Il diavolo nel cervello - Devil in the Brain

Witam
Sergio Sollima po raz pierwszy na blogu.

W 1972 roku nakręcił thriller „Il diavolo nel cervello” („Devil in the Brain”). 

Włoski reżyser i scenarzysta Sergio Sollima urodził się 17 kwietnia 1921 roku w Rzymie. Ukończył Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie i rozpoczął pracę jako krytyk filmowy. Na początku lat 50-tych zadebiutował jako scenarzysta. Jako reżyser zadebiutował w 1962 roku segmentem „Le donne” w komedii „L'amore difficile” („Trudna miłość”). Nakręcił parę filmów szpiegowskich i przeniósł się do westernów. Nakręcił trzy, które przyniosły mu sporą sławę. Następnie zaczął kręcić kryminały i thrillery. W tym okresie powstał opisywany thriller „Il diavolo nel cervello”. Od połowy lat 70-tych pracował przede wszystkim dla telewizji. Ostatnim jego dziełem był mini serial „Il figlio di Sandokan” („The Son of Sandokan”) z 1998 roku. W sumie w karierze wyreżyserował 20 dzieł. Artysta zmarł 1 lipca 2015 roku w Rzymie.

Jako scenarzysta Sollima pracował przy 35 produkcjach, w tym szesnastu swoich filmach. Jednym z nich jest „Il diavolo nel cervello”. Premiera filmu odbyła się 13 kwietnia 1972 roku. Za scenariusz odpowiadają tutaj poza reżyserem Suso Cecchi D'Amico i mało znany Luigi Emmanuele, który pracował przy zaledwie 16 filmach. Suso Cecchi D'Amico to z kolei bardzo doświadczona i ceniona scenarzystka. Urodziła się w Rzymie 21 lipca 1914 roku jako Giovanna Cecchi D'Amico. Tworzyła scenariusze do 130 dzieł. Jej kariera rozpoczęła się w 1946 roku. Współpracowała z wieloma znakomitymi artystami. Wielokrotnie była nagradzana za swoje dzieła. Artystka zmarła 31 lipca 2010 roku w Rzymie. 

Młody mężczyzna Oscar Minno wraca do Włoch po kilkuletnim pobycie w Wenezueli. Nawiązuje kontakt ze swoją dawną miłością Sandrą. Kobieta cierpi jednak na ciężki przypadek amnezji wywołanej tragiczną śmiercią jej męża, o którą podejrzewa swojego syna. Oscar wraz z zaprzyjaźnionym lekarzem próbują pomóc dziewczynie. Z każdą jednak chwilą narastają w nich wątpliwości związane ze śmiercią jej męża...

W obsadzie filmu, która jest jego silną stroną, pojawiają się ciekawe nazwiska. Główną rolę żeńską zagrała Stefania Sandrelli. Aktorka urodzona 5 czerwca 1946 roku w Viareggio w regionie Toskania, znakomicie wcieliła się w postać Sandry Garces. W 1960 roku wygrała konkurs Miss Cinema Viareggio. Otworzyło jej to drogę do kariery filmowej, którą znakomicie wykorzystała. Już w roku kolejnym wystąpiła w trzech filmach. Bardzo szybko jej kariera nabrała tempa. Występowała w filmach wielu znanych reżyserów. Bardzo ceniona aktorka wielokrotnie była nominowana i nagradzana za swoje role. Jej filmografia zbliża się do 140 dzieł.

Jako Oscar Minno wystąpił w filmie Keir Dullea. Urodził się 30 maja 1936 roku w Cleveland w stanie Ohio. Początek jego kariery aktorskiej to rok 1960. Po kilku małych rólkach, głównie w serialach, Dullea zagrał tytułową rolę w dramacie „David and Lisa” („Dawid i Lisa”), reż. Frank Perry z 1962 roku. Film odniósł ogromny sukces, a Dullea zyskał sporą sławę. Pojawiło się wiele ciekawych propozycji, z których aktor korzystał. W 1968 roku zagrał jedną z głównych ról w genialnym ponadczasowym dziele Stanleya Kubricka „2001: A Space Odyssey” („2001: Odyseja kosmiczna”). Na początku lat 70-tych wyjechał do Europy gdzie spędził kilka lat. W tym czasie wystąpił m.in. w „Il diavolo nel cervello”. Później wyjechał do Kanady gdzie zagrał w kultowym już horrorze „Black Christmas” („Czarne święta”), reż. Bob Clark z 1974 roku. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych nadal występował bardzo regularnie. W 1984 roku zagrał w kolejnym wielkim dziele, jakim był film Petera Hyamsa „2010: The Year We Make Contact” („2010: Odyseja kosmiczna”). Jego kariera sięga prawie 90 produkcji. Jednak Keir Dullea to przede wszystkim aktor teatralny i to właśnie na deskach teatru występuje najczęściej. 

Pod względem audiowizualnym film również prezentuje się znakomicie. Autorem zdjęć był Aldo Scavarda. Artysta urodzony 22 sierpnia 1923 roku w Turynie karierę rozpoczynał jako kamerzysta w połowie lat 40-tych. 10 lat później debiutował jako autor zdjęć. Rozpoczynał od filmów dokumentalnych. W 1960 roku był autorem zdjęć do dramatu „L'avventura” („Przygoda”), reż. Michelangelo Antonioni. W swojej karierze pracował jako autor zdjęć przy 24 filmach. Karierę w filmie zakończył w 1976 roku kiedy to wyreżyserował dramat „La linea del fiume”. Zdjęcia do „Il diavolo nel cervello” kręcone były w Lombardii w miastach Mediolan, Mantua, Como oraz w Sarego w regionie Wenecja Euganejska. Ścieżka dźwiękowa to dzieło samego Ennio Morricone. Kompozytor, który w swojej karierze pracował przy ponad 500 produkcjach, wykonał znakomitą pracę. To nazwisko jest gwarancją znakomitej muzyki, co potwierdził również w tym filmie. 

Sergio Sollima nakręcił giallo inne niż te do jakich przyzwyczajeni są widzowie. Jego dzieło jest zupełnie pozbawione scen krwawych oraz nagości. Nie pojawia się morderca w czarnych rękawiczkach. Cała akcja opiera się na bardzo dobrze skonstruowanej zagadce kryminalnej. Morderstwa, które wydarzyło się, a do którego bohaterowie wracają we wspomnieniach. Fabuła jest bardzo wciągająca. Atmosfera ciągłego napięcia potęgowana jest przez znakomitą muzykę. „Il diavolo nel cervello” to znakomity thriller z zaskakującym zakończeniem, który powinni zobaczyć fani giallo.