie, 20 grudnia 1999 roku.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KTTTZdvSGqA/YMJ41LOj_4I/AAAAAAAAAcg/38T4GQ8HfScYF9F8P-jl3R5L9N784QnjACPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-KTTTZdvSGqA/YMJ41LOj_4I/AAAAAAAAAcg/38T4GQ8HfScYF9F8P-jl3R5L9N784QnjACPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B10.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-D_G8r8niiys/YMJ4zo0F7fI/AAAAAAAAAcc/CWiYJ3P3vXIIMJj4yRwP_ybV84_qpr6pACPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-D_G8r8niiys/YMJ4zo0F7fI/AAAAAAAAAcc/CWiYJ3P3vXIIMJj4yRwP_ybV84_qpr6pACPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B04.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Riccardo Freda to nie tylko genialny reżyser ale również scenarzysta. Tworzył fabuły do większości swoich filmów. W sumie pracował przy scenariuszach do ponad 40 filmów. Napisał również scenariusz do opisywanego „Lo spettro”. Współscenarzystą był tutaj Włoch Oreste Biancoli. Urodzony w 1897 roku w Bolonii artysta tworzył scenariusze do prawie 100 filmów. „Lo spettro” był jednym z ostatnich filmów w jego karierze. Rok później zakończył karierę. Artysta zmarł 25 listopada 1971 roku w Rzymie. Premiera filmu odbyła się 30 marca 1963 roku.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-S4pkMAHCrJM/YMJ40zYJmzI/AAAAAAAAAco/k2mMNQiXlLk46xNQoW2w8N9nZnPrsTPDQCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-S4pkMAHCrJM/YMJ40zYJmzI/AAAAAAAAAco/k2mMNQiXlLk46xNQoW2w8N9nZnPrsTPDQCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B09.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-VXv0Byx4zbY/YMJ40fDXZTI/AAAAAAAAAcY/mcYN1D5V8GYgFxlmJMoCC4HK_B2Hiv2mgCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-VXv0Byx4zbY/YMJ40fDXZTI/AAAAAAAAAcY/mcYN1D5V8GYgFxlmJMoCC4HK_B2Hiv2mgCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B07.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Przykuty do wózka inwalidzkiego doktor Hichcock uważa, że może się wyleczyć poprzez wstrzykiwanie trucizny a zaraz po niej antidotum. Na co dzień opiekuje się nim młody doktor Livingstone, który ma potajemny romans z Margaret, żoną swojego pacjenta. Kobieta namawia swojego kochanka do podania mężowi trucizny bez dawki antidotum. Czy to jednak pozwoli kochankom uwolnić się od Hichcock'a i przejąć jego fortunę?</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-i2kUyn4SGRw/YMJ4zvQkIII/AAAAAAAAAck/vMIW9RgCud8ncVsOiDZVS9-AtM2l5GFgACPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-i2kUyn4SGRw/YMJ4zvQkIII/AAAAAAAAAck/vMIW9RgCud8ncVsOiDZVS9-AtM2l5GFgACPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B03.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-QdX6WxOj1vM/YMJ40XSF4QI/AAAAAAAAAcc/c89lE63XgvU7BjqMpdU_bBDvHt4sKtKYACPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-QdX6WxOj1vM/YMJ40XSF4QI/AAAAAAAAAcc/c89lE63XgvU7BjqMpdU_bBDvHt4sKtKYACPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B08.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Główną rolę w filmie reżyser powierzył genialnej Barbarze Steele. Angielska aktorka zasłynęła z licznych ról w horrorach. Urodziła się 29 grudnia 1937 roku w Birkenhead. Karierę rozpoczynała od małych rólek pod koniec lat 50-tych. W 1960 roku zagrała podwójną rolę w horrorze „La maschera del demonio” („Maska szatana”) w reżyserii Mistrza Mario Bavy. Film ten odniósł wielki sukces a rola Steele została dostrzeżona. Jej kariera nabrała dużego rozpędu. Najchętniej obsadzano ją w filmach grozy przed czym aktorka starała się bronić by nie zostać zaszufladkowaną. W 1963 roku wystąpiła w dramacie „8½” („Osiem i pół”) wielkiego Federico Fellini'ego. Nadal jednak jej sława rosła głównie dzięki filmom grozy. Jej dotychczasowa filmografia zawiera 66 tytułów. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TWpGUO_xlQo/YMJ41LwUx0I/AAAAAAAAAcs/z-IcY_PWwNYHQwHgTsJynCdMizdODsjzACPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-TWpGUO_xlQo/YMJ41LwUx0I/AAAAAAAAAcs/z-IcY_PWwNYHQwHgTsJynCdMizdODsjzACPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B11.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-CV9SPerkSyc/YMJ41zXk_OI/AAAAAAAAAcs/t4LvBkpuOQIKp8k-pBNbNwTDopwjeumdACPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-CV9SPerkSyc/YMJ41zXk_OI/AAAAAAAAAcs/t4LvBkpuOQIKp8k-pBNbNwTDopwjeumdACPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B14.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W rolę doktora Livingstone'a wcielił się amerykański reżyser i aktor Peter Baldwin. Urodzony 11 stycznia 1931 roku we wsi Winnetka w stanie Illinois artysta rozpoczynał karierę od aktorstwa na początku lat 50-tych. Występował regularnie aż do roku 1965. Do aktorstwa wrócił jeszcze na początku lat 70-tych kiedy to zagrał w 3 filmach i zrezygnował z aktorstwa. W sumie jako aktor wystąpił w 31 produkcjach. W 1964 roku Baldwin zadebiutował jako reżyser. To tutaj się naprawdę odnalazł kręcąc w karierze aż 110 dzieł. W 2002 roku odszedł na emeryturę. Zmarł 29 listopada 2017 roku w Pebble Beach w Kalifornii. Dla fanów giallo najbardziej znaną twarzą będzie Canon Owens, w którego wcielił się Umberto Raho. Bardzo charakterystyczny aktor często pojawiał się we włoskich filmach grozy. Aktor urodził się w Bari 4 lipca 1922 roku. Jego aktorska kariera obejmowała lata od 1948 do 1999. W tym okresie zagrał 135 ról. Raho zmarł 9 stycznia 2016 roku w Anzio w regionie Lacjum.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-izc1UdJjErY/YMJ40OukSDI/AAAAAAAAAco/GHj1sy-GZV8S1n7vZeaWRXHY2VqB_RJ4wCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-izc1UdJjErY/YMJ40OukSDI/AAAAAAAAAco/GHj1sy-GZV8S1n7vZeaWRXHY2VqB_RJ4wCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B06.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-3vtI5zZFEwU/YMJ4z1oa1II/AAAAAAAAAcY/DVd3mUVXA9YysSFtypznIL8_oywVfTcvwCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-3vtI5zZFEwU/YMJ4z1oa1II/AAAAAAAAAcY/DVd3mUVXA9YysSFtypznIL8_oywVfTcvwCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B05.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu były dziełem doświadczonego Włocha Raffaele Masciocchi. