Sette note in nero - The Psychic - Siedem czarnych nut

Witam

Dzisiaj opiszę film Lucio Fulci zatytułowany „Sette note in nero”. Wybrałem ten film w związku z moim jutrzejszym wyjazdem do Toskani. Właśnie tam były kręcone sceny do tego filmu.

Film miał być adaptacją powieści „Terapia mortale” autorstwa Vieri Razzini. Jednak Fulci postanowił tekst trochę zmodyfikować. Wraz z Roberto Gianviti i Dardano Sacchetti stworzył nowy scenariusz. Oprócz powieści Razzini inspiracją do filmu była też historia opisana przez Edgara Allana Poe w „The Black Cat” („Czarny kot”). Tym filmem Fulci dał się poznać jako krwawy reżyser. „Sette note in nero” był jego pierwszym horrorem obfitującym w sceny gore, których jest tutaj jeszcze bardzo mało. Jego najkrwawsze filmy miały dopiero powstać, ale ten był już ich zapowiedzią. Filmy te przyniosły mu ogromną sławę.

Stał się jednym z głównych reżyserów horrorów lat 80-tych, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych reżyserów. Często w jego filmach główną rolę odgrywały siły nadprzyrodzone. Tak jest również w opisywanym „Sette note in nero”, który jest jednym z mniej znanych flmów reżysera. Film swoją premierę miał 10 sierpnia 1977 roku i jak już wcześniej pisałem kręcony był w Toskanii (Florencja, Arezzo, Piza), a także w Rzymie oraz Dover w Anglii.

Główną bohaterką jest Virginia. Jest ona wizjonerką. Informuje nas o tym już pierwsza scena, która pokazuje nam samobójstwo matki głównej bohaterki. Naszą bohaterkę poznajemy wtedy jako młodą dziewczynkę, która ma wizję śmierci swojej matki. W następnej scenie Virginia jest już dorosłą kobietą i właśnie odprowadza swojego niedawno poślubionego męża na samolot przed jego odlotem do Londynu. W drodze powrotnej z lotniska ma ona wizję morderstwa pewnej kobiety. Policja nie przywiązuje zbytniej uwagi wizjom i Virginia po wizycie u parapsychologa jedzie do jednego z domów swojego męża. Planuje odrestaurować ten dom. Jednak meble w domu przypominają jej te, które właśnie widziała w swojej wizji. W domu doświadcza kolejnej wizji. Pod jej wpływem rozbija ścianę, za którą znajduje ludzki szkielet…

Akcja jest tutaj dosyć powolna. Mozolnie posuwające się do przodu śledztwo współgra z rosnącym stopniowo napięciem. Idealnie to napięcie podkręca muzyka, za którą odpowiada genialny Fabio Frizzi. Fanem włoskich horrorów jest Quentin Tarantino. W swoim filmie „Kill Bill: Vol. 1” wykorzystał motyw muzyczny właśnie z opisywanego filmu Fulciego. Nie tylko muzyką Fulci buduje napięcie w swoim filmie. Praca kamery, efekty specjalne oraz gra aktorów mają również wielki udział w tym doskonałym filmie. Na uwagę zasługuje przede wszystkim rola Jennifer O'Neill jako Virginia Ducci.

Klimat w filmie jest złowieszczy i niepokojący. Dzięki „Sette note in nero” Świat poznał Fulciego jako reżysera horrorów. Mimo, że ten film otrzymał mieszane recenzje krytyków, stał się wyznacznikiem nowej drogi w karierze reżyszera. Chociaż jest to mniej znany film niż późniejsze horrory Fulciego, zdecydowanie powinien go zobaczyć każdy fan horroru.