Una vita lunga un giorno - Long Lasting Days

Witam

Kolejne dzieło w reżyserii Ferdinando Baldi.

Thriller „Una vita lunga un giorno” („Long Lasting Days”) pochodzi z 1973 roku.

Włoski reżyser i scenarzysta Ferdinando Baldi urodził się w mieście Cava de’ Tirreni w regionie Kampania 19 maja 1917 roku. Karierę rozpoczynał w 1953 roku dramatem „Il prezzo dell'onore”, który wyreżyserował na podstawie własnego scenariusza. Reżyserował filmy do końca lat 80-tych. Kręcił przede wszystkim filmy akcji, westerny oraz przygodowe. Jego filmografia objęła łącznie 38 tytułów. 

Jako scenarzysta Baldi pracował przy 26 dziełach. Prawie wszystkie z tych dzieł sam również wyreżyserował. Bardzo ciekawą fabułę stworzył w opisywanym „Una vita lunga un giorno”. Film wciąga widza od pierwszych minut a akcja podzielona jest na dwie części. Premiera filmu odbyła się 28 września 1973 roku. 

Marynarz Andrea po długiej nieobecności wraca do domu. Na miejscu dowiaduje się, że właścicielka pensjonatu w którym mieszka zmarła. Następnego dnia do pensjonatu przyjeżdża siostrzenica zmarłej i Andrea postanawia zaopiekować się kobietą. Piękna Anna od razu wpada mu w oko i szybko między nimi rodzi się uczucie. Wkrótce kobieta zostaje zaatakowana w swoim pokoju i ratując się wypada przez okno. W szpitalu dowiaduje się, że jest poważnie chora i niezbędne są duże pieniądze na dalsze jej leczenie. Aby zdobyć niezbędne pieniądze Andrea zgadza się wziąć udział w niebezpiecznej grze, w której stawką jest jego własne życie.

W obsadzie pojawia się wiele ciekawych nazwisk. Główną rolę żeńską zagrała szwedzka aktorka Ewa Aulin. Urodziła się 13 lutego 1950 roku w mieście Landskrona na południu Szwecji. W 1965 roku zdobyła tytuł Miss Szwecji Nastolatek (Miss Teen Sweden), a w dwóch kolejnych latach tytuł Międzynarodowej Miss Nastolatek (Miss Teen International). Już w 1965 roku zadebiutowała w krótkometrażowym filmie „Djävulens instrument”, reż. Gunnar Fischer. Dwa lata później zagrała w pełnometrażowej komedii „Don Giovanni in Sicilia” („Don Juan in Sicily”), reż. Alberto Lattuada. Jej kariera nie trwała jednak długo. Wystąpiła w niespełna 20 filmach. Po występie w opisywanym „Una vita lunga un giorno” porzuciła aktorstwo. Później pojawiła się jeszcze tylko w małej roli w 1996 roku w „Mi fai un favore” („Dylemat Stelli”), reż. Giancarlo Scarchilli. 

W roli głównej wystąpił Mino Reitano. Włoski aktor, muzyk i kompozytor urodził 7 grudnia 1944 roku w miejscowości Fiumara w regionie Kalabria. Przede wszystkim był znakomitym muzykiem. Wraz ze swoimi braćmi założył zespół rock'n'rollowy. W 1967 roku Reitano po raz pierwszy wystąpił na festiwalu w Sanremo. Jako aktor wystąpił w zaledwie 5 filmach w latach 70-tych. Artysta zmarł 27 stycznia 2009 w Agrate Brianza w regionie Lombardia. Przyczyną śmierci był nowotwór jelita. W rolę Philippe wcielił się francuski aktor Philippe Leroy. Urodził się 15 października 1930 roku w Paryżu. W 1953 roku wstąpił do armii francuskiej. Walczył w Indochinach i Algierii. Jako aktor zadebiutował w 1960 roku w filmie „Le trou” („Dziura”), reż. Jacques Becker. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko. Artysta współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami. Występował przede wszystkim we Włoszech i Francji. Jego dotychczasowa filmografia zawiera prawie 190 tytułów. Ostatnim jego filmem jak dotychczas jest komedia „Hotel Gagarin”, reż. Simone Spada z 2018 roku. Znakomity i bardzo ceniony aktor wielokrotnie występował we włoskich filmach grozy.

Zdjęcia do filmu są zasługą Aiace Parolin. Urodził się 28 marca 1920 roku w Cagliari na Sardynii. Karierę rozpoczynał jako asystent kamerzysty pod koniec lat 40-tych. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1961 roku thrillerem „Giorno per giorno, disperatamente” („Dzień za dniem bez nadziei”), reż. Alfredo Giannetti. Na filmową emeryturę przeszedł pod koniec lat 90-tych. Jako autor zdjęć pracował przy ponad 40 dziełach. 19 listopada 2016 roku artysta zmarł w Rzymie. Zdjęcia do filmu kręcono w San Remo w regionie Liguria oraz w Rzymie. Za muzykę odpowiedzialni byli bracia Franco Reitano i Mino Reitano. Franco był o 2 lata starszy od Mino. Obaj wspólnie występowali na scenie. Na potrzeby filmu komponowali bardzo rzadko. Wspólnie pracowali przy komponowaniu muzyki do 4 filmów. Z końcem lat 70-tych zaprzestali pracy na potrzeby filmów. Skupili się na swoich karierach muzycznych. Mino był znakomitym muzykiem, a Franco z kolei to świetny kompozytor i autor tekstów. Franco Reitano zmarł 12 lipca 2012 roku w Mediolanie. Został pochowany obok swojego brata na cmentarzu w Agrate Brianza. 

Ferdinando Baldi nakręcił dość dziwne i nietypowe dzieło grozy. Film często zaliczany jest do dzieł giallo jednak nie pojawia się tutaj tajemniczy morderca w czarnych rękawiczkach. „Una vita lunga un giorno” składa się z dwóch części. Pierwsza stanowiąca wprowadzenie i zawiązanie całej akcji rozgrywa się w bardzo powolnym tempie. Tutaj poznają się Andrea i Anna oraz zakochują w sobie. Tutaj też dowiadują się o chorobie kobiety i dużych kosztach jej leczenia. Druga część filmu to dzieło akcji. Tutaj wszystko dzieje się zdecydowanie szybciej. Film jest ciekawy ale nietypowy i dlatego na pewno nie każdemu przypadnie do gustu. Jednak fani włoskiego kina powinni go zobaczyć.