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1951 roku dramatem „Destino”, reż. Enzo Di Gianni. Wielokrotnie pracował przy filmach Riccardo Fredy. Bardzo utalentowany artysta w swojej karierze był autorem zdjęć do 36 filmów. Zdjęcia kręcone były w Blair Drummond House w Szkocji oraz w Rzymie. Za muzykę odpowiedzialny był urodzony 24 kwietnia 1924 roku w Palermo na Sycylii Franco Mannino. Jego debiutem filmowym była ścieżka dźwiękowa do musicalu „Maracatumba... ma non è una rumba!”, reż. Edmond Lozzi z 1949 roku. Jego kariera trwała do 1985 roku. Napisał muzykę do 34 filmów. Najczęściej, bo aż sześciokrotnie, współpracował z Riccardo Fredą. Muzyk, kompozytor i pisarz Franco Mannino zmarł w Rzymie 1 lutego 2005 roku w wyniku powikłań pooperacyjnych. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-J4h4XWxaHK8/YMJ41fcC7MI/AAAAAAAAAck/rbiZsoHqjf47dUlTVnI-XTCRUoeLuaGngCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-J4h4XWxaHK8/YMJ41fcC7MI/AAAAAAAAAck/rbiZsoHqjf47dUlTVnI-XTCRUoeLuaGngCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B12.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-MC9Td6oZ-Pg/YMJ410m-cYI/AAAAAAAAAco/1K-AW-e1PLo7EqXHtH6Mtq846MxzyOVXgCPcBGAYYCw/s704/Lo%2Bspettro%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="704" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-MC9Td6oZ-Pg/YMJ410m-cYI/AAAAAAAAAco/1K-AW-e1PLo7EqXHtH6Mtq846MxzyOVXgCPcBGAYYCw/w400-h245/Lo%2Bspettro%2B13.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Genialny horror gotycki w reżyserii włoskiego mistrza horroru. Riccardo Freda stworzył widowisko, od którego nie sposób oderwać wzrok. Film wciąga niesamowicie i trzyma w napięciu aż do samego, zaskakującego końca. Znakomicie zagrany, co w olbrzymiej mierze jest zasługą Barbary Steele. Kolejną mocną stroną filmu jest jego muzyka oraz klimat. „Lo spettro” to po prostu znakomite dzieło, które powinien zobaczyć każdy fan kina grozy.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-89324123029324951842021-05-13T21:25:00.001+02:002021-05-13T21:25:19.132+02:00Mozart è un assassino - Mozart Is a Murderer<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">W dzisiejszym wpisie przedstawiam film w reżyserii Sergio Martino.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5tWjEX_qHrM/YJ14z4tsWrI/AAAAAAAAAaI/25KmkNb8AsMZrzOSiq3ZPmMbU2BKMxIuQCLcBGAsYHQ/s1138/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B00b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1138" data-original-width="722" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-5tWjEX_qHrM/YJ14z4tsWrI/AAAAAAAAAaI/25KmkNb8AsMZrzOSiq3ZPmMbU2BKMxIuQCLcBGAsYHQ/s320/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B00b.jpg" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W roku 1999 reżyser nakręcił mało znane giallo „Mozart è un assassino” („Mozart Is a Murderer”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-37Fl3WYUYKQ/YJ141wT1wXI/AAAAAAAAAbE/R-KqSXwfzh8uAXFYjvUpZMcXGmH3UKh9QCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-37Fl3WYUYKQ/YJ141wT1wXI/AAAAAAAAAbE/R-KqSXwfzh8uAXFYjvUpZMcXGmH3UKh9QCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B09.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-4fu6Y1zDTPI/YJ1404SSFYI/AAAAAAAAAbQ/vZk5sRnvLvgnigFu_OniqWeSO5NbxPTNACPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-4fu6Y1zDTPI/YJ1404SSFYI/AAAAAAAAAbQ/vZk5sRnvLvgnigFu_OniqWeSO5NbxPTNACPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B04.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">Włoski reżyser, scenarzysta i producent urodził się 19 lipca 1938 roku w Rzymie. Początek jego kariery sięga roku 1963 kiedy to zaczynał jako asystent reżysera w horrorach „Il demonio” („Demon”), reż. Brunello Rondi oraz „La frusta e il corpo” („Bicz i ciało”), reż. Mario Bava. Jako reżyser zadebiutował w 1969 roku filmem dokumentalnym „Mille peccati... nessuna virtù” („Wages of Sin”). Jego filmografia obejmuje 66 tytułów. Ostatnim filmem jaki wyreżyserował jest dramat „Il paese delle piccole piogge” z 2012 roku. Artysta należy do czołowych twórców włoskiego kina grozy.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5Plt4h9j1D4/YJ14z3mOCoI/AAAAAAAAAbQ/UpXy6dLfP-gJGctMtSKXjl8WAaoN_oMjwCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-5Plt4h9j1D4/YJ14z3mOCoI/AAAAAAAAAbQ/UpXy6dLfP-gJGctMtSKXjl8WAaoN_oMjwCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B02.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-EQBcBd5HuFw/YJ140w3n9-I/AAAAAAAAAa8/Z-IX4PqqC3cZlbG7ZyC0GZJartW4eU4TQCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-EQBcBd5HuFw/YJ140w3n9-I/AAAAAAAAAa8/Z-IX4PqqC3cZlbG7ZyC0GZJartW4eU4TQCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B05.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Sergio Martino to również bardzo ceniony scenarzysta. Pierwszym dziełem do jakiego tworzył scenariusz był western „Per 100.000 dollari t'ammazzo” („For One Hundred Thousand Dollars for a Killing”), reż. Giovanni Fago z 1967 roku. Współpracował wtedy ze swoim bratem Luciano Martino oraz Ernesto Gastaldim. W sumie pisał scenariusze do 46 filmów. Większość z tych dzieł to filmy, które sam wyreżyserował. Jednym z nich jest opisywany „Mozart è un assassino”, który powstał w końcowej fazie kariery artysty kiedy kręcił on filmy już tylko dla telewizji.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-MMnBnS297Vw/YJ142GLin3I/AAAAAAAAAbI/BFxL-FNn6isC14QPr_RmeDqICjx_JAZ7ACPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-MMnBnS297Vw/YJ142GLin3I/AAAAAAAAAbI/BFxL-FNn6isC14QPr_RmeDqICjx_JAZ7ACPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B10.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-sDv7OYwOMqM/YJ142wNJglI/AAAAAAAAAbQ/k1ZkGXIg9hMyk-jN54mzXUSzkjcPNOn1ACPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-sDv7OYwOMqM/YJ142wNJglI/AAAAAAAAAbQ/k1ZkGXIg9hMyk-jN54mzXUSzkjcPNOn1ACPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B13.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W konserwatorium muzycznym odbywa się koncert kwintetu na fortepian i smyczki. Po występie, wracająca do domu skrzypaczka Chiara, zostaje zamordowana. Sprawę prowadzi Komisarz Maccari, którego żona zginęła jakiś czas temu z rąk seryjnego mordercy. Pomaga mu psycholog Marta Melli, której pacjentem jest jeden z występujących z Chiarą muzyków. Wkrótce dochodzi do kolejnego morderstwa, a na jaw wychodzą skrywane tajemnice z życia poszczególnych członków kwintetu...</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-wc0RkE26Fd0/YJ14zza8rgI/AAAAAAAAAa8/5IiVMKdkMmIVl0oE8SV1zRBjFXaeX07SACPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-wc0RkE26Fd0/YJ14zza8rgI/AAAAAAAAAa8/5IiVMKdkMmIVl0oE8SV1zRBjFXaeX07SACPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B01.