Giallo - Giallo: Kolekcjoner piekna

Witam

W przeddzień urodzin Mistrza Dario Argento kolejny jego film.

Thriller „Giallo” („Giallo: Kolekcjoner piekna”) pochodzi z 2009 roku. 

Wielki twórca włoskiego kina grozy - Dario Argento urodził się 7 września 1940 roku w Rzymie. Jutro obchodził będzie 78 urodziny. Z tej okazji chciałem przedstawić jeden z najnowszych jego filmów. Tytuł nawiązuje bezpośrednio do gatunku do jakiego dzieło należy - „Giallo”. Nie jest to może tak wielkie dzieło do jakich reżyser przyzwyczaił widza, ale ma jednak swoje dobre strony. Od premiery filmu minęło już ponad 9 lat, a reżyser nakręcił w tym czasie tylko jeden film. Wyreżyserował w ostatnich latach dwa spektakle dla teatrów. Na kolejny film reżysera przyjdzie jeszcze trochę poczekać. 

Premiera filmu odbyła się 25 czerwca 2009 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Edynburgu. Scenariusz filmu napisali artyści z bardzo małym doświadczeniem. Jim Agnew debiutował tym dziełem jako scenarzysta. Dotychczas na koncie ma 5 filmów. W czterech z nich współscenarzystą jest Sean Keller. Tak jest również w przypadku opisywanego „Giallo”. Keller ma dotychczas siedem filmów na koncie. Fabuła filmu jest bardzo prosta i niestety pozbawiona zwrotów akcji oraz elementów zaskoczenia. Samo zakończenie również jest bardzo przewidywalne. Tożsamość mordercy odkrywana jest stopniowo i po niespełna godzinie seansu jest już całkowicie znana. Nie ma także zagmatwanej intrygi kryminalnej. Cała akcji jest bardzo prosta. 

Linda przylatuje do Turynu w odwiedziny do swojej siostry, modelki Celine. Ta jednak jest na pokazie i informuje Lindę że trochę się spóźni. Linda czeka na daremno i rano udaje się na policję zgłosić zaginięcie Celine. Trafia do biura inspektora Avolfi, prowadzącego sprawę brutalnego seryjnego mordercy grasującego w mieście. Przypuszczając, że mogła zostać porwana wspólnie rozpoczynają śledztwo. Wkrótce zostają odnalezione zwłoki młodej kobiety...

W obsadzie pojawiają się ciekawe nazwiska. Jako Linda zagrała Emmanuelle Seigner. Aktorka, modelka i piosenkarka urodziła się 22 czerwca 1966 roku w Paryżu. Jej debiutem filmowym była rola w dramacie z 1984 roku „L'année des méduses” („Rok meduzy”), reż. Christopher Frank. Przełomową rolą w jej karierze okazała się postać Michelle w thrillerze „Frantic” z 1988 roku w reżyserii Romana Polańskiego. 30 sierpnia 1989 roku wyszła za mąż za reżysera i zagrała jeszcze w czterech jego filmach. Jej dotychczasowa kariera zamyka się na 45 produkcjach. Jako jej filmowa siostra, Celine wystąpiła znakomita hiszpańska aktorka Elsa Pataky. Urodzona 18 lipca 1976 roku w Madrycie artystka debiutowała w 1995 roku. Jej prawdziwe nazwisko to Elsa Lafuente Medianu. Aktorka bardzo szybko zyskała popularność, a kolejne jej role tylko potwierdzały ogromny talent. W dotychczasowej karierze wystąpiła w 50 dziełach. W trakcie kręcenia filmu „Giallo” była zaręczona z odtwórcą głównej roli Adrien'em Brody.  

Główną rolę męską zagrał Adrien Brody. Urodził się w Queens w Nowym Jorku 14 kwietnia 1973 roku. Jego pradziadek ze strony ojca przed wybuchem II wojny światowej wyemigrował z Polski do Stanów Zjednoczonych. Jest synem nauczyciela historii Elliota Brody'ego oraz fotografki Sylvii Plachý. Jego debiut aktorski przypadł na rok 1988. Szybko pojawiły się kolejne role w jego karierze. Aktor wielokrotnie nominowany i nagradzany. Za kreację kompozytora Władysława Szpilmana w biograficznym „The Pianist” („Pianista”) wyreżyserowanym przez Romana Polańskiego w 2002 roku otrzymał m.in. nagrodę Oscara oraz Césara. Znakomity aktor wystąpił dotychczas w ponad 60-ciu produkcjach. 

Od strony audiowizualnej film prezentuje się bardzo dobrze. Jest to w zasadzie największy pluse filmu. Za zdjęcia odpowiadał Frederic Fasano. Artysta urodził się w 1969 roku w Danii. Po przenosinach do Mediolanu w wieku 19 lat rozpoczął pracę jako fotograf. Jako autor zdjęć filmowych zadebiutował w 2000 roku dramatem „Scarlet Diva”, reż. Asia Argento, z którą później jeszcze kilkukrotnie współpracował. Jego kariera zaczęła nabierać właściwego rytmu. „Giallo” jest trzecim i ostatnim filmem Dario Argento przy, którym pracował. Po jego nakręceniu przeniósł się do Nowego Jorku. Zdjęcia kręcone były w Turynie od 12 maja do 19 czerwca 2008 roku. Ścieżkę dźwiękową skomponował urodzony w 1963 roku w Madrycie Marco Werba. Od 1966 roku mieszkał już w Rzymie. Od 1988 roku komponuje muzykę filmową. Po paru latach przerwy w połowie lat 90-tych wraca do muzyki filmowej. Jego regularna kariera jako kompozytora filmowego zaczyna się dopiero w 2005 roku. Od tego momentu komponuje bez przerw. Często komponował muzykę do filmów grozy. Za ścieżkę dźwiękową do „Giallo” został doceniony i otrzymał kilka nagród filmowych. 

Większość filmów wyreżyserowanych przez Dario Argento w XXI wieku nie należy do zbyt udanych. Tak jest również z „Giallo”, które zapowiadając się jako solidne dzieło giallo pozbawione jest ważnych elementów gatunku. Jest seryjny morderca brutalnie mordujący piękne kobiety. Siostra jednej z uprowadzonych kobiet próbuje rozwikłać zagadkę kryminalną wraz z inspektorem. Na tym w zasadzie kończy się klimat grozy, a zaczyna zwykła opowieść o mordercy, którego tożsamość nie jest wcale ukrywana. Brak napięcia, zaskakujących zwrotów akcji i tajemniczego zabójcy to elementy, których bardzo zabrakło w filmie. Do tych elementów Argento przyzwyczaił widza od samego początku kręcenia filmów grozy. Fabuła jest zbyt przewidywalna. Przede wszystkim ze względu na Mistrza Argento film powinni zobaczyć fani giallo.