La bambola di Satana - The Doll of Satan

Witam
Dzisiaj czas na giallo w reżyserii Ferruccio Casapinta.

W roku 1969 nakręcił on horror „La bambola di Satana” („The Doll of Satan”).

  

Ferruccio Casapinta urodził się 2 stycznia 1928 roku w Rzymie. Jego kariera filmowa ogranicza się do zaledwie jednego dzieła. Opisywany „La bambola di Satana” to również jedyny film do którego pisał scenariusz. Poza reżyserem nad scenariuszem pracowali również Carlo M. Lori oraz Giorgio Cristallini. Dla Lori  także był to jedyny film w karierze. Największą karierą z całej trójki pochwalić się może Cristallini. Reżyser i scenarzysta ma na koncie dziewięć scenariuszy i dziewięć filmów wyreżyserowanych. Fabuła w filmie jest bardzo prosta. Premiera jedynego dzieła Casapinta odbyła się 12 czerwca 1969 roku.

 

Elizabeth wraz z narzeczonym przyjeżdża do zamku, który kobieta odziedziczyła po swoim wuju. Komuś jednak bardzo zależy aby Elizabeth uwierzyła w legendy o duchu nawiedzającym zamek. Młodej dziedziczce zaczyna zacierać się granica między koszmarem sennym a rzeczywistością.

Mało znany reżyser Ferruccio Casapinta nakręcił gotycki horror, który nie należy do czołówki giallo. Jest to średniej jakości film. Jest to klimatyczne giallo pozbawione krwawych scen. Wszystkie morderstwa odbywają się poza kadrem. Sceny tortur występujące w filmie również nie są brutalne. Akcja filmu jest bardzo spokojna ale nie nudzi. Morderca w czarnych rękawiczkach zostaje zdemaskowany na samym końcu filmu. Jednak bardzo łatwo można rozwiązać zagadkę wcześniej. Zagadka nie jest zbyt skomplikowana.

Podobnie jak ze scenarzystami również aktorzy jacy wystąpili w filmie należą do bardzo mało doświadczonych. Główne role zagrali Erna Schurer oraz Roland Carey. Schurer to włoska aktorka, której kariera zamyka się na prawie 40-tu filmach. Z dużym powodzeniem występowała również w teatrze. Na blogu pojawiła się już przy okazji filmu „Nude per l'assassino” Andrea Bianchi. Jako Jack Seaton, jej filmowy partner, wystąpił Roland Carey. Urodzony w szwajcarskiej Lozannie aktor wystąpił w nieco ponad dwudziestu filmach w karierze. Również ceniony jako bardzo dobry aktor teatralny. Mimo braku doświadczenia w obsadzie gra aktorska stoi na dosyć dobrym poziomie.

Za zdjęcia odpowiadał Francesco Attenni, który w swojej karierze tworzył zdjęcia do zaledwie trzech filmów. Ostatnim w karierze był opisywany „La bambola di Satana”. Jeśli chodzi o ścieżkę dźwiękową to reżyser zatrudnił wspaniałego kompozytora i dyrygenta jakim bez wątpienia był Franco Potenza. Urodził się w Rzymie w 1922 roku. Jeśli chodzi o kompozycje na potrzeby filmów to nie ma zbyt wielu tytułów na koncie. Zmarł 6 września 2011 roku. To przede wszystkim muzyka buduje nastrój w filmie.

Dzieło wyreżyserowane przez Ferruccio Casapinta nie jest zbyt udanym filmem giallo. Film ma co prawda swój klimat. Jednak daleko mu do wielkich dzieł gatunku. Od strony audiowizualnej film jest dobrze zrobiony. Trochę gorzej wygląda to pod względem obsady. Jednak mimo wielu mankamentów film nie nudzi i warto go zobaczyć. Jest to dzieło przede wszystkim dla fanów gatunku.