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-X1Bsf0omahY/YJ140gNEc8I/AAAAAAAAAbQ/zrpDJnNdXkk64XZUjg9y7P2leMxZ8vzNACPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-X1Bsf0omahY/YJ140gNEc8I/AAAAAAAAAbQ/zrpDJnNdXkk64XZUjg9y7P2leMxZ8vzNACPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B03.jpg" width="400" /></a><span style="text-align: justify;"> </span></div><p></p><p style="text-align: justify;">W obsadzie dominują aktorzy bardzo mało doświadczeni. Prawie wszyscy dopiero tym filmem rozpoczynali swoje kariery. Główną rolę żeńską zagrała Daniela Scarlatti, która wcieliła się w rolę Marty Melli. Urodzona 28 lipca 1966 roku w Merano w regionie Trydent-Górna Adyga aktorka zadebiutowała w 1988 roku w dramacie „Il vizio di vivere” („Love for Life”), reż. Dino Risi. „Mozart è un assassino” pochodzi z początku jej kariery, która dotychczas obejmuje 22 dzieła. Po raz ostatni występowała w 2017 roku w serialu „La porta rossa” („The Red Door”), reż. Carmine Elia. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-XpxSBc21pE0/YJ142LOyDgI/AAAAAAAAAbU/S2PwVdw1VGQL6bblDsBUQ8E7C9v9lnzygCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-XpxSBc21pE0/YJ142LOyDgI/AAAAAAAAAbU/S2PwVdw1VGQL6bblDsBUQ8E7C9v9lnzygCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B11.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-S2WmU25arjM/YJ142kS1cGI/AAAAAAAAAbM/-DsxcLwIJOgHLlECxVZs_2IFbM7O1iGMACPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-S2WmU25arjM/YJ142kS1cGI/AAAAAAAAAbM/-DsxcLwIJOgHLlECxVZs_2IFbM7O1iGMACPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B12.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;">W rolę komisarza Maccari wcielił się włoski aktor Enzo De Caro. Urodził się 24 marca 1958 roku w Portici w regionie Kampania. Był jednym z najbardziej doświadczonych aktorów z całej obsady. Zadebiutował pod koniec lat 70-tych, ale regularnie zaczął występować dopiero od roku 1990. Dotychczas w karierze zagrał w niespełna 60 produkcjach. Ostatnim jego filmem jest dramat „Il re muore”, reż. Laura Angiulli z 2020 roku. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KOPujEykWps/YJ141rbrL4I/AAAAAAAAAbQ/pbiz4TPew98s8s681daosyZU-yvvBO_kQCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-KOPujEykWps/YJ141rbrL4I/AAAAAAAAAbQ/pbiz4TPew98s8s681daosyZU-yvvBO_kQCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B07.jpg" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-tgWQATdI718/YJ141jEeFzI/AAAAAAAAAbE/io7SKNYmygsdqsC21n-ZHQLbnMe2tVF7QCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-tgWQATdI718/YJ141jEeFzI/AAAAAAAAAbE/io7SKNYmygsdqsC21n-ZHQLbnMe2tVF7QCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B08.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiadał Włoch Bruno Cascio. Urodził się w Rzymie 26 kwietnia 1950 roku. Karierę rozpoczynał w 1972 roku jako asystent kamerzysty. 10 lat później pracował już jako kamerzysta, a od początku lat 90-tych pracował jako autor zdjęć. Najpierw przy dziełach dokumentalnych a zaraz potem fabularnych. Jego debiutanckim filmem fabularnym jako autor zdjęć był kryminał „Verso sud” („Way South”), reż. Pasquale Pozzessere z 1992 roku. Jego dotychczasowa filmografia jako zdjęciowca zamyka się w liczbie 45 filmów. Zdjęcia do „Mozart è un assassino” kręcone były w Rzymie. Ścieżkę dźwiękową z kolei skomponował urodzony 20 kwietnia 1953 roku w Rimini w regionie Emilia-Romania, Luigi Ceccarelli. Jako kompozytor muzyki filmowej zadebiutował w 1982 roku dziełem „Violenza in un carcere femminile” („Przemoc w więzieniu dla kobiet”), reż. Bruno Mattei. Od tego momentu komponował do ponad 50 filmów. Często również komponował muzykę na potrzeby teatru, Współpracuje również z włoską telewizją. </p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-c_XY7tBBdBY/YJ141dQWtMI/AAAAAAAAAbA/xBs-xymcRIoPBVvqsuBVXb21qQ_AcOfBgCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-c_XY7tBBdBY/YJ141dQWtMI/AAAAAAAAAbA/xBs-xymcRIoPBVvqsuBVXb21qQ_AcOfBgCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B06.jpg" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-74CdwGQfnP8/YJ1422PZ0iI/AAAAAAAAAbU/TxjZEAzc_ZAqwX_uBmlrpyKex4RzonnPwCPcBGAYYCw/s592/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="592" height="249" src="https://1.bp.blogspot.com/-74CdwGQfnP8/YJ1422PZ0iI/AAAAAAAAAbU/TxjZEAzc_ZAqwX_uBmlrpyKex4RzonnPwCPcBGAYYCw/w400-h249/Mozart%2Be%2Bun%2Bassassino%2B15.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Sergio Martino nakręcił bardzo ciekawe dzieło giallo, które mimo braku specyficznego klimatu dzieł z lat 70-tych, ogląda się bardzo przyjemnie. Jest bardzo ciekawa intryga kryminalna oraz morderstwa dokonywane w czarnych rękawiczkach. Dzieło pozbawione jest scen krwawych i brutalnych, ponieważ jest to film telewizyjny. Fabuła wciąga od samego początku. Kolejne ofiary i kolejni podejrzani pojawiają się wraz z biegiem akcji. Rozwiązanie zagadki następuje w ostatniej scenie. Reżyser stara się zmylić tropy aby widz nie domyślił się kto stoi jest morderstwami. Ciekawe późne dzieło giallo, które obowiązkowo powinien zobaczyć każdy fan gatunku.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-1044168964520780222021-04-22T21:23:00.000+02:002021-04-22T21:23:03.389+02:00L'ultimo treno della notte - Night Train Murders - Pociąg tortur<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Po dłuższej przerwie spowodowanej moimi problemami zdrowotnymi wracam, a wraz ze mną Aldo Lado.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-yAgsY-BOx_A/YIHKEiXB5II/AAAAAAAAI8Q/1LUYk26TpXUlGtDYBOhxV1lgROLXlYGUgCLcBGAsYHQ/s750/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B00a.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="355" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-yAgsY-BOx_A/YIHKEiXB5II/AAAAAAAAI8Q/1LUYk26TpXUlGtDYBOhxV1lgROLXlYGUgCLcBGAsYHQ/s320/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B00a.jpg" /></a></div><p style="text-align: justify;">Włoch w 1975 roku wyreżyserował thriller „L'ultimo treno della notte” („Night Train Murders”, „Pociąg tortur”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-heIbFrhpjnQ/YIHK3VXYaoI/AAAAAAAAAX4/dU92lSCbuAcsNUQFlubCaA8lnNxhYQZ8ACLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-heIbFrhpjnQ/YIHK3VXYaoI/AAAAAAAAAX4/dU92lSCbuAcsNUQFlubCaA8lnNxhYQZ8ACLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B07.