czwartek, 16 czerwca 2022

Gli assassini sono nostri ospiti - The Killers Are Our Guests

Witam
Dzisiaj na blogu debiutuje mało znany reżyser Vincenzo Rigo.

W 1974 roku nakręcił on dramat kryminalny „Gli assassini sono nostri ospiti” („The Killers Are Our Guests”).


Vincenzo Rigo urodził się w 1943 roku w miejscowości Brentonico w regionie Trydent-Górna Adyga. Na początku lat 70-tych pracował jako operator kamery. W 1974 roku zadebiutował jako reżyser opisywanym kryminałem „Gli assassini sono nostri ospiti”. Był tutaj również montażystą i autorem zdjęć. W 1976 roku nakręcił dwie komedie oparte na własnych scenariuszach. Były to ostatnie jego dzieła ponieważ porzucił karierę filmową. 


Scenariusz do „Gli assassini sono nostri ospiti” jest dziełem Renato Romano i Bruno Fontana, dla którego był to filmowy debiut. Fontana w swojej karierze pisał scenariusze do zaledwie pięciu dzieł. Ma na swoim koncie również wyreżyserowany w 1982 roku film „La belva dalla calda pelle” („Emanuelle: Queen of the Desert”). Renato Romano to włoski aktor, scenarzysta i producent. Urodził się 20 lutego 1940 roku w miasteczku Ischia w regionie Kampania. Zadebiutował w 1963 roku jako aktor w komedii „Loro ed io”, reż. Mario Landi. Regularnie występował do roku 1978 kiedy to zakończył karierę. Wystąpił w sumie w 51 produkcjach. Romano napisał scenariusze do trzech filmów. Ostatnim z nich był opisywany „Gli assassini sono nostri ospiti”. 


Troje przestępców napada na sklep jubilerski w Mediolanie. Nie wszystko idzie jednak zgodnie z planem i przestępcy ze zrabowanym łupem włamują się do willi szanowanego chirurga. Doktor Malerva zostaje siłą zmuszony do zaopiekowania się rannym złodziejem. Przestępcy czekając na przybycie swojego szefa znęcają się zarówno nad doktorem jak i jego żoną. W międzyczasie atmosfera gęstnieje a pomiędzy poszczególnymi osobami niebezpiecznie rośnie napięcie.


Główną rolę żeńską zagrała w filmie brytyjska aktorka Margaret Lee. Urodziła się 4 sierpnia 1943 roku w Wolverhampton jako Margaret Gwendolyn Box. W 1960 roku ukończyła Italia Conti Theatre School w Londynie. Wkrótce potem wyjechała do Włoch, gdzie zaczęła karierę aktorską. Zadebiutowała w 1962 roku w przygodowym „Maciste contro i mostri” („Fire Monsters Against the Son of Hercules”), reż. Guido Malatesta. Błyskawicznie jej kariera nabrała tempa. Występowała bardzo regularnie. Przede wszystkim w filmach włoskich. W połowie lat 70-tych opuściła Włochy i wróciła do rodzimej Anglii. Ponownie do Włoch przyjechała w 1981 roku. Jednak kontynuacja kariery nie była już tak udana i w 1983 roku zakończyła karierę aktorską. Jej filmografia zawiera 74 tytuły. 


W rolę gospodarza willi, doktora Malervy, wcielił się znakomity Anthony Steffen. Znakomity aktor urodził się w Rzymie 21 lipca 1930 roku. W 1953 roku zadebiutował rolą w komedii „Ci troviamo in galleria” („Spotkamy się przy muzeum”), reż. Mauro Bolognini. Przez kolejne czterdzieści lat występował regularnie zbierając świetne recenzje. Bardzo utalentowany i wszechstronny aktor wystąpił w niespełna 70 filmach. Na początku lat 90-tych przeszedł na filmową emeryturę. Zmarł 4 czerwca 2004 w Rio de Janeiro w Brazylii. Śledztwo w sprawie napadu na jubilera prowadził komisarz Di Stefano, w którego rolę wcielił się Luigi Pistilli. To kolejny aktor, którego fanom giallo przedstawiać nie trzeba. Wielokrotnie występował we włoskich filmach grozy. Urodzony 19 lipca 1929 roku w Grosseto w regionie Toskania, studiował aktorstwo w Piccolo Teatro w Mediolanie. Był niezwykle cenionym aktorem zarówno teatralnym jak i filmowym. W filmie zadebiutował w komedii „L'avaro”, reż. Vittorio Cottafavi z 1957 roku. Karierę, w której zagrał w 66 dziełach zakończył w 1995 roku. Ostatnim jego filmem był „Il prezzo del denaro”, reż. Maurizio Lucidi. 21 kwietnia 1996 roku aktor popełnił samobójstwo wieszając się w swoim domu w Mediolanie. Wcześniej w 1989 roku jego 24-letni syn Daniele również popełnił samobójstwo. 


Za zdjęcia odpowiadał tutaj sam reżyser. Był to jedyny film, w którym autorem zdjęć był Vincenzo Rigo. Niestety nigdy więcej nie wykazywał się swoim talentem w tym zakresie. Zdjęcia do filmu powstały w Mediolanie w regionie Lombardia. Ścieżka dźwiękowa to efekt pracy również mało znanego kompozytora Roberto Rizzo. Na potrzeby filmu komponował muzykę do zaledwie dwóch filmów. Drugim i ostatnim jego dziełem była komedia pochodząca z 1976 roku wyreżyserowana również przez Vincenzo Rigo pod tytułem „Passi furtivi in una notte boia”. Mimo, że obaj nie mieli zbyt dużego doświadczenia, to jednak wykonali kawał dobrej roboty. Muzyka i zdjęcia są w filmie bardzo dobre. 


Vincenzo Rigo nakręcił ciekawe dzieło, które często zaliczane jest do giallo. Nie jest to na pewno typowe dzieło gatunku, jednak zawiera jego elementy. Ogląda się go bardzo przyjemnie. Ciągle coś się dzieje, a końcówka również nie jest rozczarowująca. Film pozbawiony jest scen krwawych. Fabuła bazuje na relacjach pomiędzy członkami napadu na jubilera a mieszkańcami willi, w której znaleźli tymczasowe schronienie. Film wciąga z każdą minutą i z zaciekawieniem ogląda się go do samego końca. Pozycja obowiązkowa dla fanów giallo, którzy powinni się z nim zaznajomić.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz