Il sorriso della iena - Smile Before Death

Witam

Nowa twarz na blogu - Silvio Amadio.

Jednym z kilku filmów grozy w dorobku reżysera jest pochodzący z 1972 roku „Il sorriso della iena” („Smile Before Death”).

Włoski reżyser i scenarzysta urodził się w 1926 roku w mieście Frascati. Karierę w filmie rozpoczął w 1953 od asystentury reżysera Raffaello Matarazzo. Jako asystent pracował do 1958 roku. Przede wszystkim pracował z Matarazzo. Kolejnym etapem jego kariery było pisanie scenariuszy. Od roku 1959 kręcił już filmy samodzielnie. Przede wszystkim oparte były na jego własnych scenariuszach. Do roku 1981 nakręcił 24 filmy i napisał 19 scenariuszy. Zmarł w maju 1995 roku.

4 maja 1972 roku miała miejsce premiera thrillera „Il sorriso della iena”. Scenariusz do filmu jest dziełem Silvio Amadio oraz Francesco Villa, który ma zaledwie dwa scenariusze na koncie. Drugi scenariusz jaki współtworzył z Amadio, napisany był do kolejnego filmu reżysera. Sam scenariusz jest bardzo ciekawy. Fabuła wciągająca z licznymi zaskakującymi elementami. Zdjęcia do filmu kręcone były w Rzymie oraz willi w okolicach jeziora Albano.

Po samobójczej śmierci matki, jej córka Nancy przyjeżdża do domu. W domu mieszka również mąż oraz przyjaciółka matki. Nancy szuka odpowiedzi na pytanie co mogło pchnąć matkę do samobójstwa. Jednak im bardziej zagłębia się w sytuację panującą w domu, tym więcej pytań i wątpliwości rodzi się w jej głowie.

Film „Il sorriso della iena” rozpoczyna się bardzo spokojnie. Akcja posuwa się bardzo powoli, a reżyser idealnie dozuje napięcie, które stopniowo rośnie aż do kulminacyjnej sceny. Samo zakończenie jest bardzo ciekawe. Film nie zawiera wielu morderstw, a w związku z tym nie ma również brutalnych i krwawych morderstw. Nie ma także mordercy w czarnych rękawiczkach. Jest za to młodziutka córka, która przyjeżdża do domu po samobójczej śmierci swojej matki. Zaraz po przyjeździe na miejsce, opiekuje się nią przyjaciółka matki Gianna. W filmie występuje zaledwie kilka osób. Jednak ich gra powoduje, że film ogląda się bardzo przyjemnie. 

Główną rolę reżyser powierzył młodziutkiej niespełna dwudziestoletniej Jenny Tamburi. Włoska aktorka na ekranie debiutowała dwa lata wcześniej w komedii „Splendori e miserie di Madame Royale”. Film Amadio był drugim w jej karierze. W sumie zagrała w ponad trzydziestu produkcjach, z czego kilka to role w filmach grozy. Na blogu pojawiła się dotychczas tylko raz za sprawą filmu „Sette note in nero” Lucio Fulci. Zmarła w marcu 2006 roku. W rolę Gianny wcieliła się włoska aktorka Rosalba Neri. W latach 70-tych wystąpiła w wielu filmach grozy. Na blogu debiutuje, ale jeszcze nie raz się pojawi. Wystąpiła również w poprzednim thrillerze Amadio „Alla ricerca del piacere”. Na koncie ma prawie sto produkcji.

Główna rola męska przypadła Silvano Tranquilli. Jako Marco spisał się bardzo dobrze. Urodzony w Rzymie aktor należał do bardzo cenionych. W karierze wystąpił w prawie 90-ciu dziełach. Również ma na koncie wiele ról w filmach grozy. Na blogu pojawia się po raz trzeci. Jego karierę przerwała śmierć w 1997 roku. Małą rolę zagrał w filmie inny ciekawy aktor Hiram Keller. Amerykański aktor w karierze zagrał w zaledwie 16 filmach. Jednak były to ciekawe i świetnie zagrane dzieła. Na blogu pojawia się po raz drugi. Zmarł w 1997 roku przeżywszy 52 lata.

Zdjęcia i muzyka są bardzo ważnym elementem filmu. Za zdjęcia odpowiada Włoch Silvano Ippoliti. Przez wiele lat regularnie współpracował z reżyserem Tinto Brass. Pracował z wieloma dobrymi reżyserami takimi jak Lucio Fulci, Sergio Corbucci, Carlo Lizzani czy Riccardo Freda. Ciekawa muzyka jest dziełem Roberto Pregadio. Ten znakomity włoski kompozytor stworzył muzykę, która nieprzerwanie towarzyszyła bohaterom filmu. 

„Il sorriso della iena” ogląda się bardzo przyjemnie. Bardzo ciekawa intryga i ciągłe napięcie jakie towarzyszyło Nancy nie pozwalają się nudzić. Poza tym znakomita gra aktorów oraz bardzo klimatyczna muzyka. Wszystkie te elementy składają się na znakomity film. Niestety dzieło Amadio jest zapomniane jak wiele innych ciekawych filmów giallo. Jest to film, który spodoba się zarówno fanom giallo jak i dobrego thrillera.