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-P5ZYXEepM4E/YIHK3XaEFOI/AAAAAAAAAX0/wKa5Xrs7A-s2hVPT9HihbFKBWrvs_0J4QCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-P5ZYXEepM4E/YIHK3XaEFOI/AAAAAAAAAX0/wKa5Xrs7A-s2hVPT9HihbFKBWrvs_0J4QCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B01.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Urodzony w 1934 roku Aldo Lado należy do czołowych twórców kina giallo. Włoski reżyser i scenarzysta nie ma jednak zbyt bogatej filmografii. Jego kariera trwała od końca lat 60-tych XX wieku aż do 2013 roku, kiedy to wyreżyserował swój ostatni film. Był to horror „Il Notturno di Chopin”. W sumie nakręcił 22 filmy. Prawie połowa z nich przypadła na lata 70-te i są to najlepsze dzieła artysty. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Q90VP1LMq78/YIHLC9KXrEI/AAAAAAAAAYA/AqQsNArtkW8dGNZezg06U9PZriT0CuGqgCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-Q90VP1LMq78/YIHLC9KXrEI/AAAAAAAAAYA/AqQsNArtkW8dGNZezg06U9PZriT0CuGqgCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B06.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-tdYyUhhpAQo/YIHLCqKKeII/AAAAAAAAAX8/vMdNOn5OgjUZUeYH_fWmZOXYZ_yLr8CBQCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-tdYyUhhpAQo/YIHLCqKKeII/AAAAAAAAAX8/vMdNOn5OgjUZUeYH_fWmZOXYZ_yLr8CBQCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B10.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Ciekawy scenariusz jest autorstwa m.in. Aldo Lado. Poza nim współtworzyli go o wiele mniej doświadczeni Roberto Infascelli, Renato Izzo oraz Ettore Sanzò. Aldo Lado miał na swoim koncie 25 scenariuszy. Zdecydowana większość dotyczy filmów, które sam wyreżyserował. Wiele z tych filmów to dzieła grozy. Fabuła filmu wciąga od samego początku i trzyma w napięciu aż do ostatniej sceny. Premiera „L'ultimo treno della notte” miała miejsce 8 kwietnia 1975 roku.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Y56QHpqiDIg/YIHLOQ2-s3I/AAAAAAAAAYQ/uG7LL5f6BG8AJRok6gKKlB317CXOt1HvwCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-Y56QHpqiDIg/YIHLOQ2-s3I/AAAAAAAAAYQ/uG7LL5f6BG8AJRok6gKKlB317CXOt1HvwCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B13.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-nQFyAoAqFYE/YIHLOfRryjI/AAAAAAAAAYM/K79MYt1thJgoI_2D7ZwzfQAn-rYfMZwgQCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-nQFyAoAqFYE/YIHLOfRryjI/AAAAAAAAAYM/K79MYt1thJgoI_2D7ZwzfQAn-rYfMZwgQCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B09.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Dwie młode dziewczyny Margaret i Lisa wyjeżdżają z Niemiec do Włoch by spędzić święta z rodzicami Lisy. Na środek lokomocji wybierają pociąg. Uciekając przed policją do tego samego pociągu wsiada również dwóch młodych kryminalistów. Podczas podróży do towarzystwa mężczyzn przyłącza się tajemnicza kobieta, która wraz z nimi terroryzuje niewinne dziewczyny. Wkrótce dochodzi do tragedii...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/--TJBBp_A6xQ/YIHLZKoMyTI/AAAAAAAAAYc/VzwVv9zokVwJE3Q-WCgwVgWwYEV3HDe7ACLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/--TJBBp_A6xQ/YIHLZKoMyTI/AAAAAAAAAYc/VzwVv9zokVwJE3Q-WCgwVgWwYEV3HDe7ACLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B04.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-2ipEipblPdc/YIHLZIVI-kI/AAAAAAAAAYY/3fFTbRVSqV0gz6uxKHuQBf3b3muKUQKhgCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-2ipEipblPdc/YIHLZIVI-kI/AAAAAAAAAYY/3fFTbRVSqV0gz6uxKHuQBf3b3muKUQKhgCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B08.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W filmie pojawiło się wielu ciekawych aktorów. Role Lisy i Margaret przypadły początkującym aktorkom. Jako Lisa wystąpiła Włoszka Laura D'Angelo, a w postać Margaret wcieliła się amerykańska aktorka Irene Miracle. Obie aktorki niestety nie zrobiły wielkich karier w filmie. Dużą karierę zrobiła z kolei Macha Méril, która zagrała postać tajemniczej kobiety z pociągu. Francuska aktorka urodziła się 3 września 1940 roku w mieście Rabat, które jest stolicą Maroka. Zadebiutowała w 1960 roku rolą w filmie „La main chaude” („The Itchy Palm”), reż. Gérard Oury. Błyskawicznie jej kariera nabrała tempa, a utalentowana aktorka występowała regularnie po parę filmów w roku. Jej ostatnia rola pochodzi z 2019 roku i jest to dramat „L'enfant que je n'attendais pas” („The Unexpected Child”), reż. Bruno Garcia. Jest to 144 tytuł w jej filmografii. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-aG0PG-G-8xo/YIHLqOOtnTI/AAAAAAAAAYs/f2rRX3FOtjEk75zqM5WN-vHm7AwxE34CgCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-aG0PG-G-8xo/YIHLqOOtnTI/AAAAAAAAAYs/f2rRX3FOtjEk75zqM5WN-vHm7AwxE34CgCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B03.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-z973w5We_0s/YIHLqBHRZrI/AAAAAAAAAYw/odng1L_71pk28S-EK9NAGQl9_UbOjyp5QCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-z973w5We_0s/YIHLqBHRZrI/AAAAAAAAAYw/odng1L_71pk28S-EK9NAGQl9_UbOjyp5QCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B11.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W role dwóch młodych przestępców wcielili się Flavio Bucci i Gianfranco De Grassi. Obaj dopiero rozwijali swoje kariery. Z tej dwójki więcej ról zagrał Bucci, bo prawie 100. De Grassi zakończył swoją filmografię na niespełna 20 tytułach. Jako doktor Giulio Stradi znakomicie w filmie zagrał Enrico Maria Salerno. Aktor urodził się 18 września 1926 roku w Mediolanie, a zadebiutował w filmie jeszcze pod koniec lat czterdziestych. Występował regularnie do roku 1992. W sumie zagrał w ponad 120 produkcjach. Pisał również scenariusze oraz wyreżyserował kilka filmów. Był także bardzo cenionym aktorem teatralnym. Salerno zmarł 28 lutego 1994 roku w Rzymie na raka płuc.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-WZriYzExbbY/YIHL4NcMxcI/AAAAAAAAAZE/9-HruaWAKpg4CACu4uoU1akrh4xB-onwwCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-WZriYzExbbY/YIHL4NcMxcI/AAAAAAAAAZE/9-HruaWAKpg4CACu4uoU1akrh4xB-onwwCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B02.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KCXwkny-qnQ/YIHL4IJTGNI/AAAAAAAAAZI/IBLFFXb1W58KlBcslJfsr4OepF6JYvDRwCLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-KCXwkny-qnQ/YIHL4IJTGNI/AAAAAAAAAZI/IBLFFXb1W58KlBcslJfsr4OepF6JYvDRwCLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B14.