La gatta in calore - The Cat in Heat

Witam

Pierwsze dzieło na blogu wyreżyserowane przez Nello Rossati.

Thriller „La gatta in calore” („The Cat in Heat”) pochodzi z 1972 roku. 

Nello Rossati to włoski reżyser i scenarzysta urodzony 15 lipca 1942 roku w mieście Adria w regionie Wenecja Euganejska. Po ukończeniu nauki w Accademia nazionale d'arte drammatica w Rzymie, rozpoczął pracę jako asystent reżysera. Okazjonalnie występował również jako aktor małych ról. W 1971 roku zadebiutował zarówno jako scenarzysta i reżyser dramatem „Bella di giorno moglie di notte” („Wife by Night”). Jego kariera trwała do 1994 roku kiedy to przeszedł na emeryturę. W tym okresie nakręcił 15 filmów. Asystentem reżysera podczas kręcenia opisywanego „La gatta in calore” był późniejszy mistrz giallo Lamberto Bava.

Jako scenarzysta, Rossati pracował przy 12 filmach. Wszystkie były to dzieła, które sam wyreżyserował. Scenariusz do opisywanego „La gatta in calore” również jest jego dziełem. Był to dopiero drugi film w karierze artysty. Wykazał się już wtedy sporym talentem. Fabuła jest wciągająca mimo, że zagadka kryminalna nie jest zbyt skomplikowana, a tożsamość zabójcy znana jest od samego początku. 

Antonio jest pracoholikiem, który bardzo często wyjeżdża na służbowe delegacje. Po  powrocie z kolejnego wyjazdu, na trawniku przed domem znajduje zwłoki młodego mężczyzny. Ukrywa ciało ofiary i próbuje rozwikłać zagadkę zabójstwa...

W obsadzie filmu pojawia się kilka ciekawych nazwisk. Główną rolę zagrała tutaj niemiecka aktorka pochodzenia rosyjskiego Eva Czemerys. Jako Anna spisała się bardzo dobrze. Aktorka urodziła się w 1940 roku w Monachium w Niemczech. Gdy miała zaledwie rok jej rodzina przeniosła się do Rzymu. W 1971 roku aktorka zadebiutowała główną rolą w dramacie „Bella di giorno moglie di notte” („Wife by Night”), który stanowił także debiut reżyserski Nello Rossati. Do roku 1975 występowała bardzo regularnie, głównie we włoskich komediach i filmach giallo. Później zagrała jeszcze w dwóch filmach i odeszła na emeryturę. Ostatnia jej rola pochodzi z 1985 roku z dramatu „Le feu sous la peau” („Fire Under the Skin”), reż. Gérard Kikoïne. W sumie jej filmografia zawiera 19 dzieł. Eva Czemerys zmarła na raka w 1996 roku w Rzymie.

Jako filmowy mąż Anny wystąpił w filmie włoski aktor Silvano Tranquilli. Urodził się 23 sierpnia 1925 roku w Rzymie. Ukończył Accademia d'arte drammatica „Pietro Scharoff”, która była pierwszą prywatną szkołą aktorską założoną w Rzymie w 1946 roku. Debiutował w teatrze, a po raz pierwszy w filmie zagrał w 1955 roku. Kolejne role pojawiły się bardzo szybko, a jego kariera aktorska nabrała tempa. Występował zarówno w kinie jak i telewizji. Był również aktorem dubbingowym. W swojej bogatej karierze zagrał w 107 produkcjach. 10 maja 1997 roku artysta zmarł w Rzymie na zawał serca.

Zdjęcia do filmu robił znakomity i wszechstronny Joe D'Amato. Artysta urodził się 15 grudnia 1936 roku w Rzymie jako Aristide Massaccesi. Był bardzo utalentowany. Pracował jako reżyser, scenarzysta, autor zdjęć, aktor, producent, montażysta. Jako autor zdjęć pracował przy 175 filmach. Jako reżyser nakręcił prawie 200 dzieł należących do wielu różnych gatunków. Od początku lat 60-tych D'Amato pracował jako kamerzysta. Jako autor zdjęć zadebiutował w 1969 roku filmami „L'isola delle svedesi” („No Man's Island”), reż. Silvio Amadio oraz „Pelle di bandito”, reż. Piero Livi. Opisywany thriller powstał w początkowej fazie kariery artysty. Jego bardzo bogata kariera została przerwana śmiercią artysty 23 stycznia 1999 roku. Zdjęcia do filmu kręcone były w Rzymie. 

Ścieżka dźwiękowa skomponowana została przez Gianfranco Plenizio. Włoski kompozytor, dyrygent i  pianista urodził się 10 stycznia 1941 roku w Sedegliano w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Jako kompozytor muzyki filmowej rozpoczął karierę w 1968 roku. Skomponował muzykę do prawie 30 produkcji. Współpracował z wieloma świetnymi reżyserami. Przede wszystkim w karierze skupiał się na dyrygowaniu orkiestrami z całego świata. Bardzo utalentowany i ceniony artysta zmarł w Rzymie 7 lutego 2017 roku. 

Nello Rossati nakręcił ciekawe lecz nietypowe dzieło grozy, które często jest zaliczane do filmów giallo. Jest to raczej thriller psychologiczny, w którym od samego początku znana jest tożsamość zabójcy. Cała akcja rozgrywa się już po morderstwie. W akcji filmu wplecione zostały liczne sceny retrospekcji wyjaśniające bieg zdarzeń, który doprowadził do tragedii. Akcja rozwija się powoli, ale jest wciągająca. Nie ma tutaj scen brutalnych. Film raczej zapomniany. Powinni sięgnąć po niego zagorzali fani giallo.