Un tranquillo posto di campagna - A Quiet Place in the Country - Spokojne miejsce na wsi

Witam

Dzisiaj na blogu - Elio Petri.

W roku 1968 nakręcił on film „Un tranquillo posto di campagna” („A Quiet Place in the Country”, „Spokojne miejsce na wsi”).

Włoski reżyser i scenarzysta Elio Petri urodził się w Rzymie 29 stycznia 1929 roku. Już będąc nastolatkiem zaczynał działać jako dziennikarz, a później krytyk filmowy. W 1952 roku był asystentem reżysera Giuseppe De Santis podczas kręcenia dramatu „Roma ore 11” („Rzym, godzina 11”). Wspólnie pracowali przy kilku filmach De Santisa. Przy kolejnych jego filmach był nie tylko asystentem reżysera ale również współscenarzystą. W tym samym czasie próbuje sił jako reżyser rozpoczynając od krótkometrażowych filmów dokumentalnych. Jego pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym był „L'assassino” („Zabójca”) z 1961 roku. Reżyser kręcił filmy regularnie do końca lat 70-tych. Wielokrotnie był nominowany i nagradzany za swoje dzieła. W roku 1980 zadebiutował jako reżyser teatralny sztuką „L'orologio americano” Arthura Millera. Kolejnym filmem reżysera miał być „Chi illumina la grande notte”, do którego zdjęcia miały ruszyć we wrześniu 1982 roku. W głównej roli wystąpić miał Marcello Mastroianni. Niestety realizacja nie doszła do skutku z powodu choroby reżysera. Elio Petri zmarł na raka 10 listopada 1982 roku. 

Jako scenarzysta Petri pracował przy większości swoich filmów. W całej swojej karierze pisał scenariusze do 30 dzieł. Od początku lat 60-tych pisał już prawie tylko i wyłącznie do swoich filmów. Współscenarzystami do „Un tranquillo posto di campagna” byli także Luciano Vincenzoni i Tonino Guerra. Dwaj znakomici i bardzo doświadczeni artyści, którzy w swoich karierach wielokrotnie pisali do filmów grozy. Są laureatami wielu nagród filmowych. Tonino Guerra pracował przy scenariuszach do ponad 110 dzieł, a jego karierę przerwała śmierć artysty 21 marca 2012 roku. Z kolei Luciano Vincenzoni zmarł 22 września 2013 roku, a jego filmografia zatrzymała się na 70 produkcjach. Fabuła filmu jest niesamowicie wciągająca. Jest ona bardzo mocną stroną filmu. Premiera znakomitego dzieła Elio Petri odbyła się 14 listopada 1968 roku.

Utalentowany malarz Leonardo przeżywając kryzys twórczy postanawia zaszyć się w spokojnej wiejskiej posiadłości, gdzie ma odnaleźć natchnienie. Z wynajmowaną przez niego posiadłością wiąże się straszna tragedia sprzed kilkunastu lat, w którą nowy lokator zagłębia się każdym dniem coraz bardziej. Leonardo zaczyna miewać halucynacje, a z czasem popada w obłęd nie odróżniając snu od rzeczywistości.

W głównych rolach reżyser obsadził znakomitych aktorów. Niektórzy zrobili oszałamiające kariery w filmie. Jako hrabina Flavia wystąpiła brytyjska aktorka Vanessa Redgrave. Urodziła się w Londynie 30 stycznia 1937 roku. To prawdziwa gwiazda światowego kina, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Jest córką aktorskiej pary. Zadebiutowała w dramacie „Behind the Mask”, reż. Brian Desmond Hurst. W filmie wystąpiła wraz ze swoim ojcem Michaelem Redgrave. Aktorka zrobiła ogromną karierę. Opisywany film pochodzi z początkowego etapu jej kariery, która dotychczas obejmuje ponad 140 filmów. Z bardzo dużym powodzeniem występowała również na deskach teatralnych. Za swoje role wielokrotnie jest nagradzana i nominowana. Niezwykle utalentowana aktorka, która zagrała w karierze wiele genialnych ról. Na uwagę zasługuje także rola Rity Calderoni. Był to dopiero początek kariery młodziutkiej, urodzonej w 1951 roku aktorki. Zanim została aktorką była koszykarką w żeńskiej drużynie Udine. Jej aktorska kariera nie trwała zbyt długo. Calderoni zagrała w niewiele ponad 20 filmach. Bardzo często występowała w filmach grozy.