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Za zdjęcia odpowiedzialny był Gábor Pogány. Urodzony w 1915 roku w Budapeszcie artysta swoją karierę rozpoczynał jako operator kamery w 1938 roku. W 1941 roku zadebiutował jako autor zdjęć. Jego kariera związana jest głównie z kinem włoskim. Pracował przy ponad 120 filmach kończąc karierę w 1991 roku. Osiem lat później artysta zmarł w Rzymie. Zdjęcia do filmu kręcone były w Monachium w Niemczech, w Innsbrucku w Austrii i w Perugii we Włoszech. Ścieżka dźwiękowa to dzieło genialnego Ennio Morricone. Świetna nastrojowa muzyka jest bardzo silnym atutem filmu. Morricone to artysta, który stworzył wiele wspaniałych kompozycji. W swojej bardzo bogatej karierze komponował do ponad 520 filmów. Tworzył do końca życia. Zmarł w Rzymie 6 lipca 2020 roku.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-xc8134Kf10c/YIHMVoisROI/AAAAAAAAAZo/XrtOrKfkDXgH_GXY7LKUadkYCt-7RryFACLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-xc8134Kf10c/YIHMVoisROI/AAAAAAAAAZo/XrtOrKfkDXgH_GXY7LKUadkYCt-7RryFACLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B05.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-PJZURhyAxOs/YIHMVxIsZ6I/AAAAAAAAAZk/BBDMxNSDoJ0PuhNPc8nbOWmJL0wSseSGACLcBGAsYHQ/s1892/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1022" data-original-width="1892" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-PJZURhyAxOs/YIHMVxIsZ6I/AAAAAAAAAZk/BBDMxNSDoJ0PuhNPc8nbOWmJL0wSseSGACLcBGAsYHQ/w400-h216/L%2527ultimo%2Btreno%2Bdella%2Bnotte%2B12.jpg" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">„L'ultimo treno della notte” to bardzo ciekawy thriller, który ogląda się z ogromnym zainteresowaniem. Bardzo klimatyczne dzieło ukazujące piekło, jakie przeżywają dwie młode dziewczyny, które na swej drodze spotkały nieodpowiednich ludzi. Spotkanie dwóch młodych mężczyzn rozpoczyna się bardzo niewinnie, jednak z każdą chwilą sytuacja dziewczyn staje się coraz bardziej dramatyczna. Fabuła jest bardzo realistyczna i logiczna. Aldo Lado nakręcił znakomite dzieło, które bazuje na bardzo silnym kontraście. Z jednej strony jest niczym nieuzasadniona przemoc jaka staje się udziałem dwóch zbirów. Z drugiej strony są rodzice Lisy, którzy przygotowują się do nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia. Stroją choinkę, kupują prezenty dla dziewczyn, które mają następnego ranka przyjechać. Z jednej strony dobroduszny chirurg doktor Stradi, a z drugiej dwaj młodociani przestępcy, którzy nic nie robią sobie z prawa. Film jest obowiązkową pozycją dla fanów włoskiego kina grozy oraz filmów nurtu „rape & revenge”.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/04923898585379274110noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-15718980089868315542021-02-24T22:39:00.001+01:002021-02-24T22:40:16.270+01:00Dłuższa przerwa<div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">W związku z tym, że przerwa na blogu potrwa jeszcze minimum dwa tygodnie zapraszam do obejrzenia krótkiego filmiku.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dz59DHqw3GmbRqjaLuunfkUwoAuqL3BMkqkCNoyF4Nlyrn14c9pagCsZHy9BDAkfFwjerb7DGMMHLrTnxWv0A' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/04923898585379274110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-8641933129499439022021-01-28T20:03:00.002+01:002021-01-28T20:05:47.087+01:00Il miele del diavolo - The Devil's Honey - Niebezpieczna obsesja<div style="text-align: justify;">Witam<br />Pierwszy wpis w 2021 roku należy do Mistrza Lucio Fulci.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-DuJec9RV8YI/YBMHafwn-sI/AAAAAAAAAVw/fk0yCWH1iaw2LEquWLdR6i5Vbjh_1OsagCLcBGAsYHQ/s1116/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B00.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1116" data-original-width="800" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-DuJec9RV8YI/YBMHafwn-sI/AAAAAAAAAVw/fk0yCWH1iaw2LEquWLdR6i5Vbjh_1OsagCLcBGAsYHQ/s320/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B00.jpg" /></a></div><p style="text-align: justify;">W 1986 roku nakręcił on thriller „Il miele del diavolo” („The Devil's Honey”, „Niebezpieczna obsesja”).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-mjAVSJ0kazY/YBMHbNfyzCI/AAAAAAAAAV8/QFk1ZnAFixESac_Bzj3dZHzvjC2q1cyfwCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B04.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-mjAVSJ0kazY/YBMHbNfyzCI/AAAAAAAAAV8/QFk1ZnAFixESac_Bzj3dZHzvjC2q1cyfwCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B04.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-X3u_IZAwk5g/YBMHcrYhluI/AAAAAAAAAWY/lbIv-XxhdmUXsb3IzDi1Sk5VprnA9tTfQCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B11.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-X3u_IZAwk5g/YBMHcrYhluI/AAAAAAAAAWY/lbIv-XxhdmUXsb3IzDi1Sk5VprnA9tTfQCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B11.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Lucio Fulci to włoski mistrz gore, który należy do czołowych twórców horroru. Urodził się w Rzymie 17 czerwca 1927 roku. Karierę rozpoczynał w 1948 roku od kręcenia krótkich filmów dokumentalnych. Przede wszystkim jednak był genialnym reżyserem filmów grozy. Spod jego ręki wyszło wiele wspaniałych dzieł. Ostatni swój film wyreżyserował w 1991 roku. 13 marca 1996 roku Lucio Fulci zmarł w wyniku komplikacji związanych z cukrzycą. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-_nl1K3VudTU/YBMHdmZMeOI/AAAAAAAAAW8/ph63fAGOSmsD5sT2_-YvK4ulHSqcDl6XQCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B15.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-_nl1K3VudTU/YBMHdmZMeOI/AAAAAAAAAW8/ph63fAGOSmsD5sT2_-YvK4ulHSqcDl6XQCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B15.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-oakfo53189w/YBMHbpG9BkI/AAAAAAAAAWs/AVCeFNvYO_83Sqq3-tpvO4KsF_7mmQSywCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B06.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-oakfo53189w/YBMHbpG9BkI/AAAAAAAAAWs/AVCeFNvYO_83Sqq3-tpvO4KsF_7mmQSywCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B06.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Fulci był również znakomitym scenarzystą. Pisał scenariusze do większości swoich filmów. Podobnie było z opisywanym „Il miele del diavolo”. Tutaj był jednym ze współscenarzystów. Pozostałymi scenarzystami byli Jaime Jesús Balcázar, Ludovica Marineo i Vincenzo Salviani. Z tej trójki największą karierę zrobił Balcázar, który pisał scenariusze do niespełna 30 filmów. Lucio Fulci z kolei pisał scenariusze do ponad 60 dzieł. Często pojawiał się w swoich filmach w niewielkich rolach. W opisywanym „Il miele del diavolo” zagrał sprzedawcę bransoletek. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-gt0mGJR_ppM/YBMHdX1lJzI/AAAAAAAAAW4/kiM9hC3ID2ANuo26mYz6jG-nCnvIS8nGQCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B14.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-gt0mGJR_ppM/YBMHdX1lJzI/AAAAAAAAAW4/kiM9hC3ID2ANuo26mYz6jG-nCnvIS8nGQCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B14.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dfY61rDHcAs/YBMHcR6P0CI/AAAAAAAAAWw/bvIQJ_OUA9QnhssCfkluui8LbslSeB3ZQCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B09.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-dfY61rDHcAs/YBMHcR6P0CI/AAAAAAAAAWw/bvIQJ_OUA9QnhssCfkluui8LbslSeB3ZQCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B09.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Młody saksofonista Johnny ulega wypadkowi na motorze. Trafia na stół operacyjny. Zabieg przeprowadza chirurg dr. Simpson, który przeżywa ogromne kłopoty małżeńskie. W trakcie operacji nie potrafi się wystarczająco skoncentrować i doprowadza do śmierci mężczyzny. Dziewczyna Johnny'ego, Jessica nie potrafi wybaczyć tego lekarzowi. Nęka go telefonami a następnie uprowadza i torturuje...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-uN7s9T9aC_w/YBMHaTYDKhI/AAAAAAAAAW4/ZrjDKmTYXVgHTRQ6UuUK44ig0USheQiqgCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B01.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-uN7s9T9aC_w/YBMHaTYDKhI/AAAAAAAAAW4/ZrjDKmTYXVgHTRQ6UuUK44ig0USheQiqgCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B01.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-UJ9_0WrJ9Ro/YBMHb236yJI/AAAAAAAAAWw/NsoMxGwUWMs7SnrcrQaAvb-KLHI9Rkz8QCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B08.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-UJ9_0WrJ9Ro/YBMHb236yJI/AAAAAAAAAWw/NsoMxGwUWMs7SnrcrQaAvb-KLHI9Rkz8QCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B08.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Reżyser zatrudnił wielu aktorów z bardzo małym doświadczeniem. Wszyscy jednak spisali się bardzo dobrze. Jako Jessica zagrała hiszpańska aktorka Blanca Marsillach. Urodziła się w 1966 roku, a karierę aktorską zaczynała w roku 1984. Dotychczas wystąpiła w niespełna 30 produkcjach. Pochodzi z aktorskiej rodziny. Jej rodzice Teresa del Río i Adolfo Marsillach byli znakomitymi aktorami, a jej siostra Cristina Marsillach zagrała m.in. główną rolę w giallo Dario Argento „Opera” z 1987 roku. W rolę Carol Simpson wcieliła się z kolei francuska aktorka Corinne Cléry. Urodzona w 1950 roku w Paryżu aktorka zadebiutowała jako osiemnastolatka w dramacie „Les poneyttes”, reż. Joël Le Moigné. W swojej bogatej karierze zagrała wiele wspaniałych ról. Wielokrotnie występowała we włoskich filmach grozy. W 1979 roku zagrała również u boku Rogera Moore'a w filmie o przygodach agenta Jamesa Bonda „Moonraker”. Jej dotychczasowa filmografia obejmuje 70 tytułów. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-8Dw05q40WRY/YBMHcRk6uaI/AAAAAAAAAW4/5qOq9vUJp54qdXjaz5M1RoJlbl9ok0HpgCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B10.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-8Dw05q40WRY/YBMHcRk6uaI/AAAAAAAAAW4/5qOq9vUJp54qdXjaz5M1RoJlbl9ok0HpgCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B10.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-UoWVmWyIqwY/YBMHbfI9ZNI/AAAAAAAAAW0/0KNYd9-KDXwAIz1fUE7gLBQUFdyt3kqXACPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B05.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-UoWVmWyIqwY/YBMHbfI9ZNI/AAAAAAAAAW0/0KNYd9-KDXwAIz1fUE7gLBQUFdyt3kqXACPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B05.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Znakomicie w rolę doktora Wendell'a Simpson'a wcielił się Brett Halsey. Charles Oliver Hand, bo tak brzmi jego prawdziwe nazwisko, urodził się 20 czerwca 1933 roku w Santa Ana w Kalifornii. W 1953 roku zadebiutował w dramacie „All I Desire” („Należysz do mnie”), reż. Douglas Sirk. Na początku grywał małe rólki. Z czasem zaczął grywać poważniejsze role. Na początku lat 60-tych przeniósł się do Włoch gdzie grywał regularnie aż do powrotu do Stanów na początku lat 70-tych. W latach 1986 do 1990 wystąpił w 4 filmach wyreżyserowanych przez Lucio Fulci. Jego filmografia zawiera ponad 150 tytułów. Po raz ostatni pojawił się w 2015 roku w filmie akcji „Risk Factor”, reż. Frank A. Caruso. Jako Johnny wystąpił w filmie Stefano Madia. Aktor wystąpił w zaledwie 19 filmach. Po raz ostatni zagrał w 1993 roku. 16 grudnia 2004 roku Madia zmarł mając zaledwie 49 lat. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-VyEMcTcO0HI/YBMHaZD_FSI/AAAAAAAAAW4/gdOkn28dvyEWMk6AivnoLzWUPoM2tfKGQCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B02.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-VyEMcTcO0HI/YBMHaZD_FSI/AAAAAAAAAW4/gdOkn28dvyEWMk6AivnoLzWUPoM2tfKGQCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B02.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TnZR8B5uPCc/YBMHdDVkcII/AAAAAAAAAW4/WotCMkKYLLMw2UMBVwtpO2PLzjnKWtRMgCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B13.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-TnZR8B5uPCc/YBMHdDVkcII/AAAAAAAAAW4/WotCMkKYLLMw2UMBVwtpO2PLzjnKWtRMgCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B13.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu są dziełem hiszpańskiego operatora. Alejandro Ulloa urodził się w Madrycie 14 września 1926 roku. Był synem aktora i reżysera Alejandro Ulloa. Karierę w filmie rozpoczynał w 1946 roku jako asystent kamerzysty. Od 1957 roku pracował jako autor zdjęć. W swojej karierze był autorem zdjęć do prawie 120 filmów. Film kręcony był w lutym i marcu 1986 roku. Zdjęcia powstały w Hiszpanii w Barcelonie oraz we Włoszech w Wenecji. Ulloa zmarł 14 maja 2002 roku w Madrycie. Ścieżkę dźwiękową skomponował Włoch Claudio Natili. Był członkiem zespołu I Romans, w którym grał na gitarze i śpiewał. Skomponował muzykę tylko do 4 filmów. Muzyka w „Il miele del diavolo” jest bardzo klimatyczna.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-XRkd74LNruk/YBMHb_F8u-I/AAAAAAAAAW4/vQsGGc9tlL4xz2fe39wCELGtGUvl1N5JQCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B07.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-XRkd74LNruk/YBMHb_F8u-I/AAAAAAAAAW4/vQsGGc9tlL4xz2fe39wCELGtGUvl1N5JQCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B07.