Głowną rolę w filmie zagrał Francesco Clemente Giuseppe Sparanero. Aktor urodzony 23 listopada 1941 w San Prospero Parmense w regionie Emilia-Romania lepiej znany jest pod nazwiskiem Franco Nero. Genialnie wcielił się w malarza poszukującego natchnienia. Zadebiutował w 1962 roku filmem „Pelle viva” („Scorched Skin”), reż. Giuseppe Fina. Jego kariera bardzo szybko nabrała tempa. Występował nawet w kilku filmach rocznie. Dotychczas zagrał w ponad 200 produkcjach. Wielokrotnie nominowany i nagradzany. Na swoim koncie ma również liczne występy w filmach grozy. W 1967 roku na planie „Camelot”, reż. Joshua Logan poznał swoją życiową partnerkę Vanessę Redgrave. W 1969 roku urodził im się syn Carlo Gabriel Sparanero, który również związany jest z filmem. Para pobrała się w 2006 roku. Wspólnie wystąpili w kilkunastu filmach. 

Od strony audiowizualnej film stoi na bardzo wysokim poziomie. Reżyser zatrudnił bardzo doświadczonych artystów co zaowocowało jakością. Luigi Kuveiller odpowiadał za zdjęcia do filmu. Urodził się 3 października 1927 roku w Rzymie. W latach 40-tych rozpoczął pracę w studio Cinecittà w Rzymie. Na początku lat 50-tych pracował jako asystent kamerzysty i kamerzysta. Jako autor zdjęć zadebiutował pod koniec lat 50-tych. W swojej karierze pracował jako zdjęciowiec przy ponad stu produkcjach. Sześć z nich to dzieła Elio Petri. Ostatni jego film pochodzi z 2004 roku. Kuveiller zmarł w Rzymie 10 stycznia 2013 roku. Zdjęcia kręcone były w miastach Teolo, Montecchio Maggiore, Lonigo w regionie Wenecja Euganejska. Jeśli chodzi o ścieżkę dźwiękową to jest ona kolejnym znakomitym dziełem Ennio Morricone. To postać, która nie potrzebuje żadnego przedstawiania. Jeden z największych jeśli nie największy kompozytor muzyki filmowej na świecie. Ścieżka dźwiękowa jest tutaj bardzo nastrojowa i idealnie pasuje do klimatu filmu.

Jak na wstępie napisałem fabuła jest jego mocną stroną. Podobnie ma się sprawa obsady, zdjęć czy muzyki. Film po prostu nie posiada słabych stron. Elio Petri nakręcił znakomite dzieło grozy. Film wciąga od pierwszej minuty. Już pierwsza scena wprowadza widza w psychodeliczny klimat filmu. Potem jest tylko lepiej. Na ekranie ciągle coś się dzieje. Granice pomiędzy rzeczywistością a złudzeniem zacierają się coraz bardziej. W filmie nie pojawia się morderca w czarnych rękawiczkach. Nie mamy serii krwawych zbrodni i prowadzonego przez policję śledztwa. Akcja filmu rozgrywa się w sielskiej wiejskiej willi, gdzie malarz Leonardo próbuje odnaleźć natchnienie. Osią są tutaj wydarzenia do jakich doszło kilkanaście lat wcześniej. Tajemnica skrywana od wielu lat. Wydarzenie, o którym ludzie z pobliskiej wioski dyskutują do dziś. To te wydarzenia zaprzątają głowę malarza. Jest to obowiązkowe dzieło dla fanów psychologicznych dzieł grozy, którzy nie będą zawiedzeni.