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-hExCTDwDhAw/YBMHdIj0vJI/AAAAAAAAAW0/_-4JKtxBjvMLvEMFFE9qfYWhARGXtNNOgCPcBGAYYCw/s1280/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B12.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="692" data-original-width="1280" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-hExCTDwDhAw/YBMHdIj0vJI/AAAAAAAAAW0/_-4JKtxBjvMLvEMFFE9qfYWhARGXtNNOgCPcBGAYYCw/w400-h216/Il%2Bmiele%2Bdel%2Bdiavolo%2B12.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Lucio Fulci nakręcił bardzo ciekawy thriller erotyczny, w którym ukazane są problemy w związkach, w jakich żyli główni bohaterowie. Problemy te niestety doprowadziły do ogromnej tragedii. Jessica żyła z Johnnym w bardzo toksycznym związku. Związek doktora Simpson'a z kolei się rozpadał, a on sam często korzystał z usług prostytutek. W momencie śmierci Johnny'ego coś w Jessice pękło. Nie potrafiła żyć bez ukochanego. Nie potrafiła również wybaczyć doktorowi, że pozwolił chłopakowi umrzeć. Zdecydowała się na krok z którego nie było już odwrotu. Akcja w filmie rozgrywa się w bardzo spokojnym tempie. Film obfituje w sceny rozbierane. Na pewno dużym atutem jest tutaj bardzo nastrojowa muzyka. Fabuła jest dosyć prosta, ale film ogląda się bardzo przyjemnie. Jest to obowiązkowa pozycja dla fanów Lucio Fulciego.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1318555140786062718.post-1007302820410146202020-12-24T20:02:00.000+01:002020-12-24T20:02:10.277+01:00Una vita lunga un giorno - Long Lasting Days<div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;">Witam</div><div style="text-align: justify;">Kolejne dzieło w reżyserii Ferdinando Baldi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-8vmkngiTChs/X-TjsXwM5EI/AAAAAAAAAUE/bvmEV4YsVlMG_zUADDyaZlQ1suMSjvOdwCLcBGAsYHQ/s631/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="631" data-original-width="300" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-8vmkngiTChs/X-TjsXwM5EI/AAAAAAAAAUE/bvmEV4YsVlMG_zUADDyaZlQ1suMSjvOdwCLcBGAsYHQ/s320/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B00.jpg" /></a></div><p style="text-align: justify;">Thriller „Una vita lunga un giorno” („Long Lasting Days”) pochodzi z 1973 roku.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-A63dcQIJW0s/X-TjtixyB3I/AAAAAAAAAUY/O8jvz4wgYAEjlgTojs7AUhC0k914DABXwCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B05.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-A63dcQIJW0s/X-TjtixyB3I/AAAAAAAAAUY/O8jvz4wgYAEjlgTojs7AUhC0k914DABXwCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B05.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ygf6o6TikQA/X-TjtKzm84I/AAAAAAAAAUQ/08W_r6D3k980M9LEeTdMmI54LQJcBIxsACPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B03.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="188" src="https://1.bp.blogspot.com/-ygf6o6TikQA/X-TjtKzm84I/AAAAAAAAAUQ/08W_r6D3k980M9LEeTdMmI54LQJcBIxsACPcBGAYYCw/w400-h188/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B03.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Włoski reżyser i scenarzysta Ferdinando Baldi urodził się w mieście Cava de’ Tirreni w regionie Kampania 19 maja 1917 roku. Karierę rozpoczynał w 1953 roku dramatem „Il prezzo dell'onore”, który wyreżyserował na podstawie własnego scenariusza. Reżyserował filmy do końca lat 80-tych. Kręcił przede wszystkim filmy akcji, westerny oraz przygodowe. Jego filmografia objęła łącznie 38 tytułów. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KgrOZLYK-so/X-TjuWeULmI/AAAAAAAAAVE/INI7P9VNix0O4OU_ZNV0Dzz8Z0dZpWLCQCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B07.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-KgrOZLYK-so/X-TjuWeULmI/AAAAAAAAAVE/INI7P9VNix0O4OU_ZNV0Dzz8Z0dZpWLCQCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B07.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ViFQPOpA3Oo/X-TjvZ1sijI/AAAAAAAAAVQ/HWzFko3I4Xkiudtqnj_C6DEvhA9joaYGgCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B11.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-ViFQPOpA3Oo/X-TjvZ1sijI/AAAAAAAAAVQ/HWzFko3I4Xkiudtqnj_C6DEvhA9joaYGgCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B11.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Jako scenarzysta Baldi pracował przy 26 dziełach. Prawie wszystkie z tych dzieł sam również wyreżyserował. Bardzo ciekawą fabułę stworzył w opisywanym „Una vita lunga un giorno”. Film wciąga widza od pierwszych minut a akcja podzielona jest na dwie części. Premiera filmu odbyła się 28 września 1973 roku. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-nV6xlM9R_90/X-TjwGOHznI/AAAAAAAAAVU/zOc4oJN-lMciFx0H81CmcOIOoZJ5D3qMgCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B14.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-nV6xlM9R_90/X-TjwGOHznI/AAAAAAAAAVU/zOc4oJN-lMciFx0H81CmcOIOoZJ5D3qMgCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B14.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-xroEu6fn3wo/X-TjvoDlRdI/AAAAAAAAAVU/SbZipbdC9R4O1e8KDxhSvJ_RaW7P9szVgCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B13.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-xroEu6fn3wo/X-TjvoDlRdI/AAAAAAAAAVU/SbZipbdC9R4O1e8KDxhSvJ_RaW7P9szVgCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B13.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Marynarz Andrea po długiej nieobecności wraca do domu. Na miejscu dowiaduje się, że właścicielka pensjonatu w którym mieszka zmarła. Następnego dnia do pensjonatu przyjeżdża siostrzenica zmarłej i Andrea postanawia zaopiekować się kobietą. Piękna Anna od razu wpada mu w oko i szybko między nimi rodzi się uczucie. Wkrótce kobieta zostaje zaatakowana w swoim pokoju i ratując się wypada przez okno. W szpitalu dowiaduje się, że jest poważnie chora i niezbędne są duże pieniądze na dalsze jej leczenie. Aby zdobyć niezbędne pieniądze Andrea zgadza się wziąć udział w niebezpiecznej grze, w której stawką jest jego własne życie.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-HU_EsDEN8LA/X-Tjt-Q4LJI/AAAAAAAAAVE/qgC2fHFQzXgxeRw6rWHnAyzcgcFNPoIewCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B06.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-HU_EsDEN8LA/X-Tjt-Q4LJI/AAAAAAAAAVE/qgC2fHFQzXgxeRw6rWHnAyzcgcFNPoIewCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B06.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-_EkNtmTZ96s/X-Tju1KxLfI/AAAAAAAAAVI/oCcNag8fZUY8_dlGFYvKRf2h-MPxM9T9gCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B10.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-_EkNtmTZ96s/X-Tju1KxLfI/AAAAAAAAAVI/oCcNag8fZUY8_dlGFYvKRf2h-MPxM9T9gCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B10.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W obsadzie pojawia się wiele ciekawych nazwisk. Główną rolę żeńską zagrała szwedzka aktorka Ewa Aulin. Urodziła się 13 lutego 1950 roku w mieście Landskrona na południu Szwecji. W 1965 roku zdobyła tytuł Miss Szwecji Nastolatek (Miss Teen Sweden), a w dwóch kolejnych latach tytuł Międzynarodowej Miss Nastolatek (Miss Teen International). Już w 1965 roku zadebiutowała w krótkometrażowym filmie „Djävulens instrument”, reż. Gunnar Fischer. Dwa lata później zagrała w pełnometrażowej komedii „Don Giovanni in Sicilia” („Don Juan in Sicily”), reż. Alberto Lattuada. Jej kariera nie trwała jednak długo. Wystąpiła w niespełna 20 filmach. Po występie w opisywanym „Una vita lunga un giorno” porzuciła aktorstwo. Później pojawiła się jeszcze tylko w małej roli w 1996 roku w „Mi fai un favore” („Dylemat Stelli”), reż. Giancarlo Scarchilli. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-uJheo3-YU5c/X-TjuipbG-I/AAAAAAAAAVI/fdc8WY_8PoQId57YisT9hd3NGJNq2ExiwCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B08.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-uJheo3-YU5c/X-TjuipbG-I/AAAAAAAAAVI/fdc8WY_8PoQId57YisT9hd3NGJNq2ExiwCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B08.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-9RhzpJa1Cws/X-TjsX5zv1I/AAAAAAAAAVA/hdR3S6ffuSYFDWXKhr42OBc9UmuPMK8OgCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B02.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-9RhzpJa1Cws/X-TjsX5zv1I/AAAAAAAAAVA/hdR3S6ffuSYFDWXKhr42OBc9UmuPMK8OgCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B02.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">W roli głównej wystąpił Mino Reitano. Włoski aktor, muzyk i kompozytor urodził 7 grudnia 1944 roku w miejscowości Fiumara w regionie Kalabria. Przede wszystkim był znakomitym muzykiem. Wraz ze swoimi braćmi założył zespół rock'n'rollowy. W 1967 roku Reitano po raz pierwszy wystąpił na festiwalu w Sanremo. Jako aktor wystąpił w zaledwie 5 filmach w latach 70-tych. Artysta zmarł 27 stycznia 2009 w Agrate Brianza w regionie Lombardia. Przyczyną śmierci był nowotwór jelita. W rolę Philippe wcielił się francuski aktor Philippe Leroy. Urodził się 15 października 1930 roku w Paryżu. W 1953 roku wstąpił do armii francuskiej. Walczył w Indochinach i Algierii. Jako aktor zadebiutował w 1960 roku w filmie „Le trou” („Dziura”), reż. Jacques Becker. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko. Artysta współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami. Występował przede wszystkim we Włoszech i Francji. Jego dotychczasowa filmografia zawiera prawie 190 tytułów. Ostatnim jego filmem jak dotychczas jest komedia „Hotel Gagarin”, reż. Simone Spada z 2018 roku. Znakomity i bardzo ceniony aktor wielokrotnie występował we włoskich filmach grozy.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-EuLudePxzYA/X-Tjtcu-v7I/AAAAAAAAAVI/m_UJ_P5bdrgkG6CzSTh64yM6WyGNSY_iACPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B04.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-EuLudePxzYA/X-Tjtcu-v7I/AAAAAAAAAVI/m_UJ_P5bdrgkG6CzSTh64yM6WyGNSY_iACPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B04.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-sfSbitczFDc/X-TjsRVraFI/AAAAAAAAAVU/l4j2I8E-a8IgklZJG7i0GZfZLqlLXZUagCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B01.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-sfSbitczFDc/X-TjsRVraFI/AAAAAAAAAVU/l4j2I8E-a8IgklZJG7i0GZfZLqlLXZUagCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B01.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Zdjęcia do filmu są zasługą Aiace Parolin. Urodził się 28 marca 1920 roku w Cagliari na Sardynii. Karierę rozpoczynał jako asystent kamerzysty pod koniec lat 40-tych. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1961 roku thrillerem „Giorno per giorno, disperatamente” („Dzień za dniem bez nadziei”), reż. Alfredo Giannetti. Na filmową emeryturę przeszedł pod koniec lat 90-tych. Jako autor zdjęć pracował przy ponad 40 dziełach. 19 listopada 2016 roku artysta zmarł w Rzymie. Zdjęcia do filmu kręcono w San Remo w regionie Liguria oraz w Rzymie. Za muzykę odpowiedzialni byli bracia Franco Reitano i Mino Reitano. Franco był o 2 lata starszy od Mino. Obaj wspólnie występowali na scenie. Na potrzeby filmu komponowali bardzo rzadko. Wspólnie pracowali przy komponowaniu muzyki do 4 filmów. Z końcem lat 70-tych zaprzestali pracy na potrzeby filmów. Skupili się na swoich karierach muzycznych. Mino był znakomitym muzykiem, a Franco z kolei to świetny kompozytor i autor tekstów. Franco Reitano zmarł 12 lipca 2012 roku w Mediolanie. Został pochowany obok swojego brata na cmentarzu w Agrate Brianza. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-uYt2gkdY-WE/X-TjvR7DU5I/AAAAAAAAAVM/KsYTZai61CYqE3Af6msU_nERz8EujsY2QCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B12.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-uYt2gkdY-WE/X-TjvR7DU5I/AAAAAAAAAVM/KsYTZai61CYqE3Af6msU_nERz8EujsY2QCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B12.JPG" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-j9mJXAg9IZE/X-Tjun9sanI/AAAAAAAAAVI/B4kCSfeBalUMMNQAeTzbHlvd-3-5xp-YgCPcBGAYYCw/s719/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B09.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="719" height="186" src="https://1.bp.blogspot.com/-j9mJXAg9IZE/X-Tjun9sanI/AAAAAAAAAVI/B4kCSfeBalUMMNQAeTzbHlvd-3-5xp-YgCPcBGAYYCw/w400-h186/Una%2Bvita%2Blunga%2Bun%2Bgiorno%2B09.JPG" width="400" /></a></div><p style="text-align: justify;">Ferdinando Baldi nakręcił dość dziwne i nietypowe dzieło grozy. Film często zaliczany jest do dzieł giallo jednak nie pojawia się tutaj tajemniczy morderca w czarnych rękawiczkach. „Una vita lunga un giorno” składa się z dwóch części. Pierwsza stanowiąca wprowadzenie i zawiązanie całej akcji rozgrywa się w bardzo powolnym tempie. Tutaj poznają się Andrea i Anna oraz zakochują w sobie. Tutaj też dowiadują się o chorobie kobiety i dużych kosztach jej leczenia. Druga część filmu to dzieło akcji. Tutaj wszystko dzieje się zdecydowanie szybciej. Film jest ciekawy ale nietypowy i dlatego na pewno nie każdemu przypadnie do gustu. Jednak fani włoskiego kina powinni go zobaczyć.</p>Fantasmahttp://www.blogger.com/profile/05679161131682074597noreply@blogger.com1